அபிதான சிந்தாமணி
கூடசதுக்கம்
-
493
கூதிர்ப்பாசறை
ததினால் இவனை விஷ்ணுமூர்த்தி கொலை - 2. இவன் ஒரு அசுரன், பாலவிநாயகரை
செய்தனர். இவன் உடலின் உரோமத் வஞ்சிக்க ஒரு தடாகமுண்டாக்கி அதில்
தில் கூஸ்மாண்டம் என்னும் கல்யாண விஷங்கலந்து ஆகாயத்திருந்து பார்த்துக்
பூசுணைக்கொடி உண்டாயிற்று. இதனைப் கொண்டிருந்தனன். சில இருடிகுமார்கள்
பிதிர்பிரீதியின் பொருட்டுத் தானஞ் செய் இந்த நச்சுத்தடாகத்தின் நீரைப் பருகி
யின் விசேட பலனுண்டாகும்.
மாய்ந்தனர். இதனைக்கண்ட பாலவிநாயக
2. பசுவைப் பிடித்துக்கொண்டு அத மூர்த்தி இதை அமுதப்பார்வையால் பார்க்
னிடம் இறைச்சி வேண்டியவசுரன். கத் தடாகம் நஞ்சு நீங்கி இருடி குமாரும்
கூடசது கீகம் - சித்திரக் கவியிலொன்று. உயிர் பெற்றனர். விநாயகர் அசுரனை
இது நான் காமடிக்கு எழுத்து, முதல் அக்கி நேத்திரத்தால் எரித்துக் கொன்
மூன் றடியுள்ளும் பெருக்கிக் கொள்ளப் றனர்.
பாடுவது. (யாப்பு-வி).
3. கம்சனால் மல்லயுத்தத்திற்கு எவப்
கூடலசங்கமர் - மாதாம்பைக்கு எதிரில் பட்டுப் பலராமரால் மாய்ந்த அசுரன்.
தோன்றி வசவருக்குச் சிவநிவேதனத் கூடாமையணி - அஃதாவது ஒரு காரியம்
தையே உண்பிக்க எனப்பணித்து மறை பிறத்தலையருமை யுடைத்தாகச் சொல்லு
ந்த சிவாவசரம்.
தலாம். இதனை வடநூலார் அசம்பவாலங்
கூடலூர்க்கிழார் - முதுமொழிக்காஞ்சி கார மென்பர்.
பாடிய தமிழாசிரியர். கோச்சோமான், கூடை - இது பொருள்களைத் தாங்கிச்
யானைக்கட்சேய், மாந்தாஞ்சேரலிரும்பொ செல்ல மூங்கில், பிரம்பு, ஈச்சன் கசங்கு,
றையைப் பாடியவர். இவர்க்குப் புலத் தென்னை பனை முதலிய நரம்புகளால்
துறைமுற்றிய கூடலூர்க்கிழார் எனவும் குழிந்தாழ முடைத்தாய்ச் செய்யப்பட்
மதுரைக்கூடலூர்க்கிழார் எனவும் பெயர்.
டது. இது பிட்டுக்கூடை, தட்டுக்கூடை,
கடைச்சங்கத்தார் காலம். (புற-நா) (குறு முதலிய பலவகை.
தொ .)
கூடைகட்டி - இவர்கள் வந்தியர் அல்லது
கடலூரீப்பல்கண்ணனார் - இவர்நீர் நாட்
பள்ளிகளில் ஒருவகையார். குறவர்களிற்
டின் கணுள்ள கூடலூரினராக வேண்டும்.
சிலர் இந்த வேலை செய்வர் அவர்களும்
மருதத்திணையிற் பாணனை மறுத்துக்கூறும்
மேற்கூறிய பெயர் பெறுவர்.
துறையையே சிறப்பித்துப் பாடியுள்ளார்
கூடைதட்டிப்பறம்பு - இது திருப்பரங்
இவர் பாடிய பாட்டு இரண்டு, நற் - 2001
குன்றத்திற்கு வடக்கே பூதங்கண்ட குளத்
கூ.அ).
திற்குத் தென்கிழக்கேயுள்ளது ; குளத்தை
கூடல்கிழான் - சோழனால் குடியேற்றப்
வெட்டிய பூதம்மண் கூடையைத் தட்டு
பட்ட நாற்பத்தெண்ணாயிரவரில் ஒருகுடி.
தற்கு இடமாக இருந்தமையின் ; இது
வேளாண்மரபு.
இப்பெயர் பெற்றது. (திருவிளையாடல்,)
கூடற்கிழார்- குன்றத்தூரிலிருந்தவேளாண்
கூட்டத்துக்குழைதல் - இட்ட மாலையினை
குலத்தினவர்.
யுடைய அகலத்தை நீங்குதல் போ
கூடன் -1. ஒரு அசுரன், நராந்தகன் ஏவலால்
பரித்த தழையாற் சிறந்த அல்குலினை
காசிப்பட்டணஞ்சென்று அரசன் வேண்டு
யுடையாள் புணர்ச்சியிடத்து நெகிழ்ந்தது.
கோளால் அவனது அரண்மனை செல்லும்
(பு. வெ. பெருந்திணை.)
மகோற்கடாது வாவைப் பாறையுருக்
கொண்டு வாயிற்படியி லிருந்து தடுத்த கூட்டவணி - பகையில் லாமையால்
னன். இதனையறிந்த மகோற்கடராகிய காலத்திற் கூடத்தக்க பொருள்களுக்குக்
விநாயகமூர்த்தி அநேகங் தேங்காய்கள் கூட்டத்தைச் சொல்லுதல், இதனைச்
கொண்டுவரக் கட்டளையிட்டு அவைகளில் சமுச்சயாலங்காரம் என்பர்.
அஸ்திர ஆவாகனஞ்செய்து அந்தப்பாறை பாடதீர்ப்பாசறை - கூற்றை யொத்தவலு
யுருக்கொண்ட அசுரன் மீது உடைக்கக் டைய அகன்ற பாசறையிடத்துக் கூதிர்க்
கட்டளையிட்டனர். அரசனும் ஏவலாள் காலத்துமேகம் உறையைக் கொடுப்பப்
ரும் அந்தப்படி செய்ய அசுரன் சகிக் பிரிவாற்றாமை மேன் மேன்மிகவும் கூரிய
காது எழுந்து மகோற்கடர் பாசத்தா லித எஃகினை புடையான் கருணையை ஒழிக்
ந்தனன.
தது. (பு-வெ.)
கூடசதுக்கம்
-
493
கூதிர்ப்பாசறை
ததினால்
இவனை
விஷ்ணுமூர்த்தி
கொலை
-
2
.
இவன்
ஒரு
அசுரன்
பாலவிநாயகரை
செய்தனர்
.
இவன்
உடலின்
உரோமத்
வஞ்சிக்க
ஒரு
தடாகமுண்டாக்கி
அதில்
தில்
கூஸ்மாண்டம்
என்னும்
கல்யாண
விஷங்கலந்து
ஆகாயத்திருந்து
பார்த்துக்
பூசுணைக்கொடி
உண்டாயிற்று
.
இதனைப்
கொண்டிருந்தனன்
.
சில
இருடிகுமார்கள்
பிதிர்பிரீதியின்
பொருட்டுத்
தானஞ்
செய்
இந்த
நச்சுத்தடாகத்தின்
நீரைப்
பருகி
யின்
விசேட
பலனுண்டாகும்
.
மாய்ந்தனர்
.
இதனைக்கண்ட
பாலவிநாயக
2
.
பசுவைப்
பிடித்துக்கொண்டு
அத
மூர்த்தி
இதை
அமுதப்பார்வையால்
பார்க்
னிடம்
இறைச்சி
வேண்டியவசுரன்
.
கத்
தடாகம்
நஞ்சு
நீங்கி
இருடி
குமாரும்
கூடசது
கீகம்
-
சித்திரக்
கவியிலொன்று
.
உயிர்
பெற்றனர்
.
விநாயகர்
அசுரனை
இது
நான்
காமடிக்கு
எழுத்து
முதல்
அக்கி
நேத்திரத்தால்
எரித்துக்
கொன்
மூன்
றடியுள்ளும்
பெருக்கிக்
கொள்ளப்
றனர்
.
பாடுவது
.
(
யாப்பு
-
வி
)
.
3
.
கம்சனால்
மல்லயுத்தத்திற்கு
எவப்
கூடலசங்கமர்
-
மாதாம்பைக்கு
எதிரில்
பட்டுப்
பலராமரால்
மாய்ந்த
அசுரன்
.
தோன்றி
வசவருக்குச்
சிவநிவேதனத்
கூடாமையணி
-
அஃதாவது
ஒரு
காரியம்
தையே
உண்பிக்க
எனப்பணித்து
மறை
பிறத்தலையருமை
யுடைத்தாகச்
சொல்லு
ந்த
சிவாவசரம்
.
தலாம்
.
இதனை
வடநூலார்
அசம்பவாலங்
கூடலூர்க்கிழார்
-
முதுமொழிக்காஞ்சி
கார
மென்பர்
.
பாடிய
தமிழாசிரியர்
.
கோச்சோமான்
கூடை
-
இது
பொருள்களைத்
தாங்கிச்
யானைக்கட்சேய்
மாந்தாஞ்சேரலிரும்பொ
செல்ல
மூங்கில்
பிரம்பு
ஈச்சன்
கசங்கு
றையைப்
பாடியவர்
.
இவர்க்குப்
புலத்
தென்னை
பனை
முதலிய
நரம்புகளால்
துறைமுற்றிய
கூடலூர்க்கிழார்
எனவும்
குழிந்தாழ
முடைத்தாய்ச்
செய்யப்பட்
மதுரைக்கூடலூர்க்கிழார்
எனவும்
பெயர்
.
டது
.
இது
பிட்டுக்கூடை
தட்டுக்கூடை
கடைச்சங்கத்தார்
காலம்
.
(
புற
-
நா
)
(
குறு
முதலிய
பலவகை
.
தொ
.
)
கூடைகட்டி
-
இவர்கள்
வந்தியர்
அல்லது
கடலூரீப்பல்கண்ணனார்
-
இவர்நீர்
நாட்
பள்ளிகளில்
ஒருவகையார்
.
குறவர்களிற்
டின்
கணுள்ள
கூடலூரினராக
வேண்டும்
.
சிலர்
இந்த
வேலை
செய்வர்
அவர்களும்
மருதத்திணையிற்
பாணனை
மறுத்துக்கூறும்
மேற்கூறிய
பெயர்
பெறுவர்
.
துறையையே
சிறப்பித்துப்
பாடியுள்ளார்
கூடைதட்டிப்பறம்பு
-
இது
திருப்பரங்
இவர்
பாடிய
பாட்டு
இரண்டு
நற்
-
2001
குன்றத்திற்கு
வடக்கே
பூதங்கண்ட
குளத்
கூ
.
அ
)
.
திற்குத்
தென்கிழக்கேயுள்ளது
;
குளத்தை
கூடல்கிழான்
-
சோழனால்
குடியேற்றப்
வெட்டிய
பூதம்மண்
கூடையைத்
தட்டு
பட்ட
நாற்பத்தெண்ணாயிரவரில்
ஒருகுடி
.
தற்கு
இடமாக
இருந்தமையின்
;
இது
வேளாண்மரபு
.
இப்பெயர்
பெற்றது
.
(
திருவிளையாடல்
)
கூடற்கிழார்
-
குன்றத்தூரிலிருந்தவேளாண்
கூட்டத்துக்குழைதல்
-
இட்ட
மாலையினை
குலத்தினவர்
.
யுடைய
அகலத்தை
நீங்குதல்
போ
கூடன்
-
1
.
ஒரு
அசுரன்
நராந்தகன்
ஏவலால்
பரித்த
தழையாற்
சிறந்த
அல்குலினை
காசிப்பட்டணஞ்சென்று
அரசன்
வேண்டு
யுடையாள்
புணர்ச்சியிடத்து
நெகிழ்ந்தது
.
கோளால்
அவனது
அரண்மனை
செல்லும்
(
பு
.
வெ
.
பெருந்திணை
.
)
மகோற்கடாது
வாவைப்
பாறையுருக்
கொண்டு
வாயிற்படியி
லிருந்து
தடுத்த
கூட்டவணி
-
பகையில்
லாமையால்
னன்
.
இதனையறிந்த
மகோற்கடராகிய
காலத்திற்
கூடத்தக்க
பொருள்களுக்குக்
விநாயகமூர்த்தி
அநேகங்
தேங்காய்கள்
கூட்டத்தைச்
சொல்லுதல்
இதனைச்
கொண்டுவரக்
கட்டளையிட்டு
அவைகளில்
சமுச்சயாலங்காரம்
என்பர்
.
அஸ்திர
ஆவாகனஞ்செய்து
அந்தப்பாறை
பாடதீர்ப்பாசறை
-
கூற்றை
யொத்தவலு
யுருக்கொண்ட
அசுரன்
மீது
உடைக்கக்
டைய
அகன்ற
பாசறையிடத்துக்
கூதிர்க்
கட்டளையிட்டனர்
.
அரசனும்
ஏவலாள்
காலத்துமேகம்
உறையைக்
கொடுப்பப்
ரும்
அந்தப்படி
செய்ய
அசுரன்
சகிக்
பிரிவாற்றாமை
மேன்
மேன்மிகவும்
கூரிய
காது
எழுந்து
மகோற்கடர்
பாசத்தா
லித
எஃகினை
புடையான்
கருணையை
ஒழிக்
ந்தனன
.
தது
.
(
பு
-
வெ
.
)