அபிதான சிந்தாமணி

சோதிவிருக்ஷம் 755 சோமகாந்தன் (டெக்கான்) பீமசங்கரலிங்கம், வாரணாசி 2. கிருஷ்ணமூர்த்திக்குக் காளிந்தியி யில் விச்வேச்வரலிங்கம், கோதாவரி தீரத் டத்துதித்த குமரன், இவற்கு ஒன்பதின் தில் திரியம்பகலிங்கம், சிதாபுரம் (பாலே) மர் தம்பியர். வைத்யநாதலிங்கம், தாருகா வனத்தில் 3. சகதேவன் குமரன், இவனுக்கு 100 காகேச்வரலிங்கம், சேதுவில் இராமேச்வர குமார் சேஷ்டன் சுகந்தகிருது. (சுசன்ம லிங்கம், சீவாலயத்தில் குச்மே சலிங்கம் என்பனவாம். 4. பிரமன் உறக்குகையில் வேதங்க சோதிவிருக்ஷம் - இது இராக்காலங்களில் ளைத் திருடிச்சென்று விஷ்ணுமூர்த்தியால் பிரகாசத்தைத் தருவதாம். இவ்வகையில் கொலையுண்ட அசுரன். சோதிப்புல் என ஒன்று உண்டென்பர். 5. ஒரு அரசன், இவன் குமான் சக் சோத்திரதாமா--நாலாமன்வந்தரத்து இருடி. தன். இவன் இந்தக் குமரன் போதாமல் சோத்ஸாகாலி - சந்தர புத்ரி. வருணன் ஆசாரியரை வேண்ட ஆசாரியர் சந்தனைப் புத்திரனான புட்கரன் தேவி. (பார-உத்.) பசுவாக்கி யஞ்ஞம் செய்தனர். அதனால் சோந்கரம் - வாணகான் பட்டணம், இவனுக்கு 100 குமாரர் பிறந்தனர். இவன் சோபஞ்சி - சநாசித்துக்கு ஒரு பெயர், சகதேவன் குமானா யிருக்கலாம். சோபனம் - ஒரு வித்யாதர நகரம். சோபனன் - குந்தநகரத்து வேதியன், ஒரு சோமகர் - ஒரு மகருஷி, இவர்க்கு யமுனை வேதியனை வணங்கித் தன் வறுமைகூறி யில் அர்க்கதந்தர் எனும் முனிவர் பிறர் அவ்வேதியன் சொற்படி நந்தவனம் வைத் தனர். துச் சுவர்க்கமடைந்தவன். சோமகாந்தன் -1. சௌராட்டக தேசத் சோபனை- ஆயு தமகாராசன் பெண், இவள் தரசன், இவன் தேவி சு தன்மை , இவன் பார்ச்சித்தை மணக்கையில் நான் நீரவிளை குமான் எமகண்டன். இவ்வாசன் தொழு பாடேன் அப்படி நேரிடுகையில் உன்னை நோயால் அரசைப் புதல்வனிடம் ஒப்புவித விட்டு சிங்குவேன் என்று அவனுடன் துப் பிருகு முனிவர் ஆச்சிரமஞ் சென்று சிலநாளிருந்து ஒருமுறை நீர்விளையாடு தன்குறை கூற முனிவர் அரசனை நோக்கி கையில் மறந்து தந்தையால் கொடிய கும் நீ முன்பிறப்பில் சித்துரூபன் என்னும் ரர் பிறக்கச் சாபம் பெற்றவள். இவள் வைசியனுக்குச் சுலோசனையென்னும் தே குமரர் சலன், வலன், நலன் வியிடம் காமந்தன் என்னும் பெயருடன் சோபாகன் - சண்டாளனுக்குப் பல்கஜாதி குடும்பினியென்பவளை மணந்து பஞ்சமகா ஸ்திரீயிடம் பிறந்தவன். இவன் தொழில் பாதகங்களைச் செய்ய அரசன் நாட்டை அரசனுத்தரப்படி கொலை செய்வது. (மது.) விட்டகற்ற நீங்கிவனத்திற் சென்று ஒரு சோபாசோகம் - நரம்புகளில் வீக்கம் உண் வேதியனைக்கொன்று பிரம சத்தியால் பிடி டாகி வாந்தி, தேகபாரிப்பு, ஊதல், அதை யுண்டு வார்த்திகப்பருவத்தில், ஒருவேதி ப்பு, உண்டாகும். இதனைச் சோகை யென யனுக்கு நீ அபகரித்த பொருளைத் தானஞ் வும் கூறுவர். இது விஷம் தேகத்தில் ஊறு செய்து மீண்டும் வேதியரை அழைக்க தலாலும், மலை வாசம், நீர்க்கரை வாசம், அவர்கள் உன்னிடம் தானம் வாங்காது சாம்பல் மண் முதலிய தின்பதால் உண் திருப்பணிசெய்யக் கட்டளையிட அந்தப் டாம். இது வாதசோபை, பித்தசோபை, புண்ணிய பலத்தால் அரசனாய் அது நீங்கிப் சிலேஷ்மசோபை, வாதபித்தசோபை, பாபபலம் அநுபவிக்கும் காலம் வந்தமை வாதசிலேஷ்மசோபை, சிலேஷ்மபித்த யால் தொழுநோயால் துன்புறுகின்றனை சோபை, திரிதோஷசோபை, அபிகாத யென் றனர். அரசன் நம்பாமையால் அவனி சோபை, விஷசோபை முதலாக நிசசோ டமிருந்து அநேக கரிக்குருவிகள் தோன்றி பை; ஆகந்துகசோபை என்பன. இவை அரசனை வருத்தின. அரசன் அஞ்சி அபயம் நீர்ப்பேதி, அடைகலாயம், சங்கபாயஸம், செய்ய இருடி, கமண்டல நீரை அவன்மீது சாலாபாவனமேஷமுத்ரம், குடமண்ரேம் தெளிக்க அவனுடலிலிருந்து ஒரு பூதம் முதலியவற்றால் வசமாம். தோன்றி நீ முற் பிறப்பில் என்னைக் சோமகன் - 1. பாரதவீரரில் ஒருவன், கொன்றனை; உன்னை விடேன் என இருடி (சங்கமனம்சம்) புத்திரன் துருபதன், பாஞ அதனையு மடக்கி நோயை நீக்க நற்பதம் சாலதேசாதிபதி, பெற்றவன்.