அபிதான சிந்தாமணி

புரோகிதன் 1173 புலத்தியர் ஊர்வசியை வருவிக்கக் காந்தருவர் அவளி 2. தருமனை வாரணவதத்திற்கு அனுப் ருக்கு மிடம் அணைந்து அவள் தன் ஆடுக பியகாலத்தில் உடன் சென்ற மந்திரி, ளைக் கவர்ந்து சென்றனர். ஊர்வசி கண்டு புரோசநன் - 1. முதலில் பாண்டவர்க்கு புலம்ப இருளாகையினாலும் கள்ளர் நீங்கு மந்திரியா யிருந்து துரியோ தனனுடன் வார் என்ற விரைவினாலும் நிர்வாண மாய்ப் கூடிக்கொண்டு அரக்குமாளிகையில் ஐவ படுக்கைவிட்டு வெளிவந்து காந்தருவரைத் சைக் கொல்ல நினைத்தவன். இவன் ஒரு தொடர்ந்தனன். காந்தருவர் இதையறிந்து சில்பி யெனவும் கூறுவர். பின்னலைப் பிரகாசிப்பித்தனர். இது கார 2. சோமனென்னும் வசுவின் குமாரன். ணமாக ஊர்வசி நீங்க அரசன் ஊர்வசிமேல் 3. அணிலனென்னும் வசுவின் குமரன் பித்தங் கொண்டவனாய்ச் சரஸ்வதி நதி என்றும் கூறுவர். தீரத்தில் ஊர்வசியைக்கண்டு தன் குறை புரோசவன் - பிராசனனென்னும் வசுவின் கூற அவள் வருஷாந்தத்தில் உன்னை குமான்; தாய் உற்சவதி. அணைகிறேன் என்று அவ்வகை வந்து நீங் புரோச்சிங்கம் இந்திரப்பிரத் த்திற்கு குகையில் அரசன் பரிதபிக்க ஊர்வசி அர அருகிலுள்ள பிரதேசம். சனை நோக்கிக் காந்தருவரைப் பூசித்தால் புரோடாசம் - 1. சுத்தமாகிய நெல்லை அரி அவர்கள் என்னை உனக்கு அளிப்பர் என்று சியாக்கி மாவு செய்து வறுத்து உண்டை நீங்கினள். அவ்வகை அரசன் புரியக் காந் செய்து அமைத்தல். (பரா-மா) தருவர் ஒருஸ் தாலியைத் தந்தனர். அரசன் 2. ஹோமத்திற்காக மாவினால் உப்பில் அதை ஊர்வசியாக எண்ணியிருக்கச் சஞ் லாமல் தட்டிச் சுடப்பட்ட அடை. சரிக்காமை கண்டு காட்டில் விட்டனன். அதனை மீண்டும் போய்ப்பார்க்கக் காணாது புலகன் பிரமன் மானஸ புத்திரர்களில் ஒருவன். பிரமன் நாபியில் பிறந்தவன் அதினால் உண்டான அரசமரத்தை இரண் டாக்கி உருவசி சாலோக்கியத்தை யெண் எனவுங் கூறுவர். இவனுக்குக் கின்னர ணிக்கடைய அதில் அக்னியுண்டாயிற்று. கிம்புருஷர் என இரண்டு குமார்கள். தேவி, கதி. அது அரசனுக்குக் குமரனாகக் கற்பிக்கப் பட்டது. இவனுக்கு ஊர்வசியிடம் ஆயு, புலக்கசம் சண்டாள சாதிகளில் ஒன்று. தீமந்தன், அமவஸு, சதாயு, பிறந்தனர். புலத்தியர் - பிரமன் புத்திரர். இவர் திரண (பாகவதம்.) இவனுக்கு அயிலனெனவும் பிந்துவின் தவச்சாலையில் தவஞ்செய்கை ஒரு பெயருண்டு, யில் அரம்பையர் நீர் விளையாட, அச்சோலை யில் வரக்கண்டு கோபித்து ஓ பெண்களே புரோகிதன் - 1. ஒரு வேதியன். அரசன் இனி என்னெதிரில் வேதியர்க்குத் தானமளிக்க இவன் முன்னி யாராவது வரின் லையாகக் கொடுத்த தனங்களைக் கொள்ளை கருப்பமுறுக எனச் சபிக்கப் பெண்கள் கொண்டதனால் நாகவே தனையுழன்று பின் பயந்து வராதிருந்தனர். இதனையறியாத னர் பிரமரக்ஷஸாகப் பிறந்து வருந்திக் திரணபிந்துவின் குமரி இவராச்சிரமத்தரு கபிலரால் நீங்கப் பெற்றவன், குசெல்லக் கருப்பமுற்றுத் தந்தையிடம் கூறிப் புலத்தியரை மணந்தனள். கார்த்த 2. ஊரிலுள்ளார்க்கு வை தீகச்சடங்கு வீரியனால் சிறையிடப்பட்ட இராவணனை செய்வோன். மீட்டவர். பராசரமுநிவர் அரக்கரைக் 3. மந்திராநுட்டானம், வேதஞானம், கொலைசெய்த வேள்வியைத் தடை செய்த கன்மங்களில் விரைந்த ஆற்றல், பொறி வர். இவர் சரஸ்வதியிடம் செல்ல அவள் யடக்கல், சினலோப மோகங்களின்மை, புத்திரவாஞ்சை இல்லாதிருந்தமையால், வேத உபவே தவுணர்ச்சி, அறப்பொரு நதியாக என அவளால் அரக்கர்குலத்தில் ணூலறிவு, அரசனைத் தன் ஒழுக்கத்தாலச் விபீஷணனாகச் சாபமடைந்தவர். பிரம சுறுத்தல், நீதி நூற்பயிற்சி, சத்திர அத்திர தேவன் காதிற்பிறந்தவர். இவர் தேவி தனுர்வேதப் பயிற்சி, படைகளை ஆவிர்ப்பூ, இவர்க்கு விசிரவஸு, அகத் வகுக்கும் திறம் சாபா நுக்கிரக வன்மை தியர் என இரண்டு குமரர் உண்டு. புலம் ஆகிய இவையுடையவனாம், (சுக் நீ) என்றால் வேதத்தில் தவத்தை அறிவிக்கும். புரோசன்-1. பிரியவிரதன் போன், மேதா இவர் தவத்தால் புகழுற்றோராதலின் இப் தியின் குமரன். பெயர் பெற்றனர். அணி