அபிதான சிந்தாமணி
ஏகாதசருத்திரர்
280
ஏது
ஏகாதசருத்திரர் -1. அஜைகபாத், அஹிர் ஷம், வைதிருதிக்குச் சித்திரை, வச்சிரத்
புத்தியர், பிநாகி, ருதர், பித்ருரூபர், திரி திற்குப் பூசம், சூலத்திற்கு மிருகசீரிடம்,
யம்பகர், மஹேச்வரர், விருஷாகபி, சம்பு விட்கம்பத்திற்கு அசுவரி, வியதிபாதத்
ஹவனர், ஈஸ்வார். (பார-அது.)
திற்கு ஆயிலியம், கண்டத்திற்கு மூலம்,
'2. பிரமன் சிருட்டி முடியாமை கண் பரிகத்திற்கு மகம், வியாகாதத்திற்குப்
உழுது உயிர் நீங்கிய காலத்து அவன் புனர்பூசம். இவற்றைவைத்துச் சந்திரா
உயிர் பதினொரு கூறாய்த் தேவவுருப் தித்தர் நின்ற நாளளவும் தனித்தனியே
பெற்றது. அதுவே பிரமனுக்குப் பதில் எண்ணிக் காண்க. இவையே யேகார்க்
சிருஷ்டி புரிந்தது. (இலிங்க புராணம்.) களமாம். (சோதிடம்.)
ஏகாதசி- இது வித்தியாதரப் பெண்ணொ ஏகாலி - (ஈரங்கொல்லி) வண்ணான். இவ
ருத்தி இலக்ஷமியைப் பூசித்துப்பெற்ற னுக்கு வேஷ்டிகளை வெளுத்தல் தொழில்,
பூமாலையை அடைந்த துருவாசர், இந்திர ஏகாவலி - இரப்பியன் எனும் அரசன், புத்ர
னுக்குக் கொடுக்க இந்திரன் தான் ஏறி காமேஷ்டி செய்ய, அதிற் பிறந்து வளர்
வந்த யானைமீது வைக்க, யானை யெடுத் ந்து நீர் விளையாடத் தாமரைப் பொய்
துத் தேய்த்து விட்டதால் கோபித்து இந் கைக்கு வந்து காலகேது எனும் அரக்க
திரன் செல்வம் கடலில் விழச் சபித்தனர். னாற் பிடிபட்டுப் பாதாளத்திருந்து தோழி
இதனை மீண்டும் பெற ஏகாதசியில் தேவர் யாகிய யசோவதியின் முயற்சியால் ஏக
கடல்கடைந்து துவாதசியில் இலக்ஷமி வீரனென்னும் அரசனால் சிறை நீங்கி
யின் அனுக்கிரகம் அடைந்து விஷ்ணு அவனை மணந்து கிருதவீர்யனைப் பெற்ற
வைப் பூசித்த நாள்.
வள்,
ஏகாநங்கை - யசோதையின் மகள். தந்தை ஏகாக்ஷபிங்களன் - குபேரன், இவன்
நந்தகோபன்.
உமையைத் தன் கண்ணால் கபடமாய்க் கண்
ஏகாநந்தி- யசோதையின் புத்ரி.
டமையால் ஒருகண் ஒளி மழுங்கிப் பிள
ஏகாநேகை - ஆங்கிரஸபுத்ரி, இவளுக்குக் | நிறம் பெற்றவன்.
குகு என்றும் பெயர்.
ஏசாநந்தி - பூதநந்தனோடு பிறந்தவன், ங்
ஏகாந்தராமையர்- அப்பாலூரிலிருந்த சிவ கலைதேசத்தரசன்.
னடியார். இவர் சிவயோகத்தி லிருந்து ஏணி - இரண்டு மூங்கில்களுக் கிலை
நாடோறும் திருக்கைலையில் சிவமூர்த்தி மரக்குச்சுகளால் படிகள் போல் இறப்
யையும் சிவனடியவரையும் தரிசித்து வச பட்டு உயர்ந்த இடங்களிலேற உபயோ
வாது பெருமை வினவி அவருட னன்பு கிப்பது இது, கண்ணேணி, நூலேணி
பூண்டு இருந்தவர். ஒரு வாதில் அரசன் எனப் பலவகை,
காணத் தம் தலையரிந்து சிவத்தியானஞ் ஏணிநிலை - இட்ட வீரக் கழலினையுடைய
செயச் செய்தனர்.
கொடுவினையாளர் செறிந்து செறியாதார்
ஏகாம்பரபீடம் - சத்திபீடங்களில் ஒன்று. மண்ணின் எவறைகளையுடைய மதிலிலே
ஏகார்க்களம் - கீழ்மேலாக ஒருரேகை கீறி | எணியைச் சார்த்தியது. (பு. வெ.)
அதில் தெற்கு வடக்காக (13) ரேகைகள் ஏதி-சிருஷ்டியில் பிரமனால் சிருஷ்டிக்கப்
கீறில் இவை இரண்டு பக்கங்களும் உச் | பட்ட அரக்கன். இவன் தேவி காலபகினி
சியுமாக இருபத்தேழாம். இதில் விட் யெனும் மாயை. இவன் தம்பி தபசியாயி
கம்பம் ஆதியாகக் கழித்த ஒன்பது னன். இவன் ராஷஸ வம்சத்திற்கு மூல
யோகங்களுக்குச் சொல்லுகிற நாளையுச்சி புருஷன், குமான் வித்யுத்கேசன் அல்
யில் வைத்து த்தொடங்கி, ஆதித்தனி லது மின்னுக்கேசன்.
யன்ற நாளளவும் வலமாக எண்ணிக் து - இது மூன்று வகை, இயல்பேது,
குறிசெய்து, பின்பும் உச்சியிலே தொட காரியவேது, அநுபலத்தி ஏது என்பன.
ங்கிச் சந்திரனின்ற நாள்ளவும் வாவெண் (ஏது என்பது தர்மத்திற்குப் பரியாயப்
ணினால், இருவர் நாட்களும் ஒரு கயிற் பெயர்.) தருமத்தாற் றருமியை அறிவிப்
றிலே இருக்குமாகில் இந்த யோகமுற்ற பது இயல்பேது, காரியமாயிருந்து
நாள் மிகுதியும் சுபகன்மங்களுக்காகா காரணத்தை அறிவிப்பது காரியவேது.
வாம். தோஷமான யோகங்களுக்கு உச்சி அபாவத்தைச் சாதிக்கும் எது அநுபலத்
'யிலே வைக்குநாள், அதிகண்டத்திற் கனு தியேது. (தருக்கம்.)
சில ஆயில் சித்தன்பு
ஏகாதசருத்திரர்
280
ஏது
ஏகாதசருத்திரர்
-
1
.
அஜைகபாத்
அஹிர்
ஷம்
வைதிருதிக்குச்
சித்திரை
வச்சிரத்
புத்தியர்
பிநாகி
ருதர்
பித்ருரூபர்
திரி
திற்குப்
பூசம்
சூலத்திற்கு
மிருகசீரிடம்
யம்பகர்
மஹேச்வரர்
விருஷாகபி
சம்பு
விட்கம்பத்திற்கு
அசுவரி
வியதிபாதத்
ஹவனர்
ஈஸ்வார்
.
(
பார
-
அது
.
)
திற்கு
ஆயிலியம்
கண்டத்திற்கு
மூலம்
'
2
.
பிரமன்
சிருட்டி
முடியாமை
கண்
பரிகத்திற்கு
மகம்
வியாகாதத்திற்குப்
உழுது
உயிர்
நீங்கிய
காலத்து
அவன்
புனர்பூசம்
.
இவற்றைவைத்துச்
சந்திரா
உயிர்
பதினொரு
கூறாய்த்
தேவவுருப்
தித்தர்
நின்ற
நாளளவும்
தனித்தனியே
பெற்றது
.
அதுவே
பிரமனுக்குப்
பதில்
எண்ணிக்
காண்க
.
இவையே
யேகார்க்
சிருஷ்டி
புரிந்தது
.
(
இலிங்க
புராணம்
.
)
களமாம்
.
(
சோதிடம்
.
)
ஏகாதசி
-
இது
வித்தியாதரப்
பெண்ணொ
ஏகாலி
-
(
ஈரங்கொல்லி
)
வண்ணான்
.
இவ
ருத்தி
இலக்ஷமியைப்
பூசித்துப்பெற்ற
னுக்கு
வேஷ்டிகளை
வெளுத்தல்
தொழில்
பூமாலையை
அடைந்த
துருவாசர்
இந்திர
ஏகாவலி
-
இரப்பியன்
எனும்
அரசன்
புத்ர
னுக்குக்
கொடுக்க
இந்திரன்
தான்
ஏறி
காமேஷ்டி
செய்ய
அதிற்
பிறந்து
வளர்
வந்த
யானைமீது
வைக்க
யானை
யெடுத்
ந்து
நீர்
விளையாடத்
தாமரைப்
பொய்
துத்
தேய்த்து
விட்டதால்
கோபித்து
இந்
கைக்கு
வந்து
காலகேது
எனும்
அரக்க
திரன்
செல்வம்
கடலில்
விழச்
சபித்தனர்
.
னாற்
பிடிபட்டுப்
பாதாளத்திருந்து
தோழி
இதனை
மீண்டும்
பெற
ஏகாதசியில்
தேவர்
யாகிய
யசோவதியின்
முயற்சியால்
ஏக
கடல்கடைந்து
துவாதசியில்
இலக்ஷமி
வீரனென்னும்
அரசனால்
சிறை
நீங்கி
யின்
அனுக்கிரகம்
அடைந்து
விஷ்ணு
அவனை
மணந்து
கிருதவீர்யனைப்
பெற்ற
வைப்
பூசித்த
நாள்
.
வள்
ஏகாநங்கை
-
யசோதையின்
மகள்
.
தந்தை
ஏகாக்ஷபிங்களன்
-
குபேரன்
இவன்
நந்தகோபன்
.
உமையைத்
தன்
கண்ணால்
கபடமாய்க்
கண்
ஏகாநந்தி
-
யசோதையின்
புத்ரி
.
டமையால்
ஒருகண்
ஒளி
மழுங்கிப்
பிள
ஏகாநேகை
-
ஆங்கிரஸபுத்ரி
இவளுக்குக்
|
நிறம்
பெற்றவன்
.
குகு
என்றும்
பெயர்
.
ஏசாநந்தி
-
பூதநந்தனோடு
பிறந்தவன்
ங்
ஏகாந்தராமையர்
-
அப்பாலூரிலிருந்த
சிவ
கலைதேசத்தரசன்
.
னடியார்
.
இவர்
சிவயோகத்தி
லிருந்து
ஏணி
-
இரண்டு
மூங்கில்களுக்
கிலை
நாடோறும்
திருக்கைலையில்
சிவமூர்த்தி
மரக்குச்சுகளால்
படிகள்
போல்
இறப்
யையும்
சிவனடியவரையும்
தரிசித்து
வச
பட்டு
உயர்ந்த
இடங்களிலேற
உபயோ
வாது
பெருமை
வினவி
அவருட
னன்பு
கிப்பது
இது
கண்ணேணி
நூலேணி
பூண்டு
இருந்தவர்
.
ஒரு
வாதில்
அரசன்
எனப்
பலவகை
காணத்
தம்
தலையரிந்து
சிவத்தியானஞ்
ஏணிநிலை
-
இட்ட
வீரக்
கழலினையுடைய
செயச்
செய்தனர்
.
கொடுவினையாளர்
செறிந்து
செறியாதார்
ஏகாம்பரபீடம்
-
சத்திபீடங்களில்
ஒன்று
.
மண்ணின்
எவறைகளையுடைய
மதிலிலே
ஏகார்க்களம்
-
கீழ்மேலாக
ஒருரேகை
கீறி
|
எணியைச்
சார்த்தியது
.
(
பு
.
வெ
.
)
அதில்
தெற்கு
வடக்காக
(
13
)
ரேகைகள்
ஏதி
-
சிருஷ்டியில்
பிரமனால்
சிருஷ்டிக்கப்
கீறில்
இவை
இரண்டு
பக்கங்களும்
உச்
|
பட்ட
அரக்கன்
.
இவன்
தேவி
காலபகினி
சியுமாக
இருபத்தேழாம்
.
இதில்
விட்
யெனும்
மாயை
.
இவன்
தம்பி
தபசியாயி
கம்பம்
ஆதியாகக்
கழித்த
ஒன்பது
னன்
.
இவன்
ராஷஸ
வம்சத்திற்கு
மூல
யோகங்களுக்குச்
சொல்லுகிற
நாளையுச்சி
புருஷன்
குமான்
வித்யுத்கேசன்
அல்
யில்
வைத்து
த்தொடங்கி
ஆதித்தனி
லது
மின்னுக்கேசன்
.
யன்ற
நாளளவும்
வலமாக
எண்ணிக்
து
-
இது
மூன்று
வகை
இயல்பேது
குறிசெய்து
பின்பும்
உச்சியிலே
தொட
காரியவேது
அநுபலத்தி
ஏது
என்பன
.
ங்கிச்
சந்திரனின்ற
நாள்ளவும்
வாவெண்
(
ஏது
என்பது
தர்மத்திற்குப்
பரியாயப்
ணினால்
இருவர்
நாட்களும்
ஒரு
கயிற்
பெயர்
.
)
தருமத்தாற்
றருமியை
அறிவிப்
றிலே
இருக்குமாகில்
இந்த
யோகமுற்ற
பது
இயல்பேது
காரியமாயிருந்து
நாள்
மிகுதியும்
சுபகன்மங்களுக்காகா
காரணத்தை
அறிவிப்பது
காரியவேது
.
வாம்
.
தோஷமான
யோகங்களுக்கு
உச்சி
அபாவத்தைச்
சாதிக்கும்
எது
அநுபலத்
'
யிலே
வைக்குநாள்
அதிகண்டத்திற்
கனு
தியேது
.
(
தருக்கம்
.
)
சில
ஆயில்
சித்தன்பு