அபிதான சிந்தாமணி

விருபன் 1468 விருஷபம் புரளுகையில் அப்புலிகள் வெருட்ட இவன் கபடசந்தி விருஷபதபா -- தானவேந்திரன். இவன் யாசியைச் சரணடைந்து தன் கணவனைத் குமாரி சன்மிஷ்டை. இவனை விடபன் தரவேண்டினள். சந்நியாசி தன் மன் எனவுங் கூறுவர். இரண்டு தூதருக்கும் குரங்குருக் கொடுத் விருஷபதீர்த்தங்கார்--சைக் முதலாவது தீர்த் துச் சலந்தரன் பிளந்த உடலை யெடுத்து தங்கார். இவர் அயோத்தியா நகரமாண்ட வாச்செய்தனர். அவை சலந்தரன் உட இக்ஷ வாகு வம்சத்து நாபி மகாராசாவிற்கு லைக்கொண்டுவந்து அவளுக்கு முன் இட் மருதேவியிடம் சித்திரை மாதம் கிருஷ்ண டன. விருந்தை சந்நியாசியை நோக்கி பக்ஷம் நவமி திதி உத்திராட நக்ஷத்திரத்தில் உயிர்தா வேண்டினள். திருமால் அவன் பிறந்தவர். இவர் உன்னதம், (100)வில், உடலில் தாம் புகுந்து உயிர்பெற்று அவ வண்ணம், சுவர்ணம், இவர் புத்திரன் பா ளுடன் கலந்து சிலநாள் இருந்தனர். ஒரு தேச்வா சக்ரவர்த்தி. இவர் ஆயுள் (அச ) நாள் நித்திரை செய்கையில் சங்குசக்கர லக்ஷம் பூர்வம் (பூர்வத்தின் தொகை, (அச) முதலியன தோன்றக்கண்டு திடுக்கிட்டு நம் லக்ஷம் வருஷங்கொண்டது பூர்வாங்கம், மை விஷ்ணு வஞ்சித்தான் என்று தேறி அந்தப் பூர்வாங்கம் (அச) லக்ஷங்கொண் நீ விஷ்ணுவாகலின் என்னை வஞ்சித்தது டது ஒரு பூர்வம்.) இவர் இக்ஷவாகு, குரு, போல் உன் மனைவியை அரக்கர் கவருக ; நாத, உகா, அரிவம்சங்களை யேற்படுத்தி தூ தராய் வந்த இருவரும் உனக்குப் பகை னர். உழவு, தொழில், வரவு, வாணிச்யம், வராகுக. குரங்கு உருவாகத் தூ தரைப் வித்யா, சில்டம் இவர் காலத்து உண்டா பெற்றமையால் நீ குரங்குகளைத் தூதராக யின. இவர்க்குத் தேவியர், யசச்சுதி, வும், சேனையாகவும் பெற்றுக் காட்டில் சுநந்தை. யசச்சுதிக்குப் பரதேச்வர சக்ர அலைக' எனச்சபித்துத் தீப்புகுந் தனள். வர்த்திமுதல் (கக குமாரர். ஒரு குமாரி, பின் திருமால் இவள் இறந்த புழுதியில் பிராம்மி. சுநந்தைக்குப் பாகுபலியும், சுந் காமவசப்பட்டுப் தேவர் தரியென்னும் ஒரு குமாரியும் உண்டு. இவர் சிவமூர்த்தியிடம் முறையிட்டனர். கிருதயுகத் தொடக்கத்தில் இருந்தவர். மூர்த்தி பிராட்டிக்குக் கட்டளையிட அம் கண தார் இருஷசேநகணதார் முதல் (அச) மையார் சில விதைகளைத் தந்தனர். அதை வர். (மாபுராணம் ) அப்புழுதியில் தூவ அதில் துளசி, அகத்தி விருஷபத்வஜன் இந்திரசாவர்ணி மறு முதலியன தோன்றின. அத்துளவத்தை குமாரன். இவன் மற்றைத் தேவரை மதி அணிந்து திருமால் மயக்கந் தீர்ந் தனர். யாது சிவபிரானையே பூசித்து வருகையில் (காஞ்சி புராணம்.) சூரியன் இவனைச் சம்பத்தில்லா வகை விருபன் - (சூ ) அம்பரீஷன் குமாரன். வெனச் சபிக்க சிவபிரான் சூலாயுதத்தால் விருஷகன் - சகுனிக்குத் தம்பி, சூரியனைத் துரத்த சூரியன் விஷ்ணு விட விருஷசேநன் - கர்ணன் குமாரன்; அருச் மடைக்கல மடைந்தனன். அவ்விடம் சிவ சுநனால் கொல்லப்பட்டவன், பிரான் செல்ல விஷ்ணு சிவபிரானைத் விருஷணன் - கார்த்தவீரியன் குமாரன். துதித்து வேண்ட ஷமித்தனர். அரசனும் விருஷத்துருவன் வைவச்சுதன் குமாரன்; சில நாளிருந்து சிவபதமடைந்தான், இவன் ஒருநாள் வேட்டைக்குச் சென்று (தேவி - பா.) அக்னிசூலி யென்னும் இருடியின் ஓமப் விருஷபம் - 1. கிரிவிரசத்துக்கு பசுவைக் காட்டுப்பசு வென்று பாணத் அரணா தால் கொன்றனன். அப்பசுவினைக் காத் யுள்ள மலை திருந்த பிரமசாரி அரசனைக் கோபித்த 2. நந்திக்கு ஒரு பெயர். னன். அரசன் அப்பிரமசாரியிடம் சென்று முதல் யுகத்தில் பசுக்கள் வெண்ணிற நீ சூத்திரன்; என்னையேன் கோபிக்கிறாய் மாக இருந்தன. அப் சுக்கள் தவநிலை என்றனன். சிறுவன் அரசனை அதனால் யிலிருந்த ருத்ரரை யிடித்தன. ஆதலால் சூத்திரனாகச் சபித்தனன். (மார்க்கண் ருத்ரர் கோபித்து அவைகளைச் சாமபராக் டேயம்.) கினர். பின்னர் ரிஷபம் வந்திரக்கக் கருணை விருஷபகிரி - டிகததேசத்தில் வராககிரிக் யால் அவைகளை மீண்டும் எழச்செய்தனர் கருகிலுள்ள மலை. இதற்கு ரத்னகிரி அது முதல் ரிஷபம் ருத்ரவாகன மாயிற்று. (பார - அநு-207-அத்.) எனவும் பெயர்.