அபிதான சிந்தாமணி

கமபா 349 கம்பளசேட்டி சோழன் இவரைக் கொல்லவந்த புவியும் குறிப்பும், கீழ்க்குறிப்பும் பெற்ற ஒரு செய் உயிர்மாய்ந்ததற்கு நொந்து தன் கையி புள் காணப்படுகின்றது. இதனாற் சோ விருந்த வில்லில் அம்பினைக்கோத்து இவர் மன் கம்பரைக் கொன்ற கொடும்பழி எது திருமார்பு குறித்து விடுக்க அது கல்வியிற் கும் பரவியதென்றும் பாண்டியன் தன் பெரியாரது அறிவு வீற்றிருந்த செறி னைப் பழித்துரைத்ததற்கு வெட்கி அவ வுடை நெஞ்சிற்பட் டுருவிப் போயிற்று. னைப் பழித்துப் பாடுதற்காக அவனது முடி, அந்நிலையே அறிவொருவடிவாந் திருவுருத் சூட்டு மங்கலநாளிற் சோழன் றன் புல தளர்வார் இவை யெல்லாம் சோழன் வனை விடுத்து வசைபாடச் செய்தனனெ செய்த வஞ்சமென்று குறித்துணர்ந்து னவும், போந்த சோழநாட்டுப் புலவன் அம்புபோந்த வழியே நோக்கி அவனைக் தான்பாடிய வசைப்பாட்டிற்கு நன்றாகவே கண்டு, சோழனெய்த போது கம்பர் பா பொருள் கூறினான் எனவும், அது கேட்டுப் டியது "வில்லம்பு சொல்லம்பு மேதகவே பாண்டியன் அவனுக்குப் பரிசில் நல்கி யானாலும், வில்லம்பிற் சொல்லம்பு வீறு னான் எனவும், புலவன் பழிகூறவந்தா டைத்து-வில்லம்பு, பட்டுருவிற் றென் னன்றிப் பரிசில்பெற வந்தானில்லை யாத னையென் பாட்டம்பு நின்குலத்தைச், சுட் லால் மறுத்தான் எனவும், பாண்டியன் டெரிக்கு மென்றே துணி" (தமிழ் நாவ அதுகேட்டு நீபழிகூற வந்தனையாயின் லர் சரிதை) என்னும் பாடலைக் கூறிச் அதற்கென்பாற் காரியமில்லை கம்பரைக் சபித்துவிட்டுத் தம்மா ருயிர்த்துணைவனான கொன்ற கொடும்பழியையுடைய சோழன் சடையவள்ளலது அரியபெரிய நன்றியை பாலே அது கூறற்குச் செல்க என்று கூறி யே நினைந்து நினைந்து நெடி துருகி, அப்புலவனைச் செலவிடுத்தனன் எனவும் கம்பர் மாணகாலத்தில் பாடிய கவி அறியப்படும். கம்பர் இறந்தபின்னர் “ஆன்பாலுந் தேனு மரம்பை முதன் முக்க சோணாடு ஓரங்கற் கணபதி யரசர்களாற் னியும், தேன்பாய வுண்டு தெவிட்டுமனந் - படையெடுத்து வெல்லப்பட்டுச் சோழரது தீம்பாய், மறக்குமோ வெண்ணை வருச பெருமை யெல்லாம் போய் அவ்வரசர் டையா கம்ப, னிறக்கும்போ தேனுமினி' வமிசமும் அருகித்தொலையத் தலைப்பட்ட (தமிழ் நாவலர் சரிதை) என்னுஞ் செய்யு தாகும். கம்பரை அம்பாலெய்து கொன் ளால் அன்புபாராட்டி இக்கொடிய வுலக றவன் விக்கிரமனுக்குப் பின்னாண்ட த்தை நீத்து அந்தமிலின் பத் தழிவில் குலோத்துங்கனுக்குப் பின் னாசெய்திய வீடெய்தினர். கம்பர் இறந்தது கேட்டுச் இராசராசன் என்பவனாவன். இவர் செய்த சோழனவைக்குரிய புலவர் பெருமக்க வேறு நூல்கள் : சரசுவதியந்தாதி, ஏரெழு ளெல்லாம், கம்பர் பேரிலே பாடிய பது, திருக்கைவழக்கம், சடகோபரந்தாதி, கையறம் "இன்றோ நங் கம்பனிறந்ததா மும்மணிக் கோவை. கம்பர் காலம் முதற் ளிப்புவியி, லின்றோரும் புன் கவிகட் கேற் பிரதாபருத்ரன் காலமாகிய கி. பி. 1162 றநா-ளின்றோதான், பூமடந்தை வாழப் இந்த பதினொராம் நூற்றாண்டில் இராஜ புவிமடந்தை வீற்றிருப்ப, நாமடந்தை நூல் ராஜனாசாட்சி. சிலர். கி.பி. 1155 என்பர். வாங்கு நாள்" ( தமிழ் நாவலர் சரிதை) கம்பராமாயணம் - இது கம்பநாடராலியற் எனப்பாடி யிரங்குவா ராயினர். தமிழ் றப்பட்ட இராமகதை. இவர் பாலகாண் நாவலர் சரிதைக்கண் கம்பனைக் கொன்று டம், அயோத்தியாகாண்டம், ஆரண்ய னென்று பழிகூறிய பாண்டியனிடத்திற் காண்டம், கிட்கிந்தாகாண்டம், சுந்தரகாண் சோழன் விட்டபுலவன் முடிசூட்டு மங்க டம், யுத்தகாண்டம் முதலிய ஆறு காண் லநாட் பாடிய வசை. "பாண்டியரிற் டங்களே யியற்றினர். இதற்கு இராமாவ பாண்டியரிற் பாழான பாண்டியரி, லீண்டி தாரமென்றும் ஒரு பெயர். ரென விட்ட வெழுத்தல்ல - பூண்டதி கம்பலம் - இது ஒன்பது சாதிகளுக்குப் ருப், போகவென்றும் வேற்றூர் புகுத பெயர், தோட்டி, அண்ணப்பன், கப்பலி வென்று நீயிவண் விட், டேகவென்றும் யன், சக்கிலியன், முதலியோர் இவர்கள் விட்ட வெழுத்து.'' இது கேட்டு நன்றா கம்பளி விரித்து அதன் மீது தாங்களிருத்த கவே பொருள் கூறிப் பரிசில் கொடுக்க லால் பெற்ற பெயர். மறுத்தான் ; நீ வந்த காரியம் வேண்டிற் கம்பளசெட்டி - கப்பல்யாத்திரை செய்யும் கோமன்பாற் போகென்ான் எனத் தலைக் ஒருவணிகன். பீலிவளையென்பவள் தான்