அபிதான சிந்தாமணி

தீயா 862 தீர்க்க தமன் டியிற் பிடித்து நிவேதிப்பது சட்டிக்குறா இவளிடம் கட்சீவதன் பிறந்தனன். பின் மாயி எனவும், பள்ளத்தில் ரத்தம் நிறை முனிவன் அரசன் வேண்ட அன் மனைவி த்து நிவேதிக்கும் தேவதைக்குப் பள்ளக் உப்பு, தேன், தயிர் கலந்து என்னுடம்பிற் குருமாயி எனவும், ஓலையினால் மாரியம் பூசித் தன்னாவின் நக்கின் புத்திரர் உளராம் மன் செய்து வணங்குவது ஓலைப்பிடாரி என அவ்வாறு அவள் புரிகையில் அபா எனவும், பின்னும் செல்லாச்சி, பேயாயி, னத்தைப் பூசாது விட்டனள். ஆதலால் அவ பூமாயி, வீராயி, சடையாயி, மலையாயி, ளுக்கு அபானமில்லாக் குமரன் பிறந்த பொம்மக்காள், வெள்ளாயி, இளங்காளி, னன். இவளுக்கு அங்கன், வங்கன், கலிங் கருங்காயி, ஒண்டிவீரன், சங்கிலி வீரன், கன், சிங்கன் முதலிய புத்திரர்கள் பிறந்த காத்தாயி, துர்க்காயி, கங்கையம்மை, வட் னர். இந்தத் தீர்க்க தமசு பின்னால் இவன் டப்பநாச்சி, கருமுனி, செம்முனி, வாழ் கோசம்ரக்ஷணம் செய்தமையால் தவத் முனி, பூங்குறத்தி, வேங்கை யம்மன், கரு தால் கோதமனாயினன். (மச்ச, புரா) வேங்கை , மலைவேங்கை , முடியாலழகி, தீர்க்கதமன் -1. பவயமுனிவர் குமரன், முடிமேல்முடியழகி, மாப்பிள்ளை வீரன், தாய் மமதை, இவன் தாய்வயிற்றி விருக் பத்தினி யம்மை, தீப்பாஞ்சாள், பொம்மி, கையில் வியாழன் கபடமாய்த் தன் தாயைப் சூரியசுவாமி, மன்னா தலிங்கம் வணங்கு புணர்ந்ததை அறிந்து கோபித்தனன். இத வர். (உ-வ.) னால் வியாழன் கோபித்துக் கண்ணில்லாது தீயர் - இவர்கள் மலையாள நாட்டு இழுவர், போகச் சபிக்கப்பட்டவன். தீர்க்கதேவன் இவர்கள் தொழில் கள்ளிறக்கு தல் பயிர் மாணாக்கன். இவன் பிரதோஷ காலத்தில் வேலை செய்தல், மற்றும் பல தொழில் மனைவியைப் புணர்ந்ததால், கிரா தரைப் செய்தல். (தர்ஸ்ட ன்). போல் நூறு புத்திரரைப் பெற்றான். பலி தீயவை - இது, சுலாவுதலையுஞ், (சுண்டு யின் மனைவியைப் புணர்ந்து அங்கனைப் தலையு) மன்னாப்பொருளையு மேற்கொண்டு பெற்றான். உரைத்த வொருவற்குப் பரிந்து சொல் 2. இவன் பிரகஸ்பதியால் பிறவியந்த லிய துணராது அல்லதை உணர்ந்து பக்ஷ கனாய்ப் பிறந்து ஒரு எருது தர்ப்பையை பாதமாவதுவாம். (யாப்பு - வி.) மேய அதன் கொம்பைப் பிடித்து உன்னை தீயன் - சூரபன்மன் மந்திரி. விடேன் என்றனன். அவ்வெருது முனிச் தீரன் - பலி அரசன். சிரேட்டரே நாங்கள் அறிவில்லாதவர்கள் தீர்க்கசிவகன்-இவன் காசிராசகைப் பிறந் நாங்கள் செய்த தவறு பொறுக்க என தவன். வேண்ட விட்டுத் தன் மனைவியிட மிருக் தீர்க்கதபசு - ஒரு ரூஷி, பலியின் க்ஷேத் கையில் அவளிந்தப் பிறவி யந்தகனிட திரத்தில் புத்திர உற்பத்தி செய்தவர். மிருப்பது நலம் அல்ல, என்று ஒரு கட் தீர்க்கதமசு - உசீனனது மனைவியாகிய டையில் சட்டிக் கங்கையில்விடக் கூவிக் 'மமதையைக் குரு வலியப் புணரப்போக கொண்டு வெள்ளத்தில் சென்றனன். இவ வயிற்றிலிருந்த கரு நான் உன் தமயன் னைப் பலி எனும் அரசன் எடுத்துப் பரிபா மைந் தன் உன் கரு இதிலமையாதெனத் லிக்கச் சந்தோஷித்து அரசனே என்ன தடுக்கக் குரு அக்கருவை நீ குருடனாகெனச் வரம் வேண்டும் என அரசன் புத்திரர் சபித்தனன். அதனாலிவன் இப்பெயர் வேண்டுமென்று தன் மனைவியை முனிவ பெற்றனன். இவன் தமபி மனைவியைப் னிடம் போக ஏவினன். அரசபத்தினி புணரச் சென்றபோது தம்பி கோபித்து தான் செல்லாமல் தன் தோழியை அனுப் இவனைக் கங்கையில் விட மாபலியென் பினள். அத் தோழியிடம் இரண்டு புத்தி போன் கங்கையிற் செல்லுமவனையெடுத் ரர் பிறந்தனர். அப் புத்திரரை அரசன் துத் தன்னிருக்கையில் வைத்திருக்கையில் நோக்கித் தன் தேவியிடம் பிறந்தவர் அல் இவன் அம்மாபலிக்குப் புத்திரர் இலாமை லரென் றறிந்து மற்றொருநாள் தன் தேவி கண்டு சுதேக்ஷணை புத்திரப்பேறு வேண் யை அனுப்பினன். முனிவர் நான் உன் டின் உன் மனைவியென்னிடம் வருகவென னைப் பரிசிக்கேன் நீ என் மீது தயிர், அரசன் அவன் மனைவிக்குக் கூற அவள் உப்பு, தேன் முதலியவற்றைக்கலந்து என் உடன்படாது தோழியையனுப்பத் தோழி உடம்பெல்லாம் பூசிப் புணரின் இஷ்ட தவத்தால் ஞானியை அன்புடன் புணர் சித்தி பெறுவை யென அவ்வாறே செய்து உரைத்தன்னாப்பொன தலையுஞ், -