அபிதான சிந்தாமணி

மச்சேந்திரநாதர் 1288 மஞ்சையர் எனக் கள் கணவர் அழைத்துவா என்னலும் கல் றுத்து மீண்டும் அவ்வழி சித்தர்வந்து அவ் லின் மேல் துவைத்ததனால் சிதறியதுக வீபூதி பெற்றவள் வீடு சென்று நான் உன் ளெல்லாம் நூற்றெட்டு மீன நாதனாய் பிள்ளையைப் பார்க்கவேண்டும் அழைக்க எதிர்வந்து நின்றன. இவர்களைக் கண்ட என்றனர். வீபூதிபெற்றாள் அண்டை தாய் என் வயிற்றில் பிறந்த மீனநாதன் வீட்டுக்காரி சொல்லால் தான் செய்தவை எவன் என்ன நூற்றெட்டும் ஒன்றுசேர் யனைத்தும் ஒளியாது கூறினள். சித்தர் ந்து ஒருகுழந்தையாக அதனையீந்தனர். ஆயின் அவ்வடுப்புச்சாம்பல் எங்குள தென பின் கோரக்கர் மச்சேந்திரரை யழைக்க அதனை வாரி வழக்கமாகக் கொட்டும் வீட் மச்சேந்திரர் இவனுடன் செல்லாதிருக்கின் டின் புறக்கடையிலுள்ள குப்பையைக் இன்னும் என்ன விபரீதம் விளைப்பானோ காட்டினள். சித்தர் அவ்விடம் சென்று கோ வென்று மனைவியிடத்து விடைகொண்டு ரக்காவென, என் என்னும் ஒரு ஓசையுண் புறப்படுகையில் மனைவி வழியில் செல டாயிற்று. பலரும் கண்டு வியக்கச் சித்தர் விற்கு என் செய்வார் கோரக்க குப்பையை யகற்றக்கூற அதில் சித்தர் சறியாது ஒரு பொற்பாளத்தினை ஜோளியி தாம் திருநீறு கொடுத்த காலமுதல் பிள் லிட்டு அனுப்பினாள். இருவரும் வழிச் ளையைக் கண்டகாலம் வரையுள்ள ஆண்டு செல்லுகையில் ஒரு குளத்தருகிற் சென்று கள் நிரம்பப்பெற்ற சிறுவனை அப்பெண் மச்சேந்திரர் இவ்விடத்துக் கள்ளர்உளரோ ணுக்குக் கொடுத்தனர். இவரைக் கோரக் வெனக்கேட்டு ஜோளியை அவ்விடம் கா என்பர். (கர்ணபரம்பரை.) வைத்து அகலக் கோரக்கர் அவ்வகைக் மஞ்சள் - 1. இது மற்ற வாசனைத்திரவி கேட்டதற்குக் காரணமென்ன வென்று யங்களுடன் விசேஷமாகத் தேவிக்கு அபி ஜோளியைப் பார்க்க அதிலிருந்த பொற் வேகப்பொருள் ஆக எடுத்துக் கூறியிருத் பானத்தைக் குளத்திலெறிந்துவிட்டு அதி தலின் இதனை மங்கலம் பெறச் சுமங்கலி னெடைக்குத்தக்ககற்களை நிறைத்து வைத் இறைவியினருளால் தம் தனர். பின் சிறிது தூரஞ்சென்று மச்சேந் தீர்க்காயுள் பெற்றிருக்க அணிவர். ஸ்ரீ திரர் இவ்வழியில் கள்ளருளரோ வென் காரணாகமத்தில் "ஹரித்ராசூர்ணஸம் யுக் னக் கோரக்கர் அப்பயமுமக்கு என் என்ற தம்ஸநபனம் சோடசாத்மகம்" எனும் னர். மச்சேந்திரர் ஜோளியைப் பார்க்கக் சுலோகத்தில் கூறியிருக்கிறது. கற்களாயிருக்கக்கண்டு கோரக்கா நீ நல்ல 2. சம்பாரப் பொருள் களில் ஒன்று. சீடனல்லை மகனைக் கொலைபுரிந்தாய், இது ஒருவித புல்வகை சேர்ந்த செடியின் பொன்னைக் கொள்ளை கொண்டாய் என்னை கிழங்கு. நிழலில் பயிராவது. இதனைப் விட்டுப் பிரிகவென்னச் சீடர் அவ்வழியி பதப்படுத்தும் வகையில் பலபெயர் தருவர். விருந்த மலையின்பேரில் ஏறிச் சிறுநீர்விட பசுமஞ்சள், கப்புமஞ்சள், விரல்மஞ்சள், அம்மலையெல்லாம் தங்கமாகக் குருவை கறிமஞ்சள், இதில் மணமுள்ள ஒருவகை நோக்கி உமது பொருளை எடுத்துக் கொள்க கஸ்தூரி மஞ்சள், மருந்தாக உபயோகிக் என மச்சேந்திரர் மாயை தீர்ந்து சீடனைப் கும் மரமஞ்சளும் உண்டு. புகழ்ந்தனர். மஞ்சுகோசர் -வச்சிரசூசி செய்த அசுவ 2. இவர் ஒரு சித்தர். இவர் சஞ்சாரி கோசருக்குக் குரு. யாய்த் திரிந்து வருகையில் ஒருத்தி பிக்ஷை மஞ்சுகோஷை ஒரு காந்தருவஸ்திரி. யிட்டு இவரைப் புத்திரப் பேறு வேண்டி மஞ்சுளன் - ஒரு அரசன். இவன் தேவி னள். சித்தர் அவள் மீது சருணைசெய்து காந்திமதி, இவ்விருவரும் தவஞ்செய்கை வீபூதிபிரசாதித்து இதனை உட்கொள் என் யில் இவ்விருவருக்கும் சந்திரவதி (அல் றனர், வீபூதிகொண்டவள் அண்டை லது) குமுதை பெண்ணாய்ப் பிறந்து சந் வீட்டுக்காரியிடம் நடந்தவைகளைக் கூற சூடனை மணந்தனள். (பூவாளூர்ப் இத்தவசி மாயவேஷக்காரன் புராணம். ஒருக்கால் உன்னை மயக்கித் தன்வழி மஞ்சுளை - ஒரு நதி. கொள்ள அவ்வாறு செய்தல் கூடுமெனப் மஞ்சையர் இவர் வீரசைவ அடியவர். பயமுறுத்தி அதனை அடுப்பிலிடச் செய் சிவமூர்த்தி அல்லாத வேறு தேவர்களைத் தனள். அவ்வகை அடுப்பிலிட்டு மறந்து தொழுமவரை மூக்கையரியும் துணிவுடை. போய் இவளிருக்கையில் சிலகாலம் பொ யார். இவருடன் வைணவர் வாதிட்டுத் அவள்