அபிதான சிந்தாமணி

வயந்தசேனை 1384 வரகுணன தன்றி சென்றபொழுது நாழிகையைத் தெரிந்து ண்டு இருந்தது. அதனைக் காளி பாலூட்டி கொண்டானென் றதனால் வானசாஸ்திரத் வளர்த் தனள், அதைச் சிவமூர்த்தி ஒடுக்க திலும் வல்லவனென்று தெரிகின்றது, ஒடுங்கி அவரிடம் இருந்து எட்டு உருக் நல்ல பயனைத் தரும் நகரங்கள் பதினொ கொண்டு வெளிப்பட்டனர். பிரம் விஷ் ன்றை இவனுக்கு விருத்தியாகக் கொடுத்த ணுக்கள் தாம் பிரமம் என மாறுகொண்ட உதயனன் நாடோறும் ஆயிரம் காலத்து அவ்விருவர் நடுவில் தோன்றிய பொன்னும் கொடுப்பானாக எப்போதும் சிவமூர்த்தியின் ஏவலால் செருக்குக் தன் உடனிருக்கும்படியும் செய்தான். கொண்ட பிரமனது நடுத்தலையைக் கிள்ளி (பெ. கதை) எறிந்தவர். அதனால் அவ்விரத்தம் உலகத் வயந்தசேனை - 1. சசியின் தோழி. (சூளா) திற்பரவ அதனைத் தமது நெற்றிவிழியால் வயந்தமாதிலகை - 1. சுயம்பிரபையின் வறளச்செய்து சிவமூர்த்தியின் ஏவலால் செவிலித்தாய். (சூளா.) உலகர்பொருட்டு (க) வருடம் பிரமகத்தி 2. ஒருவித்தியாதர அரம்பை. இவளைக் ஏற்றுப் பிரமகபாலம் கைக்கொண்டு தே கனியென்றுங் கூறுவர். (சூளா.) வர் உலகம் முதலிய எல்லா உலகுஞ் செல் வயந்தமாலை - மா தவியின் தோழி (மணி.) லுகையில் வைகுண்டத்தில் விஷ்வக்சேநர் வயமத்தன் - இராவணன் சேநாபதி. இட இவரை எதிர்த்தனர். அவரை இவர் சூலத் பன் என்னும் வானரசேராபதியால் கொல் தால் குத்தித் தூக்கி விஷ்ணு மூர்த்தி லப்பட்டவன். யிடம் செல்ல விஷ்ணு தம் சிரத்திருந்து வயலூர் - பாண்டி காட்டில் திருத்தங்காலு ஆயிரம் தேவவருஷம் உதிரம் சொரியவும் க்கு அருகில் உள்ள ஊர். (சிலப்பதிகாரம்,) அக்கபாலம் நிறையாதது கண்டு மூர்ச்சித் வயனங்கோடு - பாண்டிநாட்டில் ஆபுத்தி தனர். இதனால் பூமிதேவி வயிரவமூர்த் ரன் வளர்ந்த ஊர். (மணிமேகலை.) தியை வேண்ட வயிரவர் விஷ்ணு மூர்த் வயிணலம் - 1. மால்சமயத்தோர் மதம். தியை மார்பில் அணைத்து உயிர் தந்து காசி விசிட்டாத்துவி தம் காண்க, யடைந்து போலத்தை விட்டு ஆண்டு எழுந் 2. ஒரு யாகம். தருளியவர். விஷ்ணு மூர்த்தியின் பொரு வயிணவன் - கார்க்கவனைக் காண்க. ட்டு விஷ்வக்சோரைக் கொல்லா தவர். சிவ வயிரதத்தன் - பகதத்தன் குமாரன். அசுவ மூர்த்தியின் கட்டளைப்படி சர்வசம்மாரகா மேதக் குதிரையைக் கட்டி அருச்சுதனால் லத்து வேதஞாளியை (நாய்) ஆரோகணி அடியுண்டு பிறகு வணங்கினவன். த்து உலகங்களைத் தமது நெற்றிவிழியால் வயிரப்ப முதலியார் இவர் குன்றக்கோட் தீயாக்கி உலவுவர். அந்தகாசுரனைச் சூலத் டத்து மெய்யூரில் இருந்தவர். ஒருபுலவன். தால் குத்தித் தூக்கி, அவன் வேண்டி இவாது பண்ணையாளின் பன்றி வயலில் அநுக்கிரகம் செய்தவர். இவ்வயிரவர்கள், மேய்ந்ததற்காகப் பன்றியையும் பண்ணை காலவயிரவர், அசிதாங்கவயிரவர், குரோத யாளையும் கொன்றது அறிந்து தாம் சென்று வயிரவர், கண்டவயிரவர், உன்மத்தவர சமாதானஞ்செய்யப் புலவன் முதலியாரை வர், கபாலவயிரவர், விபூஷணவயிரவர், யும் அடிக்கப் பொறுத்துக்கொண்டு கழனி மார்த்தண்டவயிரவர், பின்னும் சுதந்திர முதலியன புலவனுக்குக் கொடுத்தவர். வயிரவர், சுவேச்சாவயிரவர், உலோகவயி வயிரமலை அரசன் - ஒரு அரசன், இவன் ரவர், காலவயிரவர், உக்கிரவயிரவர், பிரச் கங்கையைக் குழந்தையாக வளர்த்தவன். சையவயிரவர், நின் மாணவயிரவர், பூஷண வயிரவமதம் ஏகமாகிய ஆதிவயிரவன் வயிரவர் எனவுங் கூறுவர். ஒருவனே எட்டுப் பேதமாய் இருப்பவன் வயிரவாணிப மகருஷி மகோத்சன் எனவும், அந்த எண்மரில் நால்வர் சிருட்டி கோடி நாராயணனைக் காண்க. யாதிகளைச் செய்ய, மற்ற நால்வர் ஆன் வரகண்டழநி இந்திரன் கொண்டுவந்த மாக்களுக்கு யோகாதி சித்திகளைத் தருவர் காவிரி சுழியில் ஆழ இவர் அக்காலத்து எனவும், இவைகளைப் பெற்ற ஆன்மாக்கள் அச்சுழியில் ஆழ்ந்து அதனை வெளிப்படுத் மந்திர பூசையால் முத்தி யடைவர் எனவும் தினர். கூறுவது. வாதணன் - ஒரு பாண்டியன், கி.பி. 850ல் வயிரவர் - தாருகனைக் கொன்ற சத்தியின் பாண்டி நாட்டை ஆண்டவன், (திருச்செர் கோபத்தீ எழுந்து குழந்தை உருக்கொ துறைச்சாசநம்.) இவனும் மாறன் சடைய நவ
வயந்தசேனை 1384 வரகுணன தன்றி சென்றபொழுது நாழிகையைத் தெரிந்து ண்டு இருந்தது . அதனைக் காளி பாலூட்டி கொண்டானென் றதனால் வானசாஸ்திரத் வளர்த் தனள் அதைச் சிவமூர்த்தி ஒடுக்க திலும் வல்லவனென்று தெரிகின்றது ஒடுங்கி அவரிடம் இருந்து எட்டு உருக் நல்ல பயனைத் தரும் நகரங்கள் பதினொ கொண்டு வெளிப்பட்டனர் . பிரம் விஷ் ன்றை இவனுக்கு விருத்தியாகக் கொடுத்த ணுக்கள் தாம் பிரமம் என மாறுகொண்ட உதயனன் நாடோறும் ஆயிரம் காலத்து அவ்விருவர் நடுவில் தோன்றிய பொன்னும் கொடுப்பானாக எப்போதும் சிவமூர்த்தியின் ஏவலால் செருக்குக் தன் உடனிருக்கும்படியும் செய்தான் . கொண்ட பிரமனது நடுத்தலையைக் கிள்ளி ( பெ . கதை ) எறிந்தவர் . அதனால் அவ்விரத்தம் உலகத் வயந்தசேனை - 1. சசியின் தோழி . ( சூளா ) திற்பரவ அதனைத் தமது நெற்றிவிழியால் வயந்தமாதிலகை - 1. சுயம்பிரபையின் வறளச்செய்து சிவமூர்த்தியின் ஏவலால் செவிலித்தாய் . ( சூளா . ) உலகர்பொருட்டு ( ) வருடம் பிரமகத்தி 2. ஒருவித்தியாதர அரம்பை . இவளைக் ஏற்றுப் பிரமகபாலம் கைக்கொண்டு தே கனியென்றுங் கூறுவர் . ( சூளா . ) வர் உலகம் முதலிய எல்லா உலகுஞ் செல் வயந்தமாலை - மா தவியின் தோழி ( மணி . ) லுகையில் வைகுண்டத்தில் விஷ்வக்சேநர் வயமத்தன் - இராவணன் சேநாபதி . இட இவரை எதிர்த்தனர் . அவரை இவர் சூலத் பன் என்னும் வானரசேராபதியால் கொல் தால் குத்தித் தூக்கி விஷ்ணு மூர்த்தி லப்பட்டவன் . யிடம் செல்ல விஷ்ணு தம் சிரத்திருந்து வயலூர் - பாண்டி காட்டில் திருத்தங்காலு ஆயிரம் தேவவருஷம் உதிரம் சொரியவும் க்கு அருகில் உள்ள ஊர் . ( சிலப்பதிகாரம் ) அக்கபாலம் நிறையாதது கண்டு மூர்ச்சித் வயனங்கோடு - பாண்டிநாட்டில் ஆபுத்தி தனர் . இதனால் பூமிதேவி வயிரவமூர்த் ரன் வளர்ந்த ஊர் . ( மணிமேகலை . ) தியை வேண்ட வயிரவர் விஷ்ணு மூர்த் வயிணலம் - 1. மால்சமயத்தோர் மதம் . தியை மார்பில் அணைத்து உயிர் தந்து காசி விசிட்டாத்துவி தம் காண்க யடைந்து போலத்தை விட்டு ஆண்டு எழுந் 2. ஒரு யாகம் . தருளியவர் . விஷ்ணு மூர்த்தியின் பொரு வயிணவன் - கார்க்கவனைக் காண்க . ட்டு விஷ்வக்சோரைக் கொல்லா தவர் . சிவ வயிரதத்தன் - பகதத்தன் குமாரன் . அசுவ மூர்த்தியின் கட்டளைப்படி சர்வசம்மாரகா மேதக் குதிரையைக் கட்டி அருச்சுதனால் லத்து வேதஞாளியை ( நாய் ) ஆரோகணி அடியுண்டு பிறகு வணங்கினவன் . த்து உலகங்களைத் தமது நெற்றிவிழியால் வயிரப்ப முதலியார் இவர் குன்றக்கோட் தீயாக்கி உலவுவர் . அந்தகாசுரனைச் சூலத் டத்து மெய்யூரில் இருந்தவர் . ஒருபுலவன் . தால் குத்தித் தூக்கி அவன் வேண்டி இவாது பண்ணையாளின் பன்றி வயலில் அநுக்கிரகம் செய்தவர் . இவ்வயிரவர்கள் மேய்ந்ததற்காகப் பன்றியையும் பண்ணை காலவயிரவர் அசிதாங்கவயிரவர் குரோத யாளையும் கொன்றது அறிந்து தாம் சென்று வயிரவர் கண்டவயிரவர் உன்மத்தவர சமாதானஞ்செய்யப் புலவன் முதலியாரை வர் கபாலவயிரவர் விபூஷணவயிரவர் யும் அடிக்கப் பொறுத்துக்கொண்டு கழனி மார்த்தண்டவயிரவர் பின்னும் சுதந்திர முதலியன புலவனுக்குக் கொடுத்தவர் . வயிரவர் சுவேச்சாவயிரவர் உலோகவயி வயிரமலை அரசன் - ஒரு அரசன் இவன் ரவர் காலவயிரவர் உக்கிரவயிரவர் பிரச் கங்கையைக் குழந்தையாக வளர்த்தவன் . சையவயிரவர் நின் மாணவயிரவர் பூஷண வயிரவமதம் ஏகமாகிய ஆதிவயிரவன் வயிரவர் எனவுங் கூறுவர் . ஒருவனே எட்டுப் பேதமாய் இருப்பவன் வயிரவாணிப மகருஷி மகோத்சன் எனவும் அந்த எண்மரில் நால்வர் சிருட்டி கோடி நாராயணனைக் காண்க . யாதிகளைச் செய்ய மற்ற நால்வர் ஆன் வரகண்டழநி இந்திரன் கொண்டுவந்த மாக்களுக்கு யோகாதி சித்திகளைத் தருவர் காவிரி சுழியில் ஆழ இவர் அக்காலத்து எனவும் இவைகளைப் பெற்ற ஆன்மாக்கள் அச்சுழியில் ஆழ்ந்து அதனை வெளிப்படுத் மந்திர பூசையால் முத்தி யடைவர் எனவும் தினர் . கூறுவது . வாதணன் - ஒரு பாண்டியன் கி.பி. 850 ல் வயிரவர் - தாருகனைக் கொன்ற சத்தியின் பாண்டி நாட்டை ஆண்டவன் ( திருச்செர் கோபத்தீ எழுந்து குழந்தை உருக்கொ துறைச்சாசநம் . ) இவனும் மாறன் சடைய நவ