அபிதான சிந்தாமணி

சிசரன 316 கசசிக்காவலன றனன். இவன் இறந்த இடம் செங்காடு 3. ஒரு வானரவீரன். எனப்படும். கசாநநர் -1. ஒரு விஷ்ணுபடர். இவரைச் கசான் - ஒருவசு, இருடிகள் எதனால் யா - சேனை முதலியார், விஷ்வக்சேநர் என்பர். கஞ் செய்ய வேண்டுமென இந்திரன் முன் '_ 2. விநாயகருக் கொருபெயர். கேட்க இவன் பசு இம்சையாலும், கந்த கசார் திகழர்த்தி - ஐராவதம் பானுகோப மூலாதிகளாலும் செய்யலாம் என்றனன். னுடன் யுத்தஞ்செய்யக் கொம்பொடிந்து இருடிகளுக்கு உயிர்க்கொலை விருப்பமில் சிவத்தியானஞ் செய்தகாலத்து அருள் லாமையால் இவனைப் பாதாளத்தில் விழத் செய்த சிவன் திருவுரு. தள்ளினர். கசாரியல்லது கஜயுக்தழர்த்தி - கசாசுரன் கசன் - 1. தேவகுருவாகிய வியாழன் கும தேவர்களை வருத்திச் சிவமூர்த்திக் கெதி 'சன். தேவர் அசுரரைப் பலமுறை கொல் 'ரில் செருக்குடன் வந்து சிவமூர்த்தியை லவும் அவர்கள் உயிர்கொண்டு தம்மை எடுத்து விழுங்க அவன் உடலுள்ளிருந்து வருத்துதல் சுக்ரனது மிருதசஞ்சீவிநி மந் உக்கிரவடிவாய்ப் புறப்பட்டு மத்தகத்தில் திரபலமென்று ஆலோசித்து அம்மந்திரத் திருவிரலூன்றித் தோலையுரித்துப் போர் தைச் சுக்ரனிடமிருந்து கற்றுவர இவனை த்த சிவன் திருவுரு. இதனால் இவர்க்குக் அனுப்பினர். இவன் வந்து சுக்ரனுக்குப் கிருத்திவாசன், யானை யுரித்தோன் எனப் பணிவிடை செய்திருக்கையில் சுக்ரன் பெயர். பெண்ணாகிய தேவயானி இவனிடத்து கசேந்திரன் - இந்திரத்துய்ம்மன் எனும் ஆசைகொண்டு ஆதரித்து வந்தனள் பாண்டியன் சபைக்கு அகத்தியர்வர அவன் இவன் மந்திரத்தின் பொருட்டு வந்தது 'யோகதிருஷ்டியால் அறிந்தும் கவனியா அறிந்து அசுரர் இவனைக் கொலை புரிய திருந்தனன் - அதனா லகத்தியர் நீ மத்த யத்தனித்து ஒருநாள் ஓமதேனுவை மேய் யானையாக எனச் சபித்தனர். இவ்வரச த்திருக்கையில் கொன்றனர். கசன் மீளா யானை காட்டில் வசிக்கையில் ஒரு நாள் மையால் தேவயானி தன் தந்தையிடங் தானிருக்கும் திரிகூடாசலமென்னும் மலை கூறிப் பிழைப்பித்தனள். மற்றொருநாள் யிலிருந்து இறங்கி நீர் விருப்பால் அரு அகார் இவனை வனத்தில் கொன்று நீறாக்கி கிருந்த தடாகத்திற்குச் சென்று நீரருந்து அச்சாம்பரைக் கள்ளிற்கலந்து சுக்ரனுக்கு கையில் அதில் சாபத்தால் முதலையாகி உண்பித்தனர். அப்போதும் தேவயானி வந்திருக்கும் ஊகு என்னும் காந்தருவனால் துன்பமுடையவளாய்த் தந்தையை வேண் பிடிபட்டு அது இழுக்கவும் தான் இழுக் டினள். சுக்ரன், கசன் தன் வயிற்றிலிருப் கவும் அதனுடன் போரிட்டுக் கடைசியில் பதை யோகத்தா லுணர்ந்து கள்ளல்லவா தன்வசமற்று மூலமே என்று முறை இக்காரியஞ் செய்ததென்று, இனி வேதி| யிட்டது. அது கேட்ட விஷ்ணுமூர்த்தி யர் கள்ளருந்தல் ஆகாதென விதித்து சக்கரத்தை எவி முதலையைச் சேதித்து வயிற்றிலுள்ளானை நோக்கி மிருதசஞ்சீவி யானையைக் காத்தனர். (பாகவதம்) நியால் வெளிவரின் என்னை உயிர்ப்பிக்க கசேரு - நரகாசுரன் மனைவி. துவட்டாவின் என ஆணைகூறி அவனை வெளிவிட்டனன். | குமரி. அவ்வகை வெளிவந்த கசன் சுக்ரனை கசேருமான்- கண்ணனால் செயிக்கப்பட்ட உயிர்ப்பித்துச் சிலநாளிருந்து தெய்வலோ யவனராசன். கஞ் செல்கையில் தெய்வயானி, தன்னை கச்சபாலையர் - காஞ்சிபுரத்திலிருந்த தமிழ் மணக்கவேண்டக் கசன் மறுத்தமையால் வித்வான். (தனிப்பாடற்றிரட்டு). தெய்வயானி கோபித்து உனக்கு மந்திரம் கச்சயம் - துச்சயன் இராசதானி, அங்க பலியாதிருக்க எனச் சபித்தனள். கசன் நாட்டி லுள்ளது. (மணிமேகலை), எனக்குப் பலியாதிருப்பினும் என்னிடங் கச்சருமன் - ஒரு தானவன் விப்பிரசித்தி கொண்டாரிடத்துப் பலிக்க என்று தேவ குமரன். னியாயை நோக்கி நீ காரணமின்றிச் கச்சன் - காசிராஜன். சடியாசன் இவன் பித்ததால் உன்னை வேதியன் மணக்கா மரபில் தோன்றியவன். இருக்க என்று நீங்கினன். இவளை யயாதி கச்சி-காஞ்சிக்கு ஒரு பெயர். (சிலப்.) எணந்தனன். கச்சிக்காவலன் - திருமலைராயன் சமத்தான 2. ஓர் அரக்கன். வித்வான்களி லொருவன்.