அபிதான சிந்தாமணி

புண்டரீகாக்ஷதாசர் 1163 புண் டான் செயல்களைக் கேட்டு) மணக்கால் நம்பிக்குத் லீகர் பேய்களென்று பயந்து பார்க்கப், புகு திருவடி தீக்ஷை செய்து தாம் திருவரங்கத் ந்த மூவரும் குக்குடர் வீடு சுத்தஞ் செய்து தில் எழுந்தருளி யிருக்கையில் தமக்கு நாத மெழுகி மற்றும் பணிகளைச் செய்து ஒளி முனிகள் இட்டபணியை மணக்கால் நம் பெற்று வந்ததைக் கண்டு வியப்புற்றுப் பிக்கு இட்டுத் திருக்கண்ணமங்கை யாண் புண்டலீகர் இந்தச் சாமவேளையில் வந்த நாய்களிரண்டு சண்டை செய்து நீங்கள் யாவர் என்று கேட்க அவர்களுள் இறக்கக் கண்ட அதற்குரியார் தம்மில் கங்கை, மகாபாபி அப்புறம் விலகடா சண்டை செய்து ப்ராக்ருதாபிமானத்தால் வென்னப் புண்டலீகர் துதித்து என் பாபத் இறக்கக்கண்டு அப்பிராக்கிருதமாகிய திரு தைப் போக்கம்மாவென வேண்டக் கங்கை நாட்டுக் கெழுந்தருளிய செய்தி கேட்டுத் கூறுவாள். நீ இச்சன்மத்தில் அதிபாதகஞ் தாமும் திருநாட்டுக் கெழுந்தருளினர். செய்தவன் முன்னையஜன்ம புண்ணியத் (குரு - பர.) தால் இக்குக்குடரையும் எங்களையுந் தரி புண்டரீகாக்ஷதாசர் - உய்யக்கொண்டார் சித்தாய் என்றனள். புண்டலீகர் நீங்கள் திருவடிசம்பந்தி. யார் என நான் கங்கை மற்றிருவருள் புண்டரீகாக்ஷயஜ்வர் அநந்தசோமயாஜி ஒருத்தி சாஸ்வதி மற்றொருத்தி காளிந்தி யார் குமார். இவர் குமரர் அநந்தசூரிகள், நாங்கள் எங்களில் மூழ்குவோர் பாபங்க புண்டலீகர் - லோக தண்ட மென்னும் நக ளைக் கைக்கொண்டு ஒளியிழந்து நாடோ ரில் சந்து எனும் பெயருள்ள பாகவதர் றும் இந்தக் குக்குடருக்குப் பணிசெய்து ஒருவர் இருந்தார். அவர் சாத்தியகியென் ஒளிபெற்றுப் போகின்றோம் எனப் புண் பாளை மணந்து புத்திரப் பேறின்மையால் டலீகர் கங்கையை நோக்கி இக்குக்குடர் பலநாள் தவஞ்செய்து ஒரு புத்திரனைப் நீங்கள் தொழத்தகுந்த அவ்வளவு புண்ணி பெற்று அவருக்குப் புண்டலீகர் என்று யம் என் செய்தார் எனக் கங்கை இவர் பெயரிட்டு வயது வந்தபின் திருமணமுடித் அன்னையும் பிதாவும் அன்றி வேறுதெய்வம் தனர். இப்புண்டலீகர் தாய் தந்தையரைப் உண்டென்று நினையாத புண்ணியர் எனப் பலவாறு வருத்தி வந்தனர். தாய் தந்தை புண்டலீகர் பயந்து தான் செய்த தவறுக யர் குமரனுக்குப் பல விதத்தில் புத்தி ளைக் கங்கா தேவியிடம் கூறிநிற்கக் கங்கை போதித்தும் கேளாமையால் இருமுது குர மன திரங்கி இனி நீ உன் தாய் தந்தைய வரும் அவ்விடம் வந்த கங்காயாத்திரிகர் ரைத் தெய்வ மாகக் கொண்டு வழிபடுவை களுடன் காசிவசிக்கச் சென்றனர். புண்ட யே உனக்குத் திருமாலருள் உண்டாம் லீகரும் தந்தை தாயர் காணத் தன் மனைவி எனக் கூறி மூவரும் நீங்கினர். பின் புண் யுடன் குதிரையேறிச் சென்று காசிக்கரு டலீகர் குக்குடரை வணங்கித் தம் தாய் தந் கில் குக்குடயோகியர் வசிக்கும் ஆச்சிரமத் தையரைத் தேடியடைந்து அவர்களுடன் தருகிற் சென்று இறங்கினர். மேற் கூறிய தீர்த்தமாடித் தாய் தந்தையர்க்குப் பணி குக்குடர், தாய் தந்தையரே தெய்வமென செய்திருந்தனர். இதுநிற்க இந்திரன், வும் அவர்களுக்குச் செய்யும் பணியே புண் விருத்திராசுரன் தவஞ் செய்திருக்கையில் ணியக்ஷேத்ர தீர்த்த தேவ தரிசனம் என அவனைக் கொலைசெய்த பாபத்தால் பூமி வும் கொண்டு வாழ்பவர். இவரது ஆச்சிர யிற் கல்லாய் விழச் சபிக்கப்பட்டு வீழ்கை மத்தில் கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி இம் யில் திருமாலைத் துதிக்க அவர் தரிசனம் மூவரும் நாடோறும் தங்கள் பாபங்கள் தந்து பூமியிற் புண்டலிகர் வீட்டில் கல் நீங்க வேற்றுருக்கொண்டு பணிந்து வரு லாயிரு; நாம் உமது பழையவுருவைத் தரு வர். இப்புண்டலீகர் குக்குடாச்சிரமத்தை கிறோமென்றபடி தாய் தந்தையருக்கு ஏவ யணுகி இன்னும் காசி எவ்வளவு தூரம் ல்புரியும் புண்டலீகர் வீட்டில் கல்லாயிருக் இருக்கு மெனக் குக்குடர் நான் அறியேன் கும் இந்திரன் மீது கண்ணன் புண்டலீகர் என்றனர். இதனைக் கேட்ட புண்டலிகர் காணத் தரிசனந் தந்தார். புண்டலீகர் குக்குடரைக் காசியறியாத நீர் கொண்ட துதிக்க உனக்கு என்ன வரம் வேண்டு பிறப்பு என்ன வென்று பரிகசித்து அவரி மென்ன எக்காலத்தும் விட்டலன் எனுந் ட மிருக்கையில் பாதியிரவில் திருநாமத்தால் ஈண்டு எழுந்தருளியிருச் யமுனை, சரஸ்வதி இம்மூவரும் புலைச்சியர் வம், பண்டா என் தம் இத்தலச்சார்பால் உருக்கொண்டு குக்குடர் வீடுவர, புண்ட பாண்டுரங்கப் பெயர் நீர் அடையவும் -ல்