அபிதான சிந்தாமணி

திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி 834 திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி னால் சமணர் ஒதுங்கினர். பாண்டியன் கூனும் நிமிர்ந்தது.) - மந்திரியார் குதிரை பிள்ளையாரை நோக்கி மற்றைப்பாகத்து மீதேறி ஏட்டைத் தொடர்ந்து செல்ல கோயைத் தீர்க்க வேண்டினன். பிள்ளை வும் நிற்காமை கண்டு பிள்ளையார் "வன் யார் முன்போல் விபூதி இட அந்தப் பாக னியும் மத்தமும்" என்னும் திருப்பதிகம் மும் தணிந்தது. பாண்டியன் உய்ந்தேன் அருளிச் செய்தனர். ஏடு திரு எடகத்தில் என்று பிள்ளையாரின் திருவடிகளைப் பணி நிலைபெற்றது. குலச்சிறையார் ஏட்டினைத் ந்தனன். இதைக் கண்ட சமணர் இனித் தொழுது சிரமேற்றாங்கி வந்து பாண்டிய தருக்கம் பேசவேண்டுவதில்லை. நாமிரு னுக்குக் காட்டினர். பாண்டியன் முதலா வரும் நம் சமய உண்மைக ளெழுதப்பெ னோர் மெய்பூரித்தனர். சமணர்கள் தாங் ற்ற ஏடுகளை அக்நியில் இடுவோம். ஏடுகள் கள் கூறியபடி கழு வேறினர். பிள்ளை வேகாவாயின் அச் சமயம் சற்சமயமெனக் யார் திருவாலவாயுடையார் திருச்சந்நிதி கொள்வோம் என்றனர். பிள்ளையார் உட 'யடைந்து, சிவமூர்த்தியை வணங்கினர். ன்பட்டனர். அரசன் கட்டளையால் அக்கி பிறகு திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர் தம்மை வளர்க்கப்பட்டது. அதில் பிள்ளையார் தாம் வந்துகாண அவருடன் அவருக்கு அருளிய அருளிச்செய்த திருப்பாசுரத்தில் எடுத்த திறத்தை 'ஆலநீழல்" என்னுந் திருப்பதி வடன் தோற்றிய திருநள்ளாற்று "போக கத்தால் துதித்து எழுந்தருளி யிருந்தனர். மார்த்த" என்னும் திருப் பாசுரத்தைத் பிள்ளையார் தம்மை யெண்ணிவந்த தந்தை தொழுது எடுத்து அக்கியில் இட்டு, ' தளி யாருடன் பலதலங்களைத் தரிசிக்க எண்ணி ரிளவளரொளி" என்னுந் திருப்பதிக மரு அவ்விடம் நீங்கிப் பாண்டி நாட்டுப் பல ளிச் செய்தனர். சமணரும் தங்கள் சமய தலங்களை வணங்கி அங்கிருந்தபடி ஈழநாட் உண்மை யெழுதப்பட்டிருந்த எட்டையிட் டுத் தலங்களைத் துதித்துச் சோழ நாடு டனர். அது வெந்தொழிந்தது. பிள்ளையா அடைய நினைந்தனர். பாண்டியன் பிரி ரிட்ட எடோ வேகாது பசுமை கொண்டு வாற்றுது வருந்த அவனை நிறுத்திப் பிரி இருந்தது. அதை யாவருங்கண்டு வியக்க ந்து, சோணாட்டுப் பல தலங்களை வணங்கி மீண்டும் எடுத்துத் திருமுறையிற் கோத் முள்ளிவாய்க்கரை யடைந்து சிவ தரிசனஞ் தனர். பின் சமணர் மற்றொரு வாது செய்தற்கு ஆற்று வெள்ளம் தடை செய் செய்ய வெண்ணி அரசனை நோக்கி இரு ததால் ஓடம் விடுவோர் அஞ்சுதல் கண்டு வரும் தங்கள் தங்கள் சமய வுண்மைகள் அங்கிருந்த ஒடத்தில் திருக்கூட்டத்துடன் எழுதிய ஏடுகளை ஓடும் வைகையில் இரு ஏறி "கொட்டமேகமழும்" என்னுந் திருப் வோம். எதிர் ஏறும் எட்டினவர் உயர்ந்த பதிகம் அருளிச் செய்தனர். ஒடம் அக் சமயத்தினராகி உண்மை யறிவோமென்ற கரை யடைந்தது. பிள்ளையார் சிவதரிச னர். அவ்வாறே பிள்ளையார் இசைந்தனர். னஞ் செய்து திருத்தெளிச்சேரி யடைந்து அரசனும், மந்திரி முதலியோரும் சமண அங்குச் சிவமூர்த்தியைத் தரிசித்து நீங்கு முனிவரும் சூழ்ந்துவரப் பிள்ளையார் வை கையில் பௌத்தர்களிருக்கும் போதிமங் கை நதி யடைந்தனர். முதலில் சமணர் கை சமீபித்தது. இவரது வருகையின் தங்கள் சமய வுண்மைகள் எழுதிய அத்தி ஆரவாரங் கேட்ட புத்தர் பொறாராகிப் நாத்தி என்னும் எட்டை ஆற்றில் இட்ட புத்த நம்பியுடன் கூடி வாதத்திற்கு வந் னர். அது கடலை நோக்கிச் சென்றது. சம தனர், பௌத்தர் வாதம் செய்ய வந்ததை ணர் நூறுவிற் கடை தூரம் அதன் பின் யறிந்த சம்பந்தசரணாலயர் பொறாது "புத் சென்று பின் செல்லக்கூடாமல் மீண்ட தர் சமண் கழுக்கையர்” என்னும் திருப் னர். இதையறிந்து அரசன் பிள்ளையாரை பதிகம் அருளிச் செய்து இப்புத் தன் சிரத் நோக்கினன். பிள்ளையார் அரசன் குறிப் தில் இடிவிழக் கடவது என்றனர். புத்த புணர்ந்து "வாழ்க அந்தணர் வானவர் நந்தி இடி விழுந்து இறந்தனன். ஒழிந்த ஆனினம், வீழ்க தண்புனல் வேந்தனு புத்தரில் அஞ்சியகன்றோர்போக மற்றவர் மோங்குக'" என்னுந் திருப்பதிக மோதி வாதிற்கு வந்தனர். சம்பந் தசரணாலயர் ஆற்றில் இட்டனர். அவ்வேடு ஆற்று அவர்களுடன் வாதிட்டு வென்றனர். இத நீரைப் பிளந்து எதிர் ஏறியது. (இத்திருப் னால் புத்தர் பலர் சைவராயினர். அவ்வி பதிகத்தில் வேந்தனு மோங்குக" என்று 'டம் நீங்கித் திருப்பூந்துருத்தியில் எழுந்தது அருளிச் செய்ததால் அரசனுக்கு இருந்த ருளியிருக்கும் திருநாவுக்கரசுமூர்த்திகளைக்
திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி 834 திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி னால் சமணர் ஒதுங்கினர் . பாண்டியன் கூனும் நிமிர்ந்தது . ) - மந்திரியார் குதிரை பிள்ளையாரை நோக்கி மற்றைப்பாகத்து மீதேறி ஏட்டைத் தொடர்ந்து செல்ல கோயைத் தீர்க்க வேண்டினன் . பிள்ளை வும் நிற்காமை கண்டு பிள்ளையார் வன் யார் முன்போல் விபூதி இட அந்தப் பாக னியும் மத்தமும் என்னும் திருப்பதிகம் மும் தணிந்தது . பாண்டியன் உய்ந்தேன் அருளிச் செய்தனர் . ஏடு திரு எடகத்தில் என்று பிள்ளையாரின் திருவடிகளைப் பணி நிலைபெற்றது . குலச்சிறையார் ஏட்டினைத் ந்தனன் . இதைக் கண்ட சமணர் இனித் தொழுது சிரமேற்றாங்கி வந்து பாண்டிய தருக்கம் பேசவேண்டுவதில்லை . நாமிரு னுக்குக் காட்டினர் . பாண்டியன் முதலா வரும் நம் சமய உண்மைக ளெழுதப்பெ னோர் மெய்பூரித்தனர் . சமணர்கள் தாங் ற்ற ஏடுகளை அக்நியில் இடுவோம் . ஏடுகள் கள் கூறியபடி கழு வேறினர் . பிள்ளை வேகாவாயின் அச் சமயம் சற்சமயமெனக் யார் திருவாலவாயுடையார் திருச்சந்நிதி கொள்வோம் என்றனர் . பிள்ளையார் உட ' யடைந்து சிவமூர்த்தியை வணங்கினர் . ன்பட்டனர் . அரசன் கட்டளையால் அக்கி பிறகு திருநீலகண்ட யாழ்ப்பாணர் தம்மை வளர்க்கப்பட்டது . அதில் பிள்ளையார் தாம் வந்துகாண அவருடன் அவருக்கு அருளிய அருளிச்செய்த திருப்பாசுரத்தில் எடுத்த திறத்தை ' ஆலநீழல் என்னுந் திருப்பதி வடன் தோற்றிய திருநள்ளாற்று போக கத்தால் துதித்து எழுந்தருளி யிருந்தனர் . மார்த்த என்னும் திருப் பாசுரத்தைத் பிள்ளையார் தம்மை யெண்ணிவந்த தந்தை தொழுது எடுத்து அக்கியில் இட்டு ' தளி யாருடன் பலதலங்களைத் தரிசிக்க எண்ணி ரிளவளரொளி என்னுந் திருப்பதிக மரு அவ்விடம் நீங்கிப் பாண்டி நாட்டுப் பல ளிச் செய்தனர் . சமணரும் தங்கள் சமய தலங்களை வணங்கி அங்கிருந்தபடி ஈழநாட் உண்மை யெழுதப்பட்டிருந்த எட்டையிட் டுத் தலங்களைத் துதித்துச் சோழ நாடு டனர் . அது வெந்தொழிந்தது . பிள்ளையா அடைய நினைந்தனர் . பாண்டியன் பிரி ரிட்ட எடோ வேகாது பசுமை கொண்டு வாற்றுது வருந்த அவனை நிறுத்திப் பிரி இருந்தது . அதை யாவருங்கண்டு வியக்க ந்து சோணாட்டுப் பல தலங்களை வணங்கி மீண்டும் எடுத்துத் திருமுறையிற் கோத் முள்ளிவாய்க்கரை யடைந்து சிவ தரிசனஞ் தனர் . பின் சமணர் மற்றொரு வாது செய்தற்கு ஆற்று வெள்ளம் தடை செய் செய்ய வெண்ணி அரசனை நோக்கி இரு ததால் ஓடம் விடுவோர் அஞ்சுதல் கண்டு வரும் தங்கள் தங்கள் சமய வுண்மைகள் அங்கிருந்த ஒடத்தில் திருக்கூட்டத்துடன் எழுதிய ஏடுகளை ஓடும் வைகையில் இரு ஏறி கொட்டமேகமழும் என்னுந் திருப் வோம் . எதிர் ஏறும் எட்டினவர் உயர்ந்த பதிகம் அருளிச் செய்தனர் . ஒடம் அக் சமயத்தினராகி உண்மை யறிவோமென்ற கரை யடைந்தது . பிள்ளையார் சிவதரிச னர் . அவ்வாறே பிள்ளையார் இசைந்தனர் . னஞ் செய்து திருத்தெளிச்சேரி யடைந்து அரசனும் மந்திரி முதலியோரும் சமண அங்குச் சிவமூர்த்தியைத் தரிசித்து நீங்கு முனிவரும் சூழ்ந்துவரப் பிள்ளையார் வை கையில் பௌத்தர்களிருக்கும் போதிமங் கை நதி யடைந்தனர் . முதலில் சமணர் கை சமீபித்தது . இவரது வருகையின் தங்கள் சமய வுண்மைகள் எழுதிய அத்தி ஆரவாரங் கேட்ட புத்தர் பொறாராகிப் நாத்தி என்னும் எட்டை ஆற்றில் இட்ட புத்த நம்பியுடன் கூடி வாதத்திற்கு வந் னர் . அது கடலை நோக்கிச் சென்றது . சம தனர் பௌத்தர் வாதம் செய்ய வந்ததை ணர் நூறுவிற் கடை தூரம் அதன் பின் யறிந்த சம்பந்தசரணாலயர் பொறாது புத் சென்று பின் செல்லக்கூடாமல் மீண்ட தர் சமண் கழுக்கையர் என்னும் திருப் னர் . இதையறிந்து அரசன் பிள்ளையாரை பதிகம் அருளிச் செய்து இப்புத் தன் சிரத் நோக்கினன் . பிள்ளையார் அரசன் குறிப் தில் இடிவிழக் கடவது என்றனர் . புத்த புணர்ந்து வாழ்க அந்தணர் வானவர் நந்தி இடி விழுந்து இறந்தனன் . ஒழிந்த ஆனினம் வீழ்க தண்புனல் வேந்தனு புத்தரில் அஞ்சியகன்றோர்போக மற்றவர் மோங்குக ' என்னுந் திருப்பதிக மோதி வாதிற்கு வந்தனர் . சம்பந் தசரணாலயர் ஆற்றில் இட்டனர் . அவ்வேடு ஆற்று அவர்களுடன் வாதிட்டு வென்றனர் . இத நீரைப் பிளந்து எதிர் ஏறியது . ( இத்திருப் னால் புத்தர் பலர் சைவராயினர் . அவ்வி பதிகத்தில் வேந்தனு மோங்குக என்று ' டம் நீங்கித் திருப்பூந்துருத்தியில் எழுந்தது அருளிச் செய்ததால் அரசனுக்கு இருந்த ருளியிருக்கும் திருநாவுக்கரசுமூர்த்திகளைக்