அபிதான சிந்தாமணி

வேங்கைமார்பன் 1505 வேததிரி முதலியார் மணவாளமா வேட பெற்ற மலையென்றுங் கூறுவர். திருவேங் வேட்டந்தை சிட்டன் மகருஷிகோதரன் கடங் காண்க. திருவேங்கடத்தா னருளால் கண்ணிழந்த வேங்கைமார்பன் -- உக்கிரப் பெருவழுதி ஒருவனுக்குக் கண்கொடுத்த வைசியன். யால் வெல்லப்பட்டவன். இவன் கானப் வேட்டந்தைமகாருஷிகோதான் -ஒரு புல பேரெயிலின் தலைவன் இவன் காலத்துப் வனுக்கு யானைக்கன்றும் வளநாடும் அரச புலவர் ஐயூர் மூலங்கிழார். (புறநா.) னிடம் வாங்கித்தந்து பாடல்பெற்ற வைசி வேசாலி -- தருசகனுடைய பசையாசருன் யன், ஒருவன். (பெ.கதை.) வேட்டுர் சிங்கராசாரியார் வேடர் - இவர் முற்காலத்தாசருக்கு வேட் முனிகளின் திருவடி சம்பந்தி. டைத் தொழிலில் உதவிபுரிந்தவர்கள். வேட்டைச்சிவங்கி - இது வேட்டையாடுவ இவர்கள் தங்களை வால்மீகி ருஷியின் வம் தில் மிகத்திறமையுள்ளது. ஆதலா லி தற்கு சத்தவர் எனவும் கூறுவர். இவர்கள் இந் இப் பெயருண்டாயிற்று. இது உருவத் தியாவின் பழைய குடிகளாக எண்ணப்பட் தில் சிறுத்தையொத்தது. இதற்குக் கழுத் டவர்கள். இவர்கள் தமிழ்நாட்டில் உள்ள தில் மயிரடர்ந்து தாடி போலிருக்கும். இத வர்கள். இவர்களைப்போல் வடநாட்டில் ற்கு பூனை, புலி இவற்றிற்குள்ள நகங்க பேடர் என்று ஒரு வகுப்பாரும் உண்டு. ளைப்போல் நீட்டவும் சுருக்கவுமுள்ள நகங் கள் கிடையா. இவர்களுக்குத் தொழில் வேட்டையாடல். இவைகளை வேட்டை சில இடங்களில் இப்பெயர் இருளருக்கும் காய்களுக்குப் பதிலாகப் பழக்கினால் பழகி வழங்குகிறது. இவர்கள் தங்களைக் கண் வேட்டைமேற் செல்லும். இதன் தேகத் ணப்ப நாயனார் வம்சம் என்பர். திலும் புள்ளிகளுண்டு, ருக்குப் பட்டம் நாய்க்கன். (தர்ஸ்டன்.) வேட்டையாடுதலால் - கெட்டவன் பாண்டு. வேடலப்பை முதலியாண்டான் வம்சத் (சுக். நீ.) வேணன் -வைதேகனுக்கு அம்பட்டக் கன் தவர். மணவாள மாமுனிகளிடத்து வாதி னிகையிடம் பிறந்தவன். தாளம் முதலிய டவந்த கிருஷ்ணாநந்தனை மீளும்படி செய் வாத்யம் வாசிப்பது தொழில். (மது.) தவர். இவர் பிறப்பிடம் வேடல், வேணாடு - திருவாங்கூர் பக்கத்திலுள்ளது. வேடன் வைசியன். அரசகன்னிகையைப் வேணாட்டடிகள் - இவர் திருவாங்கூர் எனப் புணாப் பிறந்தவன். வேடன் ஒருவன் தம் படும் வேணாட்டிருந்து சிவமூர்த்தியைப் மரசன் தனது மனைவியைப் புணரவாத் பாடி முத்தியடைந்தவராக இருக்கலாம். திருப்பெருந்துறையி லடைக்கலம் புகுந்து வேணு - 1. ஒரு இந்திரன். இவன் ஒருகா இறைவன் வாள் கொடுக்கத் தன் லத்துக் கசமுகனால் செபிக்கப்பட்டான். வென்றான் என்பது திருப்பெருந்துறைப் 2. சூர்யகுலத்தாசன், கொடுங்கோல் புராணம். இறைவன் இவ்வடிவாய் எழுந் செலுத்திக் குட்டமுதலிய நோய்கொண்டு தருளி மகாபா தகந் தீர்த்தனர். அருச்சுநன் புண்ய தீர்த்த ஸ்நானத்தால் நலம் அடைந் பொருட்டு இவ்வுருத்தாக்கினர். இச்சாதி தவன். யில் வள்ளிகாய்ச்சியார் திரு அவதரித்த வேணுஹயன் சத்ருசித் குமாரன். னள். குகன் இச்சாதி யென்பர். வேண்டலணி குற்றத்தால் குணமுண்டா வேட்கைழந்துறுதல் கையிடத்தே விளங் தலைக்கண்டு அக்குற்றத்தைப் பிரார்த்தித் கும் வேலினையுடையவன் செலுத்த வேட் தலாம். இதனை அநுக்வியாலங்காா மென் கையைச் செறிந்த தொடியாற் சிறந்த பர் வடநூலார். (குவல.) தோளினையுடையாள் தலைவன் முன்னே வேண்மாள் - செங்குட்டுவன் மனைவி. இவள் சொல்லிய துறை. (4 - வெ. பெருந் கண்ணகியைப் பிரதிஷ்டித்துப் பூசிக்க திணை.) வேண்டுமென்று தன் கணவனை வேண்டிக் வேட்டக்கண்ணன் இவர் கடைச்சங்கமரு கொண்டவள். விய புலவர்களில் ஒருவர். இவரது இயற வேதகர்ப்பை துர்க்சை. பெயர் கண்ணன். இவர் தம் பாடலில் வேதகிரி முதலியார் - இவர் தொண்டை குறும்பூழ் காயமாக எனக் கூறுதலில் இவர் மண்டலத்துப் பொன் விளைந்த களத்தூரி வேட்டமாடும் தொழிலனராக இருத்தல் னர். இராமாநுச கவிராயரிடம் வாசித்தவர். கூடும். (குறு- அக) இலக்கிய இலக்கணங்களை நன்கு சற்றவர் 189 பகை