அபிதான சிந்தாமணி

கண்டியூர் வண்ணாத்தி 329 கண்ணங்கொற்றனார் குதிரை கொடுவந்தேனென்று குதிரை ஒன்றாகத் திரட்டினன். அது பெண்ணுருக் கொடுத்தான். தமி-நா-சரி. கொண்டு மாரிஷையென்னும் பெயருடன் கண்டியூர் வண்ணாத்தி - இவள் பொய்யா விளங்கிற்று. (பிரமபுராணம்.) மொழிப் புலவர்க்கு ஆடைவெளுத்துக் கண்டுவன் - காவலருஷியின் மாணாக்கன். கொடுத்து "தூசு தாசாக்குவார் பாவை - இவன் காவலருஷியின் பெண்ணை மண சுடர்த் தொடிக்கை, ஆசிலாக் கண்டியூரா ந்து அட்டகோண மகருஷியைப் பெற்ற ரணங்கு - வாசமலர்க், கண்ணங்கை கொங் னன். கை முகங்காலுங்கடிக்கமலம், கண்ணங்கை கண்ணகனர் - இவர் இயற்பெயர் நாகன் கொங்கை முகம் கால்." எனும் கவி கண்ணனுடைய மகனா தலிற் கண்ணாகனார் பெற்றவள். என்றும் சொல்லப்படுவர். சில ஏடுகளில் கண்டீரக்கோபெருநற்கிள்ளி - வன்பரண கண்ணகனார் என்று பிழைபட எழுதியிருக் ராற் பாடப்பெற்றவன். இவனே பெரு தமையால் இருந்தபடியே பதிப்பிக்கப்பட் நள்ளி யெனப்படுவான். வன்பரணர்க் டது. இவர் கோப்பெருஞ் சோழன், பிசிராங் காண்க. தையார் முதலானோர் காலத்தவர். புறம் கண்டீரக்கோப் பெருநள்ளி - இளங்கண் (உக அ) பரிபாடல் உக-ஞ் செய்யுளுக்கு டீரக்கோவின் தமயன். இவன் கடை இசைவகுத்தவரிவரே. பாலைத்திணையைப் யெழுவள்ளல்களி லொருவன். தோட்டி புனைந்து பாடியுள்ளார். காதலன் பிரி யென்னும் மலை நாட்டவன். "கரவாது தலைத் தவிர்க்குமாறு தலைவி ஆராய்வதாக நட்டோருவப்ப நடைப்பரிகார, முட்டாது இவர் கூறியது ஆராயத்தக்கது. நற். எக. கொடுத்த முனை விளங்கு தடக்கைத், துளி இவர் பாடியனவாக மேற்காட்டிய பாட மழை பொழியும் வளி துஞ்சு நெடுங் லொன்றும் புறத்திலொன்றுமாக இரண்டு கோட்டு, நளிமலை நாடனள்ளியும்" எனச் பாடல்கள் கிடைத்திருக்கின்றன. இவர், தம் சிறுபாணாற்றிலும் இவனைப் புகழ்ந்து நண்பர் இறந்ததறியாது உயிர் துறந்தவர். கூறினர். இவனைக் கண்டீரக்கோ எனவும், கண்ணகாரன் கொற்றனர் - இவரது இயற் நற்கிள்ளி யெனவுங் கூறுவர். (புற-நா). பெயர் கொற்றனார். கண்ணகாரன் என் கண்டு - அக்ரோதனன் தேவி. பது விளங்கவில்லை. இவர் பாலையைப் புனை கண்டு கண்சீவத்தல் - பெரிய மலைபோன்ற ந்து பாடியுள்ளார். இவர் பாடிய மனை அகலத்தினை யுடையவனது ஒள்ளிய மருட்சி யாவரையும் மருட்டா நிற்கும். தொத்தினையுடைய கமழுமாலையை முனி இவர் பாடியது நற். கசகம் பாட்டு. வுடனே கலங்கித் தலைவி கோபித்தது. கண்ண கி - 1. பத்தினிக்கடவுள், மங்கல (பு-வெ-பொது). மடந்தை, திருமாபத்தினி , வீரபத்தினி கண்டு கைசோர்தல் - மலர் நிறைந்த குழ யென்பன இவளுடைய பரியாய நாமங்கள். வினையும் பொற்றொடியினையு முடைய கோவலன் மனைவி. கோவலனைக் காண்க. தலைவி தன் அன்பு கை கடப்பத் தோழி (சிலப்பதிகாரம்.) கண்டு தன்னுடைய ஒழுக்கம் தளர்ந்தது. 2. வையாவிக் கோப்பெரும் பேகனுக் (பு-வெ-பெருந்திணை). குரியவள். இவள் ஒருகாலத்து இவனாற் கண்டுணசாமை- இது போலிகளுள் ஒன்று. று றக்கப்பட்டுக் கபிலர், பரணர், அரிசில் இது, சிலவற்றைக் கண்டு அதன் பெய கிழார் முதலியவரை நோக்கி அரசனைப் ரறியா திருத்தல். பாண்டி உரை. பாடி அவனுடன் சேர்த்துவிக்க வேண் கண்டுமகருஷி-ஒரு இருஷி. ஒருமுறை டியவள். (புற - நா.) யிவர் கடுந்தவஞ் செய்து வந்தனர். இவர் கண்ணங்கூத்தனூர் - கடைச் சங்கத்தவர் தவத்தைக் கெடுக்க இந்திரன் பிரமலோசை காலத்திருந்த புலவர். கார்நாற்பது இயற் யெனுங் காந்தருவப் பெண்ணை அனுப் றியவர். பினன். அவள் சென்று அந்த இருடியை கண்ணங்கொற்றனர் - இவர் இயற்பெயர் வசப்படுத்தி அவற்கு ஒருகருவுந் தாங்கி கொற்றனார். இது கண்ணனென்னுந் னள். சில நாளைக்குப் பிறகு இது இந்திர தந்தை பெயரோடு சேர்ந்து கண்ணங் னது மாயையென்று முனிவர் கடுங்கோபங் கொற்றனா ரென்றாயிற்று. இவர் குறிஞ் கொள்ளப் பிரமலோசை, அவருக்குத் சியைப் புனைந்து பாடியுள்ளார். தலைவன் தாங்கிய கருவை யுதறினள். அதை வாயு) இரவுக்குறி வருகின்ற தன் அருமையும் 42
கண்டியூர் வண்ணாத்தி 329 கண்ணங்கொற்றனார் குதிரை கொடுவந்தேனென்று குதிரை ஒன்றாகத் திரட்டினன் . அது பெண்ணுருக் கொடுத்தான் . தமி - நா - சரி . கொண்டு மாரிஷையென்னும் பெயருடன் கண்டியூர் வண்ணாத்தி - இவள் பொய்யா விளங்கிற்று . ( பிரமபுராணம் . ) மொழிப் புலவர்க்கு ஆடைவெளுத்துக் கண்டுவன் - காவலருஷியின் மாணாக்கன் . கொடுத்து தூசு தாசாக்குவார் பாவை - இவன் காவலருஷியின் பெண்ணை மண சுடர்த் தொடிக்கை ஆசிலாக் கண்டியூரா ந்து அட்டகோண மகருஷியைப் பெற்ற ரணங்கு - வாசமலர்க் கண்ணங்கை கொங் னன் . கை முகங்காலுங்கடிக்கமலம் கண்ணங்கை கண்ணகனர் - இவர் இயற்பெயர் நாகன் கொங்கை முகம் கால் . எனும் கவி கண்ணனுடைய மகனா தலிற் கண்ணாகனார் பெற்றவள் . என்றும் சொல்லப்படுவர் . சில ஏடுகளில் கண்டீரக்கோபெருநற்கிள்ளி - வன்பரண கண்ணகனார் என்று பிழைபட எழுதியிருக் ராற் பாடப்பெற்றவன் . இவனே பெரு தமையால் இருந்தபடியே பதிப்பிக்கப்பட் நள்ளி யெனப்படுவான் . வன்பரணர்க் டது . இவர் கோப்பெருஞ் சோழன் பிசிராங் காண்க . தையார் முதலானோர் காலத்தவர் . புறம் கண்டீரக்கோப் பெருநள்ளி - இளங்கண் ( உக ) பரிபாடல் உக - ஞ் செய்யுளுக்கு டீரக்கோவின் தமயன் . இவன் கடை இசைவகுத்தவரிவரே . பாலைத்திணையைப் யெழுவள்ளல்களி லொருவன் . தோட்டி புனைந்து பாடியுள்ளார் . காதலன் பிரி யென்னும் மலை நாட்டவன் . கரவாது தலைத் தவிர்க்குமாறு தலைவி ஆராய்வதாக நட்டோருவப்ப நடைப்பரிகார முட்டாது இவர் கூறியது ஆராயத்தக்கது . நற் . எக . கொடுத்த முனை விளங்கு தடக்கைத் துளி இவர் பாடியனவாக மேற்காட்டிய பாட மழை பொழியும் வளி துஞ்சு நெடுங் லொன்றும் புறத்திலொன்றுமாக இரண்டு கோட்டு நளிமலை நாடனள்ளியும் எனச் பாடல்கள் கிடைத்திருக்கின்றன . இவர் தம் சிறுபாணாற்றிலும் இவனைப் புகழ்ந்து நண்பர் இறந்ததறியாது உயிர் துறந்தவர் . கூறினர் . இவனைக் கண்டீரக்கோ எனவும் கண்ணகாரன் கொற்றனர் - இவரது இயற் நற்கிள்ளி யெனவுங் கூறுவர் . ( புற - நா ) . பெயர் கொற்றனார் . கண்ணகாரன் என் கண்டு - அக்ரோதனன் தேவி . பது விளங்கவில்லை . இவர் பாலையைப் புனை கண்டு கண்சீவத்தல் - பெரிய மலைபோன்ற ந்து பாடியுள்ளார் . இவர் பாடிய மனை அகலத்தினை யுடையவனது ஒள்ளிய மருட்சி யாவரையும் மருட்டா நிற்கும் . தொத்தினையுடைய கமழுமாலையை முனி இவர் பாடியது நற் . கசகம் பாட்டு . வுடனே கலங்கித் தலைவி கோபித்தது . கண்ண கி - 1 . பத்தினிக்கடவுள் மங்கல ( பு - வெ - பொது ) . மடந்தை திருமாபத்தினி வீரபத்தினி கண்டு கைசோர்தல் - மலர் நிறைந்த குழ யென்பன இவளுடைய பரியாய நாமங்கள் . வினையும் பொற்றொடியினையு முடைய கோவலன் மனைவி . கோவலனைக் காண்க . தலைவி தன் அன்பு கை கடப்பத் தோழி ( சிலப்பதிகாரம் . ) கண்டு தன்னுடைய ஒழுக்கம் தளர்ந்தது . 2 . வையாவிக் கோப்பெரும் பேகனுக் ( பு - வெ - பெருந்திணை ) . குரியவள் . இவள் ஒருகாலத்து இவனாற் கண்டுணசாமை - இது போலிகளுள் ஒன்று . று றக்கப்பட்டுக் கபிலர் பரணர் அரிசில் இது சிலவற்றைக் கண்டு அதன் பெய கிழார் முதலியவரை நோக்கி அரசனைப் ரறியா திருத்தல் . பாண்டி உரை . பாடி அவனுடன் சேர்த்துவிக்க வேண் கண்டுமகருஷி - ஒரு இருஷி . ஒருமுறை டியவள் . ( புற - நா . ) யிவர் கடுந்தவஞ் செய்து வந்தனர் . இவர் கண்ணங்கூத்தனூர் - கடைச் சங்கத்தவர் தவத்தைக் கெடுக்க இந்திரன் பிரமலோசை காலத்திருந்த புலவர் . கார்நாற்பது இயற் யெனுங் காந்தருவப் பெண்ணை அனுப் றியவர் . பினன் . அவள் சென்று அந்த இருடியை கண்ணங்கொற்றனர் - இவர் இயற்பெயர் வசப்படுத்தி அவற்கு ஒருகருவுந் தாங்கி கொற்றனார் . இது கண்ணனென்னுந் னள் . சில நாளைக்குப் பிறகு இது இந்திர தந்தை பெயரோடு சேர்ந்து கண்ணங் னது மாயையென்று முனிவர் கடுங்கோபங் கொற்றனா ரென்றாயிற்று . இவர் குறிஞ் கொள்ளப் பிரமலோசை அவருக்குத் சியைப் புனைந்து பாடியுள்ளார் . தலைவன் தாங்கிய கருவை யுதறினள் . அதை வாயு ) இரவுக்குறி வருகின்ற தன் அருமையும் 42