அபிதான சிந்தாமணி

குன்றம்பூதனா 492) கூச்மாண்டன் இது, தலை அகம். இது தவில் இசை தன்றம்பூதனூர் - இவர் கடைச்சங்கத்தவர் தனக்குருவமாகக் கொள்ளும். இது வாத காலத்துப் புலவர். இவர் பரிபாடலில் பித்த சிலேஷ்மத்தால், கபால குஷ்டம், பாண்டிநாட்டு முருகவேள் குன்றமாகிய ஔதும்பர குஷ்டம், மண்டல குஷ்டம், திருப்பாங்குன்றத்தை மிக வருணித்திரும் விசர்ச்சிகா குஷ்டம், ருசியஜிம்மிக குஷ் த்தலின் இவர்க்கு இப்பெயர் வந்திருக் டம், சரும குஷ்டம், ஏககுஷ்டம், கிடிட கலா மெனத் தோன்றுகிறது. குஷ்டம், சித்ம குஷ்டம், அலச குஷ்டம், தன்றியனார் - இவாது பெயர்க் காரணம் விபாதிகா குஷ்டம், தத்துரு குஷ்டம், விளங்கவில்லை. குறுந்தொகையில் மேலைக் சதாரு குஷ்டம், புண்டரீக குஷ்டம், வில் கடற்கரைத் தொண்டியைச் சிறப்பித்திப் போட குஷ்டம், பாமாகுஷ்டம், சர்மதல் ருக்கிற படியால் இவர் சேரநாட்டவர் குஷ்டம், காகுசகுஷ்டம், பிளக்கும் கர்ண என்று தோன்றுகிறது. குறு உங அ. இவர் குஷ்டம், கிருஷ்ண குஷ்டம், அபரிச களவு கற்பாகிய இருவகை ஒழுக்கத்தை குஷ்டமுமுண்டு. ஜீவ. யும் நெய்தற்றிணையி லமைத்துப் பாடியுள் V- (சூ.) இக்ஷ்வாகு குமான், இவன்கும் ளார். மாலைப்பொழுதை அழகாக வருணிக் | ான் விகுக்ஷி. கிறார். இவர் பாடியனவாக நற்றிணையில் தக்ஷிமான் - குந்தளதேசத்துப் பருவதம். இரண்டு (ககஎ, உஙசு) பாடலும், குறுந் தொகையில் ஆறும், அகத்தில் இரண்டு மாகப் பத்துப் பாடல்கள் கிடைத்திருக் கின் றன. | கூகை - இது ஆந்தையினினத்தில் பெரிது. தன்று - மலை சிறியதாக இருந்தால் அதற் இது பகலெல்லாந் தூங்கியிரவில் இரை குக் குன்று என்று பெயர் (பூகோளம்). 1 தேடப்புறப்படும். இது கபில நிறமுள் குன்றூர்க்கிழார்மகனார் - நெடுவேளாதனைப் ளது, தலை அகன்று கண்உருண்ட பறவை. பாடியவர். (புற-நா.) இது மரங்களிலிருந்து கூ என மனிதனைப் தன்மார்க் கிழார் மகனார் கண்ணத்தனார் - போல் கூச்சலிடுவதால் கூகை எனப்பட் இவர் வேளாளர் மரபினர், குன்றூர் என்று டது. தவளை எலி உணவு. பல வூருளவாதலின் இவரூர் இன்னதென் கூகைக்கோழியார்-இவர் பாடலுள் வழங் றறிய இயலாது. இவர் குறிஞ்சித்திணை கிய கூகையும் கோழியுமே இணைந்து இவர் யைப் பாடியுள்ளார். இவர் பாடியது நற். க்குப் பெயராயினமை காண்க. இவர் ஊர் உ ஆம் பாட்டு. வாகை. இவர் பாணருக்கு முற்பட்ட புல தன்றையெல்லப்பன் - குன்றத்தூரிலே வர். (குறுந்தொகை) புலவருக்குக் கொடுத்தபிரபு. இவர்மீது கூகைதோஷம் - அமாவாஸ்யை முடிவி பலபுலவர் " ஆலெங்கேயங் கேயரும் லும் பிரதமை முடிதலிலும் த்யாஜ்யம் பறவை யாற்றுயிலு, மாலெங்கேயங்கே வரும் காலம், மலர்மடந்தை, - சோலைதொறும், செங் கூசுமாண்டர் - ஒரு இருடி, மண்டபனைக் கேதகை மணக்குஞ்செங்குன்றை யூரனெ காண்க. ங்கே, யங்கேயிரவலரெல்லாம் " எ-ம் கூச்சம் - நாடக விகற்பத்தொன்று. இது, "தலையிந் தாவெனுமைந்தா தாலோ தாலே தலைவரிரு வரையிடையிட்டுப் பேசப்பட்டு லோ, தண்குன்றைப் பதியெல்லா தாலோ வாரத்தோடிருக்கும். தாலேலோ', எ-ம் பாடிப் பரிசுபெற்ற ச்மாண்டம் - இது பெகுபீஜ முள்ளது. னர். இவர் வேளாளர். இதனைப் பிரமதேவர்படைத்தனர். பிதுர்ப் நஜாதிபஞ்சகிரகங்கள் - குஜன், புதன், குரு, பிரீதிக்காக விஷ்ணுவின் பொருட்டுத் சக்சன், சமி, தாப்பட்டது. இந்தக் கூச்மாண்டத்தைக் தஷிதன் - பவுஷ்பஞ்சி மாணாக்கன். கந்தபுட்பாதி அக்ஷதைகளும் பஞ்சரத்னங் கஷ்டரோகம் -(குறை நோய், பெருவி களுடனும் பசுவெண்ணெய் தக்ஷணையுட யாதி, தேக மினுமினுப்பு, தடித்தசருமம், னும் பிராமணருக்கு நிவேதிக்க வேண்டி 'தொட்ட இடம் தினவு, வியர்வு, நோ,) யது. இவ்வாறு செய்யின் பிதுர்க்கள் பிரீதி எரிச்சல், ரோமச்சிலிர்ப்பு, சிறுகாயமும் அடைகின்றனர். மணமாதல், கறுத்தரத்தம் வடிதல், கண்ட ச்மாண்டன் - 1. ஒரு அசுரன். இவன் வறட்சி, அதிநித்திரை, முதலியவற்றைத் தேவர்களைத் துன்பஞ்செய்து கொண்டிருக்
குன்றம்பூதனா 492 ) கூச்மாண்டன் இது தலை அகம் . இது தவில் இசை தன்றம்பூதனூர் - இவர் கடைச்சங்கத்தவர் தனக்குருவமாகக் கொள்ளும் . இது வாத காலத்துப் புலவர் . இவர் பரிபாடலில் பித்த சிலேஷ்மத்தால் கபால குஷ்டம் பாண்டிநாட்டு முருகவேள் குன்றமாகிய ஔதும்பர குஷ்டம் மண்டல குஷ்டம் திருப்பாங்குன்றத்தை மிக வருணித்திரும் விசர்ச்சிகா குஷ்டம் ருசியஜிம்மிக குஷ் த்தலின் இவர்க்கு இப்பெயர் வந்திருக் டம் சரும குஷ்டம் ஏககுஷ்டம் கிடிட கலா மெனத் தோன்றுகிறது . குஷ்டம் சித்ம குஷ்டம் அலச குஷ்டம் தன்றியனார் - இவாது பெயர்க் காரணம் விபாதிகா குஷ்டம் தத்துரு குஷ்டம் விளங்கவில்லை . குறுந்தொகையில் மேலைக் சதாரு குஷ்டம் புண்டரீக குஷ்டம் வில் கடற்கரைத் தொண்டியைச் சிறப்பித்திப் போட குஷ்டம் பாமாகுஷ்டம் சர்மதல் ருக்கிற படியால் இவர் சேரநாட்டவர் குஷ்டம் காகுசகுஷ்டம் பிளக்கும் கர்ண என்று தோன்றுகிறது . குறு உங . இவர் குஷ்டம் கிருஷ்ண குஷ்டம் அபரிச களவு கற்பாகிய இருவகை ஒழுக்கத்தை குஷ்டமுமுண்டு . ஜீவ . யும் நெய்தற்றிணையி லமைத்துப் பாடியுள் V - ( சூ . ) இக்ஷ்வாகு குமான் இவன்கும் ளார் . மாலைப்பொழுதை அழகாக வருணிக் | ான் விகுக்ஷி . கிறார் . இவர் பாடியனவாக நற்றிணையில் தக்ஷிமான் - குந்தளதேசத்துப் பருவதம் . இரண்டு ( ககஎ உஙசு ) பாடலும் குறுந் தொகையில் ஆறும் அகத்தில் இரண்டு மாகப் பத்துப் பாடல்கள் கிடைத்திருக் கின் றன . | கூகை - இது ஆந்தையினினத்தில் பெரிது . தன்று - மலை சிறியதாக இருந்தால் அதற் இது பகலெல்லாந் தூங்கியிரவில் இரை குக் குன்று என்று பெயர் ( பூகோளம் ) . 1 தேடப்புறப்படும் . இது கபில நிறமுள் குன்றூர்க்கிழார்மகனார் - நெடுவேளாதனைப் ளது தலை அகன்று கண்உருண்ட பறவை . பாடியவர் . ( புற - நா . ) இது மரங்களிலிருந்து கூ என மனிதனைப் தன்மார்க் கிழார் மகனார் கண்ணத்தனார் - போல் கூச்சலிடுவதால் கூகை எனப்பட் இவர் வேளாளர் மரபினர் குன்றூர் என்று டது . தவளை எலி உணவு . பல வூருளவாதலின் இவரூர் இன்னதென் கூகைக்கோழியார் - இவர் பாடலுள் வழங் றறிய இயலாது . இவர் குறிஞ்சித்திணை கிய கூகையும் கோழியுமே இணைந்து இவர் யைப் பாடியுள்ளார் . இவர் பாடியது நற் . க்குப் பெயராயினமை காண்க . இவர் ஊர் ஆம் பாட்டு . வாகை . இவர் பாணருக்கு முற்பட்ட புல தன்றையெல்லப்பன் - குன்றத்தூரிலே வர் . ( குறுந்தொகை ) புலவருக்குக் கொடுத்தபிரபு . இவர்மீது கூகைதோஷம் - அமாவாஸ்யை முடிவி பலபுலவர் ஆலெங்கேயங் கேயரும் லும் பிரதமை முடிதலிலும் த்யாஜ்யம் பறவை யாற்றுயிலு மாலெங்கேயங்கே வரும் காலம் மலர்மடந்தை - சோலைதொறும் செங் கூசுமாண்டர் - ஒரு இருடி மண்டபனைக் கேதகை மணக்குஞ்செங்குன்றை யூரனெ காண்க . ங்கே யங்கேயிரவலரெல்லாம் - ம் கூச்சம் - நாடக விகற்பத்தொன்று . இது தலையிந் தாவெனுமைந்தா தாலோ தாலே தலைவரிரு வரையிடையிட்டுப் பேசப்பட்டு லோ தண்குன்றைப் பதியெல்லா தாலோ வாரத்தோடிருக்கும் . தாலேலோ ' - ம் பாடிப் பரிசுபெற்ற ச்மாண்டம் - இது பெகுபீஜ முள்ளது . னர் . இவர் வேளாளர் . இதனைப் பிரமதேவர்படைத்தனர் . பிதுர்ப் நஜாதிபஞ்சகிரகங்கள் - குஜன் புதன் குரு பிரீதிக்காக விஷ்ணுவின் பொருட்டுத் சக்சன் சமி தாப்பட்டது . இந்தக் கூச்மாண்டத்தைக் தஷிதன் - பவுஷ்பஞ்சி மாணாக்கன் . கந்தபுட்பாதி அக்ஷதைகளும் பஞ்சரத்னங் கஷ்டரோகம் - ( குறை நோய் பெருவி களுடனும் பசுவெண்ணெய் தக்ஷணையுட யாதி தேக மினுமினுப்பு தடித்தசருமம் னும் பிராமணருக்கு நிவேதிக்க வேண்டி ' தொட்ட இடம் தினவு வியர்வு நோ ) யது . இவ்வாறு செய்யின் பிதுர்க்கள் பிரீதி எரிச்சல் ரோமச்சிலிர்ப்பு சிறுகாயமும் அடைகின்றனர் . மணமாதல் கறுத்தரத்தம் வடிதல் கண்ட ச்மாண்டன் - 1 . ஒரு அசுரன் . இவன் வறட்சி அதிநித்திரை முதலியவற்றைத் தேவர்களைத் துன்பஞ்செய்து கொண்டிருக்