அபிதான சிந்தாமணி

அலகர்ணன் - 887 - தெய்வயானை தனுவென்/ இவர்ணக்கா, தூலகர்ணன் - ஒரு காந்தருவன் ; சிகண்டி ரன், சுக்ரன் கடந்து போதல், உடனிற்றல், டிக்குப் புருஷத்வம் கொடுத்துச் சிகண்டி 'நோக்கு தல் செய்யின் நன்றம். (விதான.) யின் ஆயுள் வரையில் தான் பெண்ணுருப் தெமனி - கிலா தன் தேவி. பெற்றிருந்தவன். | தெய்வத்துக்காசுநம்பி - ஆளவந்தார் கும் தூலகேசன் - பிரமத் துவரையை வளர்த்து ரர், மணக்கால் நம்பியின் திருவடிசம்பந்தி. ருருவுக்குக் கொடுத்த இருடி. | இவர் குமார் பெரிய திருமலைநம்பி. குமரி தூலசிரசு - 1, ஒரு இருடி , தனுவென் யர், பூமிபிராட்டி, பெரிய பிராட்டி. பவனைக் கபந்தகைச் சபித்தவர். தெய்வப்பெருமாள் - ஆளவந்தார் திருவடி '2. இவர் மேருவின் ஈசானத்தில் தவம் | சம்பந்தி. புரிந்தார். இவர்மீது வாயு குளிர்ந்து வீசி தெய்வயானி - சுக்கிரன் பெண் ; யயாதி னன் அதனால் களிப்புற்ற இவர் விருங் யின் பாரி. இவள் வியாழபகவான் புத் களை நோக்கி நீங்கள் சோபையைச் செய்த 'திரனாகிய கசன் சாபத்தால் யயாதியை லால் நீங்கள் எக்காலத்தும் புஷ்பங்களும் மணந்தனள். இவளும் சன்மிஷ்டையும் பழங்களும் பெறாதிருக்கவென்று சபித்த நீர் விளையாடச்சென்று முடிவில் அறி னர். (பார - சாங்.) யாது இவள் வத்திரத்தைச் சன்மிஷ்டை தூலசிரன் - ஒரு அரசன் ; வி தூமனைக் உடுத்திக்கொள்ள இவள் கோபித்தனள். காண்க. அதனால் சன்மிஷ்டை இவளை வெறுத்துக் காலபீடம் - சத்திபீடங்களில் ஒன்று. கிணற்றில் தள்ளினள். கிணற்றிலிருந்த தாவலகன் - கிருஷ்ணனால் கொல்லப்பட்ட இவளை அவ்வழிவந்த யயாதிகண்டு எடுத்து அசுரன், விட இவள் அரசனை மணந்து தனக்குத் தூஷதர் - ஒரு தேவ வகுப்பினர். தீமை செய்த சன்மிஷ்டையை அடிமையாக் தூஷ்ண ன் -1. விசிரவசுவிற்குக் கலையிடம் கிக் கொண்டவள். பின் யயாதி சன்மிஷ் றெந்த குமரன் ; அசுரன். இவன் சூர்ப்ப டையிடம் ஆசை கொண்டிருந்ததைப் பிதா கையேவலால் இராமமூர்த்தியிடம் வந்து விடங்கூறிப் புருடனுக்குச் சாபம் வருவித் நெற்றிக்கு நேராய்ப் பாணத்தைவிட இரா தவள், இவளிடத்து யயாதியாலுண்டான மமூர்த்தி அதனை த்தடுத்து ஒரு அம்பு எய்ய குமார், எது, துருவசு. இவள் மணங் இறந்தவன். கொள்ளாததற்கு முன் மிருதசஞ்சீவினி 2. இரத்தனமாலா பர்வதத்தி லிருந்த மந்திரத்தின் பொருட்டுத் தன் பிதாவிடம் தைத்திய அரசன். இவன் சிவ பூஜா துரந் வந்து அவற்கு வேண்டிய உபசாரங்களைச் தரராகிய வேதியர்களை வருத்திய தால் சிவ செய்திருந்த கசனை அசுரர் பலவிதத்திலும் பெருமான் ஒரு வழியிலிருந்து உக்ரவுரு கொன்றது கண்டு தந்தையிடங்கூறி உயிர்ப் பிக்கச்செய்து கடைசியில் தன் எண்ணத் வத்துடன் எழுந்தருளி அசுரராதியரைக் கொன்றனர். இச்சிவமூர்த்தி தோன்றிய தைக் கசனுக்குக் குறிப்பிக்க அவன் உடன் இடம் மகாகாளேசுரம். படாததினால் மிருதசஞ்சீவினி மந்திரம் கச னுக்குப் பலியா திருக்கச் சாபமிட்டவள். தெ தெய்வயானை - இவள், விஷ்ணுவின் கும ரியா யவதரித்துச் சரவணப் பொய்கைக் தெசாதனன் - சுதேசு குமரன் ; இவன் கரையில் குமாரக்கடவுளை மணக்கத் தவ குமரன் சங்க தன். மியற்றினள். இவளெதிரில் குமாரக்கட தெண்டகன் - (தண்டனை செய்வோன்.) வுள் தரிசனந் தந்து நீ இந்திரனிடம் வள அரசன் சூத்திரகன்னிகையைப் புணரப் ருக; நாம் உன்னை மணக்கின்றோமெனத் பிறந்தவன். திருவாய் மலர்ந்து மறைந்தனர். அக்கட் தெண்டன் - இக்ஷவாகு குமரன். டளைப்படி தவத்திலிருந்து நீங்கிக் குழந் தெத்தசுவாலாதூமதோஷம் - பாபக்கிர தையுருக்கொள்ள இவளை ஐராவதம் என் கங்கணின்று கழிந்தநாளும், நின்றநாளும், னும் வெள்ளையானை வளர்த்து இந்திர நிற்கப்புகுகிற நாளும், தெத்தசுவாலா தூம னிடம் கொடுத்தது. இவள் யானையால் நாள் என்று பெயர். இந் நாட்களில் சுபங் வளர்க்கப்பட்ட தால் தெய்வயானை எனப் கள் கூடா. இந் நாட்களுடன் கூடிச் சந்தி பட்டனள்.