அபிதான சிந்தாமணி

கந்தன் 334 கபந்தன் அழித்த வீரத்தைச் சொல்லியது. இவ் ணமறிந்து தேசிகரைச் சரணமடைந்து வரணைத் திருமால் அழித்தனர் எனச் அவரது திருவடி தீர்த்தம் பெற்றுண்டு சிலப்பதிகாரம் கூறும். (பு. வெ.) ரோக நிவர்த்திபெற்று அத் தீர்த்த விசே 2. வளைந்த திகிரியை யுடை யவன். ஷத்தால் ஒரு புத்திரனையும் பெற்று அக் சோவென்னும் அரணத்தினை அழித்த குமரனுக்குத் தீர்த்தப்பிள்ளையெனப் பெய கெடாத தன்மையினையுடைய வெற்றி ரிட்டுக் களித்தவர். யைச் சிறப்பித்தது. (பு. வெ. பாடாண்.) (கந்தியார் - ஓர் தமிழ் நூலாசிரியர். இவர் சுந்தன்--1. குமாரக் கடவுள். முன்னோர் செய்யுட்களில் தம் பாடல்களை 2. கூபனைக் காண்க. நுழைத்தவர், கந்தாசுரன்--கந்தமூர்த்தியிடம் மாயைசெய் கத்திரி--அக்குரூரன் தாய். நாயகன் சவல்பன். திறந்தவன். 1 கந்திருவர்- கச்யபருக்குப் பிராதையிட முதி கந்தாடை ஆழ்வான்- உடையவர் திருவடி | த்த ஒரு தேவ வகுப்பினர். சம்பந்தி பட்டவர்க்கம். கந்திருவை - காசியபர் பவுத்திரி சாதையின் கந்தாடைதோழப்பர் - கந்தாடையாண் | பெண், குதிரைகளைப் பெற்றவள். டான் குமாரர். கந்திற்பாவை-சக்கரவாளக் கோட்டத்தில் கந்தாடையண்ணன் - நயினாராசாரியர் திரு 'சம்பாதி கோயிலின் கிழக்கில் உள்ள வடி சம்பந்தி. தூணில் மயனால் நிருமிக்கப்பட்ட ஒரு கந்தாடையப்பன் - நயினாபாசாரியர் திரு பிரதிமை; துவதிகனென்னுந் தேவவடிவு வடி சம்பந்தி. யாகவுள்ளது. இது எல்லாராலும் பூசி கந்தாடையாண்டான் எழுபத்து நான்கு த்து வழிபாடு செய்யப்படுமாதலின் இதை சிம்மாசனாதிபதிகளில் ஒருவர். பிரமதந்தர அதிட்டித்துநின்ற துவதிகன் கேட்போர் சுதந்தர ஜீயர் திருவடி சம்பந்தி. முதலி க்கு அதன் வாயிலாக முக்காலச் செய்தி யாண்டான் குமாரர். (குருபரம்பரை) யையுங் கூறுவான். (மணிமேகலை.) கந்தாடையார் -- வாதூலகோத்திர முற் கந்துகேச்சுரம் -- காசியில் இரண்டியக்கர் பட்டதா தலால் அதை முன்னிட்ட அரீத - சண்டையிடக் கண்ட சிவமூர்த்தி பந்தா கோத்திர முதலிய அறுவகைக் கோத்தி - லெறிய அது அவர்களைச் செயித்துச் சிவ ரத்தார்க்கும் கந்தாடையார் என்கிற பேர். -லிங்கமா யமர்ந்தது. இந்த அறுவகைக் கோத்திரத்தில் சேர்ந் கந்துக்கடன்-சவகனை வளர்த்த வணிகன். தார் முதலியாண்டான், முடும்பைநம்பி, | சவகன் புதல்வருள் ஒருவன். முடும்பையம்மாள், நடா தூரார், அசூரிப் கந்துக்கண்ண மகருஷிகோத்திரன் - வணி பெருமாள், கிடாம்ப்பெருமாள், குமாண் கன் மூவரசர் முன்னிலையில் பஞ்சகாவி நீர் இளயவல்லி ஆச்சான், லங்கிபுரத்து பத்துள் ஒன்றாகிய சிந்தாமணி கொண்ட நம் முதலியவரும் இவர்கள் சந்ததி வன். வைசிய புராணம். பாரும். இவர்கள் ஒருவருக் கொருவர் கபந்தன் -1. இவன் தநு என்னும் காந்தரு சம்பந்தஞ் செய்ய வேண்டுமென்று மண வன். தூலசிரசு இருடியிடஞ்சென்று கோர வாளமாமுனிகள் கட்டுப்பாடு. ரூபமாய் அவரை ஆசியஞ்செய்தமையால் கந்தாடையெம்பா - வேதாந்ததேசிகர் அவர் கோபித்து நீ இவ்வுருவுடன் அரக்க திருவடியில் ஆச்ரயித்த ஆசாரியர். பாகியிருக்க எனச்சபித்தனர். பின் ஒருகா கந்தாடைலக்ஷ்மணாசாரியார் - இவர் ஒரு லத்து இந்திரன் இவனை வச்சிரத்தால் அடி ஆசாரிய புருஷரில் சேர்ந்தவர். இவர் க்க இவனது தலை வயிற்றி லமிழ்ந்தது. ஆத தேசிகர் காலபேம் செய்கையில் அல் லால் வயிற்றில் தலையுடையானாயினன். வழி சென்றனர். இவரது சிஷ்யர் தமது இவன் ஒருயோசனை நிகளமுள்ள கைகளை ஆசாரியருக்குத் தேசிகர் மரியாதைசெய்ய யுடையவனாய்த் தண்டகாரண்யத்தில் வில்லையென்று தேசிகரது காலைப் பிடித் வசித்திருந்து அரண்யவாசிகளாகிய இராம திழுத் தவமதித்தனர். இதனைத் தேசிகர் லக்ஷ்மணர்கள் சீதாபிராட்டியாரைத் தேடு பொறுத்திருந்தனர். மாணாக்கர் செய்தது. மவசரத்தில் அவர்களைத் தன் கையகப் ஆசாரியரை அடை மென்றபடி சில படுத்தி வாயிடங் கொண்டுபோகையில் காளில் லடி மணாசாரியருக்கு உடம்பில் அவர்களால் வெட்டுண்டு தன்னுரு வடைக் சோபாபோக முண்டாயிற்று. இதன் காரதவன்.