அபிதான சிந்தாமணி

தருமஷனன் 791 தருமி ஒரு நாட்டிலிருந்தவர். இவர்களுள் சுபத் அடைந்தனன், இவன் ஓதிய காரணத் தன் புத்திரன் தருமன். விபுலனுக்குச் தால் பாவம் அடைந்த அவ்விரு அத்தியா சந்திரசேகன், மிருதுசந்திரன் என இர யங்களும் கங்கையில் அன்ன உருக்கொ ண்டு குமார் இருந்தனர். இவர்களுள் தரு ண்டு முழுகித் தூய்மை பெற்றன. அத மனும், மிருது சந்திரனும் இல்லறத்திருக் னால் பாபமடைந்த கங்கை சிவ தீர்த்த ஸ்நா தனர். சந்திரசேநன் துறவியாயினன். னத்தால் சுத்தையாயினள். இதைக் கேட்ட தருமன் துறவு கொள்ள தருமி -1, ஒரு சைவ வேதியர், மதுரையை இருக்கையில் பிருகு முனிவர் பஞ்சாக்ஷர யாண்ட வங்கிய சூடாமணி பாண்டியன், 'உபதேசஞ்செய்து இல்லறம் நன்றென்று ஒருநாள் நந்தனவனத்திற்குப் போயினன், சென்றனர். சந்திரசேநன் சித்தி வல்ல அவ்விடமிருந்து ஒரு புது மலரின் மணம் னாய்ப் பலநாள் கழித்துத் தருமனிடம் வா உணர்ந்து இதேது புது மணம், இந்த வந்து தன் வல்லமையைக் காட்டி இந்தி நந் தனவனத்திலுள்ள மலர்களின் மணம் ஈனை அழைத்தனன். தருமன் பஞ்சாக்ஷர நாமறியோமே என்று அந்த மணம் வரும் பலத்தால் பிரமனை அழைத்துக் காட்டி வழியை நோக்கினன். அது தனது மனை னன். இதைக் கண்ட சந்திரசோன் தரு யாட்டியின் கூந்தலென்றறிந்து அது புஷ்ப மனைக் குருவாகக் கொண்டு பஞ்சாக்ஷர மணத்தின் வேறாயிருந்ததால் சந்தேகித் உபதேசம் பெற்றனன். துக் கொலுவில் பொற்கிழி யொன்று 14. ஓர் மது, தக்ஷன் பத்துப் பெண்களை தொங்கவிட்டு என் கருத்தைத் தெரிவித் மணந்தவன். இவன் தேவியர் கீர்த்தி, தவர் இந்த ஆயிரம் பொன்னிறைந்த கிழி லக்ஷ்மி, துருதி, மேதா, புஷ்டி, சிரத்தை, யைப் பெறலாமென் றனன். சங்கப்புலவர் கிரியை, விருத்தி, இலச்சா, மதி, குமரர், அனைவரும் தனித்தனிப் பாட அரசன் சமன், இராமன், அருஷன். (பாகவதம்) சம்மதமிலாது இருந்தனன், இப்படி யிரு 15. சைரு பதினைந்தாவது தீர்த்தங்கரர். க்க மேற்கூறிய வேதியன் சொக்கநா தரை இவர் ரத்னபுரம் குருவம்சம், தந்தை பானு யடைந்து தனது குறை கூறி அரசன் கரு மகாராசா, தாய் சுப்ரபை. இவர் மாசி த்தை அறிவித்து அப் பொருளைத் தனக் மாதம், சுக்லபக்ஷத் திரியோதசி, பூசநக்ஷத் குக் கொடுப்பிக்க வேண்டிச் சொக்கநாதர் திரத்தில் பிறந்தனர். உன்ன தம் (ச0)வில் “கொங்குதேர்'' என்கிற கவி யருளப் சுவர்ணவர்ணம் (க0) லக்ஷம் ஆயுஷ்யம். பெற்று அரசனுக்கு அறிவித்தனர். அர புத்ரன் சுதர்மன்; கணதரர் அரிஷ்டசோர் சன் சம்மதித்துச் சங்கத்தவர் அநுமதிக் முதல் (சக) இவர் காலத்து இராசாக்கள் கனுப்பப் புலவர் எல்லாரும் ஒத்துக்கொ சுதர்சனபலதேவன். புருஷசிம்ம வாசுதே ண்டனர். நக்கீரர் செய்யுளில் சொற் வன். மதுக்கிரீடவன், பிரதி வாசுதேவன். குற்றமில்லை பொருட்குற்றம் உண்டென் இவர் காலத்துச் சக்கிரவர்த்தி மகவான் றனர். அது என்னெனின் உத்தமப் பெண் என்கிற சக்கிரவர்த்தி, சந்த் குமாரன். களின் கூந்தலில் இயற்கை மணம் கிடை தருமஷணன் - சஞ்சய னிரண்டாவது புத் யாது ; செயற்கையென மறுத்தனர். வே திரன். (மா - புராணம்.) தியர் மீண்டு சொக்கருக்கு அறிவிக்கச் தருமா -(ச.) சங்கிருதி குமரன் ; இவன் சொக்கர் ஒரு புலவர்போல் உருக்கொண்டு மகார தன். நக்கீரரிடம் வந்து இச் செய்யுளில் என்ன தருமாகான் - இவன் தவநிலைக்கு அஞ்சிய குற்றம் என்றனர். நக்கீரர் பொருட் குற் இந்திரன், இவன் தவத்தைக் கெடுக்க றத்தைக் கூறினர். சொக்கர், ஆயின் உத் அரம்பையராலும் ஆகாதென உணர்ந்து தம லக்ஷணமுள்ள பதுமினிப் பெண்களுக் யவன தேசத்தில் தாழ்ந்த சாதியிற் பிறந்து கோவெனின், அதுவும் அவ்வாறே யென் பிரமதேவரிடம் அழகுபெற்ற சதமாயைக் றனர். சொக்கர் தேவமாதருக்கோ என, குப் பல வரம் தந்து இவன் தவத்தைக் கீரர் அதுவும் அவ்வாறே என்றனர். சொக் கெடுக்க ஏவ அவள் அவ்வாறு சென்று கர் நீ வணங்கும், ஞானப்பூங்கோதைக்கோ அவனை வயப்படுத்தி அவனுடன் இருந்து என, கீரர் அதுவும் அடியவர் முடியிடுத தவத்தைக் கெடுத்தனன். இவன் தான் லால் உண்டாவதேயென்று சாதித்தனர். கெட்டநிலை உணர்ந்து சிவகீதையில் இதைக்கேட்ட சொக்கர் தமது நெற்றிக் விபூதி விசுவரூப அத்தியாயம் ஓதி சுத்தம் கண்ணைக்காட்டக் கீசர், தேவரீர் இன்னவர்