அபிதான சிந்தாமணி

திருமண்டன குடி 846 திருமழிசையாழ்வார் இரண்டையன மத்திய ஐந் தங்குவதாம்/வருக்கிருந்தா போலவும், மூங்கிலிலைபோலவும், தாமரை கரை உபசரிக்காததால் மண்மாரி பொழிய யின் அரும்பு போலவும், இதழ்போலவும், வசைபெற்று நாடிழந்த சிற்றரசன். இவன் மீனைப்போலவும், ஆமையைப் போலவும் சாளுவகோப்பையன் குமரன். இவனை தரித்தல் தகுதியாம். பத்து அங்குல நீளமு ஒரு புலவன் "இந்திரன் கலையாயென் ள்ள ஊர்த்துவ புண்டரம் உத்தமம், ஒன்ப மருங்கிருந்தான் அக்கிநி உதரம் விட்டக தங்குலம் மத்திமம், எட்டங்குலம் அதமம், வான், யமனெனைக்கருதான் அரனெனக் பின்னும் சிலர் எழு ஆறு ஐந்தங்குல அள கருதி நிருதிவந்தென்னை யென் செய்வான், வையுடையன மத்திமம், நான்கு மூன்று, அந்தமாம் வருணனிருகண் விட்டகலான் இரண்டு அங்குல அளவையுடையன கனி அகத்தினென் மக்களும்யானு, மநிலமதா ஷ்டமெனவுங் கூறுவர். இப் புண்டரங்க குமமுதினைக் கொள்வோம் யாரெதிரெமக் ளைக் கேசவன் முதலிய பன்னிரு திருமந்தி குளாருலகிற், சந்ததமிந்த வரிசையைப் ரங்களுடன் நெற்றி முதலிய பன்னிரண்டு பெற்றுத் தரித்திர ராஜனை வணங்கித், தானங்களிலும் வாசுதேவனைச் சிரத்தின் தலைசெயு மெம்மை நிலைசெய் சற்கீர்த்திச் மீதும் கொண்டு தியானித்தல் வேண்டும். சாளுவகோப்பை யனு தவும், மந்தரப் புயத் இவ்வாறு தியானித்தவன் நீசனேயாயினும் தான்றிரு மலைராயன் மகிழ்வோடு விலையி பரிசுத்தனாகிறான். இதில் ஐயமில்லை (சத் லாவன்னோன், வாக்கினாற்கு போனாக்கி தியவிரதர்) கோபிசந்தனத்தால் ஊர்த்துவ னான் அவனே மாசிலீசான பூபதியே" புண்டரம் தரித்தவன் பாபங்களை யொழிக் யென்று பாடிப் பரிசுபெற்றனன். கிறான். சாளக்கிராமத்திற்குத் தரித்த | திருமழிசையாழ்வார் - இவர் துவாபரயுகத் செஞ்சந்தனத்தைத் தேகத்திற்றரித்தவன் | தில் சித்தார்த்திஹ தைமீ கிருஷ்ண பிர முத்தனாகிறான். புண்டரம் காண்க. தமைகூடிய ஞாயிற்றுக்கிழமை மக நக்ஷத் திருமண்டன் குடி - தொண்டரடிப் பொடி திரத்தில் திருமழிசையில் பிருகு முனிவர் யாழ்வார் திரு அவதாரத்தலம். தவஞ்செய்கையில் அத் தவத்தைக் கெடுக்க திருமலைநம்பி - சுமுகாம்சம், இவர் திரு இந்திரனால் ஏவப்பட்ட தேவஸ்திரீயிடம் வரங்கப் பெருமாளரையருக்குப் பின் கலி அவதரித்துப் பிருகு முனிவரால் பிரப்பஞ் (சO எரு)-க்கு மேல் ஸ்ரீ முக புரட் செடி நிழலில் வளர்த்த இருந்து அழுத டாசி வெள்ளிக்கிழமை அவதரித்தவர். னர். அக் காலையில் உலோகமாதாவாகிய ஆளவந்தார் திருவடிசம்பந்தி. ஸ்ரீ மகாலக்ஷ்மி அவ்விடம் எழுந்தருளித் 2. பெரிய திருமலைநம்பிக்கு ஒரு பெயர். தமது திருமுலைப்பாலைக் கறந்து ஒரு வள் திருமலை நல்லான் - உடையவர் மேல்கோட் ளத்தில் வைத்து, அப்பால் ஒவ்வொரு டைக்கு எழுந்தருளியிருந்தபோது ஆச்ர திவலையாக வாயில் விழச்செய்து மறைந் 'யித்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் (எச) சிம்மாசனாதி தனள். இவ்வகை வளரும் நாளில் திரு பதியரில் ஒருவர். தேசிகர் திருவடியை மழிசைக்கடுத்த காட்டிலுள்ள திருவாளன் ஆச்ரயித்தவர் என்பர். (குருபரம்பரை). என்னும் வேடன் புத்திரனில்லாத தன் திருமலைநாதர் - இவர் சிதம்பரப்பாட்டியல் பத்தினியிடம் இப் புத்திரரைக் கண்டு இயற்றிய பரஞ்சோதியாரின் தந்தையார். கொடுக்க வேடத்தி அன்பினால் பாலூட்ட சிதம்பரபுராணம், மதுரையுலா இயற்றிய 'உண்ணாமல் ஒரு சூத்திரர் அன்பாலூட்டிய வர். பாலுண்டு வளர்ந்து எட்டாம் வயதில் திருமலையப்பர் - நயினாராசாரியர் திருவடி வேடச் சேரியை விட்டகன்று பரமத சம்பந்தி, நிராகரணஞ் செய்திருந்தனர். இவ் திருமலையர் - திருவள்ளுவர் திருக்குறளுக்கு வகை யிருக்கையில் ருத்ரர் ஆகாச வீதி யில் செல்ல அந் நிழல் மேல்படாமல் உரையிட்ட ஆசிரியர்களில் ஒருவர். ஒதுங்கிய ஆழ்வாரைக்கண்டு உமக்கு திருமலையாழ்வான் - திருவாய் மொழிப் வேண்டிய வரம் கேளீர் என்றனர். ஆழ் பிள்ளைக்கு ஒரு பெயர். வார், மோக்ஷம் தருக என ருத்ரர் அது திருமலைராயன் - காளமேகர் என்னும் புல என்னாலாகாது நாராயணனே தரவல்லான் வர் திலகரைத் தன் சம்ஸ்தான வித்வானா என்ன ஆனால் இந்த ஊசியின் பின்னே கிய அதிமதுரக்கவியின் வார்த்தை கேட்டு நூல் போகச்செய்க என உருத்திரன் யமகண்ட முதலிய பாடச்செய்து காளமே கோபித்து நெற்றிக்கண்ணை விழிக்க ஆழ் வார் திருவடியில் ஒரு கண்ணை ஆக்கித்