அபிதான சிந்தாமணி
முதுநாரை
1329 முத்தமிழ்க்கவி வீரராகவ முதலியார்
யுண்டும்
முதுநாரை - முதற் சங்கத்தவர் இயற்றிய செய்கையில் ஆங்கிருந்த மீனை நோக்கி
ஒரு தமிழ் நூல்.
இனி இத் தீர்த்தத்திலிருந்து தவத்திற்
முதுபாலை - மூங்கில் ஓங்கின கானகத்துத் கிடையூறு செய்யாது வேறிடஞ் செல்க
தன் கொழுநனை யிழந்த பொலிந்த கொடி
வெனக் கட்டளையிட்டனர். அக்காலமுதற்
போன்ற மடந்தையது
தனிமையைச் கொண்டு இத்தீர்த்தத்தில் மீன்கள்
சொல்லுந் துறை! (பு. வெ. பொதுவியல்) கிடையா. (திருவல்லிக்கேணிப் புராணம்.)
முதுமக்கட்டாழி முற்காலத்து ஆன்றோ முத்கலன் - 1. ஒரு வேதியன். அமாவாசை
ரூட் சிலரும், ஆருச தரும் தமிழ் நாட்டில் வரையில் பட்டினி யிருந்து அது வரையில்
பிணங்களையிட்டு மேலே கவிக்குஞ்சாடி. வயல்களிற் பொறுக்கிய நெற்களைச் சேர்
இதனை "ஓடி மறலி மறையமுது மக்கட், த்து அமாவாசையில் அதிதிகளுக்கு அன்
சாடி வகுத்த தராபதியும்" எனும் விக்கிரம னம் படைத்து மிகுந் ததை யுண்டு சீவிப்
சோழனுலா அடியால் அறிக.
பவன். இவ்வகை இருத்தலை இந்திரன்
முதுமொழிக்காஞ்சி - 1, கூடலூர்க்கிழார் கண்டு தானே அமாவாசைதோறும் அதி
இயற்றிய நீதி நூல்.
தியாகச் சென்று உண்டு ஆறு அமாவாசை
2. மதுரை கூடலூர்க்கிழார் இயற்றி
வேதியன் இளைக்காதிருத்தல்
யது. பத்ததிகாரமாய் ஒவ்வோர் அதிகார நோக்கி வியந்து சுவர்க்கந் தாப்பெற்ற
மும் பப்பத்தாக குறட்டாழிசையால் அமை வன். இவனை இருடியெனவும் கூறுவர்.
ந்தது. ஒவ்வோரடியும் ஒவ்வொரு முது 2. அரம்மியாசுவன் குமாரன. இவனி
மொழியாக இருப்பது. (தொல் பொருள். டமிருந்து மௌத்சலரென்னும் பிராமணர்
490.)
உதித்தனர். இலன் குமாரி அகலிகை.
3. எல்லாரும் கொண்டாடும் அறிவு 3. ஒரு ருஷி இவர் குமாரி மருத்துவதி.
டையோர் குற்ற நீக்கி யாராயும் உலகத்திய அவளை மிருகண்டு மணந்தனர்.
லுள் முடிந்த பொருளாகிய அறம்பொரு 4. அஜமீடன் புத்திரனாகிய நீலன் மர
ளின்பத்தை அறியச்சொல்லுந் துறை,
பில் உதித்தவன். அரியசுவன் மகன்,
(பு. வெ. பொது.)
முத்தகச்செய்யுள்
தனியே நின்று ஒரு
முதுமொழிவஞ்சி- பழைய வாலாற்றினையும் பொருள் தந்து முடிவது.
வாளினையுமுடைய மறக்குடியில் பிறந்த முத்தசங்கையர் - ஒரு வீரசைவ அடியவர்.
தன் அப்பனுடைய நிலைமையைச் சொல் இவர் வசவரிடத்து அநேக விடசங்கமர்
(பு வெ, வஞ்சி.)
வந்து பொருள் பெற்றுச் செல்லுதலைக்
முதுவர். - இவர்கள் கோயம்புத்தூர், மது கண்டு தாமும் அவ்வகைபுரிய எண்ணி
ரை, திருவாங்கூர் முதலிய இடங்களில் வசவரைக்கேட்க, வசவர் தாசிவீட்டில்விட
மலையையடுத்த பூமிகளில் பயிரிடும் உழ ஆஞ்ஞாபிக்க, அவ்வாறே முத்தசங்கையர்
வர் கூட்டம். இவர்கள் மதுரையிலிருந்து சென்று அவர்கள் வீட்டிலிருந்த பஞ்சணை
சோழபாண்டிய அரசர்களின் கலகத்தில் யைக்கண்டு வியந்து இது சிவமூர்த்திக்கு
ஊரைவிட்டுக் காட்டில் குடி புகுந்தவர்கள் ஆம் எனவும் இவர்கள் சிவநிஷ்டர்கள்
என்பர். இவர்கள் மதுரையிலிருந்து காட்டி ஆவர் எனவும் எண்ணி இராமுழுதும் சிவ
லோடிய காலத்து மீனாக்ஷியை முதுகிற் பூசை செய்து நீங்கினவர்.
சுமந்து சென்றனர் என்ப. (தர்ஸ்டன் ) முத்தமிழ்க்கவி - சுசீந்திரபுராணம் பாடிய
முதுவுழிஞை - 1. மூங்கில் தலை மணந்த
காவற்காட்டினையுடைய குறும்பிலே இரை முத்தமிழ்க்கவி வீரராகவ முதலியார் - இவர்
கண்டு பாயும் பறவை யொப்ப வீரர் கைவ் தொண்டை மண்டலத்துச் செங்கற்பட்டு
ளர்ந்து குதித்தலைக்கூறும் துறை, (பு.வெ.)
ஜில்லா பொன் விளைந்த களத்தூரிற் பிறந்
2. போரைச்செய்யும் எயிலினுள்ளோ தவர். இவர் பிறப்பில் வேளாளர். வைஷ்
ருடைய மிகுதியைக் கூறலும் வெல்லுதற்
ணவர். இவர் கவிபாடுதலில் வல்லவர்
குரிய மாறுபாட்டைக் கூறும் உழிஞைத் என்பதைப்பற்றி விரகன் முத் தமிழ்க்கவி
துறை.
வீரராகவன், வரகவி மாலையை வழுத்துக்
முத்கலர் - கண்வருஷியின் குமாரர். இவர் தோறெலாம், உரகனும் வாணனு மொக்
ஆச்சிரமம் கோமதி தீரத்தில் கோவி தார கக் கூடினால், சிரகாகம்பிதஞ் செய்ய லா
வனம்.
இவர் கைரவணி தீரத்தில் தவஞ் குமே,” எனப் புகழ்ந்திருத்தலாலும், இவர்
167
லிய துறை.
வர்.
முதுநாரை
1329
முத்தமிழ்க்கவி
வீரராகவ
முதலியார்
யுண்டும்
முதுநாரை
-
முதற்
சங்கத்தவர்
இயற்றிய
செய்கையில்
ஆங்கிருந்த
மீனை
நோக்கி
ஒரு
தமிழ்
நூல்
.
இனி
இத்
தீர்த்தத்திலிருந்து
தவத்திற்
முதுபாலை
-
மூங்கில்
ஓங்கின
கானகத்துத்
கிடையூறு
செய்யாது
வேறிடஞ்
செல்க
தன்
கொழுநனை
யிழந்த
பொலிந்த
கொடி
வெனக்
கட்டளையிட்டனர்
.
அக்காலமுதற்
போன்ற
மடந்தையது
தனிமையைச்
கொண்டு
இத்தீர்த்தத்தில்
மீன்கள்
சொல்லுந்
துறை
!
(
பு
.
வெ
.
பொதுவியல்
)
கிடையா
.
(
திருவல்லிக்கேணிப்
புராணம்
.
)
முதுமக்கட்டாழி
முற்காலத்து
ஆன்றோ
முத்கலன்
-
1.
ஒரு
வேதியன்
.
அமாவாசை
ரூட்
சிலரும்
ஆருச
தரும்
தமிழ்
நாட்டில்
வரையில்
பட்டினி
யிருந்து
அது
வரையில்
பிணங்களையிட்டு
மேலே
கவிக்குஞ்சாடி
.
வயல்களிற்
பொறுக்கிய
நெற்களைச்
சேர்
இதனை
ஓடி
மறலி
மறையமுது
மக்கட்
த்து
அமாவாசையில்
அதிதிகளுக்கு
அன்
சாடி
வகுத்த
தராபதியும்
எனும்
விக்கிரம
னம்
படைத்து
மிகுந்
ததை
யுண்டு
சீவிப்
சோழனுலா
அடியால்
அறிக
.
பவன்
.
இவ்வகை
இருத்தலை
இந்திரன்
முதுமொழிக்காஞ்சி
-
1
கூடலூர்க்கிழார்
கண்டு
தானே
அமாவாசைதோறும்
அதி
இயற்றிய
நீதி
நூல்
.
தியாகச்
சென்று
உண்டு
ஆறு
அமாவாசை
2.
மதுரை
கூடலூர்க்கிழார்
இயற்றி
வேதியன்
இளைக்காதிருத்தல்
யது
.
பத்ததிகாரமாய்
ஒவ்வோர்
அதிகார
நோக்கி
வியந்து
சுவர்க்கந்
தாப்பெற்ற
மும்
பப்பத்தாக
குறட்டாழிசையால்
அமை
வன்
.
இவனை
இருடியெனவும்
கூறுவர்
.
ந்தது
.
ஒவ்வோரடியும்
ஒவ்வொரு
முது
2.
அரம்மியாசுவன்
குமாரன
.
இவனி
மொழியாக
இருப்பது
.
(
தொல்
பொருள்
.
டமிருந்து
மௌத்சலரென்னும்
பிராமணர்
490.
)
உதித்தனர்
.
இலன்
குமாரி
அகலிகை
.
3.
எல்லாரும்
கொண்டாடும்
அறிவு
3.
ஒரு
ருஷி
இவர்
குமாரி
மருத்துவதி
.
டையோர்
குற்ற
நீக்கி
யாராயும்
உலகத்திய
அவளை
மிருகண்டு
மணந்தனர்
.
லுள்
முடிந்த
பொருளாகிய
அறம்பொரு
4.
அஜமீடன்
புத்திரனாகிய
நீலன்
மர
ளின்பத்தை
அறியச்சொல்லுந்
துறை
பில்
உதித்தவன்
.
அரியசுவன்
மகன்
(
பு
.
வெ
.
பொது
.
)
முத்தகச்செய்யுள்
தனியே
நின்று
ஒரு
முதுமொழிவஞ்சி-
பழைய
வாலாற்றினையும்
பொருள்
தந்து
முடிவது
.
வாளினையுமுடைய
மறக்குடியில்
பிறந்த
முத்தசங்கையர்
-
ஒரு
வீரசைவ
அடியவர்
.
தன்
அப்பனுடைய
நிலைமையைச்
சொல்
இவர்
வசவரிடத்து
அநேக
விடசங்கமர்
(
பு
வெ
வஞ்சி
.
)
வந்து
பொருள்
பெற்றுச்
செல்லுதலைக்
முதுவர்
.
-
இவர்கள்
கோயம்புத்தூர்
மது
கண்டு
தாமும்
அவ்வகைபுரிய
எண்ணி
ரை
திருவாங்கூர்
முதலிய
இடங்களில்
வசவரைக்கேட்க
வசவர்
தாசிவீட்டில்விட
மலையையடுத்த
பூமிகளில்
பயிரிடும்
உழ
ஆஞ்ஞாபிக்க
அவ்வாறே
முத்தசங்கையர்
வர்
கூட்டம்
.
இவர்கள்
மதுரையிலிருந்து
சென்று
அவர்கள்
வீட்டிலிருந்த
பஞ்சணை
சோழபாண்டிய
அரசர்களின்
கலகத்தில்
யைக்கண்டு
வியந்து
இது
சிவமூர்த்திக்கு
ஊரைவிட்டுக்
காட்டில்
குடி
புகுந்தவர்கள்
ஆம்
எனவும்
இவர்கள்
சிவநிஷ்டர்கள்
என்பர்
.
இவர்கள்
மதுரையிலிருந்து
காட்டி
ஆவர்
எனவும்
எண்ணி
இராமுழுதும்
சிவ
லோடிய
காலத்து
மீனாக்ஷியை
முதுகிற்
பூசை
செய்து
நீங்கினவர்
.
சுமந்து
சென்றனர்
என்ப
.
(
தர்ஸ்டன்
)
முத்தமிழ்க்கவி
-
சுசீந்திரபுராணம்
பாடிய
முதுவுழிஞை
-
1.
மூங்கில்
தலை
மணந்த
காவற்காட்டினையுடைய
குறும்பிலே
இரை
முத்தமிழ்க்கவி
வீரராகவ
முதலியார்
-
இவர்
கண்டு
பாயும்
பறவை
யொப்ப
வீரர்
கைவ்
தொண்டை
மண்டலத்துச்
செங்கற்பட்டு
ளர்ந்து
குதித்தலைக்கூறும்
துறை
(
பு.வெ.
)
ஜில்லா
பொன்
விளைந்த
களத்தூரிற்
பிறந்
2.
போரைச்செய்யும்
எயிலினுள்ளோ
தவர்
.
இவர்
பிறப்பில்
வேளாளர்
.
வைஷ்
ருடைய
மிகுதியைக்
கூறலும்
வெல்லுதற்
ணவர்
.
இவர்
கவிபாடுதலில்
வல்லவர்
குரிய
மாறுபாட்டைக்
கூறும்
உழிஞைத்
என்பதைப்பற்றி
விரகன்
முத்
தமிழ்க்கவி
துறை
.
வீரராகவன்
வரகவி
மாலையை
வழுத்துக்
முத்கலர்
-
கண்வருஷியின்
குமாரர்
.
இவர்
தோறெலாம்
உரகனும்
வாணனு
மொக்
ஆச்சிரமம்
கோமதி
தீரத்தில்
கோவி
தார
கக்
கூடினால்
சிரகாகம்பிதஞ்
செய்ய
லா
வனம்
.
இவர்
கைரவணி
தீரத்தில்
தவஞ்
குமே
”
எனப்
புகழ்ந்திருத்தலாலும்
இவர்
167
லிய
துறை
.
வர்
.