அபிதான சிந்தாமணி

சுபந்து 698 சுபாசுபகாலம் 3. காமதேனு புத்திரி. 3. வச்சிரசுவரூபர் குமார். இவர் குமார் சுபந்து - குந்தலநாட்டிற்கு அடுத்த தேசா உக்கிரசேகர். திபதி. | 4. (சூ.) சத்துருக்கன் குமான். இவ சுபழகூர்த்த ம் - சுபக்கிரகங்கள் (சுக, உ, னாண்டது மதுரை. ரு, க) இடங்களிலும், கேந்திரத்தானத் 5. யதுவம்சத்துப் பிரதிபாகு குமான். தும் நிற்பின் சுபமுகூர்த்தமாம். பாபக் 6. சேதிதேசத்து வீரபாகுவின்குமான். கிரகங்கள் (கூ, சு, கக) இவ்விடங்களில் 7. இருதுத்துவசன் குமார். நிற்கின் நல்ல முகூர்த்தமாம். சுக்கிரன் 8. காசிராஜன், பீமனால் செயிக்கப்பட் (எ) ஆம் இடம் ஒழியக் கொள்ளப்படும். டவன். (விதானமாலை.) 9. ஒரு இராக்ஷசன், மாரீசன் உடன் சுபருணை - கத்துருவால் சிறைப்பட்டவள். பிறந்தவன். தாய் தாடகை, இராமனால் (விநதை .) கொல்லப்பட்டவன். பிதா சுந்தன். சுபர்ணர் - திரேதாயுகத்தில் விஷ்ணுவிற்கு 10. கிராதராஜன், ஒரு பெயர். 1 11. குவிந்ததேசத்து அரசன், சுபலன் - 1. காந்தாரதேசத்து அரசன், குமான் சகுனி, பெண் காந்தாரி, 12. ஒரு தேவமாது. 2. ஒரு மாயாவி. இவன் முகத்தில் 13. திருதராஷ்டிர புத்திரன். 14. கௌரவ பக்ஷ த்தைச் சேர்ந்த கூத் சுவைரிணிகள் காமினிகள், புமும் சலிகள் திரியன். என்னும் பெண்கள் பிறந்தனர். இவன் அதலலோகாதிபதி, சுபாங்கி- சந்திரவம்சத்துக் குருராஜன் பாரி சுபவிரதை - உத்தராதித்தனைக் காண்க. 'யை. விரே தன் தாய். (பாரதம்.) விரூபாக்ஷனுக்குத் தேவி, கௌரியின் சுபாசு - சிவசன்மாவைக் காண்க. தாய். சுபாசுபகாலம் - மனிதர் தொடங்குங் கார் சுபன் -1. யமனுக்குச் சிரத்தையிடத்துதி யம் இடையூறின்றி முடிவுபெறும் வகை த்த குமரன். நல்லகாலங்களை யெண்ணிச் செய்தலாம் : 2. பிரமதேவன் தும்மலிற்றோன்றி இந் மாதங்களில் மாசி மாதந் தவிரச் சூர்யன் திரனேவலால் பூமியில் அரசனாகப் பிறந்து வடக்கே செல்லும் உத்தராயனம் சிறந்த ததீசியைத் தோழமை கொண்டு ஒருநாள் தாம். அவசியமானால் தக்ஷிணாயனத்தில் ததீசியிடம் அரசர் பெரியர் எனத் ததீசி கார்த்திகை, ஐப்பசி, ஆவணி மாதங்களும் வெகுண்டு குத்தச் சுபன் கோபித்து வச்சி ஆகும். பக்ஷங்களில் சுக்கிலபக்ஷம் சிறந் பத்தால் எறிந்தனன், இதனால் ததீசிக்கு தது. தேய்பிறையாகிய கிருஷ்ணபடித் மார்பு பிளந்தது. ததீசி சுக்கிரனை நினைக் தில் சப்தமி திதி வரையில் சம்மதிக்கப்பட் கச் சுக்கிரன் தோன்றித் ததீசியை உயிர்ப் டது. வளர்பிறையில் பஞ்சமி வரையிலும், பித்தனன். ததீசி உயிரடைந்து சிவபூசை தேய்பிறையில் கடைசிபாகத்தையும் விட யால் வச்சிரயாக்கை பெற்றுச் சுபனை வேண்டும். இப்பக்ஷங்களின் நடுப்பாகம் யெதிர்க்கச் சுபன் கோபித்து வச்சிரம் மத்திமம், ஒற்றைப்படையாகிய நவமி, எறிய வச்சிரம் வாய் மழுங்கிற்று. பின்பு அமாவாசை, பிரதமை, திவிதியை, தசமி, சுபன், திருமாலையணைந்து வேண்டத் திரு தேய்பிறையில் ஷஷ்டியையும் விடவேண் மால் ததீசியை நோக்கிச் சுபனுக்குப் டும். நக்ஷத்திரங்களில் ரோகிணி, உத்தி பயந்தேனென்று தேவர்சபையில் கூறுக சம், உத்திராடம், உத்திரட்டாதி, அஸ்தம், என்ன அவர் மறுக்கத் திருமால் ததீசியின் சுவாதி, புனர்பூசம், அனுஷம், அச்வனி, மேல் சக்கரம் எறிந்தனர். ததீசி அதனை மிருகசீருஷம, திருவோணம், பூராடம், வென்று நிற்கச் சுபன் வணங்கி நகாஞ் மகம், சித்திரை, அவிட்டம், ரேவதி இவை சென்றனன். இவனைக் குபன் என்றும் மனுஷருக்கும் ; சதயம், விசாகம், பூரம், கூறுவர். (ஸ்ரீ இலிங்கபுராணம்.) பூராடம், பூரட்டாதி, திருவாதிரை இவை 3. ஆதித்தசோழனுக்குத் துணைசென்று தேவர்களுக்கும் சிறந்தன. வாரங்களில் ஈழங்கொண்ட செங்குந்தன். செவ்வாய், ஞாயிறு ஒழிந்தவை நலம், சுபாகு - 1. கத்ருதநயன் நாகன். சூரியன் அஸ்தமிக்கும்போது வீகேட்டல் 2. திருதராட்டிரன் குமான், உடாது. குரு அஸ்தமனத்தில் சுபகார்