திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம்

உ20 திருவாலவாயுடை பார் திருவிளையாடற்புராணம், செம்பியன்றன் னொகம் பெரிய சேனை யோடுந் திறம் பேசித் தா ன்வீர னாவிருக்கு, மெம்பிவரு கின்றான்யா மெதிர்க்க மாட்டே மென் செய்கே மெவ்விடத்து முள்ளான் தல்லான், றும் வெரை யினம்பரி க்கும் பெரிய கோயிற் சொக்கனுக்கு விண்ணப்பஞ் செய்வே மென்று, கம்பமுறு மெய்யினொடும் புளகத் தோடுங் காரியமுள் ளனசொல்லிப் பணிந்தான் போற்றி, (வறு, 1 மற்றவன் கண்டஞ் சாது நன்னெறி மன்னன் வொல்லை யுற்றரின் படையி தோடு மோசனை யெதிர்சென் றேறி வெற்றியி னணியாம் வென்றி தருகும் மென்று விண்மேற் கொற்றவன் றேற வங்கட் கிளர்ந்த கோர் குளிர்ந்த வாக்கு, (எ) இடரொழிந் திறைவார் கென்றே பிகாரிமையிற் போந்து நொச்சித் தொடைமிலை யாது பண்டைச் சூழ்ந்ததன் றானை யோடு மடைவுறக் காஞ்சி சூடி நின்றன னஞ்சா கைத் தடமளி மதுவை விட்டாங் கியோசனை யெறிபே சார்ந்து, மாற்றலர் வெய்ய தானை மற்றது காண முன்னங் காற்றென விசையிற் பாயும் புவியுங் களிறுந் தேருங் கூற்றன வீரர் தாமுங் குலவுற மாரி யென்ன வாற்றரு மொலியி னோடும் பரந்ததாக கவனி யேங்க. சென்றவன் கண்டு தேறித் தறந்தெதிர் நடந்து சீறி யொன் றிய சிங்க நா தந்த செய்து தன் துடைத்தாம் வெய்ய துன்றிய தானை யோடுஞ் சொக்கனை நினைந்து ளத்து வென்றிகொண் ஞாட்புச் செய்யத் தொடங்கனான் மிலைந்து தும்பை, அங்கது காணா முன்ன படற் பெருந் தானை மிக்க வெங்கொடும் பரிவேத் தாவும் வெடிக்கவா னுறச்சிரித்துத் துங்கவேன் மாம நோகந் தோன்றிவெம் பூசல் செய்தா மனிங்கெனோ டெதிர்த்தற் கின்று வலியுனக் கேதோ வென்றே, {கக) அணி பொலி தேருந் தேரு மலைந்தன வாளு மாளுக் துணிவொடு நின்ற டர்ந்து பொருதனர் துாகத் தோடு தணிவிலாத் துரகஞ் சென்று தாக்கின தந்தி போடங் இணையிலாத் தந்தி வந்து மூண்டன வெங்கு மெங்கும். (க2 ) - --- ---..- ...----- ...-- - ----......--- -- சு, தம்பி - யானை. எ. ஓசனை - யோச. Ta? - செor d}ய பதப்பாயாக; ஏவல். அ. நொச்சித் தொடை - நொச்சிமா v; இது தன்மதிலைக் காத்தற்குரிய வீரன் அணிந்து கொள்வது. காரூ - காஞ்சிப்பூமாலை; இது பகைவர்க்கு எதிரூன்றி நிற்போர்க்கு உரியது, 80, ஞாட்பு - போர், தும்பைமிலைந்து, ஆளும் ஆகும் - வீரர்களும் வீரர்களும். கங. இனன் - சூரியன், ...) நற்றவன்' 'வீரருந்திக்சொடுங்கடல் கிளர்ந்ததென்ன' 'சங்க' பொடுன தந்த நகும். -