அபிதான சிந்தாமணி

இராகவன் 177) இராகு ராட்டிரம், நாட்டை . மங்களராகம், மங்கள மண்ணிற் புரண்டு அழுதனன். மூன்றாம் கௌசிகை. தேவாரத்தினிசாகம், பூபாளம், நாள் சூளை நெருப்பாறியபின், சூளையைப் பிள்ளைக்கவி இராகம், கேதார கௌளம். பிரிக்கக் குட்டிகளிருந்த பாண்டம் வேகா குணம்பற்றிய இராகத்துள் ஆகிரி, கண் மல் குட்டிகளும் தாயைக்கண்டு களித்தன. டாராகம், நீலாம்புரி, பியாகடை புன்னாக இதனைக் கண்ட கும்பாரும் மற்றைய குய வராளி துக்காாகங்கள். இரக்க இராகம், வர்களும் வியப்படைந்தனர். கும்பாரும் வராளி. காம்போதி, சாவேரி, தன்னி மனைவியரும் இந்தத் தொழிலை விட்டுக் யாசி, மகிழ்ச்சி யிராகம். நாட்டை யுத்த காட்டில் கட்டைவெட்டி விற்றுக் குப்பை இராகம். காலம்பற்றிய இராகத்துள் வசந் யிலுள்ள சீலைகளை யுடுத்தி ஜீவனஞ்செய்து தகால இராகம் காம்போதி, அசாவேரி, வருங்காலத்து இவர் குமரி வங்கா' என் தன்னியாசி. மாலையிராகம், கல்யாணி, பவள், வீமநதிக்கரையில் ஸ்நாக முடித்துப் காபி, கன்னடம், காம்போதி. யாமராகம், பூசை புரிகையில் நாமதேவர் குமரி, குய ஆகிரி. விடியலிராகம், இந்தோளம், இரா வன் புத்திரிக்குப் பூசையு முண்டோ மகலி, தேசாக்ஷரி, நாட்டை பூபாளம். வென்ன 'வங்கா' நாமதேவர் செத்த உச்சி யிராகம், சாரங்கம், தேசாக்ஷரி அன் பசுவை உயிர்ப்பித்தது காமியமென் றிகழ் றியும், ஆகிரி, இந்தோளம், இராமகலி ந்து கூறக்கேட்டுத் தந்தையிடங் கூற, நாம சாரங்கம், பூபாளம், நீக்கி நின்ற மற்றவை தேவர் பெருமாளை ராகாகும்பர் காமியோ எக்காலத் திற்கும் பொதுமைய. (பரத நிஷ்காமியோவென்று கேட்கப் பெருமாள் சாத்திரம்.) | நிஷ்காமியரென அதைக் காட்டுகவென இராகவன் - இரகு என்பவனது வமிசத்திற் நாமதேவர் கேட்க, பெருமாள் தம்தேவி பிறந்த விஷ்ணு மூர்த்தியின் திருநாமம். யுடன் ஒரு வேதியராய் பாகாகும்பார் இராகவாநந்தர் - ஏகான்மவாதி, திருவேங் கட்டை வெட்டுமிடத்திற் சென்று லக்ஷ கடசுவாமிக்கு ஆசிரியன். மியின் பொற்கங்ணத்தை அடியில் வைத்து இராகா-1, ஆங்கீரச ருஷிக்குச் சிரத்தையிட மேலே கட்டைகளைப் பாப்பித் தூரத்தில் முதித்த குமரி. நின்றனர். ராகாகும்பார் விறகைத் தேடி - 2. சுமாலியின் பெண். காதூஷணர் வருங் காலத்தில் பொற் கங்கணத்தைக் தாய். விசிரவசுவின் தேவி. கண்டு தூர விலகிச் சென்று தன் மனைவி 3. தாதா வென்னும் ஆதித்தனுக்குப் யாருக்கு அறிவிக்க மனைவியாரும் தூர பாரி. குமரன் பிராதம். விலகிச் சென்றனர். இதனைக் கண்ட நாம இராகாதம்பார் - இவர் குஜராத்தி தேயத்தி தேவர் உண்மையான பக்தி யுள்ளா லுள்ள குயவர். இவர் தேவி பாங்கா ரென்று பெருமாளை வேண்டப் பெருமா பாயி. இவர் மட்கலஞ்சுட்டுப் பிழைத்து ளுந் தம் முண்மை உருவை ராகாகும்பா வருங்காலத்து ஒருநாள் சூளை போடும்படி ருக்குத் தரிசனங்கொடுக்க இராகாகும்பார் யாக வைத்த சாலில் ஒரு பூனை, குட்டி கண்டு பணிந்தனர். (பக்தமாலை). போட்டு வளர்த்து வந்தது. அத்தாய்ப் இராத- கிரகபதமடைந்தவர்களில் ஒருவன். பூனை இரைக்குப் போயிருந்த சமயம் இவன் தந்தை விப்ரசித்தி. தாய் ஆதலால் ராகாகும்பார் இதனை அறியாமல் சிம்மிகை. தம்பி கேது. இவர்க ளிரு குட்டிகளிருந்த மட்பாண்டங்களைச் சூளை வரும் கச்யபருக்குப் போன்மார். விஷ்ணு யிலடுக்கித் தீயிட்டனர். பின் இரைக்குச் மூர்த்தி சகன் மோகினி யுருக்கொண்டு சென்ற தாய்ப்பூனை திரும்பிக் குட்டி தேவர்களுக்கு அமுது பகுந்தளித்த காலத் யிருந்த சாலைக் காணாமல் கத்துங்காலத் தில், இராகு தேவவுருக்கொண்டு சூரிய தில் சூளையிலிருந்த குட்டிகள் கேட்டுக் சந்திர ரிருவருக்கும் இடையிலிருந்து கதற ராகாகும்பார் அதிக விசனத்துடன் வாங்கிப் புசித்தனன். இவ் விருவரும் தன்னுடைய மனைவிக்குக் கூற மனைவி இராகுவை விஷ்ணு மூர்த்திக்குக் குறிப் பூனைகள் படும் பாடும் தன்னாயகன் படும் பித்தனர். மோகினி யுருக்கொண்ட பாட்டையும் கண்டு மூர்ச்சையடைந்து விஷ்ணு, இராகுவைத் தலையிற் சட்டு பண்டரிநாதனை வேண்டி இந்த அபாயத் வத்தா லடித்தார். பிரிந்த சிரம் இராகு தினின்றும் காப்பாயேல் மட்கலஞ் சுடுந் வென்றும் மற்ற தேகம் கேதுவென்றும் தொழில் இனிச்செய்யேன் என்று புலம்பி) பெயருற்றுச் சூர்யசந்திரர் தங்களைக் குறிப் 23