அபிதான சிந்தாமணி

சுவாகிதன 711 சுவாதன நியைப் பழமாக்கி விழுங்கினள். பின் 6. சாந்தன் குமான் இவன் தந்தை யமன் விழித்து இவளைப் பழமாக்கி விழு யைச் சாம்பராக்கின அகத்தியரை வருத் ங்கினன். உலகத்தில் அக்கி மறைந்த தச்சென்று அவரால் அரக்கனார் கப்பட்டுச் மையால் தேவர் விஷ்ணுவிடம் முறை சுமாலி யை யடைந்து தனக்கு ஒப்பாரித் யிட விஷ்ணுமூர்த்தி யமனிடம் வந்து தந்தை யாக்கிக் கொண்டவன். சுவாகாதேவியை வெளிவிடச் செய்து சுவாகை - சுவாகாதேவியைக் காண்க. அவளிட்மிருந்த பழவுருக்கொண்ட அக்நி சுவாசரோகம் - இருமவின் விருத்தியா தேவனை வெளிப்படுத்திச் சுவாகாதேவி லும், வாதாதிக்க வஸ்து பேதங்களினாலும் யை அக்நிக்கு அளித்தனர். அக்கி சப்த அஜீரண பேதியாலும், வாந்தியாலும், விடா ருஷிகளின் பாரியர்களிடம் ஆசைப்பட ச்சரத்தினாலும், தானியச் சுணை களாலும், அவன் ஆசையைத் தணிக்கும்படி அருங் புகைகளாலும், காற்றினாலும், மர்மஸ்தான ததி யொழிந்த மற்றவர் போல் உருக் ங்களில் பட்ட அடிகளாலும், அதிசேன கொண்டு அவனது ஆசையை நீக்கின சலத்தினாலும், இது உண்டாம். இது சுத்ர வள். தனது வன்மையால் அருந்ததி சுவாசரோகம், தமகசுவாசம், விச்சின்ன யுருக்கொள்ள வராமை கண்டு அருந்ததி சுவாசம், மகாசுவாசம், ஊர்த்வ சுவாசம் னயக் கண்டு கூறி அவளை நோக்கி விவாக 'என ஐந்து வகை இது உண்டாங்கால் விலா காலத்தில் "எந்த ஸ்திரீகள், அக்கி பிரா ப்பக்கங்கள் குத்தல், திணறித்திணறி மூச் மண பந்து மித்ரசந்நிதியில் உன்னை சுவிடல், வயிறுப்பிசம், நெறிகளில் நோவு ஸ்மரித்துத் தரிசிப்பார்களோ, அவர்கள் முண்டாம். (ஜீவ) சுகம், தனம், புத்திரர்களைப் பெற்று வை தவ்யமில்லாமல் தமது வாணாளைக் கழித்து சுவாசினி - இவள் காசிவாசியாகிய ஒரு உன்னைப்போலக் கீர்த்தியடைந்து புண் பார்ப்பினி. நந்தன வனத்தில் பிரமராக்ஷ ணியலோகத்தை யடை வார்கள்" என்று சால் பிடிக்கப்பட்டுக் கிணற்றில் தள்ளப் அநுக்ரகித்தனள், (சிவமகா புராணம்.) பட்டுத் தாய் தந்தையர் எடுத்துத் தேற்றித் இவளுக்குச் சுவாகை எனவும் பெயர், சடாயு புரியில் சடாயு குண்டத்தில் மூழ்கு இவளில்லாத அவிசை தேவர் கொள்ளார். விக்கச் சுத்தமடைந்தவள். (பிரம்மகைவர்த்தம்) சுவாச்சலை - சூரியன் தேவி. 2. பிரமன் முதலியோர் இவளை அக் சுவாதன் - நருமதைந்தி தீரத்தில் கர்ணகி னிக்குக் கொளுத்துஞ் சக்தியில்லை நீ பட்டணத்தில் உதத்தியவம்சத் துதித்த அவனுடனிருந்து தேவர்களின் அவிசைப் வேதியன். தன் தாய் சேட்டுக்கொண்ட பெறுக என அவள் விஷ்ணுவை நோக்கித் படி அவளி றந்தபின் அவளெலும்பைக் தவமியற்ற விஷ்ணு நீ இப்போது அக்னி கங்கையில் விடக் கொண்டு செல்கையில் யிடமிரு நான் வராக வுருக்கொள்வன் அக் பொழுது சாய ஒரு வீட்டில் தங்கிப்போக காலத்தில் நீ நக்னிஜன் புத்திரியாய் நக்னி அவ்விடமிருந்த பசு தன் கன்றினை யடித் ஜிதி யெனப்படுவை அப்போ துன்னை மண தான் ; மகனைத் தான் நாளைக் கொன்று பபேன் என அவ்வாறு அக்னிக்குத் தேவி அதனாலுண்டான பிரமகத்தியைத் தீர்த்த யாயிருந்து, தக்ஷிணாக்னி காருகபத்யம், ஆக ஸ்நானத்தால் போக்கடித்துக் கொள்வே வனியம் எனும் மூன்று புத்திரர்களைப் பெ னெனக் கூறியதைக் கேட்டு இந்த வுண் ற்றனள். சுவாகாவுடன் கூடின மந்திரங்கள் மை யறிவோமென மறுநாளிருந்து அவ் ளெல்லாங் சால சித்தியைத் தரும். (தேவி வகை அப்பசு அவ்வீட்டு மைந்தனைக் குத் பா ) | திக்கொன்று நருமதைந்தி தீரத்திலுள்ள 3. நித்ராதேவிக்கொரு பெயர். நந்திகேசுர தீர்த்தத்தில் சென்று முழுகிச் சுவா கிதன் - விருசினவந்தன் குமான். சுத்தமான து கண்டு தானும் அதனைப் பின் சுவாது -1, சேதிநாட்டாசன். றொடர்ந்து அதில் மூழ்கித் திரும்புகை 2. (யா.) பிரதிவாகு குமரன், இவன் 'யில் சங்காதேவி தரிசனந் தந்து நானே குமரன் உக்ரசேகன். கங்கை இன்றையதினம் வைசாக சுத்தசப் 3. துன்மருடன் குமான். தமி. இத்திதியில் நானித்தலத்திற்கு வரு 4. சண்முச சேநாவீரன். வது வழக்கமா தலால் இவ்விடத்தில் உன் 5. காசியாசருள் ஒருவன். தாயின் எலும்புகளை விடுக என வேதியன்