அபிதான சிந்தாமணி

முத்தாநந்த சுவாமி 1330 முத்திரையாவது முத்தி பாடிய திருவேங்கடக் கலம்பகம், திருக் ணினான மருப்பொலியுங் கமலத்தோனே." கண்ணமங்கை மாலை முதலியவற்றாலும் என்பது போன்ற பல செய்யுட்கள் பாடப் உயர்ந்த கவிஞர் எனத் தோன்றுகிறது. பட்டிருக்கின்றன, இவர்க்கு நம்மாழ்வார் உபாசனையால் கல்வி 2. சேதுபதியின் மந்திரிகளில் வேறு விருத்தியாயிற்று என்பர். ஒருவர். இவர் ஒரு கவிஞருக்கு நான் நூறு முத்தாநந்த சுவாமி ஞானமதியுள்ளான் பொன் கொடுக்கச் சொன்னேனென்று எழு என்னும் நூல் இயற்றியவர். தினபோது, அவன தனை நானூறு பொன் முத்தாயி அம்மை - ஒருவீரசைவ தவப்பெண். னென்று வாசிக்க அனைக்கிறுக்கி எழுதக் அசகணரைக் காணது வருந்துகையில் கூறியபோது கவிஞர் கூறியது, "உனக்கு இவள் நிலையறிந்த அல்லமர் அசகணருக்கு பதிவந் தருக்கும் கள் வருக்கும் நீதி தப்பி அறிவித்து இவளுக்கு ஞானம் உபதேசித் ஒளிக்கின்றோர்க்கும், கிறுக்கு வரச் செய் தனர் என்ப. யுந்துரையே பாவாணசோலையினும் கிறுக் முத்தாலை .- ஒரு தொட்டியப்பெண். இவள் குண்டாமோ, பொறுக்குமா சுரிமை முத்து பெருங் கற்புடையாள் ; இவள் கற்புக் ராமலிங்க சேதுபதி பூமியெல்லாம், நிறு குலைந் தனளெனச் சந்தேகித்து இவள் தம க்குமதி மந்திரி முத்திருளப்பா வருளப்பா யன்மார் இவளைக் கருமவசத்தால் கொல்ல ருபந் தானே " இம்மந்திரியவர்கள் சேது இருக்கையில், இவள் குசவனை வேண்டி பதி அரசரின் நகரங்களில் பல கன்னியர் மட்கலம் சுடும் சூளையிற் புகுந்து வெந்து கள் விவாசமிலாதிருப்பது கண்டு நீறாகித் தெய்வமானவள். இவளை முத்தா ணித்தாலி செய்து செலவிற்கும் கொடு லம்மன் என்பர். த்து விவாகஞ் செய்வித்தனர் என்பதை இது சாலோகம், சாமீபம், சாரூ ஒரு புலவர் வியந்து, அமரிக்கையாளன் பம், சாயுச்சியம் என நான்கு வகைப்படும். முத்துராமலிங்க சேதுபதி யவனிக்கெல் இவற்றுள் முதற்கூறிய மூன்றும் பத லாம், சுமுகப்ரதாபனெங்கள் முத்திருளப் முத்தி, மற்றது உண்மை முத்தி, இவற் பேந்திர மந்திரி துலங்கு நாளில், சமருக் றுள் சாலோகம், அவ்வுலகமடைந்து நித் கென் றெதிர்த்த மன்னர் தரையிலில்லை தியசுசும் அநுபவித்தல், சாமீபம் இறை மதனொருவன் தவிரமின்னார், குமரிக்குள் வனுக்கு அருகிலிருந்து சேவித்திருத்தல். கன்னியாகுமரியல்லால் மற்றில்லைப் சாரூபம் அவனது உருவத்தை யடைந்து பெண் குமரி தானே." என்றனர். ஆகந்தமடைதல், சாயுச்சியம் அவ்விறை முத்திரை - (உச. சம்முகம், சம்புடம், வித் வனுடன் கலந்துங் கலவாமலும் பரமாநந் தம், விஸ் த்ருதம், த்விமுகம, திரிமுகம், தம் அனுபவித்தல். இவற்றை முறையே சதர்முகம், பஞ்சமுகம், ஷண்முகம், சரியை, கிரியை, யோகம், ஞானத்தில் அதோமுகம், வியாபகாஞ்சலி, சகடம், யம முதிர்ச்சி பெற்றவர் அடைவர். பாசம், இரதிதம், சம்முகோன் முகம், பிர அயோத்தியை, துரை, லம்பம், முஷ்டிகம் , மச்சம், கூர்மம், வரா மாயாபுரி, காசி, காஞ்சி, அவந்தி, துவா கம், சிம்மாக்ராந்தம், மகாகிராந்தம், முத் ரகை, இவையே சத்தபுரி. கரம், பல்லவம். (தேவி - பா) முத்திமண்டபம் இது காசிக்கணுள்ள ஒரு முத்திரைகள் - (கூ) இவை திருவாலவாய்த் மண்டபம். இதில் சேவல்கள் (ங) முத் திருக்கோயிற் கருவூல முதலியவற்றில் தியடைந்தன, வைக்கப்பட்டு வழங்கி வருகின்றன ; க. முத்திருளப்பப் பிள்ளை-1. இவர் சேதுபதி இடபமுத்திரை, உ. மீன முத்திரை, கூ. சமஸ்தானத்திருந்த மந்திரியார், இவர் இராசகரநாகர் முத்திரை. (திருவிளையா திருப்பணி முதலிய பல நற்காரியங்கள் டல்.) செய்து புகழ்பெற்றவர். இவர் மீது பருப் முத்திரையாவது - தேவர்களைச் சந்தோஷிப் பதங்க ளொவ்வொரு தூண்பாவுக்கல் வளை பித்தலாலும், அசுரர்களைத் துரத்தலாலும் யாத பாரமேரு, சுருப்படங்காப் போதிகை உண்டான காரணப் பெயராம். இம்முத் நீசெய்த பணிவிடையை யென்ன சொல் திரைகள் ஆவாஹன முத்திரை, ஸ்தா வேனையா, தருப்பொலியும் காதலமுத் பன முத்திரை, சன்னிதான முத்திரை, திருளப்பசாமி நின்றாய்ப் பாலுன்னைக், நிஷ்டுரை என்னும் முத்திரை, அவகுண் கருப்பணிமுன் றிருப்பணிக் கென்னுருப்ப டன முத்திரை, தேனு முத்திரை அல் முத்தித்தலம்