அபிதான சிந்தாமணி

குமாரக்கடவுள் -ாக குமாரக்கடவுள் வர். இவர் இந்திரனிடம் தம் வலிமை வீரவாகுதேவர் முதலியோர் பானுகோ யைத் தெரிவித்து அவனுக்கு விச்வரூப பன் எவிய மோகனாஸ்திரத்தால் மயங்கி தரிசனந்தந்து இந்திரனாற் செய்விக்கப் யிருந்தகாலத்துத் திருவுளத்தறிந்து மோக பட்ட மகாமண்டபத் தெழுந்தருளி அபி னாஸ்திரப் பிரயோகஞ் செய்து போக் ஷேகங்கொண்டு தேவசேநாபதி பட்ட கினவர், இரண்டாநாள் சூரபதுமனுடன் மடைந்து கயிலையி லெழுந்தருளி யிருங் போரிட்டு அவனேவிய தேவாஸ்திரம் தனர். நாரதர்செய்த வேள்வியில் பிறந்த களின் வலியடக்கி அவனைப் பின்னிடச் வெள்ளாடு உலகத்தைத் துன்பப்படுத்த செய்து சிங்கமுகாசுரன், வீரவாகு முத தேவர் வேண்டுகோளால் அதை வீரவாகு 'லியவரைக் கட்டிக் கடலில் இட அவர்க தேவரை எவிப் பிடித்துவரச் செய்து ளைத் திவ்யாஸ்திரப் பிரயோகத்தால் மீட் அதனை வாகனமாகக் கொண்டு கயிலையில் டும், சிங்கமுகாசான் விழுங்கிய பூதரை வீற்றிருக்கும் நாட்களில், ஒருநாள் சிவ அவன் முதுகில் தொளையிட்டு வெளிப் மூர்த்தியைச் சேவித்துச் செல்லும் தேவர் படுத்தியும், வெட்ட வெட்டத் தளிர்க்கும் கூட்டங்களில் ஒருவனாகிய பிரமதேவன், ஆயிரம் சிரங்களையும் இரண்டாயிரம் கரங் கந்தமூர்த்தியைப் பணியாது போகக்கண்டு களையும் பலமுறை வெட்டி, கடைசியி பிரமனை யழைத்து நீர் என்ன தொழில் னுங் கரித்துத் தளிர்க்காமல - க்கி, வேலா செய்வதென்று வினவினர். பிரமன் நான் 'யுதத்தால் அவனது உயிரைப் போக்கின 'வேதங்களை யுணர்ந்து சிருட்டி முதலிய வர். சூரபதுமனுடன் யுத்தஞ்செய்து அவ தொழில்க ளியற்றி வருபவன் என்று னைப் பதாதியாக்க, அவன் மாயையின் இறுமாந்துகூற, கந்தமூர்த்தி வேதத்தின் போதனையால் இந்திரஜாலத் தேரைக் ஆதியாகிய பிரணவத்திற்குப் பொருள் கொண்டு சஞ்சீவியா லுயிர்ப்பித்த பானு வினாவ அதற்கு விடைகூற அறியாது கோபன், சிங்கமுகன், தருமகோபன் முத மயங்கினன். அதனால் கந்தமூர்த்தி பிர லிய சேனாவீரராகிய இராக்கதருடன் யுத் மனைச் சிரத்திற் குட்டிக் கந்தமாதனத்திற் தஞ் செய்யப் பாசுபதத்தால் மீளக்கொ சிறையிட்டனர். சிவபிரான் பிரமனை ன்று, சூான்கொண்ட மாயாவுருக்களனைத் விடும்படி கட்டளையிடச் சிறை நீக்கிச் சிவ தையும் தக்க ஆயு தவகையால் கண்டித்து மூர்த்தி பிரணவத்திற்குப் பொருள் கேட்க அவன் கொண்ட மாமாவுருவை வேலா விடையீந்து விஷ்ணுமூர்த்தியின் குமரிக யுதத்தா விருபிளவாக்க அவன்கொண்ட ளாகிய சுந்தரி, அமுதவல்லி யென்பவர் வாபலத்தால் மீண்டும் நல்லுருவுடன் வா க்கு நீங்கள் இந்திரனிடத்தும் சிவமுனிவ அவனை வேலால் இருபிளவாக்கினர். அப் ரிடத்தும் பிறந்திருங்கள் நாமுங்களை மண பிளவுகொண்ட உரு மயிலும் சேவலுமாக க்கின் றனமெனத் திருவாய்மலர்ந்து திருக் அந்த மயிலை வாகனமாகக் கொண்டும் கைலையில் எழுந்தருளி யிருந்தனர். தே கோழியைக் கொடியாகப் பிடித்தும் புவ வர் வேண்டுகோளால் கந்தமூர்த்தி சிவ னங்களனைத்தும் நடுங்கவலம் வந்து தேவர்க் மூர்த்தியின் கட்டளையேற்று அசாருடன் கருள்புரிந்து தேவர் சிறை நீக்கி அவுண யுத்தத்திற்கு யத்தனஞ் செய்து வீரவாகு பாலி றந்த பூதகணத்தை யெழுப்பி வருண தேவரை எவ, அவர் தாரகாசுரனுடன் னால் மயேந்திர முதலிய அவுணர் புரங் யுத்தஞ்செய்ய ஆற்றாது மூர்ச்சித்ததறி களை அழிப்பித்துத் திருச்செந்திலில் எழுந் ந்து அத்தாரகனை வேலாயுதத்தாற் கொலை தருளிச் சிவபூசை செய்து அவ்விட புரிந்து மாயை செய்த மலையுருக்கொண்ட மிருந்து திருப்பரங்குன்றடைந்து பார்ச கிரவுஞ்சனைப் பிளந்து நவவீரரை மூர்ச் முனிவர் குமார் அறுவருக்கும் யோகம் சை தெளிவித்து எழுப்பிப் பகைவர் இல் அருளிச்செய்து தேவேந்திர குமரியாகிய லாமையால் மண்ணியாற்றங்கரை வந்து தெய்வயானையை மணந்து விண்ணகர் சேர்ந்து அங்கிருந்து திருச்சேஞ்ஞலூ குடியேற்றித் திருப்பரங்குன்றமர்ந்து நார சடைந்து சிவபூசை முடித்துப் பாசுபதம் தரால் வள்ளிநாய்ச்சியாரது அழகு முத பெற்று அங்குத் தவஞ்செய்திருந்த பராச லியவற்றைக் கேள்விப்பட்டு வேடுருக் புத்திரருக்கு அநுக்கிரகஞ் செய்து திருச் கொண்டு அவளுடன் வார்த்தையாடிக் செந்திலில் எழுந்தருளியிருந்து சயந்தன் கொண் டிருக்கையில் வேடர் வா வேவ் கனவிடைத் தோன்றித் தேற்றினவர். || கைமாமாய் நின்று அவர்கள் சென்ற றித் தே சயந்தன் கொ