அபிதான சிந்தாமணி

உசகத்தியர் 228 உஞ்சேனை உசஇய பத்தில் வருணரைத்துக் உசகத்தியர் - ஆங்கீரல ருஷிக்குச் சிரத் உசநன் - 1. வேதசிரசையின் குமான். தையிட முதித்த குமார். 2. வெள்ளிக்கு ஒரு பெயர். உசங்கு - ஒரு ருஷி, இவரது ஆச்சமத்தில் உசீகன் - கிருதியின் குமான். இவன் கும ஆர்ஷ்டிஷேணர் தவஞ்செய்தனர். இவர்ர ன் சேதி. தம் புத்திரர்களை அழைத்துத் தம்மைச் உசீதான் - மகாமநுவின் மூத்த குமரன். சாஸ்வதிந்திரத்துள்ள புரூதக தீர்த்ததிற் சிபிக்குத் தந்தை. வகாமனசின் குமரன் கொண்டுபோகக் கட்டளை விட அவர்க ளவ் என்பர். தீர்க்க தமரால் புத்திரப்பே வாறு செய்யப் போய்த் தீர்த்த ஸ்நானஞ் றடைந்தவன். செய்து உயிர் விட்டனர். இந்தத் தீர்த்தம் உசீரபீசம் - மருத்துமகாராஜன் யாகஞ் புண்ணிய தீர்த்தமா தலின் பலராமர் செய்த இடம், தீர்த்தயாத்திரையில் ஸ்பானம் செய்தனர். | உசேநஸ் - வேதசிரன் குமரன். (பார - சல்ய.) இந்த இடத்தில் விஸ்வா உச்சவசங்கேதர் --எழுகூட்டமாகிய அரசர். மித்திரன் தவம் செய்து பிராமணத்வ உச்சைசாவன் - சந்திர வம்சத்து அரசன். மடைந்தான். இவனுக்கு ருசங்கு என்றும் -தாய் வாகினி ஒரு பெயர். உச்சைச்சீரவம் - பாற்கடற் பிறந்த வெள் உசத்தியர்-இவர்க்குச் சந்திரன் தன் குமரி ளைக்கு திரை, இந்திரற்குரியது. இதைப் யாகிய பத்திரையைமணஞ்செய்வித்தான். பலிச்சக்கரவர்த்தி கொண்டான் என்பர். இவளிடத்தில் வருணன் நெடுநாள் ஆசை | உச்சையந்தம் - பிரபாச தீர்த்தத்திற்குச் வைத்திருந்ததால் அவளைத் தூக்கிச்சென்று ' சமீபத்திலுள்ள பர்வதம். (Mount Girnar, தன் மாளிகையில் வைத்திருந்தனன். close to Junagar in Kathiwar.) இதனை அறிந்த முனிவர் கார தரிடம் மனை உஞ்சமான் - ஒரு மலை. வியை யளிக்கக்கறி யேவினர். அவர்கூறி உஞ்சல்- மரத்தால் வீச்சாகச் செய்யப்பட்டு யும் வருணன் கொடாததனால் இருடிகோ விட்டத்திலுள்ள சங்கிலியில் தொங்குவது. பித்து எல்லாநீர்களையும்கலையும் குடித்து உஞ்சானகம் - ஒரு தீர்த்த ம். (A sacred விட்டனர். அதனால் பூமிதேவி நீங்கப் பூமி place on the river Indus immediately மருக்காந்தாரமாயிற்று. இதனால் துன்பம west of Kashmir.) டைக் வாணன் பர்சையைாவிலடம் உஞ்சேனை - உச்சைனி நகரம் ; உஞ்சை விட்டுப் பணிந்தான், ருஷியும் பழையபடி யெனவும் வழங்கும். இஃது அவந்திநாட்டி பூமியை நீருடன் நிறுத்தினர். (பார-அது) லுள்ளது. பிரச்சோ தனனுடைய இராச தானி. மதில் முதலிய அரண்களாலும், உசத்தியன்-1. ஒரு முனிவன், இவன் தன் சேனைகளாலும், பலவகைச் செல்வங்களா குமரிய ரிருவருடன் மாகஸ்நானத்திற்குச் லும் சிற்ப அமைதிகளாலும், சிறப்புற் செல்லுகையில் காட்டானை துரத்தப் பெ றது. குளிர்ச்சியும், பலவகை நுகர்ச்சியும், ண்க ளிருவரும் கிணற்றில் வீழ்ந்திறந்த இதில் அதிகம் அகநகர், புறநகர்களின் னர், இதனால் வருந்திய உசத்தியனுக்கு டாகுபாடுகளினால் மிக்கது. யாதொரு குற் முன் மிருகசிங்க முனிவர் தோன்றி மிருத் றமு மில்லாதது, சத்ருபயம் இதற்கில்லை. தஞ்சய மந்திரத்தால் பெண்களை எழுப்பித் இதில் வாழ்வோர் பெரும்பாலும் முருகக் தந்தனர். (பதும புராணம்.) கடவுளை வழிபடுவாரென்று தெரிகிறது. 2. ஆங்கீகாசன் புத்திரன் உடன் பிறந் இது பெருநகர் மாநகரெனவும் வழங்கப் தார். சம்வர்த்தன் பிரகஸ்பதி, தேவி படும். இதனயலில் மாகாளவனம் அல்லது மமதை, புத்திரன் தீர்க்க தமனன். இவன் காளவனமென்ற ஒரு தவவனமும், அதில் தேவியினிடத்தில் பிறந்தவன் பரத்து ஒரு காளிகோயில் முதலியனவும், ஒரு வாஜன். (பாரதம், விஷ்ணு புராணம்) நதியும், அந்நதி பாயப்பெற்று ஒரு ' 3. அகாமயமென்னும் வனத்தில் தவம் யோசனை அளவுள்ள தான ஒரு பொய் புரிந்து கொண்டிருந்த பிரகஸ்பதியின் கையு முண்டு. அந்ததியின் இருகரையிலும், தமயன், தேவி மங்கலை, அப்பொய்கைக் கரையிலும், இந்நகரத்தார் உசநசு - தருமன் குமான். இவன் நூறு வருடத்திற்கு ஒருமுறை நீர்விழவு, அயரா அசுவமேதஞ் செய்தனன். இவன் குமான்) நிற்பர், யாதொரு கவ யும் தமக்கு இல் லாமையாலும், இன்பவகையையே பெறுத ருசகன்.