அபிதான சிந்தாமணி

சந்திரன் 578 சந்திரன் சந்திரன் - இது, சூரியனை நோக்க ஒரு உபக் கிறது) (சந்திரனில்லாத நாள்) அந்த கிரகம். இது, பூமியை (27) லக்ஷத்து (38)| இடத்திலிருந்து தன் வீதியாறா முந்திய ஆயிரத்து, (800) மைல் தூரத்திற் கப்பா இடத்திற்கு நேர் எதிரிலிருக்கும் இடத் லிருந்து பூமியைச் சுற்றி வருகிறது. இதன் திற்கு வரும்போது சூர்யனுக்கும் சந்திர சற்றளவு (6.800) மைல் எனவும், குறுக் னுக்கும் நடுவில் பூமிவருகிறது அப்போது களவு சுமார் (2162) மைல் எனவும் கூறு சந்திரனது வெளிச்சமான பாகம் முழுதும் கின்றனர். இது, பூகோளவட்ட அளவில் நமக்குத் தெரிகிறது. அது பௌர்ணமி எண்பதில் ஒருபாகம் எனக்கணிக்கின்ற இது தேய்வதும் வளர்வது மில்லை சூர்ய னர். இது, சூரியனுடைய ஒளியின் பிரதி வெளிச்சம் குறைவாய்படுவது தேய்பிறை பலத்தால் பிரகாசத்தை யடைகிறது. சூர்ய வெளிச்சம் அதிகம் படுவது வளர் இது, (27) நாட்கள், (8) மணி அளவை பிறை, சந்திரன் பூமியைச் சுற்றிவா (297) யில் தன்னைத்தான் ஒருதாஞ்சுற்றி வரு நாட்கள் ஆகின்றன. இது பூமி தன்னைத் கிறது. இது பூமியை (29 நாட்கள் 12) தான் சுற்றும்போது சந்திரன் தன் மணிகள், (44) விநாடிகளில் பூமியை ஒரு ஸ்தானத்தை விட்டு (12 டிகிரிநகருகிறது முறை சுற்றி வருகிறது. இவ்வாறு இது ஆதலால் இதன் உதயம் பிற்படுகிறது. பூமியைச் சுற்றி வருதலால் சுக்லகிருஷ்ண சந்திரன்-A1. இவன் விஷ்ணுமூர்த்தியின் பக்ஷங்களும், மாதங்களும் ஏற்படுகின்றன. திருமார்பில் பிறந்தவன் என்றும், திருப் சந்திரன் பூமி, சூரியன் இம்மூன்று கிர பாற்கடல் கடைகையில் பிறந்தவன் என் கங்களும் ஒருநேர் பாகையில மைகையில் றும், அத்திரிக்கு அநசூயை பிடம் பிறந்த நமக்குப் பூரணசந்திரநிலை தோன்று வன் என்றுங் கூறுவர். அத்திரி தவம் கிறது. இது, பூமிக்குப்பின் புறமாகும் புரிய அவன் வீரியம் மேலெழுந்து கண் போது சந்திரவு தயமும் ஒளியும் முறையே வழி ஒழுகிற்று, அதைப்பிரமன் திரட்டி குறைந்து (15) ஆவது தினத்தில் பூமி, விமானத்திவிட அது உயிர்பெற்றது. சந்திரன் சூரியன் என்ற ஒருநேர் பாகையி அதனைச் சோமன் என்றனர். இதில் சிங் லமைகையில் சந்திரன், பூமிக்கும் சூரிய திய துளிகள் பயிர்களாயின. இச்சோமன் னுக்கும் இடையில் நிற்றலால் இரவில் சிவமூர்த்தியை எண்ணித் தவம்புரிந்து காணப்படுவதில்லை. அத்தினமே அமா கிரகபதமும் அந்தணர், பயிர் முதலியவை வாசை அதுபோலவே பூரணசந்திர நிலை களுக்குத் தலைமையும், சிவமூர்த்திக்குக் யாகிய பௌர்ணமியும் உண்டாகிறது. கண்ணாகவும், அணியாகவும் வரம்பெற்ற சந்திரன் பூமியை ஒருமுறைசுற்றி வருங் னன் (காசிகாண்டம்) கதி ஒருமாதம் எனப்படுகிறது. சந்திரன் 2. தக்ஷன் பெண்கள் இருபத்தெழுவரை பூமியைப்போல் உருண்டையான கோளம், மணந்து அவர்களிடத்து ஒருமித்து ஆசை இதற்கு வொளியெல்லாம் சூரியனிடத் வைக்காது கார்த்திகை உரோகணி யிவர்க திருந்து வருகிறது. இது பூமியினும் ளிடம் மாத்திரம் அன்பு வைத்ததால் மற் சிறிது. (50) சந்திரர்கள் ஒன்றாகச் சேர்க் றைப் பெண்கள் தந்தையிடம் குறைகூறத் தால் ஒரு பூமியாகும். சூரியனை விட நமக் தக்ஷன் நாடோறும் ஒவ்வொருகலை தேய குச் சமீபத்திலிருக்கிறது. பூமிக்கும் சந் வும் க்ஷயரோகமும் அடையச் சாபம் தந்த திரனுக்கும் உள்ள தூரம் (240,000) னன். சந்திரன் சாபம் அடைந்து சிவ மைல். இது, பூமியைச் சுற்றியோடும் முர்த்தியால் கலைகள் வளரவும் நோய் நீங்க கிரகம், பூமி சூரியனைச் சுற்றியும், சந் வும் அனுக்கிரகம் அடைந்தவன். தக்ஷ திரன் பூமியைச் சுற்றியும் ஒடுவதால், சில யாகத்தில் வீரபத்திரரால் தேய்வுண்டு சமயங்களில் சந்திரன் நமக்கும் சூரிய அநுக்கிரகம் பெற்றவன். னுக்கு மிடையில் வரும்படி நேரிடும். 3. சிவசன்னிதானத்து நாரதர் கொண இது உருண்டையான வஸ்துவல்லவா ர்ந்து கொடுத்த கனியைப் பிரமன் கந்த இது பூமிக்கும் சூரியனுக்கும் நடுவில் வரு மூர்த்திக்குக் கொடுக்க வேண்டுமெனக் கையில் அதன் மீது வெளிச்சம் படாத கணபதி அவரைக் கோபிக்கையில் சந்தி பாகந்தான் நமக்கு எதிரில் காணப்படு சன் விநாயகரைக்கண்டு நகைத்ததால் கிறது அத்தெரியாத நாள் அமாவாஸை விநாயகரால் ஒளியிழக்கவும் , சண்டா (அ - இல்லை, மா - சந்திரன், வஸ் - இருக்க ளத்வமும் பெற்று மீண்டும் அவரால் அச்