அபிதான சிந்தாமணி
செட்டிகள்
727
செபஇலக்கணம்
செட்டிகள் - இது பெரும்பாலும் வர்த்த த்த பிரியமுள்ள தாதலால் நினைத்த பொ
கர்க்குரிய பட்டப் பெயர். இப்பட்டத்தை ழுது வெளிவரும். இந் நாய்க்குப் புலி
வேளாளரும் பெற்றிருக்கின்றனர். இவர் சிங்கம் முதலிய அஞ்சம். மனிதரையும்
கள் வேளாஞ் செட்டிகள், பேரி செட்டி எதிர்க்கும்.
கள், நகாத்துச் செட்டிகள், காசுக்கார 2. திரிதசென்னும்மகருஷியைக்கண்டு
செட்டிகள், நாட்டுக்கோட்டை செட்டி பயப்படச் செய்தது. (பரா - சல்லி)
கள், பன்னிரண்டாம் செட்டிகள் எனப் செந்நிதலோத்துங்கன் - ஒரு சோழன்.
பாகுபாடு படுவர்.
இவன் காலத்துச் சித்திரகூடம் தில்லை
செண்டர் - கைக்காயிரம் பொன்னுக்கு கோவிந்தராஜப்பெருமாள், கோயிலைவிட்டு
இராசசேவை செய்து, உடையவர் மடத் வெளியேறினர் என்பர். (சகம் - 1009)
திற்குக் கைவழக்கஞ் செய்த பாகவதர். செந்தில்- இது பாண்டி நாட்டிலுள்ள திருச்
செண்டலங்காரதாசர் - உய்யக் கொண்டார். செந்தூர். இது குமாரக்கடவுள் எழுந்த
திருவடிசம்பந்தி.
ருளிய தலங்களில் ஒன்று, (சிலப்பதி
செண்பகமலர் - ஒரு பிராமணன் செண் காரம்)
பகமலரால் சிவபூஜை செய்த விசேஷத் செந்நு :- 1. குருவின் குமான், இவன் கும
தால் இராஜாவின் அனுக்ரகம் பெற்றுப் ரன் சுரதன்.
பிராமணர் அரசனிடம் பெறும் தானாதி 2. சந்துவைக் காண்க.
களில் பாதி பெற்றுவந் தனன். இவ்வகை சென்னி - இது சோழர் பொதுப் பெயரா
செய்து வருவோன் ஒரு நாள் ஒரு வேதி | யினும் குலோத்துங்க சோழனுக்கு ஒரு
யன் பெற்ற பசுவைத் தனக்குச் சமபாகம் பெயர்.
தரவேண்டுமென்று வருத்துகையில் அவன் செபாலக்கணம் - தருப்பாசனத்தின்மே
பாரியைச் சிவசந்நிதானத்தில் முறையிட் லாயினும், ஏனையாசனங்களின் மேலா
டனள். அவ்விடம் தரிசனத்தின் யினும் இருந்து தருப்பையிற் சமைத்த
'பொருட்டு வந்திருந்த நாரதர் இதனைக் பவித்திரத்தைக் கையிற்புனைந்து சூரிய
கேட்டு அதிகோபங் கொண்டு சிவாஞ்ஞை னுக்கு எதிர்முகமாகவாயினும் அல்லது
பெற்று வெளிவந்து அவனுக்கு இச்செருக்கு வடக்கு முகமாகவாயினும் ஜெபமாலையைக்
செண்பகமலரின் பூசாவிசேஷத்தால் கையிற்பிடித்து இஷ்ட தேவதையைத்
வந்ததென்று சண்பக மரத்தையடைந்து தியானித்துக்கொண்டு ஜெபிக்கவேண்டும்.
சண்பகமே, உன் மலர்களை நாடோறும் இச் செபஞ்செய்தல் வாசிகம், மானசிகம்,
எடுப்பவன் எவன் என அது பேசாதிருக் உபாம்ச என மூவி தப்படும். இவற்றுள்
ததுகண்டு கோபித்து நீ சிவபூசைக்கு வாசிகம், உதாத்தம், அனு தாத்தம், கணி
யோக்கியப் படாதிருக்கவெனச் சபித்து தம் என்னும் சுரங்களோடு மொழிகளா
நீங்குகையில் அவ்வேதியன் எதிரில் வாக் லும், எழுத்துக்களாலும் திருத்தமாக வாக்
கண்டு வேதியனை நோக்கி நீ வேதியர் கினால் உச்சரிக்கப்படுவ தாம், உபாம்சு.
கொள்ளும் தானத்தில் பகுதி கொள்ளுத இதழ்களைச் சிறுக அசைத்து மந்திரங்க
வின் ராக்ஷஸவுருவடைக என்று சபித்த ளைச் சத்தம் எழாமல் மெதுமாக உச்சரிப்
னர். இதனைக் கேட்ட பிராமணன் நடுங் பது. மான தம் ஒரெழுத்தினின்றும் மற்
கித் தீர்வுவேண்ட நாரதர் மனங்களித்து றோரெழுத்து ஒரு மொழியினின்றும் மற்
இராமபிரானால் நீ வதையுண்டு பின் திவ்ய றொரு மொழியாக முறையே மந்திர எழு
ரூபமடைக என்று மறைந்தனர். இவனே த்துகளின் தொடர்பைத் தியானித்து ஒவ்
விராதன். (சிவமகா-புராணம்.) -
வொரு முறைக்கும் சொல்லின் பொரு
செநமேசயன் - சநமேசயனைக் காண்க ளைச் சிந்தித்து வாக்யார்த்தங்களை அனுசந்
செந்தாமரைக்கண்ணர் - அச்யுதர் குமார், தானஞ் செய்வது. இவற்றுள் மான தம்
இவர்குமார் செங்கண்னர். இவர் நம்மாழ் உத்தமம் உபாம்சு மத்திமம்; வாசிகம் அத
வாருக்குப் பூட்டன்,
மம். பலன், வாசிகம் ஒன்று உபாம்சு நூறு
செந்நாய் - 1. இது நாயினத்தைச் சேர்ந்த மான தம் ஆயிரம் இச் செபத்தை எண்ணி
பிராணி மூர்க்கமுள்ளது. மலை, காடு முத ைெகயில் உதயத்தில் கரத்தை மேன்முக
லிய இடங்களில் வசிப்பது, (உ) அடி உயர | மாகவும், சாயங்காலத்தில் கீழ்முகமாக
முள்ளது, சிவந்த பழுப்பு நிறமுள்ளது. இர) வைத்தும், உச்சியில் இருகையையும் அஞ்
செட்டிகள்
727
செபஇலக்கணம்
செட்டிகள்
-
இது
பெரும்பாலும்
வர்த்த
த்த
பிரியமுள்ள
தாதலால்
நினைத்த
பொ
கர்க்குரிய
பட்டப்
பெயர்
.
இப்பட்டத்தை
ழுது
வெளிவரும்
.
இந்
நாய்க்குப்
புலி
வேளாளரும்
பெற்றிருக்கின்றனர்
.
இவர்
சிங்கம்
முதலிய
அஞ்சம்
.
மனிதரையும்
கள்
வேளாஞ்
செட்டிகள்
பேரி
செட்டி
எதிர்க்கும்
.
கள்
நகாத்துச்
செட்டிகள்
காசுக்கார
2
.
திரிதசென்னும்மகருஷியைக்கண்டு
செட்டிகள்
நாட்டுக்கோட்டை
செட்டி
பயப்படச்
செய்தது
.
(
பரா
-
சல்லி
)
கள்
பன்னிரண்டாம்
செட்டிகள்
எனப்
செந்நிதலோத்துங்கன்
-
ஒரு
சோழன்
.
பாகுபாடு
படுவர்
.
இவன்
காலத்துச்
சித்திரகூடம்
தில்லை
செண்டர்
-
கைக்காயிரம்
பொன்னுக்கு
கோவிந்தராஜப்பெருமாள்
கோயிலைவிட்டு
இராசசேவை
செய்து
உடையவர்
மடத்
வெளியேறினர்
என்பர்
.
(
சகம்
-
1009
)
திற்குக்
கைவழக்கஞ்
செய்த
பாகவதர்
.
செந்தில்
-
இது
பாண்டி
நாட்டிலுள்ள
திருச்
செண்டலங்காரதாசர்
-
உய்யக்
கொண்டார்
.
செந்தூர்
.
இது
குமாரக்கடவுள்
எழுந்த
திருவடிசம்பந்தி
.
ருளிய
தலங்களில்
ஒன்று
(
சிலப்பதி
செண்பகமலர்
-
ஒரு
பிராமணன்
செண்
காரம்
)
பகமலரால்
சிவபூஜை
செய்த
விசேஷத்
செந்நு
:
-
1
.
குருவின்
குமான்
இவன்
கும
தால்
இராஜாவின்
அனுக்ரகம்
பெற்றுப்
ரன்
சுரதன்
.
பிராமணர்
அரசனிடம்
பெறும்
தானாதி
2
.
சந்துவைக்
காண்க
.
களில்
பாதி
பெற்றுவந்
தனன்
.
இவ்வகை
சென்னி
-
இது
சோழர்
பொதுப்
பெயரா
செய்து
வருவோன்
ஒரு
நாள்
ஒரு
வேதி
|
யினும்
குலோத்துங்க
சோழனுக்கு
ஒரு
யன்
பெற்ற
பசுவைத்
தனக்குச்
சமபாகம்
பெயர்
.
தரவேண்டுமென்று
வருத்துகையில்
அவன்
செபாலக்கணம்
-
தருப்பாசனத்தின்மே
பாரியைச்
சிவசந்நிதானத்தில்
முறையிட்
லாயினும்
ஏனையாசனங்களின்
மேலா
டனள்
.
அவ்விடம்
தரிசனத்தின்
யினும்
இருந்து
தருப்பையிற்
சமைத்த
'
பொருட்டு
வந்திருந்த
நாரதர்
இதனைக்
பவித்திரத்தைக்
கையிற்புனைந்து
சூரிய
கேட்டு
அதிகோபங்
கொண்டு
சிவாஞ்ஞை
னுக்கு
எதிர்முகமாகவாயினும்
அல்லது
பெற்று
வெளிவந்து
அவனுக்கு
இச்செருக்கு
வடக்கு
முகமாகவாயினும்
ஜெபமாலையைக்
செண்பகமலரின்
பூசாவிசேஷத்தால்
கையிற்பிடித்து
இஷ்ட
தேவதையைத்
வந்ததென்று
சண்பக
மரத்தையடைந்து
தியானித்துக்கொண்டு
ஜெபிக்கவேண்டும்
.
சண்பகமே
உன்
மலர்களை
நாடோறும்
இச்
செபஞ்செய்தல்
வாசிகம்
மானசிகம்
எடுப்பவன்
எவன்
என
அது
பேசாதிருக்
உபாம்ச
என
மூவி
தப்படும்
.
இவற்றுள்
ததுகண்டு
கோபித்து
நீ
சிவபூசைக்கு
வாசிகம்
உதாத்தம்
அனு
தாத்தம்
கணி
யோக்கியப்
படாதிருக்கவெனச்
சபித்து
தம்
என்னும்
சுரங்களோடு
மொழிகளா
நீங்குகையில்
அவ்வேதியன்
எதிரில்
வாக்
லும்
எழுத்துக்களாலும்
திருத்தமாக
வாக்
கண்டு
வேதியனை
நோக்கி
நீ
வேதியர்
கினால்
உச்சரிக்கப்படுவ
தாம்
உபாம்சு
.
கொள்ளும்
தானத்தில்
பகுதி
கொள்ளுத
இதழ்களைச்
சிறுக
அசைத்து
மந்திரங்க
வின்
ராக்ஷஸவுருவடைக
என்று
சபித்த
ளைச்
சத்தம்
எழாமல்
மெதுமாக
உச்சரிப்
னர்
.
இதனைக்
கேட்ட
பிராமணன்
நடுங்
பது
.
மான
தம்
ஒரெழுத்தினின்றும்
மற்
கித்
தீர்வுவேண்ட
நாரதர்
மனங்களித்து
றோரெழுத்து
ஒரு
மொழியினின்றும்
மற்
இராமபிரானால்
நீ
வதையுண்டு
பின்
திவ்ய
றொரு
மொழியாக
முறையே
மந்திர
எழு
ரூபமடைக
என்று
மறைந்தனர்
.
இவனே
த்துகளின்
தொடர்பைத்
தியானித்து
ஒவ்
விராதன்
.
(
சிவமகா
-
புராணம்
.
)
-
வொரு
முறைக்கும்
சொல்லின்
பொரு
செநமேசயன்
-
சநமேசயனைக்
காண்க
ளைச்
சிந்தித்து
வாக்யார்த்தங்களை
அனுசந்
செந்தாமரைக்கண்ணர்
-
அச்யுதர்
குமார்
தானஞ்
செய்வது
.
இவற்றுள்
மான
தம்
இவர்குமார்
செங்கண்னர்
.
இவர்
நம்மாழ்
உத்தமம்
உபாம்சு
மத்திமம்
;
வாசிகம்
அத
வாருக்குப்
பூட்டன்
மம்
.
பலன்
வாசிகம்
ஒன்று
உபாம்சு
நூறு
செந்நாய்
-
1
.
இது
நாயினத்தைச்
சேர்ந்த
மான
தம்
ஆயிரம்
இச்
செபத்தை
எண்ணி
பிராணி
மூர்க்கமுள்ளது
.
மலை
காடு
முத
ைெகயில்
உதயத்தில்
கரத்தை
மேன்முக
லிய
இடங்களில்
வசிப்பது
(
உ
)
அடி
உயர
|
மாகவும்
சாயங்காலத்தில்
கீழ்முகமாக
முள்ளது
சிவந்த
பழுப்பு
நிறமுள்ளது
.
இர
)
வைத்தும்
உச்சியில்
இருகையையும்
அஞ்