அபிதான சிந்தாமணி

கேமசா 500 கை ஸ்வீடன் முதலிய தேசங்களின் காடுகளில் கேயூரகன் - காதம்பரியின் யாழ் சுமப்ப வசிக்கிறது. இந்தப் பறவையின் சிறகு வன் தாளிகையினுடன் வந்தவன். கள், கருமையும் பசுமையுங் கலந்து பள கேரளம் - மலையாளத்தின் தென்னாடு. பளப்பா யிருக்கின்றன. இதன் வால் The Malabar Coast. It Comprises வட்டமாய் விசிறிபோல் விரிக்கக்கூடியது. Malabar, Travancore, and Kanars. இது நாட்டுக் கோழியை எல்லாவகையி கேரளன் -- துஷ்யந்தன் தம்பியாகிய திஷ் லும் ஒத்திருக்கிறது. மூக்குக் கிளியின் ' யந்தன் பௌத்திரன், ஆச்ரி தன் குமான். மூக்குப்போல் முன் வளைந்திருக்கிறது. கேவலன் - (சூ.) நான் குமரன். இது, பழங்கள், மலர்கள், அரும்புகள், கேவலவியதிரேக -- அனலில்லாவிடத்துப் இலைகளைத் தின்று சீவித்து மரங்களில் புகையில்லை மடுப்போல என்கை. (சிவ வசிக்கிறது. இது கனத்தில் 6 முதல் 14 பவுண்ட் எடை யுள்ளது. இப் பறவை கேவலாந்வயி - பிரதிக்ஞை , எது, திருஷ் பூமியில் முட்டையிட்டுக் குஞ்சு பொரிக் - டாந்தத்துடன் கூடிய அந்வய வியாபதி. கிறது. இதன் சேவல் பல பெட்டைகளை | _ புகையினாலே நெருப்புண்டு பாகசாலை விரும்பிச் செல்லும். இந்தச் சேவல் போல் என்பது. போர்க்குண முடையதாதலால் இதற்குக் | கேவலாவத்தை- சர்வசங்காரகாலத்து ஆன் குதிகாலுக்குமேல் கூரிய முள் உண்டு. மாக்கள் சுத்தமாயா காரணத்தி லொடுங்கிச் கேமசரி - சீவகன் மனைவியருள் ஒருத்தி. சிருட்டிகால மளவும் ஆணவமலத்தால் கேமதரிசி - (சூ) இவன் கோசலதேசாதி 'மறைப்புண்டு கலையாதி தத்துவங்களுடன் பதி, விதேகராசனால் நாடிழந்து பிறகு கூடாமல் யாதொரு நினைவுமின்றி யிருப் காலயவனராற் பெற்றவன். இவன் அநீதி பது. இது கண் இருளிலே தன் ஒளி செலுத்திய மந்திரியுடன் சேர்ந்து கொடு கெடாமல் விழித்திருத்தல்போலும் மை செய்து பின்பு காவன் என்பவரால் (சித்தா .) திருந்தினன். கேள்வி -(ச) அறம், பொருள், இன்பம், கேமதர்மா - (சூ.) புண்டரீகன் குமான். (க்ஷேமதர்மா கேம் தன்வா.) இவன் குமரன் தேவாநீகன். கேமதூர்த்தி- காசிராசன், பாரதயுத்தத்தில் கை பதிறைநாள் வீமனால் மாண்டான். கேமசருமன் - பாத்வாச கோத்திரத்துச் கை - அஃதாவது தனது எண்ணத்தினை சண்ட தருமன் குமரன், இவன் இளமைப் யும் மற்றவாது எண்ணத்தினையும் காத் பருவத்து வேசி வலைப்பட்டு ஒருநாள் தால் தெரிவிப்பதாம். அது இரண்டு தாகள் கேட்க அவள் கள்ளுண்ணக் கொடு வகைப்படும். இணையாவினைக்கை, இணை க்க, அறியாது உண்டு தீதென அறிந்து க்கையென. இவற்றை ஒற்றைக்கை, பிராயச்சித்தங் கேட்க வேதியர் வெண் இரட்டைக்கை யெனவுங் கூறுவர். இவற் ணெயைக் கொதிக்கக் காய்ச்சி வாயில் றுடன் ஆண்கை, பெண்கை, அலிக்கை, விடுகவெனக், கேட்ட தந்தை மைந்தனை பொதுக்கை யென நான்கினையுங் கூட்டி இழப்ப வருந்தியிருக்கையில் சங்கமுனி ஆறெனவுங் கூறுவர். அவற்றுள் இணையா வர் அவ்வழி வந்து திருவாரூர் தேவ வினைக்கை (உங.) அவை (க) பதாகை, தீர்த்தத்தில் முழுகச்செய்யப் பாபம் நீங் (உ) திரிபதாகை, (க) கத்திரிகை, (ச) கினவன். தூபம், (ரு) அராளம், (சு) இளம்பிறை, கேமாபுரம் - சுபத்திரனூர் (எ) சுகதுண்ட ம், (அ) முட்டி , (க) கட கேமாசுான் - குசலாசுரனைக் காண்க. கம், (ய) சூசி, (கக) கமலகோசிகம், (க2) கேயன் - 1. உன்முகனுக்குப் பிரீதகேசி காங்கூலம், (க) பித்தம், (கச) விற்பிடி, யிடத் துதித்த குமரன் (கடு) குடங்கை , (கசு) அலாபத்திரம், 2. நந்தன் குமரன், தாய் பாதிபுதரை. (கஎ) பிரமராம், (கஅ) தாம்பிரகுடம், (சசு) இவன் விஷ்ணுவினம்சம், தேவி சயந்தி, பசாசம், (20) முகுளம், (உக) பிண்:- குமரர் சித்திராதன், மிருகணாதி அவ (உஉ) தெரிநிலை, (உங) மெய்க்விலை, (உச) ரோதன். மண்ட லம், (உடு) உன்னம், (உசு) சதுரம்,