அபிதான சிந்தாமணி

துச்சயன் 867 தடியால் பட்டு அஞ்சி மாமனாரை வந்தடைந்து அச்வமேதக் குதிரைக்குப் பின் போன (கட்) வருடம் பொறுத்துப் பராசரைப் அருச்சுநனைக் கண்டு அழுதவள். பெற்றனள். துச்சாதனன் - துரியோதனன் தம்பி, துச்சயன் - 1. (சங்.) அனந்தன் குமரன். திரௌபதியின் துகிலை யுரிந்தவன் ; துசு இவன் மனைவி கற்பினையுடையாள். இவ | வசன் எனவும் இவனுக்குப் பெயர். னொருகால் யமுனைந்தி யடைய அவ்விடத் | துச்சீலன்-1. காம்பிலிதேசத்து வேதியன். திருந்த உருப்பசியைப் புணர்ந்து வீட்டில் சிவ தூஷணை செய்ததால் ஊரைவிட்டு வா மனைவி அறிந்து நீ பாத்தையைப் புண அகற்றப்பெற்று வயிற்றுவலி கொண்டு ர்ந்ததால் அப்பாபம் நீங்கக் கண்ணுவரிட வருந்துகையில் ஒரு வேதியன் விபூதிகுண் மணைந்து வேள்வி செய்து வருகவென்ற 'டத்து நீறிடுக என அது என் செய்யும் னள். அந்தப்படி அரசன் இமயத்தருகில் என்று இகழ்ந்ததால் வேதியன் வேங்கை செல்கையில் ஒரு கின்னரன் மாலை யேந்தி ஆக எனச் சபித்த சாபம் ஏற்றுப் பாம்பு வர அவனுடன் சண்டை யிட்டு அவனது கடித்து இறந்து வேங்கையாய் விபூதிகுண் மாலையைப் பறித்துச் செல்லுகையில், டத்து நீறு அணிந்த வேடனைப் பிடித்து யமுனை நதிக்கருகில் சென்றனன். அவ் அவனால் இறந்து அவன் தேகத்து நீற் விடஞ் சென்ற அரசன் முன்னைய நினை றினை அணிந்ததால் நல்ல உரு அடைந்த வால் உருப்பசியை நினைந்து செல்லுகை வன். (புள்ளிருக்குவேளூர்ப் புராணம்.) யில் மீண்டும் உருப்பசியைக் கண்டு அம் 2. குண்டின புரத்தில் யஞ்ஞசீலனுக்குப் மாலையை அவளுக் கணிந்து அவளுடனி புண்ணியவதியிடம்பிறந்த குமரன். இவன் ருந்து இமய மடைந்து கண்ணுவரைக் 'வேதியனாயினும் துராசாரம் உள்ளவனாய்த் கண்டு அவர் கட்டளை பெற்றுக் காசியில் துன்புற்றுப் பின் தீர்த்த ஸ்நானத்தால் ஆநந்தகான மடைந்து பாவ நீங்கிப் பட்ட புனிதனானவன். (புள்ளிருக்கு வேளூர்ப் ணஞ் சென்று பத்தினியுட னிருந் தனன். புராணம்) | (காசிமான்மியம்). துச்சுருமேளன் - ஒரு அரசன்; அரம்பை * 2. இவன் ஒரு மிலேச்சன்; காமத்தால் யர்போகம் பெற்றவன். பல பெண்களைப் புணர்ந்து சிறையிடப் துச்சேதா - இவன், மகததேசத்து வேதி பட்டு உயிர்விட்டுப் பைசாச வுருவமடைந்து யன்; பல நூல் கற்றுக் கற்றவரை அவம (உடு பிறவிகள் விலங்குகளாய்ப் பின் ஒரு தித்து இறந்து பிரம்மராக்ஷஸாய்க் காசிக் வனத்தில் அரக்க வுருவமடைந்து வாம் குப் போகும் வழியில் ஒரு இலவமரத்தி தேவ முனிவரை விழுங்க வந்து அவர் லிருந்து வழிச்செல்வோரை அழைத்து, உடம்பிலிருந்த விபூதியைப் பூசுண்டு. அவ் கொன்றுண்டு திரிகையில் காசிக்குச் செல் வுரு நீங்கித் திவ்ய தேகம் பெற்று முத்தி லும் ஒரு வேதியனை நல்ல வார்த்தை யடைந்தவன். (பிரமோத்தரகாண்டம்). சொல்லி அழைத்தனன். வேதியன் காசி 3. கச்சய நகரத்தரசன்; தாரை, வீரை யைச் செபித்துக்கொண்டு வரக்கேட்டு களின் கணவன். (மணிமேகலை). நல்லறிவு தோன்றி அவனுடன் காசி ' 4. இவன் சையமலையிலிருந்த வேடன். சென்று கங்கையாடிப் பிரமராக்ஷஸ வுரு இவன் வேடனாயினும் வேதியர் முதலிய | மாறியவன். (காசிரகசியம்.) காற்குலத்தவர் போல் வேடம் பூண்டு வழி துடி - கடலில் வேற்றுருக் கொண்டிருந்த பறித்துச் சீவிக்கு நாட்களில் சிதம்பர தரிச | ஞானது நெஞ்சத்தைப் பிளந்த முருகக் னத்தின் பொருட்டுத் தன்னாடு விட்டுவந்த கடவுள், அக்கடலில் துடிகொட்டி ஆடிய சபாபதிப் பிரியசேரன் பரிவாரத்தில் கூத்து . | திருட எண்ணிச் செல்லுகையில் அவனது துடிதலோகம் - தெய்வலோகத்தொன்று. காவலாளர் பிடித்துக் காவலுடன் அவன் (மணிமேகலை.) மீது சுமை வைத்துச் சிதம்பரம் கொண்டு துடி நீலை - கட்டும் கழல்வீரர் பழங்குடி சென்றனர். ஆண்டு இவன் கரங்கண் முறைமையில் மிக்க கண்ணினையுடைத் டிறக்க இவனைச் சிவகணங்கள் சிவலோகத் தாய் ஒலிக்கும் துடியைக்கொட்டுமவன் துக்கொண்டு சென்றனர். குணத்தைச் சொல்லியது. (புறவெண்பா.) துச்சனை - திருதராட்டிரனுக்குக் காந்தாரி துடி நூல் - உடலின் துடித்தலையும் அதன் யிடம் பிறந்த குமரி. சயிந்தவன் தேவி.) பலத்தையும்பற்றிக் கூறும் நூல்.