அபிதான சிந்தாமணி

அமிர்தலிங்கசுவாமிகள் 71 அமுதசுரபி கண்டு தேவர் முதலியோர் அஞ்சியோடிச் அழதகடிகை- பாணி, மிருகசீரிடம், பூரம, சிவமூர்த்தியை வேண்ட அதனைச் சிவ இவற்றுக்கு முப்பதின் மேலும், பூசத்துக் மூர்த்தி யுண்டு நீலகண்டன் எனப் பெய குப் பதினொன்றின் மேலும் அச்சுவினிக் படைந்தனர். - (அந்த விஷத்தை விஷ்ணு கிருபத்தொன்றின் மேலும் கார்த்திகைக்கு உண்டு மிகுந்ததைச் சிவனுக்குக் கொடுத் ஐம்பதின் மேலும், திருவாதிரை, ஆயிலி தனர் என்பர் வைணவர். அதனை உண் யம், இவற்றுக்கு நாற்பதின் மேலும், பூரா ணப் போகையில் விஷச்சுவாலை பொறுக் டம், பூரட்டாதி இவற்றுக்குப் பத்தின் காது உடல் கறுத்துத் திரும்பினர் என்பர் மேலும், அத்தத்துக்கு ஏழின்மேலும், உத் சைவர்). பின்பு தேவாசுரர் கடைகையில் திரட்டாதிக்குப் பதினெட்டின் மேலும், அக்கடலினின்றும் திருமகள், இந்திராணி, சோதிக்கு இருபத்திரண்டின் மேலும், சந்திரன், உச்சைச்சிரவமெனுங் குதிரை, இரேவதிக்குப் பன்னிரண்டின் மேலும் ஐராவதம், கௌத்துவமணி, ஐந்தருக்கள், அடைவே (ச) நாழிகை யமிர்தகடிகையாம் காமதேனு, தன்வந்திரி, வாருணி, தேவ (விதான மாலை). மாதர், அமுதகலசம் பிறந்தன. பிறந்த அமுதகடி கை- அனுடம், மூலம், உத்திரா வைகளில் திருமகள், கௌத்துவமணி, டம், அவிட்டம், புநர் பூசம், உரோகிணி, இவ்விரண்டினையும் விஷ்ணு மூர்த்தியும், இவற்றுக்குப் பதினாலின் மேலும், சித்தி காமதேனுவினை இருடிகளும், வாருணியை ரைக்குப் பதினாறின் மேலும் கேட்டைக்கு அசுரரும், மற்றவைகளைத் தேவ இந்திர முப்பத்தொன்றின் மேலும், விசாகம், திரு னும் கிரகித்தனர். அமிர்தத்தின் பொரு வோணம், மகம், சதயம், இவற்றுக் கிருப ட்டுத் தேவாசுரர் யுத்தஞ் செய்யும் காலத் தின்மேலும், உத்திரத்துக்கு முப்பத்து தில் விஷ்ணு, மோகினி யுருக்கொண்டு மூன்றின் மேலும் அடைவே (ச) நாழிகை அதனைத் தேவருக்குப் பரிமாறுகையில் யமிர்தகடிகையாம். இராகு கேதுக்கள் தேவ உருவால் அதைக் அழதகதீர் - சூர்யகிரணத்திலொன்று, கிரகிக்க அதனைச் சூரிய சந்திரர்களால் அமுதக்கொடி - முருகக்கடவுளை நாயகராகப் அறிந்த விஷ்ணுமூர்த்தி சக்கிரத்தால் பெறச் சரவணப் பொய்கையில் தவமியற் அவர்களைச் சேதித்தனர். மேற்சொன்ன றய சத்தி. | இந்திரனது செல்வங்கள் பலமுறை தூர் வாசர் முதலிய இருடிகள் சாபத்தால் கட அழதசாகார் - தமிழ்ச் செய்யுள் இலக் லில் ஒளிக்கத் தேவர்கள் பலமுறை கட கணத்தை உறுப்பியல், செய்யுளியல், லைக் கடைந்தனர் என்று புராணங்கள் பொதுவியல் என மூன்று உறுப்படக்கிய பிண்டமாக்கிக் கட்டளைக் கலித்துறையால் கூறும். அந்தக் காலங்களில் பலமுள்ளவர் களாகிய பலர் தேவர்களுக்கு உதவியாகக் காரிகையெனப் பெயரிட்டுச் செந்தமிழ்ப் கடைந்தனர் என்பர். ஒருமுறை வாவி, புலவருக்கு உதவியவர். இவர் சைநசமயத் கார்த்தவீரியாருச்சுநன் முதலியவர் உதவி தவர் (இவரைக் குணசாகரர் "பண்டை செய்தனராம். (பாகவதம்).. யோருரைத்த தண்டமிழ்யாப்பிற் கொண் அமிர்தலிங்க சுவாமிகள் - இவர் திருவண் டிலா தகுறியினோரைக் குறிக்கொள்ளுதல் காரணமாகக் செய்யப்பட்ட ஏலுடையார் ணாமலை ஆதீனத்தவர். திருமயிலைப் புரா ணம் பாடியவர். என்ப ர்). | அமிர்தஸாக - இது சீக்கியருடைய குரு அமுதசுரபி - தென் மதுரையில் கலாநிய வாகிய இராமதாசரென்பவரால் (கி.பி. மத்துள்ள சிந்தாதேவியால் ஆபுத்திரனுக் 1581) இல் வெட்டப்பட்ட ஒரு குளம். குக் கொடுக்கப்பட்ட தெய்வத்தன்மை இது (506) அடி சதுரமாய் எவ்வளவு யுள்ள பாத்திரம். இது எடுக்கக் குறை ஜனங்கள் நீராடினும் கலங்காததாயிருக் யாத அன்னமுடையது. இது, சிலநாள் கிறது. இது, பாஞ்சாலதேசத்து வைதிக ஆபுத்திரன் கையிலிருந்து பலவுயிர்களுக் ககரம். சீக்கியருக்கு முக்கியமானது. (மணி) குப் பசியொழித்து மணிப் பல்லவத்துற்ற அமிழ்தபதி - ஒரு வித்யாதர நகாம். (சூளா கோமுகி யெனும் பொய்கையில் அவனா அழசன் - பிரமன் புத்திரருள் ஒருவன். லிடப்பட்டு மணிமேகலையிடம் வந்து பல கைட்டிக பிரமசரிய மநுட்டித்த இருஷி, உயிர்களின் பசியையும் காயசண்டிகை யின் தீராப்பசியையு மொழித்து அவரின் அமுதகடகன் - இராகுவின் குமரன்.