அபிதான சிந்தாமணி

கோபிகைகள் 520 கோபிசந்தராஜன் குறையச் சயன் என்னும் அரசன் இவ கோபிசந்தராஜன் - உத்தரகண்டத்தில் னிடம் வருதல் கண்டு கூறி அச்சயனால் கௌடபங்கால் என்னும் ராஜ்யத்தி இவர்களை நந்தனிடம் அனுப்ப இவர்கள் லுள்ள காஞ்சனபுரிக்கு அரசனாகிய திரி கண்ணன் மேய்க்கும் மாடுகளின் சாண லோசந்து என்பவன் ஒருவன் இருந்தான். மெடுத்துக் காளிந்தி யுபாசனையால் ஒரு அவன் பாரி மைனாவதி. அவன் தவத் நாள் கண்ணன் தங்களைக் கூடக்களித்த தால்பிறந்த குமரன் கோபிசந்தன். இந்தக் னர். மைதில கோபிகைகள் இராமன் கோபிசந்தன் தந்தைக்குப் பிறகு பட்ட சீதையை மணங்கொள்ளச் செல்லுகை மேற்று அரசாளுங்காலத்தில் ஆயிரத்து யில் அவ்விடமிருந்த பெண்கள் மோகித்து இருநூறு மனைவிகளை விவாகஞ்செய்தும் இராமனுக்குக் கூற இராமன் துவாபா ஆயிரத்து அறு நூறு போக மாதர்களை பகத்தில் உம்மைக் கூடுவேன் என்றனர். வைத்துக்கொண்டும் விஷயானந்தத்தை அவ்வாறே இவர்கள் நவநந்தனர் ஒன்ப அனுபவித்து வந்தான். இவன் தாயாகிய தின்மர் வீட்டிலும் பிறந்து யமுனைக் மைனாவதி ஒருநாள் புருஷன் நீங்கிய துக் கரையில் காத்தியாயினிவிரதம் அநுட் கத்தினால் மேன்மாடத்திற் சென்று நான் டித்து வந்தனர். அக்காலையில் கண்ணன் குதிசையும் பார்க்கும்போது ஜாலந்திரா பிரசன்னராய் இவர்கள் சேலையையெடு என்னும் மகாயோகி தீக்காகக் காட்டில் த்து மறைத்தனர். கௌசல கோபிகை சென்று விறகு சளைப்பொறுக்கிக் கட்டித் கள் இராமன் கோசலதேசத்தின் வழிச் தலையின் மேல் வைத்து வழிநோக்கி வரு செல்லுகையில் தம்மை மனதில் நினை கையில் இவரது தேகநிழல் பூமியில் படா சது மோகித்த பெண்களுக்குத் தாமும் திருத்தலாலும் விறகுச்சுமை தலைக்கு மனத்தால் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் கூடுகி மேல் முழத்திலிருத்தலாலும் மைனாவதி றேனென்று வரந்தந்தனர்; அவ்வாறே கண்டு இவர் மானிடால்லர் என்று மான இவர்கள் உபருந்தனர் வீட்டில் பிறந்து முதலியவைகளை விட்டு அவரிருக்கும் கிருஷ்ணனை மனதில் நினைத்திருந்தனர். மடத்திற்சென்று அவரை வணங்கி உப இவர்களது தாய் தந்தையர்கள் இவர் தேசம் பெற்று மீண்டும் மனையடைந்து களுக்கு இடையரை மணம் புணர்த்தின சுவானுபவத்தி லிருந்தனள். கோபிசந்த ராயினும் இவர்கள் கண்ணனை மனதில் 'ராசன் ஒருநாள் தன் முதல் மனைவியிடம் நினைந்தவராய் அவனைக் கலந்து விளை வர அவள் இவனுக்கு உபசாரமுதலிய யாடி வந்தனர். கண்ணன் செய்த சர்வ செய்து உன் தாயை ஒரு சந்நியாசி தன் விலைகளும் இவர்களிடத்திலேயாம். வசமாக்கிக்கொண்டான். அவள் இடை அயோதயாகோபிகைகள் இராமன் விடாது அவனிடம் போவது நமக்குப் சீதையை மணந்து வரக்கண்ட அயோ பழிப்பல்லவோ என் றதைக் கேட்டு சதிநாட்டுப் பெண்கள் இராமனைக்கண்டு அதை அறிவோமென்று மந்திரியை மோகிக்க அவர்க்கிசைந்து கிருஷ்ணாவதா யழைத்து அந்த யோகியை இரவிற்குத் சத்தில் உம்மைக் கூடுகிறேன் என அச தன்னிடம் அழைத்துவரக் கட்டளையிட் ரீரியால் சொல்விந்தனர். அவ்வாறே டனன். அவ்வாறே மந்திரி சென்று யோ இவர்கள் சிந்துதேசத்தில் சம்பகாநகரத் கியை வணங்கி அரசன் கட்டளையைக் தில் விமலன் எனும் அரசனுக்குப் பெண் கூற யோகியர் அவ்வாறு வந்தனர். அர களாகப் பிறந்து கண்ண னுடன் கிரீடித் சன் எதிர்கொண் டழைத்து உபசரித்து கனர். சோபாகோபிகை - கோலோ யோகி துயில்கையில் கிணற்றி விட்டு கத்திலிருந்து சந்திரனுக்குச் சோபை மூடச்செய்தனன். யோகியர் கிணற்று நீரி யைத் தரச்சென்றவள். பிரபாகோபி ன்மேல் தியானத்திலிருந்தனர். இவரது கை - கோலோகத்திலிருந்து சூரியனுக் சீடர் பலருள உயர்ந்தவராகிய காளேபா குப் பிரபையைத் தரச் சூர்யனிடஞ் சென்ற என்போர் தம்மோடொத்த எழு நூற்று வள். சாந்தீகோபிகை--கிருஷ்ணன் சரீ வருடன் எங்கு தேடாநின் றனர். மைனா ரத்தில் லீனமானவள். க்ஷமாகோபி வதி தனது ஆசிரியரைக் காணதவளாய் கை - கோலோகம் விட்டுப் பூமியடைந்த மிக வருந்தியிருக்கும் நாள்களில் ஓர்நாள் வள். இக்கால்வகைக் கோபியரும் கிருஷ் தனது புதல்வன் சந்தன முதலிய வாச ணன் சக்திகள். (பிரம்மகைவர்த்தம்). னைத்திரவியங்களை அணிந்து உலாவிக்
கோபிகைகள் 520 கோபிசந்தராஜன் குறையச் சயன் என்னும் அரசன் இவ கோபிசந்தராஜன் - உத்தரகண்டத்தில் னிடம் வருதல் கண்டு கூறி அச்சயனால் கௌடபங்கால் என்னும் ராஜ்யத்தி இவர்களை நந்தனிடம் அனுப்ப இவர்கள் லுள்ள காஞ்சனபுரிக்கு அரசனாகிய திரி கண்ணன் மேய்க்கும் மாடுகளின் சாண லோசந்து என்பவன் ஒருவன் இருந்தான் . மெடுத்துக் காளிந்தி யுபாசனையால் ஒரு அவன் பாரி மைனாவதி . அவன் தவத் நாள் கண்ணன் தங்களைக் கூடக்களித்த தால்பிறந்த குமரன் கோபிசந்தன் . இந்தக் னர் . மைதில கோபிகைகள் இராமன் கோபிசந்தன் தந்தைக்குப் பிறகு பட்ட சீதையை மணங்கொள்ளச் செல்லுகை மேற்று அரசாளுங்காலத்தில் ஆயிரத்து யில் அவ்விடமிருந்த பெண்கள் மோகித்து இருநூறு மனைவிகளை விவாகஞ்செய்தும் இராமனுக்குக் கூற இராமன் துவாபா ஆயிரத்து அறு நூறு போக மாதர்களை பகத்தில் உம்மைக் கூடுவேன் என்றனர் . வைத்துக்கொண்டும் விஷயானந்தத்தை அவ்வாறே இவர்கள் நவநந்தனர் ஒன்ப அனுபவித்து வந்தான் . இவன் தாயாகிய தின்மர் வீட்டிலும் பிறந்து யமுனைக் மைனாவதி ஒருநாள் புருஷன் நீங்கிய துக் கரையில் காத்தியாயினிவிரதம் அநுட் கத்தினால் மேன்மாடத்திற் சென்று நான் டித்து வந்தனர் . அக்காலையில் கண்ணன் குதிசையும் பார்க்கும்போது ஜாலந்திரா பிரசன்னராய் இவர்கள் சேலையையெடு என்னும் மகாயோகி தீக்காகக் காட்டில் த்து மறைத்தனர் . கௌசல கோபிகை சென்று விறகு சளைப்பொறுக்கிக் கட்டித் கள் இராமன் கோசலதேசத்தின் வழிச் தலையின் மேல் வைத்து வழிநோக்கி வரு செல்லுகையில் தம்மை மனதில் நினை கையில் இவரது தேகநிழல் பூமியில் படா சது மோகித்த பெண்களுக்குத் தாமும் திருத்தலாலும் விறகுச்சுமை தலைக்கு மனத்தால் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் கூடுகி மேல் முழத்திலிருத்தலாலும் மைனாவதி றேனென்று வரந்தந்தனர் ; அவ்வாறே கண்டு இவர் மானிடால்லர் என்று மான இவர்கள் உபருந்தனர் வீட்டில் பிறந்து முதலியவைகளை விட்டு அவரிருக்கும் கிருஷ்ணனை மனதில் நினைத்திருந்தனர் . மடத்திற்சென்று அவரை வணங்கி உப இவர்களது தாய் தந்தையர்கள் இவர் தேசம் பெற்று மீண்டும் மனையடைந்து களுக்கு இடையரை மணம் புணர்த்தின சுவானுபவத்தி லிருந்தனள் . கோபிசந்த ராயினும் இவர்கள் கண்ணனை மனதில் ' ராசன் ஒருநாள் தன் முதல் மனைவியிடம் நினைந்தவராய் அவனைக் கலந்து விளை வர அவள் இவனுக்கு உபசாரமுதலிய யாடி வந்தனர் . கண்ணன் செய்த சர்வ செய்து உன் தாயை ஒரு சந்நியாசி தன் விலைகளும் இவர்களிடத்திலேயாம் . வசமாக்கிக்கொண்டான் . அவள் இடை அயோதயாகோபிகைகள் இராமன் விடாது அவனிடம் போவது நமக்குப் சீதையை மணந்து வரக்கண்ட அயோ பழிப்பல்லவோ என் றதைக் கேட்டு சதிநாட்டுப் பெண்கள் இராமனைக்கண்டு அதை அறிவோமென்று மந்திரியை மோகிக்க அவர்க்கிசைந்து கிருஷ்ணாவதா யழைத்து அந்த யோகியை இரவிற்குத் சத்தில் உம்மைக் கூடுகிறேன் என அச தன்னிடம் அழைத்துவரக் கட்டளையிட் ரீரியால் சொல்விந்தனர் . அவ்வாறே டனன் . அவ்வாறே மந்திரி சென்று யோ இவர்கள் சிந்துதேசத்தில் சம்பகாநகரத் கியை வணங்கி அரசன் கட்டளையைக் தில் விமலன் எனும் அரசனுக்குப் பெண் கூற யோகியர் அவ்வாறு வந்தனர் . அர களாகப் பிறந்து கண்ண னுடன் கிரீடித் சன் எதிர்கொண் டழைத்து உபசரித்து கனர் . சோபாகோபிகை - கோலோ யோகி துயில்கையில் கிணற்றி விட்டு கத்திலிருந்து சந்திரனுக்குச் சோபை மூடச்செய்தனன் . யோகியர் கிணற்று நீரி யைத் தரச்சென்றவள் . பிரபாகோபி ன்மேல் தியானத்திலிருந்தனர் . இவரது கை - கோலோகத்திலிருந்து சூரியனுக் சீடர் பலருள உயர்ந்தவராகிய காளேபா குப் பிரபையைத் தரச் சூர்யனிடஞ் சென்ற என்போர் தம்மோடொத்த எழு நூற்று வள் . சாந்தீகோபிகை - - கிருஷ்ணன் சரீ வருடன் எங்கு தேடாநின் றனர் . மைனா ரத்தில் லீனமானவள் . க்ஷமாகோபி வதி தனது ஆசிரியரைக் காணதவளாய் கை - கோலோகம் விட்டுப் பூமியடைந்த மிக வருந்தியிருக்கும் நாள்களில் ஓர்நாள் வள் . இக்கால்வகைக் கோபியரும் கிருஷ் தனது புதல்வன் சந்தன முதலிய வாச ணன் சக்திகள் . ( பிரம்மகைவர்த்தம் ) . னைத்திரவியங்களை அணிந்து உலாவிக்