அபிதான சிந்தாமணி

1268 மருதம் இவன் உண்பு என்கிற மனைவி யிடத்து ஆறு புத் மருசி சடியாசனாற் பிரசாபதியினிடம் திரர்களைப் பெற்றனர். இவ்வறுவரும் பிர அனுப்பப்பட்ட தூ தன். (சூளா.) மன் சரஸ்வதியைச் சிருட்டித்துத் தானே மருட்பா - முன்னர்ச் சிலவெண்பா அடிக மணஞ் செய்து கொண்டதைப்பற்றிச் சிரி ளும் பின்னர்ச் சில அகவலடிகளும் கூடி த்தனர். அதனால் பிரமதேவனால் அசுரரா வருவது. (யாப்பு இலக்கணம்.) கச் சபிக்கப்பட்டு இரண்யகசிபு புத்திரராய் மருணீக்கியார் திருநாவுக்காசுகளுக்குத் பிரகலாதனுக்குத் தம்பியாாயப் பிறந்து ஐச் தந்தையாரிட்ட முதற்பெயர். வர்யமடையப் பிரமனையெண்ணித் தவஞ் மருதநிலம் - நல்ல நீர்வளத்தால் எல்லா செய்கையில் அசுரர்களால் பாதாளத்தழுத் போகங்களையும் போக்கும். இது வசிக்க தப்பட்டு ஆறு மன்வந்தரம் பாதாளத்தழுந் யோக்யமான திருந்து ஏழாவது மன்வந்தரத்துக் கிருஷ் மருதப்பிரான் சிவசருமர் வறுமை நீங்கக் ணமாயையால் கிரகிக்கப்பட்டுத் தேவகி குழந்தையுருக்கொண்டு வில்வவிருக்ஷத்தடி கற்பத்தில் பிறந்தனர். இவர்கள் கஞ்சனால் யில் இருந்த சிவாம்சம் இவரைச் சிவ கொல்லப்பட்டுப் பாதாளத்தி லிருந்து சருமரும் வறுமை நீங்க எடுத்து வளர்க்கை தேவகி கண்ணனை வேண்டக் கண்ணனால் யில் சிவாஞ்ஞைப்படி பட்டணத்துச் செட் பாதாளத்திலிருந்து வந்து தாயாகிய தேவகி டியாரிடம் கொண்டு சென்று இக்குழந்தை யிடம் செல்லத் தேவகி பாலூட்டத் தேவ யின் நிறையளவு பொன் கேட்டனர். அந் சன்மம் பெற்று விடை கொண்டனர். இவர் தப்படி சம்மதித்துத் துலையில் இட்டனர் ஒருமுறை சயதுங்கனைச் சபித்தனர். இவர் மருதப்பிரானைச் சிவசருமரும் அவர் தேவி தேவி தேவவல்லி யென்பவளிடம் சத்தி யரும் நிறையிலிடப் பட்டணத்துச் செட்டி வல்லபையாகப் பிறந்தனள். கள் தமது பொக்கிஷத்திலிருந்த திரவியத் (சூ.) அரியசுவன் குமரன். தைவைக்க மருதப்பர் நிறை அதிகப்பட்டுப் காலாபமென்னுங் கிராமத்தில் தவஞ்செய் பொருணிறை மேலெழுந்தது. இதனைக்க துகொண்டிருக்கையில் கல்கியைத் தரிசித் ண்ட தாய் தந்தையர் வேண்டிய அளவு இரு தான். க்கவேண்ட அவ்வகையிருந்து தாய் தந்தை மருக்காந்தாரம் ஒரு தீவு. இதில் இருந்த யருக்குப் பொருள் தருவித்துப் பட்டணத் நூறுகோடி அசுரர்களை இராமமூர்த்தி தடிகள் வளர்க்க வளர்ந்து தமது நண்பரு வருணன் மீதுவிட எடுத்த அத்திரத்தைப் டன் படகேறிச் செல்லுகையில் தம்மில் பிரயோகித்து மாய்த்தனர். ஒருவனை மீன்விழுங்க அம்மீனை யுதைத்து மருங்கிழான் பெருங்கண்ணனார் நக்கீரனார் - அதன் சாபம் போக்கினர். அம் மீன் மணி, கடைச்சங்கமருவிய புலவர். பத்திரன் எனும் காந்தருவ உருக்கொண்டு மருங்கூர்கிழார் பெருங்கண்ணனர் - பெருங் துதிக்கக்கருணைசெய்து அக்குமரனை மீட்டு, கண்ணரென மற்றொருவர் இருத்தலின் ஒருவன் பட்டணத்துச் செட்டியாரிடம் ம இவர் மருங்கூர் பெருங்கண்ணரெனப் படு திப்பிடக் கொடுத்த முத்தில் குற்றமுள்ள கிறார். இவர் வேளாண்குடியினர். கடைச் தென்று அதை உடைத்துக்காட்டி (50,0 சங்கமருவிய புலவருள் ஒருவர். (அக அ0) 00)வராகன் உரியவனுக்குக் கொடுப்பித்து மருங்கூர்ப் பட்டினத்துச் சேந்தன் தமா வர்த்தகத்தின் பொருட்டுத் தீபாந்தரத்திற் னூர் - மருங்கூர்ப் பட்டினம், குக் கப்பல் ஏறிச்சென்று உடன் வந்தார் பாண்டி நாட்டிலுள்ள தோரூர், திருவா பொருள் இழக்க அவர்களுக்குத் தாம் சம் டானைத் தாலுக்காவில் மருங்கூரென்ப பாதித்த தவிடு, உமி வறட்டிகளைக் கொடுத் தொன்று கானப்படுகிறது. சேந்தனது துச் சீட்டெழுதிவாங்கி வீடுவரத் தந்தை புதல்வன் குமானெனப்படுவார். முல்லைத் யார் குமான் சித்தபிரமை கொண்டான் திணையைப் புனைந்து பாடியுள்ளார். இவர் எனக்காவலுடன் வீட்டில் அடைத்துவைக்க பாடியது (நற். உ அக-ம் பாட்டு) அதினின்று நீங்கிக் "காதற்ற ஆசியும்" மருங்கூர்ப்பாகை சாத்தன் பூதனார் - 1. எனுஞ் சீட்டெழுதிவைத்த பெட்டியைத் கடைச்சங்கமருவிய புலவருள் ஒருவர். இவ தாயிடம் அளித்துத் திருவுருக்காந்தவர். ரியற் பெயர்சாத்தன் பூதனாராக இருக் மருதம் - ஊாடுத்தநிலம், அதன் கருப்பொ கலாம். ஊர் மருங்கூர்ப் பாகைபோலும். ரூள்கள். தெய்வம் - இந்திரன், உயர்க் (அக-உ எ .) தோர். ஊரன், மகிழ்நன், கிழத்தி, மனைவி, என்பது