எட்டுத்தொகையுள் நானகாவதாகிய பதிற்றுப்பத்துமூலமும் பழையவுரையும்
ஐந்தாம் பத்து.
க. முச்சி - கொண்டைமுடி, காரிபோலுங் கூந்தலெனக்கூட்டுக.
(5). - விருந்தின் வீழ்பிடியென்தது எண்லுகின்ற மகளிர்க்கு விருந்
தாகி அம்மகளிர் விரும்பிய பிடி பென் நவாறு.
-
இனிக் காட்டியானை க்கு விருந்தாகிய அவ்வியானைகள் விரும்பும்
பார்வைப்பிடியென்பாருமுளர். பிடியினையே எண்ணியது, தங்கள் நடை
யொப்புமைபற்றியென்க.
(உ) மகளிரென்னுமெழுவாய் (ந) போவெல்லும் பயனிலை கொண்
டு, டிெயது எண்ணென்க, எண்று முறையாவது சங்கு பற்பமுன் '
ளிட்ட தொகை,
(சு) கல்லோங்குநெடுவரையாகிய (எ) இமயம் (அ) தென்னங்குமரி
யொடு (எ) வட திசையெல்லையாகவென மாறிக்கூட்டுக.
-- எல்லையாகவென்னும் வினையெச்சத்திற்கு இவ்வாறு எல்லையான
வென் ஒருபெயரெச்சச்சொல்வாவித்து அப்பெயரெச்சத்திற்கு (அ) ஆயி
டையென் புழி - அவ்வென்னும் வகரவீற்றுப்பமைச்சுட்டுப்பெயரை முடி
பாக்குக. --
சு). சொல்பலகாடென்றது. ஆயிடை அரசர் காடெல்லாவற்றை
- கஉ - ச. பனை திரங்கும் வண்ணம் பெயல் ஒளித்தலானும் குன்று
வறங்கரும் வண்ணம் ஈடர்' சினம்திகழ்கையானும் அருவியற்றவெனக்
கூட்டிரைக்க,
'சடு, அருஞ்செலற்பேராறு - புனல் நிறைந்த ஆறு
யாறென்பது ஆதெனமருவிற்று,
கரு - அ. கரையையுடைத்துத் தளிசொரிந்தாங்கென உடைத்தற்
மொழிலை வானத்தின் ஹெழிலாக்குக ; இக்நீரொ ஒருபெயர் வருவித்து உடை
கா. சிலை முழங்கியென்றது கிலைத்தலொடு முழங்கியென் றவாறு. -
உக. ஆடு சிறைய றுத்த நரம்பென்றது. சின்ன மென்னும் புள்-
வின். இசையெழுகின்ற சிறகினைத் தோற்பித்த யாழ்பம் பென்தவாறு.
இனிச் சிறையென்றது அந்தரம்பின் ஒலியெழாமற் - சிறைப்படுத்தி
நிற்கும் அதன் குற்றமென்பாருமுளர்.
உக. வாகையுழிஞையென்பது வாகையை முடிவிலேயுடையஉழிஞை
யென் காறு :
இனி வாகையும் உழிஞையமென இரண்டாக்கனுமாம்,
ஐந்தாம்
பத்து
.
க
.
முச்சி
-
கொண்டைமுடி
காரிபோலுங்
கூந்தலெனக்கூட்டுக
.
(
5
)
.
-
விருந்தின்
வீழ்பிடியென்தது
எண்லுகின்ற
மகளிர்க்கு
விருந்
தாகி
அம்மகளிர்
விரும்பிய
பிடி
பென்
நவாறு
.
-
இனிக்
காட்டியானை
க்கு
விருந்தாகிய
அவ்வியானைகள்
விரும்பும்
பார்வைப்பிடியென்பாருமுளர்
.
பிடியினையே
எண்ணியது
தங்கள்
நடை
யொப்புமைபற்றியென்க
.
(
உ
)
மகளிரென்னுமெழுவாய்
(
ந
)
போவெல்லும்
பயனிலை
கொண்
டு
டிெயது
எண்ணென்க
எண்று
முறையாவது
சங்கு
பற்பமுன்
'
ளிட்ட
தொகை
(
சு
)
கல்லோங்குநெடுவரையாகிய
(
எ
)
இமயம்
(
அ
)
தென்னங்குமரி
யொடு
(
எ
)
வட
திசையெல்லையாகவென
மாறிக்கூட்டுக
.
-
-
எல்லையாகவென்னும்
வினையெச்சத்திற்கு
இவ்வாறு
எல்லையான
வென்
ஒருபெயரெச்சச்சொல்வாவித்து
அப்பெயரெச்சத்திற்கு
(
அ
)
ஆயி
டையென்
புழி
-
அவ்வென்னும்
வகரவீற்றுப்பமைச்சுட்டுப்பெயரை
முடி
பாக்குக
.
-
-
சு
)
.
சொல்பலகாடென்றது
.
ஆயிடை
அரசர்
காடெல்லாவற்றை
-
கஉ
-
ச
.
பனை
திரங்கும்
வண்ணம்
பெயல்
ஒளித்தலானும்
குன்று
வறங்கரும்
வண்ணம்
ஈடர்
'
சினம்திகழ்கையானும்
அருவியற்றவெனக்
கூட்டிரைக்க
'
சடு
அருஞ்செலற்பேராறு
-
புனல்
நிறைந்த
ஆறு
யாறென்பது
ஆதெனமருவிற்று
கரு
-
அ
.
கரையையுடைத்துத்
தளிசொரிந்தாங்கென
உடைத்தற்
மொழிலை
வானத்தின்
ஹெழிலாக்குக
;
இக்நீரொ
ஒருபெயர்
வருவித்து
உடை
கா
.
சிலை
முழங்கியென்றது
கிலைத்தலொடு
முழங்கியென்
றவாறு
.
-
உக
.
ஆடு
சிறைய
றுத்த
நரம்பென்றது
.
சின்ன
மென்னும்
புள்
வின்
.
இசையெழுகின்ற
சிறகினைத்
தோற்பித்த
யாழ்பம்
பென்தவாறு
.
இனிச்
சிறையென்றது
அந்தரம்பின்
ஒலியெழாமற்
-
சிறைப்படுத்தி
நிற்கும்
அதன்
குற்றமென்பாருமுளர்
.
உக
.
வாகையுழிஞையென்பது
வாகையை
முடிவிலேயுடையஉழிஞை
யென்
காறு
:
இனி
வாகையும்
உழிஞையமென
இரண்டாக்கனுமாம்