அபிதான சிந்தாமணி

- 928 நமிநந்தியடிகள் வணங்குவதாம். மற்ற நமஸ்காரமென்பது வளைந்தது. ஒருகண்ணும் சாய்ந்தபார்வை. இரண்கி கைகளையும் அஞ்சலிப்பதாம், ஒரு திருவடியேற்றம் எனக் கவலைய இந்த நமஸ்காரம் தேவர், குரு, பெரியோர், டைந்து இந்நோய் தீரும் மருந்து ஆராய் மூத்தோர், நண்பர், தாய், தந்தை முதலிய வேன் என்று அருச்சகரைக் கேட்டனர். வர்களுக்கு உரியதாம், தவத்தாலும், வய இவர் பேதையென அறிந்த வேதியர், தாலும், ஞானத்தாலும், உயர்ந்தவர்கள் அடியவரிடம் பொருள் வாங்கிக்கொண்டு நித்யம் நமஸ்கரிக்கத் தக்கவர்கள். எந்தக் ஒரு தயிலத்தைக் கொடுத்தனர். அடியவர் குருவானவர் வேத - சாஸ்திரோபதேசத் அத்தயிலத்தைச் சிவமூர்த்தியின் திருமே தால் துக்கத்தைப் போக்கடிக்கத் தக்க னியிற் சாத்தியும் நோய் தீராமைகண்டு வரோ அவரை நித்யம் நமஸ்கரிக்கவேண் சுரிகையெடுத்து ஊட்டியரிய முயலுகை எம். நாஸ்திகனையும், கெட்டமரியாதை யில் சிவமூர்த்தி பிரத்தியக்ஷமாய் என்ன யுள்ளானையும், நன்றி மறந்தவனையும், வேண்டுமென உமது திருமேனியில் வாத திராம் புரோகிதனையும், கள்வனையும், வஞ் நோய் தீரவேண்டுமெனச் சிவமூர்த்தி சகனையும், பித்தனையும், மூர்க்கனையும், | அதின் விளைவை அருளிச்செய்து முத்தி சூதாடுபவனையும், நடந்து கொண்டிருப்ப தரப் பெற்றவர். வனையும், அசுசியாளினையும், எண்ணெய் நமிநந்தியடிகள் - இவர் சோழநாட்டில் ஏமப் தேய்த்துக் கொண்டிருப்பவனையும், செபஞ் பேரூரில் பிராமணகுலத்தில் திரு அவத செய்து கொண் டிருப்பவனையும், வேத ரித்துச் சிவத்தொண்டு சிவனடியவர் பாஹ்யனையும், காருடவித்தைக்காரனையும், தொண்டில் வழுவாது இருந்தவர். இவர், சோதிஷங் கூறிப் பிழைப்பவனையும், பாத திருவாரூரில் வன்மீகநாதரை வழிபட்டு கனையும் அதுபோலவே புருஷனைக் அளவில்லாமல் தீபம் ஏற்று தற்கெண்ணி கொன்ற பூவையையும், ரஜஸ்வலையான மாலைக்காலம் நெருங்கியவுடன் ஆங்கு அரு வளையும், விபசாரியையும், பிரசவித்தவளை கிலிருந்த சமணர்வீடுகளில் நுழைந்து சிவ யும், செய்த நன்றி மறந்தவனையும், அதி மூர்த்திக்குத் திருவிளக்கிட நெய் தருக 'கோபியையும் நமஸ்கரிக்கக்கூடாது. சபை என்று கேட்டனர். சமணர், உங்கள் மூர்த் யிலும் யஞ்ஞசாலையிலும், தேவாலயத்தி திக்குக் கரத்தில் நெருப்பிருக்க எரிமிகை லும், புண்ய க்ஷேத்திரத்திலும், புண்ய தீர்த் யன்றோ என்று மறுத்தனர். அடியவர் தத்திலும், வேதாத்யயன காலத்திலும், அதுகேட்டு வருந்திச் சிவசந்நிதானத்து பிரத்யேகமான நமஸ்காரம் பூர்வத்திற் முறையிட்டனர். சிவமூர்த்தி ஆகாயவா செய்த புண்ணியத்தைப் போக்கும். சிரார் ணியாக அடியவரை நோக்கி நமிநந்தியே த்தம், தானம், தேவதார்ச்சனம், யஞ்ஞம், குளத்தின் நீரை மொண்டு தீபமிடுக என் தருப்பணம் செய்பவனையும் நமஸ்கரிக்கக் றனர். இதைக் கேட்ட அடியவர் மனங் கூடாது. குளிர்ந்து அந்தப்படி விடியுமளவும் விளக் நமி - கச்சன் புதல்வன. கெரித்து வந்தனர். அடியவர், ஒரு முறை நமிசதண்டம் - ஒரு தீர்த்தம. திருவாரூர் வீதிவிடங்கப் பெருமான் உற் நமி தீர்த்தங்கர் - இவர் அங்கதேசத்தில் சவங் கொண்டு திருமணலிக்கு எழுந்தருள மிதிலாநகரத்தில் விசயமகாராஜாவுக்குப் உடன் சென்று மீண்டு, சுவாமி திருச் சந்தி பிப்பலாதேவியிடம் முதல் தீர்த்தங்கரர்கள் திக்கு எழுந்தருளியபின் தமது வீடுசென்று அவதரித்த யுகத்தில் ஆடிமாதம், கிருஷ்ண 'உள் புகாமல் வெளியில் இருந்தனர். இவ பக்ஷம், தசமி, அசுவனியில் பிறந்தவர். ரது பத்தினியார் சிவார்ச்சனைக்கு உள்ளே உன்ன தம் (கரு) வில், சுவர்ணவர்ணம், எழுந்தருள்க என்றனர். அடியவர் நான் (5000)u ஆயுஷ்யம். புத்திரன் சுப்பிர சுவாமி உற்சவத்தில் உடன் சென்று பல பன். சுப்பிரபர் முதலான (கஎ) கணதார். ரைத்தொட்டுத் தீட்டுண்டாயிற்று. ஸ்நான் சக்ரவர்த்தி சயசேகன். முடித்தபின் அர்ச்சிப்பேன் என்றனர். நமீத்தண்டிநாயனூர் - இவர் சிவாலயங்கள் இதனுள் சிவச்செயலால் அடியவர்க்குச் தோறும் திருவிழா தரிசிக்கும் நியமம் பூண் சிறிது நித்திரை உண்டாயிற்று. அந்தித் டவர். இவர், ஒரு சிவாலயத்தில் நடேச திரையில் கனாவில் சிவமூர்த்தி அடியவர்க் மூர்த்தியின் திருவுருவத்தைத் தரிசித்து குத் தரிசனந் தந்து "திருவாரூர்ப் பிறக் இவர்க்கு வாதநோயானதால் திருமேனி தாரனைவரும் சிவகணங்கள் அதை நீ காண்