அபிதான சிந்தாமணி

பூதபவ்யம் 1186 பூதனை பூதபவ்யம் - ஒருயாகம். இது பிராணிகளைப் யணில்வரிக் கொடுங்காய் வாள் போழ்ந் பசுவாகக் கொள்ளும் யாகம். (பார-சார்.) திட்ட, காழ்போனல்விளர் நறு நெய் தீண் பூதப்பாண்டியன் - ஒல்லையூர் தந்த பூதப் டா, தடையிடக் கிடந்த கைபிழிபிண்டம், பாண்டியனுக்கு ஒரு பெயர், தேவி பெருங் வெள்ளெட் சாந்தொடு புளிப்பெய்தட்ட, கோப்பெண்டு, கல்விவல்லன். இவன் புல வேளை வெந்தை வல்சியாகப், பாற்பெய் வனும் வீரனுமாய்ச் சிறந் துவிசாங்கினோன். பள்ளிப் பாயின்று வதியு, முயவற் பெண் அகநானூற்றிலும் புறநானூற்றிலும் காண டிரே மல்லோமாதோ, பெருங்காட்டுப் ப்படும் இவனது பாடல்களானும் ஒல்லை பண்ணியகருங் கோட்டீம, நுமக்கரிதாகுக யூர் தந்த எனும் அடைச்சிறப்பானும் இவ தில்ல வெமக்கெம், பெருந்தோட்கணவன் னது புலமையும் வீரமும் உணரத்தக்கன. மாய்ந்தெனவரும்பற, வள்ளி தழவிழ்ந்த "மடங்கலிற் சினைஇ மடங்காவுள்ளத்... தாமரை, நள்ளிரும் பொய்கையுந் தீயுமோ டவர்ப்புறங் காணேனாயிற் சிறந்த, போம சற்றே." எனும் பாடலைக் கூறித் தீயிற் ருண் ணிவளொடும் பிரிக" எனும் செய் பாய்ந்து மாய்ந்தனர். இச்செய்யுளொன்றே யுள் இவனது வீரத்தைக் குறிக்கும், இவன் இந் நற்றமிழுணர்ந்த மெல்லியலாரின் நற் மையல் எனும் ஊரிலிருந்த மாவன் என் தமிழ்ப் புலமையினைச்செவ்விதி னறிவுறுத் பானையும், எயில் எனும் ஊராளியாகிய தும். அரிய செயலை வியந்து ஆந்தை யென்பவனையும், அந்துவஞ்சாத் உடனிருந்து கண்ட மதுரைப் பேராலவா தன், ஆதனழிசி, இயக்கன் என்பவனையும் யிலார் எனும் புலவர் புறப்பாட்டுள் மடங் நண்பகைக் கொண்டவன். இவனுக்குக் கலிற்சினை இ" எனும் புறப்பாட்டி கற்பினுங் கல்வியினுஞ் சிறந்த பெருங் யற்றினர். கோப் பெண்டு சிறந்திருந் தனளாதலின் பூதபுராணம் இடைச்சங்க மருவிய நூல், அவளைச் சிறிதும் பிரியா தவனென்பது அகத்தியர் காலத்து இருந்ததென்பர். மேற்கூறிய செய்யுளா லறியக்கிடந்தது. பூதமகீபாலன் புள்ளலூர் வேளாளன், பூதப்பாண்டியன் தேவியார் - இவர் ஒல்லை ஔவையார்க்கு விருந்திட்டுப் பாடல் பெற் யூர் தந்த பூதபாண்டியரின் அருந்ததிக்கம் றவன், பின் அருங்கலை முதிர்ந்த கோப்பெரும் பூதம் - 1, ஒரு தேவசாதி. பெண்டிர். இவர், தங்காதலர்மாட்டு மிக்க 2. (5) நிலம், நீர், தீ, காற்று, ஆகாயம், அன்புடையார். காதலரும் அவ்வாறிருந்த 3. தனக்கு உதவி புரிந்த முசுகுந்தனைக் னர். இவர் நற்றமிழுணர்ந்த நங்கையரில் காக்க இந்திரனால் அனுப்பப்பட்டுக் காவி ஒருவர். இவர் கல்விவனப்புக் குண முத ரிப்பூம் பட்டினத்துக் கோயில் கொண்ட லியவுடன் ஒத்துத் தம் கணவருட னில்ல தெய்வம், (சிலப்பதிகாரம்.) றத்துணையாய் ஒழுகு நாட்களில் அறிவில் 4. பூதம் (5) வேதாளம், பிரம்மாக்ஷஸ், பெருங்கூற்றம் அப்பூதப்பாண்டியரி னின் இருளன், மாடன், கறுப்பன். னுயிரைக் கவர்ந்தது. இந்நிலை அறி 5. அங்காடிப்பூத மெனவும் சதுக்கப்பூத வுடைக்கோப் பெருந்தேவியாரின் மெனவும் இரண்டுள்ளன. (மணிமேகலை.) நிலையை யுருக்கியது. பின்னர் ஒருவாறு 6. ருத்ரமூர்த்தி பாண்டவர்களைக் தேறிய தேவியார் கணவனுடன் தீப்புக கொல்ல வந்த அச்வத்தாமாவின் முன் எண்ணுகையில் அவ்வமயத்தில் ஆண்டுக் னின்று அவனைப் பயமுறுத்தினர். குழீஇ இருந்த மதுரைப் பேராலவாயிலார் பூதம்புல்லன் இவர் கடைச்சங்கமருவிய முதலிய புலவரும் சான்றோரும், தம்மோ புலவருள் ஒருவர். (குறு-கக0). டொத்த அறிவுடையாசனை இழக்கநேர்ந்த பூதாயன்- ஐந்தா மன்வந்தரத்துத் தேவன். இந்நிலையில் தம்மோடொத்த அரசியையம் பூதர் - பிரமனாலாச்யத்தினால் படைக்கப் இழக்கல் ஆகுமோ என்று தேவியாரைத் பட்டவர். தேவவகுப்பினர். தீப்புகாமல் விரைந்து தடுப்பாராயினர். பூதனை - ஒரு அரக்கி, கம்சன் எவலை யேற் அது கண்டு பெருந்தேவியார் ஈமத் தீப் றுக் கோகுலத்தில் இருந்த கண்ணபிரா புறத்து நின்று கொண்டு அச்சான்றோரை னுக்கு வஞ்சனையால் முலைப்பால் ஊட்டி நோக்கி ' பல்சான் றீரே பல்சான் றீரே, மாய்க்க முயலுகையில் கண்ணனால் செல்கெனச்செல்லா தொழிகென விலக் முலைவழியாக உயிருண்ணப்பட்டு மாய்ர் கும், பொல்லாச் சூழ்ச்சிப் பல்சான் றீரே, தவள், மன