அபிதான சிந்தாமணி

சொவயம்வரம் 750 சோகா மேளர் சொவயம்வாம் - (ஸ்வயம்வரம்) இது அரச இவருக்கு உடுத்திச் சென்றனன். அத கன்னிகைகள் தாங்கள் விரும்பிய நாயகர் னால் பரமானந்தா விழுந்து நமஸ்கரிக்கின் களை அடையப் பலர்க்கும் அறிவித்து, இவ்வேஷ்டி அழுக்குறுமென்று அதின் விரும்பியவர்க்கு மாலை சூட்டுதலாம். அச் மேல் நினைவுள்ளாராய் இரண்டு மூன்று சுயம்வரம் மூன்று வகைப்படும். அவை நாள் செய்யுங் கடைமைகளை யொழித்துப் இச்சா சுயம்வரம், பந்தயச் சுயம்வரம், வீர பெருமாளை வணங்காதிருக்கும் தேகத்தை சுயம்வரம் எனப்படும். அவற்றுள் இச்சா வைத்திருப்பதில்லை யென்று ஊர்ப்புறத் சுயம்வரமாவது தமயந்தியைப்போல் கன் திற் செல்லுகையில் உழவன் ஒருவன் னிகையில் விரும்பப்பட்ட புருஷனுக்கு எருதுங் கலப்பையுங் கொண்டுவரக் கண்டு மாலை யிடுவது. பந்தயச் சுயம்வரமாவது - அவனை நோக்கி இந்த உத்தரீயத்தை எடு இராமரைப்போல் கொள்வதற்குக் குறித்த த்துக்கொண்டு இந்த எருதுங் கலப்பையும் பந்தயத்தை முடித்து அக் கன்னிகையைக் எனக்குத் தருகவென அவன் அவ்வாறி கொள்வது. வீரசுயம்வாமாவது - பீஷ்ம சையப் பரமானந்தர் தமதிரு கால்களினும் ரைப்போல் வீர தருமத்தினால் கன்னி உழவுக் கயிற்றைக் கட்டி அக் கயிற்றை கையை வரிப்பது. எருதுகளின் கால்களில் கட்டக் கூறின் சொவருபலக்ஷணம் - எது, ஒன்றிற் சிற அவ்வாறே உழவன் செய்ய எருதுக் ப்பாயிருப்பதாய் மற்றவற்றினின்று வேறு வரை இழுத்து மலை காடு முதலிய இடங் பிரித்தறிவிப்பதா யிருப்பது, (தரு.) களில் செல்லச் சோகாபரமானந்தரின் சொற்றெடர் நிலைச் செய்யுள் - இது, ஒரு தேகமெல்லாக் தேய்ந்து உயிர் நீங்குந் தரு செய்யுளினிறுதி மற்றொரு செய்யுட்காதி ணத்திலும் சலியாதிருத்தலைக் கண்ட பெரு யாக வருவது. மாள் தரிசனந் தந்து அவரது உடம்பைத் சொன்னாதன்- இரத்தினபுரராச குமாரன். தடவித் துன்பத்தை நீக்கிக் கருணை செய் சொன்னவண்ணஞ் செய்த பெருமாள் -- தனர். பிரமன் செய்த யாகத்தை நதி யுருவாய்த் சோகாமேளர் -. இவர் பண்டரியிலுள்ள தடுக்கவந்த சரஸ்வதிக்கு வாக்களித்தபடி ஓர் புலையர். இவர் அரிபத்தியுடையராய்க் யாகத்திலுதித்த சரஸ்வதிக்குத் தரிசனம் கோயிலின் அருகுசென்று வந்தனை செய்து தந்தவராதலால் சொன்னவண்ணஞ் செ வருநாளில் இவரைக் கண்டோர் உனக்கு ய்த பெருமாள் என்பர். இதனைச் சைவர் அரிபதங் கிடைக்குமோ வென்று பரிகசிக் சிவாஞ்ஞைப்படி வெள்ளத்தைத் தடுக்கக் கவும் துதித்து வருநாளில் ஒருநாளிரவில் குறுக்கே சென்று தடுத்தவராதலால் இப் பெருமாள் உன்னினைவினால் உன்னிடம் பெயர் பெற்றனர் என்பர். (காஞ்சி - பு.) வந்தேன் உன்னை விடேனென்று கோயில் சொஹஞ்சி - (பிர) குந்தி குமாரன், இவன் னுள் அழைத்துச் சென்று இரவு முழுதும் குமரன் மயிஷ்மான். பேசியிருந்தனர். பொழுது விடிந்தபின் அர்ச் கர் இது என்ன ஆச்சரியம் யாரோ உள்ளிருக்கின்றனர் என்று கதவின் தொ சோ ளைவழியாகப் பார்க்க உள்ளே புலையனிருப் பதைத் தெரிந்து அப்புலையன் இவ்விடம் சோகத் தூராழ்வான் - நாதமுனிகள் மாண வருவனோவென்று மனத்தளர்வுடன் கத க்கருள் ஒருவர். வைத் திறந்து வெளிவருக வென்றனர். சோகாபாமானந்தர் - இவர் பாரம் என்ன அர்ச்சகர் புலையனை நோக்கி நீ எவ்வகை மூரில் அரிநாம சங்கீர்த்தனஞ் செய்து ஈண்டு வந்தாயெனப் புலையர், பெருமாள் பிச்சை யேற்றுண்டு தமமுடைய ஒழுக்கத் அழைத்தால் யான் என் செய்வேனென்ற திற்குத் தவறுவரில் அன்று உபவாசஞ் னர். அர்ச்சகர் இவ்வூரை விட்டு வெளி செய்து வருநாளில், ஒருநாள் அதிக மழை செல்லுகவென சோகாமேளர் அவ்வாறி பெய்து வாசல் நனையவும் தம்மொழுக்கங் சைந்து சந்திரபாகை நதியின் தீரத்தில் தன் திருத்தலக்கண்ட ஒருவன் கடை குடிசை ஒன்று இயற்றி அதில் பெருமா க்குச் சென்று உயர்ந்த பட்டாடை வாங் எனத் துதித்துவந்தனர். ஒருநாள் சோகா கத்தர அதை அவர் சறுத்து ஒரு சத்தம் மனர் உணவருந்துகையில் ருக்மானிகாயக வேண்டுமெனக் கேளாதவனாட் இடுப்பில், ஏன் வரவில்லை என் மீதென்ன கோபம்