அபிதான சிந்தாமணி

மறையாமையணி 1277 மனையிலக்கணம் மறையாமையணி - அஃதாவது, பொதுக் தினால நான பயப்படவேண்டியது என்ன குணத்தில் ஒற்றுமையுடைய இரண்டு பொ என்று ஆலோசித்தான். இவ்விதமாக அவ ருள்களுக்கு ஒருகாரணத்தால் வேற்றுமை னுடைய பயம் அவனை விட்டுப் போய் விட் தோன்று தலாம். இதனை வட ஏவார் உன் டது. பயமானது மற்றொருவனுக்காதலால் மீலி தாலங்காரம் என்பர். (குவல) அவன் எதற்காகப் பயப்பட வேண்டும். மறைவணி - அஃதாவது, பொதுக்குணத் அவன் ஆனந்தப்படவில்லை. ஆகையால் தினால் பொருளுக்கு வேற்றுமை தோன் மனிதன் தனித்திருக்கும் போழ்து ஆனந் ராமையாம் இதனை வட நூலார் மீலிராலங் தப்படுகிறது இல்லை. மற்றொருவர் இருக்க காரமென்பர். (குவல வேண்டுமென்று கோரினான். உடனே மற்கலிதேவன் ஆசீவகமத தேவன். அவன் ஒரு ஆண்பிள்ளையும் ஒரு பெண் மற்றதற்காக்கலணி - ஒரு காரியத்திலுல பிள்ளையும் ஒருவர்க்கொருவர் தழுவிக் கொ கறி காரணத்தை யொருவன தற்குப் பகை ண்டு இருக்கும்படியான அவ்விதமாய் விட் யாகிய காரியத்திற்குக் காரணமாக்குதல். டான். தன்னிலிருந்தே தானே இரண்டா (வியாகாதாலங்காரம்) (குவல.) கும்படி இதைச் செய்தான். இவ்விதமாக மற்றுடைப்பாசி-சினச் சேனையினையுடைய ஒரு புருஷனும் ஒரு மனைவியுமாக ஆனான். சினமன்னர் வீரசுவர்க்கத் திடத்துப்போன ஆகையால் இது அவ்வி தமாகப் பிரிந்த சரீ போக்கைச் சொல்லியது. (பு-வெ) சமாக இருந்தது. அது தன்னிலே தானே மனகதி இராவண தூதரில் ஒருவன். அபூரணமான பாதி சரீரமாக இருந்தது. மனசவி க்ஷமாவர்த்தன் தம்பி, தேவலன் அவன் அவளைச் சேர்ந்தான். அதனால் மனு இரண்டாங் குமரனாகிய இருடி, டர் உற்பத்தி ஆயினர். அவள் அவனிடத் மனசுயு (சந்) பிரவீரன் குமான். இவன் தில் இருந்து என்னை உண்டாக்கி இருக்க குமான் சாரு. முறையற்ற விதமாக அவன் என்னை எப் மனழல்லை தெளிந்த வாளினையுடைய படிச் சேருவான். நான் இப்போது மாறு மன்னன் விரும்பியது கொடுப்பவும் அத வேஷம் கொள்வேனென்று அனுமானத் னைக் கொள்ளாத வீரனது கனற்சியைச் தோடு ஆலோசித்து அவள் ஒரு பசு ஆனாள் சொல்லியது. (4 வெ.) அவன் ஒரு இடபகமாகி அவளைப் புணர்ந் மனம் - மநத்வசாமான்ய முடையது. அனு தான், கன்றுகள் பிறந்தன. அவள் ஒரு பரிமாணம், ஆத்மசையோகி, உள் இந்திரி பெட்டைக் குதிரை ஆனாள், அவன் ஒரு யம், இன்பமுதலிய சாக்ஷாத்காரத்திற்குக் ஆண் குதிரை ஆனான். அவள் ஒரு பெட் கரரணம், நித்தம், சங்கியை முதலிய ஐந்து டைக் கழுதையும் வெள்ளாடும், செம்மறி குணமுடையது பாத்வம், அபாத்வம், யாடும் ஆனாள். அவன் ஒரு ஆண் கழு வேகமுடையது. (தர்ஸ்டன்.) தையும் வெள்ளாடும் செம்மறியாட்டுக்கடா மனவாசகம் கடந்தார் இவர் திருவதிகை வுமாகிப் புணர்ந்தான். இதனால் சகத்துற் யில் இருந்தவர். மெய்கண்ட சந்தானத் பத்தி ஆயிற்று. இது யசுர் வேதத்தில் தைச் சேர்ந்தவர். இவர் அருளிச்செய்த சொல்லிய முறை. இவ்வேதக் கருத்தே நூல் உண்மைவிளக்கம், காலம் புராணங்களில் முதல்மனு அவன் புத்திரி சாலிவாகனசகம் (ககஎஎ.) யாகிய சதரூபையுடன் சேர்ந்து பலபுத்திர மனுதேவன் - (சூ.) சுப்பிரதிகன் குமான். ர்களைப் பெற்றதாகக் கூறப்பட்டிருக் மனுஷர் எழவர் சநகர், சாந்தர், சநாதர், கிறது.) சாத் குமாரர், கபிலர், பஞ்சசிகர், ருஷபர் மனையிலக்கணம் - மனையைத் தச்சுமுழத் மனுஷன் - "ஆத்மா மானிடவடிவு கொண்டு தாலளந்து குழியாக்கி அந்தக் குழியை தன்னைச் சுற்றிலும் பார்த்தான். அந்த ஆதி யெட்டிற் பெருக்கி கஉ-ல் கழித்த மிச்சம் வஸ்து தன்னைத் தவிர மற்றொன்றையும் ஆதாயம். க-ல் பெருக்கி (கல்) கழித்த காணவில்லை. அவன் முதலில் நானே நான் மிச்சம் செலவு ஏ.இல், பெருக்கி ச00-ல், என்று சொன்னான். ஆதலால் அவனுடை கழித்தமிச்சம் வயது. அ.எ,-ல் பெருக்கு யபெயர் நான் என்பதாக இருந்தது, அவன் உஎ ல் கழித்தமிச்சம் நக்ஷத்திரம், கூ-ல், பயமுற்றான் ஆதலாற் றான் மனிதன் தனி பெருக்கி அ-ல் கழித்த மிச்சம் யோனி, த்திருக்கையில் பயப்படுகிறான். ஆனால் க-ல் பெருக்கி எ-ல் கழித்தமிச்சம் வாரம், தான் தன்னைவிட வேறொன்றும் இல்லாத கால் பெருக்கி சால் கழித்தமிச்சம் ஜாதி,