அபிதான சிந்தாமணி

மயில்வாகனப்புலவர் 1262 மரக்கரடி னர். தூரதண்டியும் தங்கக்கோட்டை மயூரகண்டன் - அச்சுவக்கிரீவன் தந்தை. வாயில் கடக்க, ஆங்குப் பகைவர் வரவைத் மயூரன் சூரபதுமன் மந்திரி தெரிவிக்கும் துலாயந்திரம் சாய்ந்ததறிந்து மயூராதித்தன் - ஒரு சூரியன், சிவமூர்த்திக் அரக்கர் சாதண்டியைச் சோதிக்க, அது குக் கண்ணாய் விளங்குவோன். மான் தம்முருக்கொண்டு அவர்களைச் சாடிக் கடகனையும் அவன் மனைவியையும் வாலா மயூரேசர் - விநாயகமூர்த்திக்கு ஒருபெயர். இவர் சிந்து என்பவனைக் கொல்ல ஒரு லிழுத்து அவன் வேண்டவிட்டு விட்சி வேள்வியில் மயிலைச் சிருட்டித்து அதன் முகனைக் கொன்று, நீலமேகன் காட்டிய காளி கோயிலுட்புகுந்து, இராமலஷ்ம மீது எழுந்தருளிச் சென்றதால் இப்பெ ணர் இருந்த பெட்டியை யெடுத்து, கிரு யர் உண்டாயிற்று. இவர்க்குத் திரிமூர்த் திகளின் முகம். தமாலாபர்வதத்தில் பத்திரப்படுத்திப் பூமி சடைமுடி, எழுவிழி, தேவியைக் காவவிட்டுத் திரும்பி மயில் ஆறுகாம், தவளநிறம். இராவணன் சேனைகளையும் மந்திரிகளை மயேச்சுார் - இவர் ஒரு தமிழாசிரியர். யாப் யும் நிர்மூலமாக்கி, மயிலி பாவணனுடன் பிலக்கணஞ் செய்தவர். இவர் யாப்பருங் போரிட்டு அவனைப் பலமுறை கைவேறு கலவுரையா சிரியராகிய அமுதசாகரருக்கு கால்வேறாக எறிந்து கொன்றும் அவன் முற்பட்டவரா யிருக்கலாம். உயிர்பெற்று வரக்கண்டு தூசதண்டியால் மயேச்கான் - ஒரு அரசன். இவன் பிர அவனுயிர்நிலை யுணர்ந்து போரிடுகையில் கஸ்பதியைப்பணிய அவர் உன்சிரம் தேவர் மயிலிராவணன் ஓடி மறைந்து, ரணயா முதலியவர்களால் ஆராதிக்கக் கடவதென கஞ்செய்து ஒரு பூதத்தையனுப்ப, அப் வரம் பெற்றவன். இவன் ஒரு முறை பூதம்வந்து அநுமனுடன் போரிட அநுமன் காட்டின் வழிச் செல்லுகையில் எதிர்வந்த சலித்துத் தருமதேவதையின் சொல்லால் நாரதரை அறியாது சென்றதால் நாரதர் அவன் யாகசாலையை யழிக்க அவன் கோபித்து யானையாகவெனச் சபித்தனர். மாயையால் வெள்ளிமலையாகவும், யானை அவ்வகை இவ்வரசன் மறு சநகத்தில் யா யாகவும் மாயஞ்செய்து கடைசியில் நேராக னையுருக்கொண்ட கயமுகாசானாய்ப் பார் யுத்தஞ் செய்கையில் மரணமடையாதது வதி பிராட்டியார் எழுந்தருளியிருந்த மண் கண்ட அநுமான் இவனது மார்பில் ஒரு டபத்தைக் கொம்பால் குத்தித் தள்ளப் காலை யூன்றிச்கொண்டு விந்திய பர்வதக் பார்வதி பிராட்டியின் வார்த்தையால் சிவ குகையில் ஐந்தறைகளிலிருந்த இவனுயிர் மூர்த்தி சூலத்தால் கழுத்தறுப்புண்டு சிவா நிலைகளாகிய ஐந்து வண்டுகளையும் பிடிக்க யாமவென்று விழுந்து சாரூபமடைந்த வன். அக்குகையின் வாயிலை ஒருகாத்தால் அழுத் இவனது அறுந்த சிரம், சிந்து திக்கொண்டு ஐந்து வண்டுகளையும் ஒரு னால் சிரம் இலாது அவதரித்த கணேச கரத்தால் பிடித்து நசுக்கி மயில் இராவண மூர்த்திக்குச் சிரமாயிற்று, னைக் கொன்று சீலமேகனுக்குப் பட்ட மயேந்திரம் ஒருமலை. அதுமனிலங்கைக் மயிலிராவணன் குமரியை குப் பாயவும், சம்பாதி இறகு தீய்ந்து விழ மணம்புணர்த்தி இராமலக்குமணருடன் வும் இடமானது. இலங்கை யடைந்தனர். மாக்காடி - (The Sloth) இது, (2) அடி மயில்வாகனப்புலவர் - இவர் யாழ்ப்பாண நீளம், வாயில் பற்களில்லை. விரல்கள் த்து மாதகல் எனும் ஊரினர். சைவ சமயி. நீண்டு வளைந்து அழுத்தமுள்ளவை. இது தமிழிலக்கிய இலக்கணங் கற்றவர். புலியூர் மரங்களில் எளிதாய் ஏறுகிறது. தழை யமக அந்தாதி செய்தவர். இவர் ஏறு களைத் தின்று ஜீவிக்கிறது. இது மாங் வருடங்களுக்கு முன் இருந்தவர் என்பர். களில் தலைகீழாகத் தொங்கிக்கொண்டே மயில்விசிறி - மயிலிறகினாற் செய்த விசி தழைகளை மேய்கிறது. அவ்வாறே தூங்கு றிக்கு விஷம், சந்திபாதம், வயிற்றுவலி, கிறது, இதன் கால்களில் வளைந்த இரண்டு தலைச்சுழலல், பித்தகோபம், விக்கல், மூன்று விரல்களுண்டு, அவை மரத்தைப் வியர்வை, வாதகோபம் இவை நீங்கும். பற்ற உதவுகிறது. மயிர்கள் மேனோக் அறிவு விளங்கும். சியே யிருக்கின்றன. இது வருஷத்தில் மயிஷ்மான் - ஸோஹஞ்சியின் குமரன் ஒரேகுட்டி போடுகிறது. இது தன் குட் இவன் குமரன் பத்திரசோன், டியை மார்பிலணைந்து செல்லும். மளித்து