அபிதான சிந்தாமணி

திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் நாமம் இட்டுக் கல்வி முதலிய கற்பித்து கியார் இச் செய்தியைத் தம் தமக்கைக்குத் வந்தனர். தில தவதியாருக்கு மணப்பருவம் தூதின் வழி தெரிவித்தனர். தூதன் திரு சமீபித்தவுடன் இராஜா விடத்தில் சேனாதி வதிகை வந்து தில தவதியார்க்குத் தெரி பதித்தொழில் புரிந்து வருபவரும் தம் வித்தனன். தில தவதியார் பரமசிவத்தின் குலத்துக் கொத்தவருமாகிய கலிப்பகை பெருங்கருணையை யெண்ணி நான் சம பார் தில தவதியாரைத் தமக்கு மணஞ்செய் ணர் இருக்கையில் வரேன் என்று கூறி துதரக் கேட்கத் திலதவதியாரின் தந்தை னர். தமக்கையார் வராமை நோக்கித் உடன்பட் டிருந்தனர். இவ்வகை இருக் தாமே ஒருவரும் அறியாமல் பாயுடை, கையில் அரசன் எவலால் கலிப்பகையார் உறி, குண்டிகை முதலியவற்றை யு தறிச், யுத்தத்திற்குச் சென்று அங்கே நெடு நாளி சூலை துணையாக ஆப்தராய் உள்ளார் கை ருந்தார். இங்குப் புகழனார் காலஞ்சென் லாகு கொடுக்கத் தமக்கையாரிடம் வந்து றார். மாதினியாரும் சககமனம் அடைந் நீரே துணை உம்மையே ஆதரவு என்று தனர். முன் சொன்ன கலிப்பகையார் யுத் அடைந்தேன் என்று திருவடியில் விழுந் தத்தில் இறந்தனர். ஆதலால் தில தவதி தனர். தில தவதியார் தம் தம்பியாரை யார் எனக்கென நியமித்த கணவர் இறந்த யெழுந்திருக்கச் செய்து இது பரமசிவம் னர். ஆதலின் நானும் இறப்பேனெனத் ஆட்கொள்ளச் செய்தது என்று ஸ்ரீ பஞ் துணிந்து இருக்கையில் மருணீக்கியார் சாக்ஷரத்தைத் தியானித்து மருணீக் தமக்கையாரை நோக்கி உம்மைத் தாய் தந் கியார்க்கு விபூதி கொடுத்தனர். மருணீக் தையர்க்குப் பதிலாக எண்ணி யிருக் கியார் அதை ஆவலுடன் தமது தேக முழு கிறேன்; நீர் இறப்பிராயின் உமக்கு முன் வதும் பூசிக்கொண்டனர். தில தவதியார், நானும் இறப்பேன் என மருணீக்கியார் மருணீக்கியாரைத் திருப்பள்ளி யெழுச்சி பொருட்டு உடல் துறவாது உயிருடன் இரு யில் திருக்கோயிலுக்கு அழைத்துச்சென் ந்தனர். மருணீக்கியார் கல்வியில் வல்லவ றனர். மருணீக்கியார் சுவாமியைப் பிரத ராய் யாக்கையும் செல்வமும் நிலையாமை Vணஞ்செய்து வணங்கி நின்று திரு அரு யுணர்ந்து தமது செல்வங்களை அறவழியிற் ளால் தமிழில்பாடும் வல்லமை அடைந்து செவவு இட்டுப் பாடவிபுத்ரமடைந்து சம "கூற்றாயினவாறு விலக்ககலீர்" எனுந் ணர் பள்ளியுட் சென்று அவர்கள் போத திருப்பதிகம் பாடியருளினார். உடனே னைக்குட்பட்டுச் சமணமதம் சார்ந்து அதை சூலைநோய் நீங்கியது. மருணீக்கியார் மெய்ச்சமயமெனக் கொண்டு அச் சமயத் உடல் பூரிக்க ஆனந்தத் தழுந்தி வணங்கு தில் வல்லவராயினர். சமணர் இவரது கையில் சிவமூர்த்தி அசரீரியாய் நீ அற்புத வல்லமை யறிந்து அவருக்குத் தருமசேனர் மதுரமாகிய தேவாரத்தால் நம்மைத் துதித் என்கிற பெயர் தந்து தங்களுக்கு ஆசிரிய தபடியால் உனக்குத் திருநாவுக்கரசு என் ரும் ஆக்கினர். இது நிற்க, திருவாமூரி னும் பெயருண்டாகுக என்று மறைந்த விருந்த தில தவதியார் சிவபக்தி முதிர்வால் னர். அரசுகள் தாம் மனமொழி மெய்க சிவபுணணியஞ் செய்ய விரும்பித் திரு ளால் திருத்தொண்டு செய்யத் திருவுளங் வதிகை வீரட்டானம் சென்று சிவபணி கொண்டு தியானம், பாடுதல், உழவாரப் விடை செய்து வருகையில் தன்னுடன் பணிவிடை இவற்றை விடாது இயற் பிறந்தார் சமணசமயத்தில் ஆழ்ந்து இருப் றினர். இவ்வகைச் சிவத்தொண்டு செய்து பதை யெண்ணி வருந்திச் சிவமூர்த்தி இருக்கையில் சமணர்கள் இவர் சைவரான யைத் துதித்து அவரை ஆட்கொள்ள தைப் பாடலிபுத்ரத்தரசன் அறியின் நம் வேண்டுமென வேண்டினர். சிவமூர்த்தி மைத் தொலைத்து அவனும் சைவனாவன் தில தவதியாரின் சுவப்பனத்தில் அவனைச் என நீங்கிப் பல்லவராயனிடம் வந்து தரு சூலைநோய் தந்து ஆட்கொள்வோம் மனக் மசேனர் பொய்யாகச் சூலைநோய் என கவலை யொழிக என்று திருவாய் மலர்ந்து நடித்துச் சைவசமயம் புகுந்தனர். ஆத மறைந்தனர். பரமசிவம் திருவாய் மலர்ந்த லால் அவரையழைத்துத் தண்டிக்கவேண் படி சூலைநோய் தருமசேனரைப் பற்றி டும் என்றனர். பல்லவன் உடன்பட்டுச் வருத்தியது. சமணர் தங்களுக்குத் தெரிந்த சேனைகளை அனுப்பத் திருநாவுக்கு அரசு மந்திர ஔஷதங்களைப் பிரயோகித்தும் கள் "நாமார்க்கும்" என்னுந் திருப்பதிக தணியாயையால் கைவிட்டனர். மருணீக் மோதினர். பின்னும் மந்திரிகள் வேண்டி
திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் நாமம் இட்டுக் கல்வி முதலிய கற்பித்து கியார் இச் செய்தியைத் தம் தமக்கைக்குத் வந்தனர் . தில தவதியாருக்கு மணப்பருவம் தூதின் வழி தெரிவித்தனர் . தூதன் திரு சமீபித்தவுடன் இராஜா விடத்தில் சேனாதி வதிகை வந்து தில தவதியார்க்குத் தெரி பதித்தொழில் புரிந்து வருபவரும் தம் வித்தனன் . தில தவதியார் பரமசிவத்தின் குலத்துக் கொத்தவருமாகிய கலிப்பகை பெருங்கருணையை யெண்ணி நான் சம பார் தில தவதியாரைத் தமக்கு மணஞ்செய் ணர் இருக்கையில் வரேன் என்று கூறி துதரக் கேட்கத் திலதவதியாரின் தந்தை னர் . தமக்கையார் வராமை நோக்கித் உடன்பட் டிருந்தனர் . இவ்வகை இருக் தாமே ஒருவரும் அறியாமல் பாயுடை கையில் அரசன் எவலால் கலிப்பகையார் உறி குண்டிகை முதலியவற்றை யு தறிச் யுத்தத்திற்குச் சென்று அங்கே நெடு நாளி சூலை துணையாக ஆப்தராய் உள்ளார் கை ருந்தார் . இங்குப் புகழனார் காலஞ்சென் லாகு கொடுக்கத் தமக்கையாரிடம் வந்து றார் . மாதினியாரும் சககமனம் அடைந் நீரே துணை உம்மையே ஆதரவு என்று தனர் . முன் சொன்ன கலிப்பகையார் யுத் அடைந்தேன் என்று திருவடியில் விழுந் தத்தில் இறந்தனர் . ஆதலால் தில தவதி தனர் . தில தவதியார் தம் தம்பியாரை யார் எனக்கென நியமித்த கணவர் இறந்த யெழுந்திருக்கச் செய்து இது பரமசிவம் னர் . ஆதலின் நானும் இறப்பேனெனத் ஆட்கொள்ளச் செய்தது என்று ஸ்ரீ பஞ் துணிந்து இருக்கையில் மருணீக்கியார் சாக்ஷரத்தைத் தியானித்து மருணீக் தமக்கையாரை நோக்கி உம்மைத் தாய் தந் கியார்க்கு விபூதி கொடுத்தனர் . மருணீக் தையர்க்குப் பதிலாக எண்ணி யிருக் கியார் அதை ஆவலுடன் தமது தேக முழு கிறேன் ; நீர் இறப்பிராயின் உமக்கு முன் வதும் பூசிக்கொண்டனர் . தில தவதியார் நானும் இறப்பேன் என மருணீக்கியார் மருணீக்கியாரைத் திருப்பள்ளி யெழுச்சி பொருட்டு உடல் துறவாது உயிருடன் இரு யில் திருக்கோயிலுக்கு அழைத்துச்சென் ந்தனர் . மருணீக்கியார் கல்வியில் வல்லவ றனர் . மருணீக்கியார் சுவாமியைப் பிரத ராய் யாக்கையும் செல்வமும் நிலையாமை Vணஞ்செய்து வணங்கி நின்று திரு அரு யுணர்ந்து தமது செல்வங்களை அறவழியிற் ளால் தமிழில்பாடும் வல்லமை அடைந்து செவவு இட்டுப் பாடவிபுத்ரமடைந்து சம கூற்றாயினவாறு விலக்ககலீர் எனுந் ணர் பள்ளியுட் சென்று அவர்கள் போத திருப்பதிகம் பாடியருளினார் . உடனே னைக்குட்பட்டுச் சமணமதம் சார்ந்து அதை சூலைநோய் நீங்கியது . மருணீக்கியார் மெய்ச்சமயமெனக் கொண்டு அச் சமயத் உடல் பூரிக்க ஆனந்தத் தழுந்தி வணங்கு தில் வல்லவராயினர் . சமணர் இவரது கையில் சிவமூர்த்தி அசரீரியாய் நீ அற்புத வல்லமை யறிந்து அவருக்குத் தருமசேனர் மதுரமாகிய தேவாரத்தால் நம்மைத் துதித் என்கிற பெயர் தந்து தங்களுக்கு ஆசிரிய தபடியால் உனக்குத் திருநாவுக்கரசு என் ரும் ஆக்கினர் . இது நிற்க திருவாமூரி னும் பெயருண்டாகுக என்று மறைந்த விருந்த தில தவதியார் சிவபக்தி முதிர்வால் னர் . அரசுகள் தாம் மனமொழி மெய்க சிவபுணணியஞ் செய்ய விரும்பித் திரு ளால் திருத்தொண்டு செய்யத் திருவுளங் வதிகை வீரட்டானம் சென்று சிவபணி கொண்டு தியானம் பாடுதல் உழவாரப் விடை செய்து வருகையில் தன்னுடன் பணிவிடை இவற்றை விடாது இயற் பிறந்தார் சமணசமயத்தில் ஆழ்ந்து இருப் றினர் . இவ்வகைச் சிவத்தொண்டு செய்து பதை யெண்ணி வருந்திச் சிவமூர்த்தி இருக்கையில் சமணர்கள் இவர் சைவரான யைத் துதித்து அவரை ஆட்கொள்ள தைப் பாடலிபுத்ரத்தரசன் அறியின் நம் வேண்டுமென வேண்டினர் . சிவமூர்த்தி மைத் தொலைத்து அவனும் சைவனாவன் தில தவதியாரின் சுவப்பனத்தில் அவனைச் என நீங்கிப் பல்லவராயனிடம் வந்து தரு சூலைநோய் தந்து ஆட்கொள்வோம் மனக் மசேனர் பொய்யாகச் சூலைநோய் என கவலை யொழிக என்று திருவாய் மலர்ந்து நடித்துச் சைவசமயம் புகுந்தனர் . ஆத மறைந்தனர் . பரமசிவம் திருவாய் மலர்ந்த லால் அவரையழைத்துத் தண்டிக்கவேண் படி சூலைநோய் தருமசேனரைப் பற்றி டும் என்றனர் . பல்லவன் உடன்பட்டுச் வருத்தியது . சமணர் தங்களுக்குத் தெரிந்த சேனைகளை அனுப்பத் திருநாவுக்கு அரசு மந்திர ஔஷதங்களைப் பிரயோகித்தும் கள் நாமார்க்கும் என்னுந் திருப்பதிக தணியாயையால் கைவிட்டனர் . மருணீக் மோதினர் . பின்னும் மந்திரிகள் வேண்டி