அபிதான சிந்தாமணி

ஒப்பில் போலி 296 ஒருபொருட்பன்மொழி தவறிலையை பாத்திரங்க நாடு முலகினுந் தேடினும், எம்பிபோல் வோன் பிரிந்துழி கிழத்திமாலையம் பொ எமக்கியாவருரியரே" என்று உடைவாளை ழுது கண்டிரங்கல், பாங்கி புலம்பல், தலை எடுக்கப் புலவர் தடுத்து "ஆறு பெருக்கற்ற வனீடத் தலைவி வருந்தல், தலைவியைப் ருந்திடர் தான் பட்டாலும், ஊறலமையா பாங்கிகழறல், தலைவி முன்னிலைப் புற 'தோ வுலகாற்றத் - தேற, வறியையே மொழி மொழி தல், பாங்கியொடு பகர்தல், யானாலுமென் வறுமை மாற்றச், சிறியை பாங்கியச் சுறுத்தல், நீங்கற் கருமை தலைவி யோசீர்க்கு முணாசெப்பு." என்று ஒரு சிற் நினைந்திரங்கல், தலைவிக்கவன் வரல் பாங்கி பியையடுத்து அவனுக்குத் தன்னெண்ணம் சாற்றல், சிறைப்புறமாகச் செறிப்பறிவு தெரிவித்துக் குமணனது வெட்டிய சிரத் று தல், முன்னிலைப் புறமொழி மொழிக் தைப்போலச் செய்வித்துக்கொண்டு போய் தறிவுறுத்தல், முன்னின்றுணர்த்தல், முன் அமணராசன் முன் காட்டினார். அமணன் னின்றுணர்த்தியோம் படைசாற்றல், கிழ தமயன் சிரத்தைக் கண்டு துக்கமடைந்து வோன் தஞ்சம்பெறாது நெஞ்சோடு கிளத் புலவரைக் கொல்ல எண்ணுகையில் புல தல் எனும் விரியினையு முடையது. வர் தமயனை உயிருடன் கொண்டுவரின் ஒருசிறைப்பெயரியனார் - இவர் நாஞ்சில் இராச்சிய முதலிய அவருக்கே தருவ வள்ளுவனைப் பாடிப் பரிசில் பெற்றவர். னென்று அவன் உறுதி செய்தபின் அரச (புறம்-கங எ) முல்லையையுங் குறிஞ்சியை னைக் கண்டு தம்பியின் எண்ணம் தெரி யும் புனைந்து பாடியுள்ளார். தலைமகனைத் வித்து அழைத்து வந்து அரசு கொடுப்பித் தேர்ப்பாகன் தேற்றுவதாக இவர் கூறி துப் பரிசுபெற்றுச் சென்றவர். இவர் யது இன்பந்தரற்பாலது. இவர் பாடியன மற்றுஞ் சில பிரபுக்களைப் பாடின தாகப் வாக நற்றிணையில் கஉஎ-ம் பாடலொன் பல செய்யுட்கள் காணப்படுகின்றன. றும், குறுந்தொகையி லொன்றும், புறத்தி அவை "இடுவோர் சிறிது விரப்போர் லொன்றுமாக (க) பாடல்கள் கிடைத் பெரிது, கெடுவாய் நமனே கெடுவாய் திருக்கின்றன, (நற்). படுபாவி, கூவத்து நாரணனைக் கொன் ஒருதனிநிலை-போரினைச் செய்யும் சேனை நாயே கற்பகப்பூங்கா வெட்டலாமோ யிடத்து வெள்ளம் தள்ளாதபடி கல்லாற் கரிக்கு'' "மையூருங் கண்ணார் மயங்கப் கட்டினகரையே போலப்பெரும்படையை பொரு கரும்பு, கையூருங் காமாவுன் கண் ஒரு வீரன் தடுத்த நிலையைச் சொல்லி ஹாணை- செய்யூர், வளவனையினான் பிரிந்த யது. (பு. வெ.) வாறுனக்குச் சொன்ன, வுளவனையினா னென்றுரை." எனக் கூவத்து நாரணனை ஒருபுலவன் - வண்டியூர்க் கெழுந்தருளப் யும், வளவனயினானையும், பல இனிய கவி பண்ணுகின்ற மண்டபத்திற் கூறியது. களையும் பாடின செந்நாப்புலவர். "அடும்போதுஞ் சொல்லில்லை யென்று ஒப்பில்போலி - தன்னை ஒத்தவீரன் இலன் மடுஞ்சோ, றிடும்போதுஞ் சொல்லில்லை - (நான் சிங்கம்) எனும் சொல் போல்வது. யென்றும் - குடும்பமெனும், பேய்க்கொ ஒப்புமைக்கூட்டவணி--அஃதாவது வர்ணி ளித்துப் போகின்றேன் பேறை யூராதி யங்களாகிய பல பொருள்களை யாயினும் பனே, தாய்க் கொளித்த சூலுண்டோ அவர்ணியங்களாகிய பல பல பொருள் தான். இதைக் கேட்டு வேம்பத்தூர் களையாயினும் பொதுவாகிய ஒரு தரு வேதியப் பிள்ளைகள் கூறியது. "ஒன்று மத்தின் முடித்தலாம். இதனை வடநூலார் மறியோமும் மாணையப்பரே, சென்று துல்லிய யோகி தாலங் காரமென்பர். தொழில்புரியுஞ் சீபதியார் - கன்றக், ஒருசார் பகற்குறி - அதாவது ஒரு கூற்றுப் கயிற்றினாற் கட்டிக் கதவு படத் தெற்றி பகற்குறி, யாதெனில் தலைவன் மற்றை இயற்றினாலென் செய்வோம்யாம்.'' இந் நாள் தன் வேட்கை மிகுதியால் பகற்குறி தப் பாடல்களைப்பற்றிய கதை யொன்றுந் யிடத்து வந்து நிற்க. தலைவியைப் பாங்கி தெரியவில்லை . தமி-நாசரி . குறியிடத்துச் செலுத்தாது மறுத்துக் ஒரு பொருட்பாட்டு - சித்திரக் கவியிலொ கூறத்தலைவன் வருந்திப்போதலான் இது ன்று - ஒன்றனையே வருணித்துப் பாடுவது, பகற்குறியாகாது ஒருசார் பகற்குறி யெ ஒரு பொருட்பன்மொழி - ஒரே பொரு னப்பட்டது. இது. இரங்கல், வன்புரை, ளைத் தருகின்ற பல சொற்கள் சிறந்து இற்செறிப் பெனும் வகையினையும், கிழ நிற்ற ல். (நன்.)
ஒப்பில் போலி 296 ஒருபொருட்பன்மொழி தவறிலையை பாத்திரங்க நாடு முலகினுந் தேடினும் எம்பிபோல் வோன் பிரிந்துழி கிழத்திமாலையம் பொ எமக்கியாவருரியரே என்று உடைவாளை ழுது கண்டிரங்கல் பாங்கி புலம்பல் தலை எடுக்கப் புலவர் தடுத்து ஆறு பெருக்கற்ற வனீடத் தலைவி வருந்தல் தலைவியைப் ருந்திடர் தான் பட்டாலும் ஊறலமையா பாங்கிகழறல் தலைவி முன்னிலைப் புற ' தோ வுலகாற்றத் - தேற வறியையே மொழி மொழி தல் பாங்கியொடு பகர்தல் யானாலுமென் வறுமை மாற்றச் சிறியை பாங்கியச் சுறுத்தல் நீங்கற் கருமை தலைவி யோசீர்க்கு முணாசெப்பு . என்று ஒரு சிற் நினைந்திரங்கல் தலைவிக்கவன் வரல் பாங்கி பியையடுத்து அவனுக்குத் தன்னெண்ணம் சாற்றல் சிறைப்புறமாகச் செறிப்பறிவு தெரிவித்துக் குமணனது வெட்டிய சிரத் று தல் முன்னிலைப் புறமொழி மொழிக் தைப்போலச் செய்வித்துக்கொண்டு போய் தறிவுறுத்தல் முன்னின்றுணர்த்தல் முன் அமணராசன் முன் காட்டினார் . அமணன் னின்றுணர்த்தியோம் படைசாற்றல் கிழ தமயன் சிரத்தைக் கண்டு துக்கமடைந்து வோன் தஞ்சம்பெறாது நெஞ்சோடு கிளத் புலவரைக் கொல்ல எண்ணுகையில் புல தல் எனும் விரியினையு முடையது . வர் தமயனை உயிருடன் கொண்டுவரின் ஒருசிறைப்பெயரியனார் - இவர் நாஞ்சில் இராச்சிய முதலிய அவருக்கே தருவ வள்ளுவனைப் பாடிப் பரிசில் பெற்றவர் . னென்று அவன் உறுதி செய்தபின் அரச ( புறம் - கங ) முல்லையையுங் குறிஞ்சியை னைக் கண்டு தம்பியின் எண்ணம் தெரி யும் புனைந்து பாடியுள்ளார் . தலைமகனைத் வித்து அழைத்து வந்து அரசு கொடுப்பித் தேர்ப்பாகன் தேற்றுவதாக இவர் கூறி துப் பரிசுபெற்றுச் சென்றவர் . இவர் யது இன்பந்தரற்பாலது . இவர் பாடியன மற்றுஞ் சில பிரபுக்களைப் பாடின தாகப் வாக நற்றிணையில் கஉஎ - ம் பாடலொன் பல செய்யுட்கள் காணப்படுகின்றன . றும் குறுந்தொகையி லொன்றும் புறத்தி அவை இடுவோர் சிறிது விரப்போர் லொன்றுமாக ( ) பாடல்கள் கிடைத் பெரிது கெடுவாய் நமனே கெடுவாய் திருக்கின்றன ( நற் ) . படுபாவி கூவத்து நாரணனைக் கொன் ஒருதனிநிலை - போரினைச் செய்யும் சேனை நாயே கற்பகப்பூங்கா வெட்டலாமோ யிடத்து வெள்ளம் தள்ளாதபடி கல்லாற் கரிக்கு ' ' மையூருங் கண்ணார் மயங்கப் கட்டினகரையே போலப்பெரும்படையை பொரு கரும்பு கையூருங் காமாவுன் கண் ஒரு வீரன் தடுத்த நிலையைச் சொல்லி ஹாணை - செய்யூர் வளவனையினான் பிரிந்த யது . ( பு . வெ . ) வாறுனக்குச் சொன்ன வுளவனையினா னென்றுரை . எனக் கூவத்து நாரணனை ஒருபுலவன் - வண்டியூர்க் கெழுந்தருளப் யும் வளவனயினானையும் பல இனிய கவி பண்ணுகின்ற மண்டபத்திற் கூறியது . களையும் பாடின செந்நாப்புலவர் . அடும்போதுஞ் சொல்லில்லை யென்று ஒப்பில்போலி - தன்னை ஒத்தவீரன் இலன் மடுஞ்சோ றிடும்போதுஞ் சொல்லில்லை - ( நான் சிங்கம் ) எனும் சொல் போல்வது . யென்றும் - குடும்பமெனும் பேய்க்கொ ஒப்புமைக்கூட்டவணி - - அஃதாவது வர்ணி ளித்துப் போகின்றேன் பேறை யூராதி யங்களாகிய பல பொருள்களை யாயினும் பனே தாய்க் கொளித்த சூலுண்டோ அவர்ணியங்களாகிய பல பல பொருள் தான் . இதைக் கேட்டு வேம்பத்தூர் களையாயினும் பொதுவாகிய ஒரு தரு வேதியப் பிள்ளைகள் கூறியது . ஒன்று மத்தின் முடித்தலாம் . இதனை வடநூலார் மறியோமும் மாணையப்பரே சென்று துல்லிய யோகி தாலங் காரமென்பர் . தொழில்புரியுஞ் சீபதியார் - கன்றக் ஒருசார் பகற்குறி - அதாவது ஒரு கூற்றுப் கயிற்றினாற் கட்டிக் கதவு படத் தெற்றி பகற்குறி யாதெனில் தலைவன் மற்றை இயற்றினாலென் செய்வோம்யாம் . ' ' இந் நாள் தன் வேட்கை மிகுதியால் பகற்குறி தப் பாடல்களைப்பற்றிய கதை யொன்றுந் யிடத்து வந்து நிற்க . தலைவியைப் பாங்கி தெரியவில்லை . தமி - நாசரி . குறியிடத்துச் செலுத்தாது மறுத்துக் ஒரு பொருட்பாட்டு - சித்திரக் கவியிலொ கூறத்தலைவன் வருந்திப்போதலான் இது ன்று - ஒன்றனையே வருணித்துப் பாடுவது பகற்குறியாகாது ஒருசார் பகற்குறி யெ ஒரு பொருட்பன்மொழி - ஒரே பொரு னப்பட்டது . இது . இரங்கல் வன்புரை ளைத் தருகின்ற பல சொற்கள் சிறந்து இற்செறிப் பெனும் வகையினையும் கிழ நிற்ற ல் . ( நன் . )