அபிதான சிந்தாமணி

ஆதியக்கன் 128 ஆதொண்டைச்சக்கரவர்த்தி யிற்று . இவர் தம் நாயகனுடன் காவிரிக்குப் புதுப் வேண்டுகோளாற் சிவமூர்த்தி வேடுருக் புனல் விழவிற்குச் சென்று விளையாடு கொண்டு ஆண்மானை எய்ய, அதினின் கையில் கணவனைக் காவிரி வவ்விய தனால் றும் ஒரு சோதி தோன்றி ஆதிரை நாளா எங்குந்தேடிக் காணாது கலுழ்ந்த கண்ண சாய்க் காவிரியோடும் வழியெல்லாம் புக் 2. சாதுவன் மனைவி, கணவனி றந்த குக் கடல்வாய்ச் சென்று கணவனைக் கூவி தாற் றீப்புகத் தீச்சுடாமையால், கணவன் பாற்றக் கடலே அவனைக் கொணர்ந்து வரவை அசரீரி சொல்லக்கேட்டு கணவன் கொடுக்கப் பெற்றவர். "மள்ளர் குழீ இய வரக் கண்டு கூடிவாழ்ந்தவள். மணிமே விழவினானும், மகளிர் தழீ இய துணங்கை கலைக்கு முதற்பிச்சை யிட்டவள். (மணி யானும், யாண்டுங்காணேன் மாண்டக் மேகலை). கோனை. யானுமோராடு களமகளே யென் அதிவண்சடகோபசீயர் - சடகோபாசாரி கைக், கோடீரிலங் குவளைநெகிழ்ந்த, பீடு யரைக் காண்க. கெழுகுரி சிலுமோராடு களமகனே” என ஆதிவராககவி-இவர் சோழநாட்டு வேதி வருந்திப் பாடினர். (குறுந்) இச்செய்தி யர், வடமொழியில் பாணகவி இயற்றிய யைப் பாணர். "பாலை பாடியதில் அகம் | காதம்பரி எனும் கிரந்தத்தைத் தமிழில் "ஆதிமந்தியினறிவு பிறிதாகிப் பேதுற்றி - மொழிபெயர்த்துப் பாடலாகப் பாடியவர் சினே" எ-ம், மற்றோரிடத்து "ஆட்டனத் ஆதிவராககேது - விராடனுக்குச் சுாதையி தியைக்காணீரோவென நாட்டினாட்டினூரி) யிடம் பிறந்த குமான், னூரிற், கடல் கொண்டன்றெனப்புனலொ ஆதிவராகழர்த்தி- உலகம் சலத்தில் மூழ் ழிந்தன்றெனக், கலுழ்ந்தகண்ணற் காதலற் - கிற்றென்று ஏங்கிய பிரமதேவன் நாசி கெடுத்த ஆதிமந்திபோல, வேதஞ் சொல் யில் உதித்து இரண்யாக்ஷனைக் கொலை லிப் பேது பெரிதுறலே." எ-ம், அகம் செய்து ரக்ஷித்த விஷ்ணுமூர்த்தியின் அவ குறிஞ்சியில் - வானுற --- ஆட்டனத்தி தாரம். நலனயந்துரை இத், தாழிருங் கதுப்பின் அதிவாயிலார் - பா தசோபதிய நூலாசிரி காவிரிவவ்வலின், மாதிரந்துழைஇ மதி யர். மருண்டலந்த, ஆதிமந்திகா தலற் காட்டிப், ஆதூர்த்தன் - அதூர்த்தனைக் காண்க. படுகடல் புக்கப்பாடல்சால் சிறப்பின் - -- ஆதொண்டைச்சக்கரவர்த்தி - கரிகாலச் வீர்ந்தணாறே" என எடுத்துக் காட்டினர். சோழன் வேட்டைக்குச் சென்று நாக (அகம்) (குறுந்தொகை). கன்னிகையைக் கண்டு மோகிக்க, அக் ஆதியக்கன்-- திருதராட்டிரன் புத்ரன். கன்னிகை யாசனை நோக்கி என்னிடம் ஆதியாவிரதன்- இருஷபனுக்குச் சயந்தி பிறக்கும் குமானுக்கு உன் அரசு கொடுப் யிட முதித்த குமரன். பதாயின் மணப்பேன் என, அவ்வகையே ஆதியான்மிகம்- தன்னாலுண்டாம் நலந்தீங்கு அரசன் உடன்பட்டு உன்னிடம் பிறக்கும் கள் அவை, தேகவியாதி, மிருகம், பசாசு, குமரன் வயது வந்து நான் என் குமா அரசன், கள்வர், பகைவர் முதலியவர் னென் றவனை அறியும்படி, இப்போது களாலுண்டாவன. பிறருடைய செல்வம், நாமிருக்கு மிந்த ஆதொண்டையின் மலர் கல்வி, மனை முதலிய கண்டு பொறாமை மாலை சூட்டியனுப்பின் அவ்வகை செய்கி இச்சை முதலிய கொளல் முதலிய. றேன் என் றனன், நாககன்னிகை, அரச ஆகான்-சத்தியகர்மாவின் குமரன். இவ னைக்கூடித் தன்னுலகஞ் சென்று, குமர அக்குப் புத்திரர் இல்லை. இவன் கங் னைப்பெற்று வளர்த்து அவனுக்குப் பரு கக்குச் செல்ல அவ்விடம் கர்ணனைக் வம் வந்தபின் ஆதொண்டைமாலை சூட்டிக் கடத்திக் குந்தி ஆற்றில் விட்ட பெட்டியை கடலில் விட்டனள். கடல் அவனைக் கரை எடுத்துக் கர்ணனை வளர்த்தவன். யிற் சேர்த்தது ; ஆதலால் திரையன் ஆதிராஜன்-உபமன்னியரைக் காண்க எனப்பட்டு அரசன் அவை சென்று தன் அதிரை --1 ஒரு நக்ஷத்திரம். பிரமன் சரஸ் வரவினைச் சோழனுக் கறிவிக்க அரசன் வதிதேவியைச் சிருட்டித்துத் தான் புண மறுத்தனன். பின்பு ஆகாசவாணியாலும் ரச் செல்லுகையில் சாஸ்வதி மானுருக் ஆதொண்டைமாலையாலும் தன் குமர கொண்டோடினள், பிரமனும் அவ்வு னென முன்பு அறிந்து இளவரசான புக் ருக்கொண்டு தொடர்ந்தனன். தேவர் கிரனுக்குக் காவிரிக்கரையைச் சார்ந்த