அபிதான சிந்தாமணி

இரத்தினேசன் 172 இரத்தினோற்பத்தி இய பரிமளாலயனை மணந்து சிலநாளிரு னொளி, நெருப்பு, மின்மினி, மாதுளம்பூ, ந்து இருவரும் முத்தியடைந்தனர். இவர் மாதுளவிரை, மேசம், விளக்கு, இந்திர கள் பூர்வசன்மத்திற் புறாக்கள்; ஒரு பருந் கோபம். இம் மாணிக்கங்களில் பன்னி துடன் சண்டையிட்டு அயோத்தியில் ரண்டு குணமும் பதினாறு குற்றமும் உயிர் நீங்கியதால் மறு சன்மத்திற் புருஷ இலாதன கொள்க. தருவிந்தத்திற்கு நிறம் 'உரு எடுத்தனர். இவர்கள் தோழியர் எட்டுவகை, குன்றிமணி, முயலிரத்தம், கலாவதி, பிரலாவதி விளாம்பூ, பலாசப்பூ, மஞ்சாடிப்பூ, செவ் இரத்தினேசன் - காசியிலுள்ள சிவப்பிரதி வரத்தம்பூ, முள்ளிலவம்பூ, எரிபொன். ட்டை. இது, பர்வதராசன் தன் குமரி சௌகந்திகத்திற்கு நிறம் ஆறுவகை, இல யாகிய பார்வதியாருக்குக் கொடுத்த இரத் வம்பூ, குயிலின்கண், அசோகின் தளிர், தினங்கள் சிவலிங்கமானதா லிப்பெயர் அவிர்பொன், செம்பஞ்சு, ஐவனப்பூ. பெற்றது. காவாங்கத்திற்கு நிறம் நால்வகை ; குர இரத்தினேற்பத்தி- வலன் எனும் அசுரன், வம்பூ, குசும்பைப்பூ, செங்கல், கொல் சிவபூசைசெய்து முக்கண்மூர்த்தி பிரத் வைக்கனி முதலியவற்றின் நிறத்துடன் தியக்ஷமாய் என்னவாம் வேண்டும் என்ன, இருக்கும். இவற்றைச் சோதிக்கும் இட 'யான் யுத்தத்தில் சாகா வாமும், அங்ஙனம் த்துக் கெட்டியாய் மேலே காந்தினால் உத் விதியா லிறப்பின் என்னுடல் எவரும் தமம், கீழே காந்தினால் மத்திமம், சுற்றுப் விரும்புகின்ற நவமணிகள் ஆகக்கேட்ட பக்கத்தில் காந்தினால் அதமம் என்பர். னன். அவ்வகை வரமளிக்கப் பெற்று சாதரங்கத்தை அணிந்தவர், வித்யாதா அரசாண்டு இந்திரன் செய்த வஞ்சனையால் னம், கோ தானம், கன்னிகா தானம் முத அவனுக்கு யாகப்பசுவாயினன். இவன் லிய பலதானங்களைச் செய்தபலனும் உடல், விலையுயர்ந்த இரத்தினங்களாயின. அச்வமே தயாக பலனும் அடைவர். குரு இந்திரனுக்கு யாகப்பசுவான வலன் இரத் விந்த மணிந்தவர்கள், உலகம் ஆண்டு வீ தம் மாணிக்கங்கள் ஆயின. பற்கள் முத் லக்ஷ்மியுடன் வாழ்வர். சௌகந்திக மணிக துக்களாயின. மயிர்கள் வைடூரியமாயின. தோர் செல்வம், கீர்த்தி முதலிய பெறு எலும்புகள் வைரமாயின. பித்தம் மரகத வர். காவாங்கத்தை அணிந்தவர்கள் வீட் மாயிற்று. நிணம் கோமேதகமாயிற்று. டில் பாலும் மலைபோல் நெற்குவியல்க தசைகள் பவளமாயின. கண்கள் நீலமா ளும் அகண்ட ஐச்வர்யத்தையும் பெறுவர். யின. கபம் புஷ்பராகமாயிற்று. இவற் இவர்களிடம் மற்ற இரத்தினங்களும் வந் றின் இடங்களும், நிறங்களும், சாதி துசேரும். இவற்றில் புள்ளி, புள்ளடி, களும், தெய்வங்களும், ஒளிகளும், கீற்று, வேறுநிறச்சார்பு, தராசம் என்கிற குற்றங்களும், பயனும் சுருக்கிக் கூறு குற்றம் இலாது இருக்கின் அணிந்தோன் கிறேன். மாணிக்கங்கள் கிருதயுகத்தில் பகைவென்று விசயலக்ஷ்மி நேசனாவன். யவனதேசத்தில் மக்கத்திலும், திரேதா அவனைப் பாம்பு, துஷ்டமிருகங்கள், பை யுகத்தில் காளபுரத்திலும், துவாபர சாசு, பூதம், தாமததெய்வங்கள், தரித்தி 'யுகத்திலும், கலியுகத்திலும், சிங்களத்தி ரம், வியாதி, பாபக்கிரகங்கள், யமவாதை லும் உற்பத்தியாம். அந்த மாணிக்க முதலிய சேரா. பின்னும் இரத்தின மென்ற பதுமராகம், ஒன்பது வகை நிறத் பரீக்ஷை தெரிந்தோர் வயிரத்தினையும், திடன் இருக்கும். அவை:- தாமரைப்பூ, முத்தினையும், வேதிய சாதி யெனவும், மாதுளம்பூ, மாதுளவிரை, நெருப்பு, மாணிக்கத்தையும் பவளத்தையும் க்ஷத்தி செங்கழுநீர், மின்மினி, நாரத்தம்பழம், ரியசாதி யெனவும், புஷ்பராகத்தையும் விளக்கு, இந்திரகோபம் என்கிற நிறங் வைடூரியத்தையும் கோமேதகத்தையும் களைப் பொதுவில் பெறும். இதில் பிரா வைசியசாதி யெனவும், மரகதத்தையும் மணசாதி சாதாங்க மெனவும், க்ஷத்திரிய நீலத்தையும் சூத்திரசாதியெனவுங் கூறு சாதி தருவிந்தம் எனவும், வைசியசாதி வர். முத்தையும் வயிரத்தையும், பச்சை சௌகந்திகம் எனவும், சூத்திரசாதி யையும் சாத்விக குணமுடையவெனவும், காவாங்கம் எனவும் கூறப்படும். 'மேற் பவளத்தையும், மாணிக்கத்தையும், கோ கூறிய சாதரங்கத்தின் நிறம் பத்துவகை. மேதகத்தையும் இராச தகுணம் உள்ளவை அவை தாமரைப்பூ, கருநெய்தற்பூ, சூரிய யெனவம், நீலத்தினைத் தாமதகுணன்