அபிதான சிந்தாமணி

கம்பர் 347 கம்பர் விடன் வலி போய் வான்களைத் தண்டிக்க யத்தனிக்கையில் டாயென்ன காதல்பெற்றாய் மதன் கையம் கம்பர் அப்புலவர்களின் உயிரைக்காத்துப் பினால், பட்டுப்பட்டாயினுந் தேறுவையே பாண்டியனுக்குச் சரசுவதி தரிசனங்காட் என்று பார்த்திருந்தேன், வெட்டுப் பட் டிச் சிலம்பினைச் சிலம்பிலாத திருவடிக்கு டாய்மகனே தலை நாளின் விதிப்படியே" நேராக நீட்டி அச்சிலம்பைத் திருவடியில் என்று துக்கத்துட னிருந்தனர். இவருக் சேர்த்திச் சரசுவதியந்தாதி பாடித்துதித் குக் காவிரியெனப் பெயருள்ள ஒரு குமரி தனர். பாண்டியன் கம்பரது மகிமையுண யிருந்தனள். அவளைச் சோழன் மகன் ர்ந்து வரலாறு கேட்கத் தாம் கம்பன் என் விரும்ப அவள் கற்புக்கெடுவதினும் உயிர் றுந் தாம் வந்த வரலாறும் கூறியிருந்தனர். நீங்கல் நன்றெனக் கம்புக்கு திரில் மூழ்கித் இதனையறிந்த பாண்டியன் இவரை உபச "தற்கொலை புரிந்து கொண்டனள். இதனா ரித்து எதிர்கொண்டு தேவியுந் தானுமாகப் லிவர் சோழனைவெறுத்து அரசன் குமா பல்லக்குச் சுமந்து வரிசை தந்தனன். ஈனை யானை துரத்த அவன் பயந்து கம்பர் பாண்டியன் பல்லக்குச் சுமந்தபோது வீட்டில் நுழையக்கண்டு காட்டானைக்குப் கம்பர் பாடியது. ''உமையவளு நீயுமொ பயந்தால் கவியானை விடுமோ எனக்கை ருங் கொப்பே யொப்பி, லுமையவளுக் யிலிருந்த எழுத்தாணியால் அரச குமார கங்குண்டோரூன - முமையவடன், பாகத் னைப் பழிக்குப் பழிவாங்கித் தம்மகனையும் தோய்ந் தாண்டான் பலிக்குழன் றான் மகளையும் இழந்த துயரம் ஆற்றா தவராய்ச் பாண்டியனுன், னாகந்தோய்ந் தாண்டா 'சோழனையும் சோணாட்டையும் வெறுத்து னரசு'' என்றனர். இவ்வாறிருக்கச் சோ அக்காலத்துச் சோழனினும் அமைச்சுநாடு ழன் தன் சமஸ்தானம் கம்பரில்லாததால் அரண்பொருள் படைநட்பு என்னும் அங் அழகற்றிருத்தல் கண்டு கம்பரைக் கூட்டி கங்களால் பெரிதும் மேம்பட்ட ஓரங்கல் வாச் சோழன் அனுப்பிய இணையாரமார் நாட்டுப் பிரதாபருத்ரன் என்னும் வேந்த பனைப் பாண்டியன் இவன் யார் எனக் னிடஞ் செல்லற்கு நினைந்து நென்மலி கம்பர் கூறிய விடை 'என்னுடைய தம்பி (நெல்வேலி எனவுஞ் செல்லுவர்) என் சரராமனுக் கிளையான், கன்னன் மதயா னும் ஊர்க்குப்போய் அங்குள்ள தச்சனொ னைக் கம்பன் மகன் - துன்னு, பணையார் ருவனைப் பாட அவன் ஆயிரக்கல நெல் நீர்வேலிப் பழனஞ்சூழ் சோணாட் டிணை லுக் கொடுக்கப்பெற்றனர். இதற்கு மேற் யார மார்பனிவன்." என்று கூறிச்சென்று கோள் :- 'நெற்பயிர் விளைகழனி நென் சமஸ் தானத் திருந்தனர். கம்பர் சில மலி வாழ்தச்சன், கற்படு திண்டோளன் நாளிருந்து ஆங்கு வாணபூபதிக்குக் கல்வி கங்கண கணகணவன், விற்புரை திருந்த கற்பித்து அவர் மீது பல சமயங்களில் வா லாண் மின்மினு மினுமினுவை, சொற்படி ணன் பெயரெழுதாமார் புண்டோமாகதர் வேலை செய்வாடுந்துமி துருதுருவை." கோன், வாணன் புகழுரையாவாயுண்டோ இதுக்குத் தியாகம் ஆயிரக்கல நெல்லு. -வாணன், கொடி தாங்கி நில்லா தகொம்பு (தமிழ் நாவலர் சரிதை). அதனைத் தம் ண்டோ உண்டோ, அடிதாங்கி நில்லா குடும்ப சீவனத்திற்கு இட்டுவைத்துத் வாசு" என்றும் "சேற்றுக்கமலவயற்றே தாம் தொண்டைநாடு போயினர். இவர் ன்னாறை வாணனையான், சோற்றுக் கரிசி சோழனைக் கோபித்தபோதே இவர் அவர் தரச்சொன்னக் கால் - வேற்றுக் களிக்கு பாலெய்திய பேருரிமையெல்லாம் இழந்து மாவைத் தந்தான் கற்றவர்க்குச் செம் வறியராய்ப் போயினராவர். இவர் தொண் பொன், அளிக்குமாறெவ் வாறவன்" என் டைநாடு போம் போது ஒரு வேளாளன் றும் "தேருளைப்புரவி' என்றும் "வாணன் களத்திற் குறுணிநெல் வாங்கி அவனைப் புகழ்க்கெல்லைவாழ்த்து வோர்நாவெல்லை, பாடினர் என அறியப்படுதலானும் இவர் வாணன் புகழ்க்கெல்லை மண்ணெல்லை வறுமை யுணரப்படும். இவர் தொண்டை வாணன் படைக்கெல்லை திக்கெல்லைபைக் நாட்டிலுள்ள ஓர் எழைமனைக்குட் புக்க தமிழ்தேர் வாணன், கொடைக்கெல்லை போது அவன் நல்லுணவில்லாமல் மாவை யேற்பவர் தங்கோள்'' என்று பாடிச் சில யே நீரிற்கரைத்து அதனை இவர் திரு நாளிருந்து சோழன் அம்பிகாபதியைக் முன்புவைத்து இவரை நோக்கி யானும் கொலை செய்ததால் "மட்டுப்படாக் கொங் என்னுரிமையும் நமக்கேயடிமை யென்று கைமானார் கலவிமயக்கத்திலே, கட்டுப்பட்ட கூறி அதனை யமுது செய்தருளுமாறு ஆமிய
கம்பர் 347 கம்பர் விடன் வலி போய் வான்களைத் தண்டிக்க யத்தனிக்கையில் டாயென்ன காதல்பெற்றாய் மதன் கையம் கம்பர் அப்புலவர்களின் உயிரைக்காத்துப் பினால் பட்டுப்பட்டாயினுந் தேறுவையே பாண்டியனுக்குச் சரசுவதி தரிசனங்காட் என்று பார்த்திருந்தேன் வெட்டுப் பட் டிச் சிலம்பினைச் சிலம்பிலாத திருவடிக்கு டாய்மகனே தலை நாளின் விதிப்படியே நேராக நீட்டி அச்சிலம்பைத் திருவடியில் என்று துக்கத்துட னிருந்தனர் . இவருக் சேர்த்திச் சரசுவதியந்தாதி பாடித்துதித் குக் காவிரியெனப் பெயருள்ள ஒரு குமரி தனர் . பாண்டியன் கம்பரது மகிமையுண யிருந்தனள் . அவளைச் சோழன் மகன் ர்ந்து வரலாறு கேட்கத் தாம் கம்பன் என் விரும்ப அவள் கற்புக்கெடுவதினும் உயிர் றுந் தாம் வந்த வரலாறும் கூறியிருந்தனர் . நீங்கல் நன்றெனக் கம்புக்கு திரில் மூழ்கித் இதனையறிந்த பாண்டியன் இவரை உபச தற்கொலை புரிந்து கொண்டனள் . இதனா ரித்து எதிர்கொண்டு தேவியுந் தானுமாகப் லிவர் சோழனைவெறுத்து அரசன் குமா பல்லக்குச் சுமந்து வரிசை தந்தனன் . ஈனை யானை துரத்த அவன் பயந்து கம்பர் பாண்டியன் பல்லக்குச் சுமந்தபோது வீட்டில் நுழையக்கண்டு காட்டானைக்குப் கம்பர் பாடியது . ' ' உமையவளு நீயுமொ பயந்தால் கவியானை விடுமோ எனக்கை ருங் கொப்பே யொப்பி லுமையவளுக் யிலிருந்த எழுத்தாணியால் அரச குமார கங்குண்டோரூன - முமையவடன் பாகத் னைப் பழிக்குப் பழிவாங்கித் தம்மகனையும் தோய்ந் தாண்டான் பலிக்குழன் றான் மகளையும் இழந்த துயரம் ஆற்றா தவராய்ச் பாண்டியனுன் னாகந்தோய்ந் தாண்டா ' சோழனையும் சோணாட்டையும் வெறுத்து னரசு ' ' என்றனர் . இவ்வாறிருக்கச் சோ அக்காலத்துச் சோழனினும் அமைச்சுநாடு ழன் தன் சமஸ்தானம் கம்பரில்லாததால் அரண்பொருள் படைநட்பு என்னும் அங் அழகற்றிருத்தல் கண்டு கம்பரைக் கூட்டி கங்களால் பெரிதும் மேம்பட்ட ஓரங்கல் வாச் சோழன் அனுப்பிய இணையாரமார் நாட்டுப் பிரதாபருத்ரன் என்னும் வேந்த பனைப் பாண்டியன் இவன் யார் எனக் னிடஞ் செல்லற்கு நினைந்து நென்மலி கம்பர் கூறிய விடை ' என்னுடைய தம்பி ( நெல்வேலி எனவுஞ் செல்லுவர் ) என் சரராமனுக் கிளையான் கன்னன் மதயா னும் ஊர்க்குப்போய் அங்குள்ள தச்சனொ னைக் கம்பன் மகன் - துன்னு பணையார் ருவனைப் பாட அவன் ஆயிரக்கல நெல் நீர்வேலிப் பழனஞ்சூழ் சோணாட் டிணை லுக் கொடுக்கப்பெற்றனர் . இதற்கு மேற் யார மார்பனிவன் . என்று கூறிச்சென்று கோள் : - ' நெற்பயிர் விளைகழனி நென் சமஸ் தானத் திருந்தனர் . கம்பர் சில மலி வாழ்தச்சன் கற்படு திண்டோளன் நாளிருந்து ஆங்கு வாணபூபதிக்குக் கல்வி கங்கண கணகணவன் விற்புரை திருந்த கற்பித்து அவர் மீது பல சமயங்களில் வா லாண் மின்மினு மினுமினுவை சொற்படி ணன் பெயரெழுதாமார் புண்டோமாகதர் வேலை செய்வாடுந்துமி துருதுருவை . கோன் வாணன் புகழுரையாவாயுண்டோ இதுக்குத் தியாகம் ஆயிரக்கல நெல்லு . - வாணன் கொடி தாங்கி நில்லா தகொம்பு ( தமிழ் நாவலர் சரிதை ) . அதனைத் தம் ண்டோ உண்டோ அடிதாங்கி நில்லா குடும்ப சீவனத்திற்கு இட்டுவைத்துத் வாசு என்றும் சேற்றுக்கமலவயற்றே தாம் தொண்டைநாடு போயினர் . இவர் ன்னாறை வாணனையான் சோற்றுக் கரிசி சோழனைக் கோபித்தபோதே இவர் அவர் தரச்சொன்னக் கால் - வேற்றுக் களிக்கு பாலெய்திய பேருரிமையெல்லாம் இழந்து மாவைத் தந்தான் கற்றவர்க்குச் செம் வறியராய்ப் போயினராவர் . இவர் தொண் பொன் அளிக்குமாறெவ் வாறவன் என் டைநாடு போம் போது ஒரு வேளாளன் றும் தேருளைப்புரவி ' என்றும் வாணன் களத்திற் குறுணிநெல் வாங்கி அவனைப் புகழ்க்கெல்லைவாழ்த்து வோர்நாவெல்லை பாடினர் என அறியப்படுதலானும் இவர் வாணன் புகழ்க்கெல்லை மண்ணெல்லை வறுமை யுணரப்படும் . இவர் தொண்டை வாணன் படைக்கெல்லை திக்கெல்லைபைக் நாட்டிலுள்ள ஓர் எழைமனைக்குட் புக்க தமிழ்தேர் வாணன் கொடைக்கெல்லை போது அவன் நல்லுணவில்லாமல் மாவை யேற்பவர் தங்கோள் ' ' என்று பாடிச் சில யே நீரிற்கரைத்து அதனை இவர் திரு நாளிருந்து சோழன் அம்பிகாபதியைக் முன்புவைத்து இவரை நோக்கி யானும் கொலை செய்ததால் மட்டுப்படாக் கொங் என்னுரிமையும் நமக்கேயடிமை யென்று கைமானார் கலவிமயக்கத்திலே கட்டுப்பட்ட கூறி அதனை யமுது செய்தருளுமாறு ஆமிய