அபிதான சிந்தாமணி

பக்ஷிதோஷம் 11087 பர்கவதபுராணம் பக்ஷிதோஷம் அந்தி, சந்தி, நடுப்பகல், ப்பா-வணிகர், மருதம், பொன்மை, வஞ் பாதியிரவு ஆகிய காலங்களில் சிசுக்களைத் சிப்பா-சூத்திரன், நெய்தல், கருமை, நாள் தெருக்கடக்க வேறு தெருவிற் கெடுத்துச் இராசியாவன, கார்த்திகை முதல் ஆயிலிய செல்வதால் நான்குவித பக்ஷிதோஷங்க மீறாக வேழுகாள்களும், கர்க்கடகம், விரு ளுண்டாம். அவை ஆண்பு, பெண்பக்ஷி, ச்சிகம், மீனமென்னும் மூன்று இராசியும் அலிப்பு, மலட்டுப்பு என்பவற்றா வெண்பாவிற்காம். மகமுதல் விசாக மீறா லுண்டாம். அவை ஆண்புதோஷம், கிய எழுநாள்களும், மேஷம், சிங்கம், ததுசு முதல் நான்கும், வாப்புள் தோஷம், நீர்ப் எனும் மூன்று ராசிகளும் ஆசிரியப்பா புள்தோஷம், தூங்குப்புள் தோஷம், அனா விற்காம். அனுஷமுதல் அவிட்டமீறாகிய மத்துப்புள் தோஷம், காணாப்புள் தோஷம், எழுநாளும் மிதுனந்துலாம் கும்பமென் என்பனவாம். (ஜீவ.) னும் மூன்றும் கலிப்பாவிற்காம். சதய பஹிஷ்டை - முன்னொருமுறை தேவேந்தி முதல் பாணியீறாகிய ஆறு நாளும், இட ரன் விருத்திராசானைக்கொன்ற பழி, இவ பம், கன்னி, மகரம் என்னும் மூன்று ராசி னைப் பிரமகத்தியாய்ப் பிடித்தது. ஆத யும் வஞ்சிப்பாவிற்காம். முறையே அதி லால் இந்திரன் தன் குறையைப் பிரம தேவதை, புஷ்பம், சந்தனம், ஆடை, ஆப தேவரிடத்துக் கூறி இரக்க, அந்தத் திசை ரணமாமாறு வெ-சந்திரன், வியாழம், ஆ- முகன் பிரம்மகத்தி தோஷத்தை நான்கு சூரியன், செவ்வாய், க-புதன், சரி வ. பாகமாய்ப் பகுத்து ஸ்திரீகளிடம் ஒருபாகத் இராகு, கேது, புஷ்பமுதலிய மேற்கூறிய தைத் தந்து, ரஜஸ்வலையாகும் போது அத் நிறப்பகுதியாற் கொள்க. தோஷம் அணுகுமாறு நியமித்தனன். 2. பாட்டு, இது இரண்டு முதலிய அடி ஆகையால் பகிஷ்டையான ஸ்திரீயை களால் ஆக்கப்பட்டு வெண்பா முதலிய நான்கு நாளும் புருஷன் பார்க்கலாகாது. பெயர்பெற்று வருவது. அப்பா, வெண்பா, இந்தப் பஹிஷ்டையான ஸ்திரீ பஹிஷ் ஆசிரியப்பா, கலிப்பா, வஞ்சிப்பா, மருட்பா டையான முதனாள் சண்டாள ஸ்திரீயை ஏற்பா, என ஆறு வகைப்படும். (யாப்பி யும், இரண்டாம் நாள் பிரம்மஹத்தி செய் லக்கணம்). தவளையும், மூன்றாநாள் வண்ணாத்தியை பாகஎகளும் - இது அஷ்டகம், ஆக்ரஹாய யும், நான்காநாள் புனலாடியபின் சுத்தம் ணம், ஈசான பலி, சர்ப்பபலி, சிரார்த்தம், உடையாளையும் ஒப்பள். மற்றை மூன்று ஸ்தாலிபாகம், பார்வணம், மாசிகம் முத பாகம் ஜலத்தில் நுரை, மண்ணில் உவர், லிய சேர்ந்த வைதிக எஞ்ஞம். மாத்திடைப் பிசின் ஆயின. பாகஎக்யன் - சசிவர்ணனைக் காண்க, பஃறழிசைக் கொச்சகக்கலிப்பா -பல பாகசாசநன் - பாகன் என்னும் அசுரனைக் தாழிசைகளோடு மற்ற உ உறுப்புக்களைக் கொன்ற இந்திரன். கொண்டு வருவது. பாகாராட்டிரன் பஃறுளி - 1. குமரியாற்றிற்குத் தெற்கி - பாரதவீரருள் ஒருவன். லுள்ள நதி, கடல் கொள்ளப்பட்டது. பாகர் - யானை ஒட்டுவோர். இரதம் ஒட் டுவோன் சாரதி. (சிலப்பதிகாரம்.) 2. இது வடிம்பலம்பநின்ற பாண்டி பாகலீகம் கேகயத்திற்கு வடகிழக்கி யனா லுண்டாக்கப்பட்ட ஓராறு. (புற-நா). லும் பியாஸ், சட்லிஜ் என்னும் இருந்தி பஃறெடைவெண்பா நான்கடியின் மிக்க களுக்கிடையே உள்ள ஒரு நாடு, பல அடிகளைப் பெற்று வருவது. பாகவதபுராணம் - இது பதினெண்ணாயி ரங்கிரந்த முள்ளது. இது பரிச்சித்தின் பா சாபம், சுகர் உபதேசம், கிருஷ்ணன் சரி தை, மன்வந்தரம், சூர்யவம்சசரிதம், பூரு, பா - 1. (ச) வெண்பா, ஆசிரியப்பா, கலி யயாதி, பிரியவிர தன் மரபு, புவி தர்மம் ப்பா, வஞ்சிப்பா, இவற்றுடன் மருட்பாக் முதிலியவற்றை உரைக்கும். இப் பெய கூட்ட ஐந்தாம். முறையே இவற்றிற்குச் பால் மற்றொரு புராணம் வழங்கும். அத சாதி, நிலம், நிறமாமாறு. வெண்பா னைத் தேவிபாகவதம் என்பர். இதனைத் மறையோர், முல்லை, வெண்மையும், ஆசி தமிழில் அந தாரியப்ப முதலியார் (சகல) ரியப்பா -வரசர், குறிஞ்சி, செம்மை, கலி செய்யுளாக மொழிபெயர்த்தனர்.
பக்ஷிதோஷம் 11087 பர்கவதபுராணம் பக்ஷிதோஷம் அந்தி சந்தி நடுப்பகல் ப்பா - வணிகர் மருதம் பொன்மை வஞ் பாதியிரவு ஆகிய காலங்களில் சிசுக்களைத் சிப்பா - சூத்திரன் நெய்தல் கருமை நாள் தெருக்கடக்க வேறு தெருவிற் கெடுத்துச் இராசியாவன கார்த்திகை முதல் ஆயிலிய செல்வதால் நான்குவித பக்ஷிதோஷங்க மீறாக வேழுகாள்களும் கர்க்கடகம் விரு ளுண்டாம் . அவை ஆண்பு பெண்பக்ஷி ச்சிகம் மீனமென்னும் மூன்று இராசியும் அலிப்பு மலட்டுப்பு என்பவற்றா வெண்பாவிற்காம் . மகமுதல் விசாக மீறா லுண்டாம் . அவை ஆண்புதோஷம் கிய எழுநாள்களும் மேஷம் சிங்கம் ததுசு முதல் நான்கும் வாப்புள் தோஷம் நீர்ப் எனும் மூன்று ராசிகளும் ஆசிரியப்பா புள்தோஷம் தூங்குப்புள் தோஷம் அனா விற்காம் . அனுஷமுதல் அவிட்டமீறாகிய மத்துப்புள் தோஷம் காணாப்புள் தோஷம் எழுநாளும் மிதுனந்துலாம் கும்பமென் என்பனவாம் . ( ஜீவ . ) னும் மூன்றும் கலிப்பாவிற்காம் . சதய பஹிஷ்டை - முன்னொருமுறை தேவேந்தி முதல் பாணியீறாகிய ஆறு நாளும் இட ரன் விருத்திராசானைக்கொன்ற பழி இவ பம் கன்னி மகரம் என்னும் மூன்று ராசி னைப் பிரமகத்தியாய்ப் பிடித்தது . ஆத யும் வஞ்சிப்பாவிற்காம் . முறையே அதி லால் இந்திரன் தன் குறையைப் பிரம தேவதை புஷ்பம் சந்தனம் ஆடை ஆப தேவரிடத்துக் கூறி இரக்க அந்தத் திசை ரணமாமாறு வெ - சந்திரன் வியாழம் முகன் பிரம்மகத்தி தோஷத்தை நான்கு சூரியன் செவ்வாய் - புதன் சரி . பாகமாய்ப் பகுத்து ஸ்திரீகளிடம் ஒருபாகத் இராகு கேது புஷ்பமுதலிய மேற்கூறிய தைத் தந்து ரஜஸ்வலையாகும் போது அத் நிறப்பகுதியாற் கொள்க . தோஷம் அணுகுமாறு நியமித்தனன் . 2. பாட்டு இது இரண்டு முதலிய அடி ஆகையால் பகிஷ்டையான ஸ்திரீயை களால் ஆக்கப்பட்டு வெண்பா முதலிய நான்கு நாளும் புருஷன் பார்க்கலாகாது . பெயர்பெற்று வருவது . அப்பா வெண்பா இந்தப் பஹிஷ்டையான ஸ்திரீ பஹிஷ் ஆசிரியப்பா கலிப்பா வஞ்சிப்பா மருட்பா டையான முதனாள் சண்டாள ஸ்திரீயை ஏற்பா என ஆறு வகைப்படும் . ( யாப்பி யும் இரண்டாம் நாள் பிரம்மஹத்தி செய் லக்கணம் ) . தவளையும் மூன்றாநாள் வண்ணாத்தியை பாகஎகளும் - இது அஷ்டகம் ஆக்ரஹாய யும் நான்காநாள் புனலாடியபின் சுத்தம் ணம் ஈசான பலி சர்ப்பபலி சிரார்த்தம் உடையாளையும் ஒப்பள் . மற்றை மூன்று ஸ்தாலிபாகம் பார்வணம் மாசிகம் முத பாகம் ஜலத்தில் நுரை மண்ணில் உவர் லிய சேர்ந்த வைதிக எஞ்ஞம் . மாத்திடைப் பிசின் ஆயின . பாகஎக்யன் - சசிவர்ணனைக் காண்க பஃறழிசைக் கொச்சகக்கலிப்பா -பல பாகசாசநன் - பாகன் என்னும் அசுரனைக் தாழிசைகளோடு மற்ற உறுப்புக்களைக் கொன்ற இந்திரன் . கொண்டு வருவது . பாகாராட்டிரன் பஃறுளி - 1. குமரியாற்றிற்குத் தெற்கி - பாரதவீரருள் ஒருவன் . லுள்ள நதி கடல் கொள்ளப்பட்டது . பாகர் - யானை ஒட்டுவோர் . இரதம் ஒட் டுவோன் சாரதி . ( சிலப்பதிகாரம் . ) 2. இது வடிம்பலம்பநின்ற பாண்டி பாகலீகம் கேகயத்திற்கு வடகிழக்கி யனா லுண்டாக்கப்பட்ட ஓராறு . ( புற - நா ) . லும் பியாஸ் சட்லிஜ் என்னும் இருந்தி பஃறெடைவெண்பா நான்கடியின் மிக்க களுக்கிடையே உள்ள ஒரு நாடு பல அடிகளைப் பெற்று வருவது . பாகவதபுராணம் - இது பதினெண்ணாயி ரங்கிரந்த முள்ளது . இது பரிச்சித்தின் பா சாபம் சுகர் உபதேசம் கிருஷ்ணன் சரி தை மன்வந்தரம் சூர்யவம்சசரிதம் பூரு பா - 1. ( ) வெண்பா ஆசிரியப்பா கலி யயாதி பிரியவிர தன் மரபு புவி தர்மம் ப்பா வஞ்சிப்பா இவற்றுடன் மருட்பாக் முதிலியவற்றை உரைக்கும் . இப் பெய கூட்ட ஐந்தாம் . முறையே இவற்றிற்குச் பால் மற்றொரு புராணம் வழங்கும் . அத சாதி நிலம் நிறமாமாறு . வெண்பா னைத் தேவிபாகவதம் என்பர் . இதனைத் மறையோர் முல்லை வெண்மையும் ஆசி தமிழில் அந தாரியப்ப முதலியார் ( சகல ) ரியப்பா -வரசர் குறிஞ்சி செம்மை கலி செய்யுளாக மொழிபெயர்த்தனர் .