அபிதான சிந்தாமணி

வச்சகன் 1375 வச்சிரம் நீங்கித் தம்வீடு வருகையில் தமயன் பீஜங் வச்சமித்திரன் சுசியேஷ்டன் குமரான், தொங்கும்படி சுவர் வைக்கக்கண்டு பீஜ இவன் குமாரன் நந்தகன். மற்று விழப்பாட அது அற்று அண்ணனி வச்சான் 1. துருவன் குமாரன். தேவி நந்தனன். இவர் குருகூரிலுள்ளார் பாடும் சர்வத்தி. குமாரர் இஷன், ஊர்ச்சன், கவிக்குக் கவிதைகூறி, பேரையூர் பெண் சயன், சந்திரகேது, புஷ்பாருணன், வசு. மீது வசைபாடி, பட்டக்குறிச்சியில் கொ 2. ஒரு இருடி. கிரேதாயுகத்தில் சிவ டிக்கால் கரிய வசைபாடியவர். இவர் தம் பூசைசெய்து முத்திபெற்றவன். பெண்சாதியும் வீடும், தம் மனைவியைக் வச்சலன் - விச்சலதேசாதிபதி, வசவதேவ காதலித்தவரும் அழியப்பாடி, ஒரு கலி ரைத் தண்டநாயகராகக்கொண்டு அவரால் யாணத்துத் தம்மை மதியாதவனைப் பிண தனது சிங்காதனத்து அடியில் பொற்கு மாக்கி, கேரளதேசத்து மன்னவனாற் சர்க் வைபெற்று மீண்டும் இவரது பக்தியை கரைப் பொதி மாதந்தோறும் பெற்று, அறியப் பிரதிமைகளைச் சிவனடியவர் தன் தந்தை பிறக்கக் கவி கூறி, கன்றுக்குப் போற்காட்டி வசவர் அழைக்கப் பிரதிமை பால் விடாது கறந்தவன் பொருட்டு ஒரு கள் உயிர்பெற்றுப் புசிப்புக்கு நீங்கியது புராணம்பாடி, தன் விளைநிலத்தை யளக்க கண்டு அஞ்சினவன். இவர் தான் சிவமூர்த் வந்த கணக்கனைப் பாம்புகடிக்கப் பாட, திக்கு எண்ணெய்க் காப்பிட்டுத் தான் அவன் விரலிற் பாம்பு கடிக்கக்கண்டு அவ் பிறகு எண்ணெயிட்டுக் கொள்கையில் விரலை நீக்கி வீடு சென்றது நோக்கி, அவன் ஒரு சங்கார் வந்து தாம் சிவபூசைக்கு மீது களிமடல் பாடி இறப்பித்து, சிந்துக்க முத்தால் கோலம் இடல் வழக்கம் ஆத எஞ்சிய மென்னுங் சவிக்குத் தன் வன்மை லால் ஒரு வருஷத்துக்குப் போதுமான யறிவித்துத் துரத்தி, தான் செய்த பாவத் முத்துக்கள் வேண்டும் என்றனர். திற்குச் சேதுஸ்நானஞ் செயவெண்ணித் வசவர் சிவனடியவரை இருக்கச்செய்து தன்னிடம் விரும்பிய ஒருத்திக்கு வயி அருகு இருந்த சோளக்குவியலை நோக்க ரவனையும் மாடனையும் காவல் வைத்துத் அவை அனைத்தும் முத்தாயின. இவர் திருச்செந்தூர் சென்று அங்கு ஒருமாதை அம்முத்து அனைத்தும் அவ்வடியர்க்குக் விரும்பி அவளை இடங்கேட்கையில் அச கொடுத்து அனுப்பினவர். இவன் ரீரி இந்தமட்டில் நிறுத்து இனி எதே வர் தமது சபையில் இருக்கையில் ஒருத் னுஞ் செய்வையேல் இறப்பா யெனக் தியைக் கைலாகு கொடுத்துத் தூக்கு கேட்டுத் திரும்புகையில் நாவில் ஒரு புண் வதுபோல் அபிநயிக்க வசவரைக் கண்டு ணுண்டாகி இறந்தவர். வினவினன். வசவர் சொன்னலா வச்சகன் - சூரனுக்கு இளை யென்பவ புரத்து அபிஷேக தரிசனம் தரிசிக்கவந்த ளிடம் பிறந்த குமாரன். பாரி மித்திரகேசி. இடைச்சி சருக்கி விழுகையில் என்னை வசுதேவன் தம்பி. நினைத்தனள் ; அப்போது அவள் விழா வச்சணந்தி - இவன் களந்தை என்னும் வண்ணம் தூக்கினேன்' என்ன அரசன் ஊரில் இருந்த சைநன், இவன் தன் பெய வேவுகாரரை எவி அவ் இடைச்சியை ரால் குணவீரபண்டி தரைக் கொண்டு வச்ச அழைத்து உண்மை வினாவி மெய்மை ணந்திமாலை செய்து கொண்டவன். உணர்ந்தனன். வச்சணந்திமாலை -- இது செய்யுள் இலக்க வச்சன் -- 1, தியுமானுக்கு ஒருபெயர். ணம் சொல்லு நூல், இது முதன்மொழி 2. சநசித்து குமாரன், வியல், செய்யுளியல், பொதுவியல் என 3. குவலயாசுவனுக்கு ஒரு பெயர். மூன்று இயல் கொண்டது. குணவீரபண் அலர்க்கன் தந்தை. டிதர் இயற்றியது. இதைச் செய்வித் 4. ஒரு அசுரன். இவன் கிருஷ்ணனைச் தோன் வச்சணந்தி முரிவன். இது திரி சேங்கன்று உருவாய்க் கொலலவந்து புவன தேவன் என்னும் மூன்றாங் குலோத் கண்ணனால் கொலையுண்டவன். துங்கதேவன் அரசாட்சியில் பண்டித முதி 5. மிருகசிருங்கனைக் காண்க, வன் முன் அரங்கேற்றப்பட்டது. வச்சிரகண்டன் அச்சுவக்கிரீவன் தம்பி. வச்சநாபன் - ஒரு ரிஷி. (பா. அது) (சூளா.) வச்சப்பிரீதன் - (சூ.) உருட்சூ தன் குமாரன். வச்சிரகேசி - இவன் ஒரு அசுரன். தேவர் வச்சப்பிரீதி (சூ.) பலந்தன் குமாரன். சளையும் இந்திரனையும் சிறையிட்டு விஷ்ணு
வச்சகன் 1375 வச்சிரம் நீங்கித் தம்வீடு வருகையில் தமயன் பீஜங் வச்சமித்திரன் சுசியேஷ்டன் குமரான் தொங்கும்படி சுவர் வைக்கக்கண்டு பீஜ இவன் குமாரன் நந்தகன் . மற்று விழப்பாட அது அற்று அண்ணனி வச்சான் 1. துருவன் குமாரன் . தேவி நந்தனன் . இவர் குருகூரிலுள்ளார் பாடும் சர்வத்தி . குமாரர் இஷன் ஊர்ச்சன் கவிக்குக் கவிதைகூறி பேரையூர் பெண் சயன் சந்திரகேது புஷ்பாருணன் வசு . மீது வசைபாடி பட்டக்குறிச்சியில் கொ 2. ஒரு இருடி . கிரேதாயுகத்தில் சிவ டிக்கால் கரிய வசைபாடியவர் . இவர் தம் பூசைசெய்து முத்திபெற்றவன் . பெண்சாதியும் வீடும் தம் மனைவியைக் வச்சலன் - விச்சலதேசாதிபதி வசவதேவ காதலித்தவரும் அழியப்பாடி ஒரு கலி ரைத் தண்டநாயகராகக்கொண்டு அவரால் யாணத்துத் தம்மை மதியாதவனைப் பிண தனது சிங்காதனத்து அடியில் பொற்கு மாக்கி கேரளதேசத்து மன்னவனாற் சர்க் வைபெற்று மீண்டும் இவரது பக்தியை கரைப் பொதி மாதந்தோறும் பெற்று அறியப் பிரதிமைகளைச் சிவனடியவர் தன் தந்தை பிறக்கக் கவி கூறி கன்றுக்குப் போற்காட்டி வசவர் அழைக்கப் பிரதிமை பால் விடாது கறந்தவன் பொருட்டு ஒரு கள் உயிர்பெற்றுப் புசிப்புக்கு நீங்கியது புராணம்பாடி தன் விளைநிலத்தை யளக்க கண்டு அஞ்சினவன் . இவர் தான் சிவமூர்த் வந்த கணக்கனைப் பாம்புகடிக்கப் பாட திக்கு எண்ணெய்க் காப்பிட்டுத் தான் அவன் விரலிற் பாம்பு கடிக்கக்கண்டு அவ் பிறகு எண்ணெயிட்டுக் கொள்கையில் விரலை நீக்கி வீடு சென்றது நோக்கி அவன் ஒரு சங்கார் வந்து தாம் சிவபூசைக்கு மீது களிமடல் பாடி இறப்பித்து சிந்துக்க முத்தால் கோலம் இடல் வழக்கம் ஆத எஞ்சிய மென்னுங் சவிக்குத் தன் வன்மை லால் ஒரு வருஷத்துக்குப் போதுமான யறிவித்துத் துரத்தி தான் செய்த பாவத் முத்துக்கள் வேண்டும் என்றனர் . திற்குச் சேதுஸ்நானஞ் செயவெண்ணித் வசவர் சிவனடியவரை இருக்கச்செய்து தன்னிடம் விரும்பிய ஒருத்திக்கு வயி அருகு இருந்த சோளக்குவியலை நோக்க ரவனையும் மாடனையும் காவல் வைத்துத் அவை அனைத்தும் முத்தாயின . இவர் திருச்செந்தூர் சென்று அங்கு ஒருமாதை அம்முத்து அனைத்தும் அவ்வடியர்க்குக் விரும்பி அவளை இடங்கேட்கையில் அச கொடுத்து அனுப்பினவர் . இவன் ரீரி இந்தமட்டில் நிறுத்து இனி எதே வர் தமது சபையில் இருக்கையில் ஒருத் னுஞ் செய்வையேல் இறப்பா யெனக் தியைக் கைலாகு கொடுத்துத் தூக்கு கேட்டுத் திரும்புகையில் நாவில் ஒரு புண் வதுபோல் அபிநயிக்க வசவரைக் கண்டு ணுண்டாகி இறந்தவர் . வினவினன் . வசவர் சொன்னலா வச்சகன் - சூரனுக்கு இளை யென்பவ புரத்து அபிஷேக தரிசனம் தரிசிக்கவந்த ளிடம் பிறந்த குமாரன் . பாரி மித்திரகேசி . இடைச்சி சருக்கி விழுகையில் என்னை வசுதேவன் தம்பி . நினைத்தனள் ; அப்போது அவள் விழா வச்சணந்தி - இவன் களந்தை என்னும் வண்ணம் தூக்கினேன் ' என்ன அரசன் ஊரில் இருந்த சைநன் இவன் தன் பெய வேவுகாரரை எவி அவ் இடைச்சியை ரால் குணவீரபண்டி தரைக் கொண்டு வச்ச அழைத்து உண்மை வினாவி மெய்மை ணந்திமாலை செய்து கொண்டவன் . உணர்ந்தனன் . வச்சணந்திமாலை -- இது செய்யுள் இலக்க வச்சன் -- 1 தியுமானுக்கு ஒருபெயர் . ணம் சொல்லு நூல் இது முதன்மொழி 2. சநசித்து குமாரன் வியல் செய்யுளியல் பொதுவியல் என 3. குவலயாசுவனுக்கு ஒரு பெயர் . மூன்று இயல் கொண்டது . குணவீரபண் அலர்க்கன் தந்தை . டிதர் இயற்றியது . இதைச் செய்வித் 4. ஒரு அசுரன் . இவன் கிருஷ்ணனைச் தோன் வச்சணந்தி முரிவன் . இது திரி சேங்கன்று உருவாய்க் கொலலவந்து புவன தேவன் என்னும் மூன்றாங் குலோத் கண்ணனால் கொலையுண்டவன் . துங்கதேவன் அரசாட்சியில் பண்டித முதி 5. மிருகசிருங்கனைக் காண்க வன் முன் அரங்கேற்றப்பட்டது . வச்சிரகண்டன் அச்சுவக்கிரீவன் தம்பி . வச்சநாபன் - ஒரு ரிஷி . ( பா . அது ) ( சூளா . ) வச்சப்பிரீதன் - ( சூ . ) உருட்சூ தன் குமாரன் . வச்சிரகேசி - இவன் ஒரு அசுரன் . தேவர் வச்சப்பிரீதி ( சூ . ) பலந்தன் குமாரன் . சளையும் இந்திரனையும் சிறையிட்டு விஷ்ணு