திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம்

அ4 திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம். டன்னைய ருக்கறி விப்பமெ மக்கித டாதென 1வச்சமுறுத் (ரும். தென்னைவி டென்னைவி டென்பருளத்தெழு மின்படி றைத்தெவ இப்படி சொல்லிய தேதுப ழுத்து ரைத்தவிருத்தனியா னொப்பமர் கைகள் பிடித்ததலுைம் துற்றவர் தாமிகழார் செப்கிணை யோமுலை மைப்புய லோ தழல் செங்கய லே! விழிவாய் துப்புரு வோநுதல் விற்பிறை யோவிது வல்லியர் சொல்லுமென. () வேறு. நன்குறு மொழியிற் பட்டு நாய்கனைக் காண்பான் வேட்டின் றென்கையில் வளை நெரிந்த தென்கையில் 3வளை தெரிந்த தன்புடை யவனே நல்ல வணிவளை யெமக்கி டென்று முன்பிடும் வளைகெ ரித்துச் சொல்லுவார் முக்க வாங்கு, (கங) 4இனக்கன வளைபி டாதுங் கேகுவா யாயி னெங்கண் ' மனத்தமர் சொக்க னார்த மாணையால் வேளைப் பே மென்னத் தனக்குநல் லவர்க்கு நல்லோன் றயாவொடு முறுவ லோடுங் கனத்தபல் வளைக ணீட்டுக் கைத்தலத் திலங்க விட்டான். (கச) புனையுமா யிரம்பொன் னிற்குப் புரிவளை பொன்றே யென்றென் றனைவரும் விரும்புக் கூறி வரும் பெருக் தனத்தை கேட்டாண் டினவளை விற்பான் வந்தோ கலங்கிய தினங்கொ டுத்துக் கனவளை கொள்வான் வந்த கன்னியர் வளையுங் கொண்டான். (கரு) இந்திய னயன்மாவாதி யாவருந் தீண் டொணாத சுந்தா வுருவக் 5தீண்டத் தோன்று பேரின்பந் தன்னைச் சிந்தையா லனுடாவிப்போர் செட்டியார் நாளுமிங்கே வந்துபோம் வந்து போமென் றேவாவற வழுத்தக் கண்டு, (கசு) பழுதிலா மாற வேளைப் பால லோ சனத்தாற் காய்ந்தோ னழகிய மடந்தை மீர்கா ளப்படிச் செய்வ லின்றில் விழுமிய வொளிவ ளைக்கு விலைதர வேண்டா நாளை யுழைதொறும் வந்தாற் றாரு மென்றன ஐவகை நீ.., (கா) கா, வளைப்பேப். - தடுப்போம்; ''வைளாண்க கட் பெறாய்வளத்தேனென்" (சீவக, அஅ..) கரு, தனம் - கொங்கை, பொன். ' இதழியக் தும்பையு மதியமுங் காக்க, வளைவிலை மாக்கள் வடிவெடுத் தருளி, முத்தமிழ் நான்மறை மனத்தருள் வாக் கால், வீதிகூறி வித்தமுன் வரத்தாற், கமுகில் விளர்ப்ப வறணீர் குளிப்பக், கண் புதை யாப்புத் திணியிருள் விடிய, வுடறோஜம் பிணித்த பாவமும் புலாக், கண்ட நீள் கதுப்பினர் சைகுனி பிடித்துக், குருகணி செறித்த தனிமுத னாய கன்' (கல். சசு.) கசு, செட்டியார்: விளி. 4. பாலலோசிகம் - நெற்றிக்கண், உழைதொறும் - வீடுகள் தோறும், (பி. ம்.) 1 அச் முறாது' 'பாழ்த்த' வேலோயகன்தது' 4' இளக்தினயளை' 'தீண்டித்' 'ே அவரவர்' பழுதிலான்' 'ே என்பனீந்துவகைநீட'
அ4 திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற்புராணம் . டன்னைய ருக்கறி விப்பமெ மக்கித டாதென 1வச்சமுறுத் ( ரும் . தென்னைவி டென்னைவி டென்பருளத்தெழு மின்படி றைத்தெவ இப்படி சொல்லிய தேதுப ழுத்து ரைத்தவிருத்தனியா னொப்பமர் கைகள் பிடித்ததலுைம் துற்றவர் தாமிகழார் செப்கிணை யோமுலை மைப்புய லோ தழல் செங்கய லே ! விழிவாய் துப்புரு வோநுதல் விற்பிறை யோவிது வல்லியர் சொல்லுமென . ( ) வேறு . நன்குறு மொழியிற் பட்டு நாய்கனைக் காண்பான் வேட்டின் றென்கையில் வளை நெரிந்த தென்கையில் 3வளை தெரிந்த தன்புடை யவனே நல்ல வணிவளை யெமக்கி டென்று முன்பிடும் வளைகெ ரித்துச் சொல்லுவார் முக்க வாங்கு ( கங ) 4இனக்கன வளைபி டாதுங் கேகுவா யாயி னெங்கண் ' மனத்தமர் சொக்க னார்த மாணையால் வேளைப் பே மென்னத் தனக்குநல் லவர்க்கு நல்லோன் றயாவொடு முறுவ லோடுங் கனத்தபல் வளைக ணீட்டுக் கைத்தலத் திலங்க விட்டான் . ( கச ) புனையுமா யிரம்பொன் னிற்குப் புரிவளை பொன்றே யென்றென் றனைவரும் விரும்புக் கூறி வரும் பெருக் தனத்தை கேட்டாண் டினவளை விற்பான் வந்தோ கலங்கிய தினங்கொ டுத்துக் கனவளை கொள்வான் வந்த கன்னியர் வளையுங் கொண்டான் . ( கரு ) இந்திய னயன்மாவாதி யாவருந் தீண் டொணாத சுந்தா வுருவக் 5தீண்டத் தோன்று பேரின்பந் தன்னைச் சிந்தையா லனுடாவிப்போர் செட்டியார் நாளுமிங்கே வந்துபோம் வந்து போமென் றேவாவற வழுத்தக் கண்டு ( கசு ) பழுதிலா மாற வேளைப் பால லோ சனத்தாற் காய்ந்தோ னழகிய மடந்தை மீர்கா ளப்படிச் செய்வ லின்றில் விழுமிய வொளிவ ளைக்கு விலைதர வேண்டா நாளை யுழைதொறும் வந்தாற் றாரு மென்றன ஐவகை நீ . . ( கா ) கா வளைப்பேப் . - தடுப்போம் ; ' ' வைளாண்க கட் பெறாய்வளத்தேனென் ( சீவக அஅ . . ) கரு தனம் - கொங்கை பொன் . ' இதழியக் தும்பையு மதியமுங் காக்க வளைவிலை மாக்கள் வடிவெடுத் தருளி முத்தமிழ் நான்மறை மனத்தருள் வாக் கால் வீதிகூறி வித்தமுன் வரத்தாற் கமுகில் விளர்ப்ப வறணீர் குளிப்பக் கண் புதை யாப்புத் திணியிருள் விடிய வுடறோஜம் பிணித்த பாவமும் புலாக் கண்ட நீள் கதுப்பினர் சைகுனி பிடித்துக் குருகணி செறித்த தனிமுத னாய கன் ' ( கல் . சசு . ) கசு செட்டியார் : விளி . 4 . பாலலோசிகம் - நெற்றிக்கண் உழைதொறும் - வீடுகள் தோறும் ( பி . ம் . ) 1 அச் முறாது ' ' பாழ்த்த ' வேலோயகன்தது ' 4 ' இளக்தினயளை ' ' தீண்டித் ' 'ே அவரவர் ' பழுதிலான் ' 'ே என்பனீந்துவகைநீட '