அபிதான சிந்தாமணி

பறவைப் பெயர்கள் 1061 பறிசாபாகவத பிடுகிறது. அதனால் திருடர் முதலியோர் கூகை, கோழி, தூக்கணக்குருவி, ஊர்க் மனிதர் நடமாட்டத்தை அறிகின்றனர். குருவி, நிலக்கு, கானவகோழி, வானம் ஊங்காரப் பறவை - இது நமது நாட் பாடி, காடை, சிவல், கௌதாரி, பகன் டின் சிட்டின மொத்தவை, ஊங்காரப் டை, அண்டங்காக்கை, மணிக்காக்கை, பறவை காண்க. கரும்புறா, மாட்ப்புறா, தவிட்டுப்புற, காட் விப்பெனும் சத்தப்பறவை - இது ஆஸ் இப்புரு, உள்ளான், சம்பங்கோழி, அன் திரேலியா காட்டது. இது குயிலினம் றில், கொய்யடி நாரை, கருநாரை, வெள் தைச் சேர்ந்ததென்பர். இதன் தலையும் நாரை, நீர்க்காக்கை, தீக்குருவி, வாத்து, வாலும் நீலநிறம். பின்புறம் செம்மை பலவகைக் கோழிகள். கலந்த கருமை, மாம்ஸ்ப ஷணி. இது, பறிசாபாகவதர் - இவர் லக்மிக் சன்பரா காலை மாலைகளில் பாடுகையில் சவுக்கைய்ப் பண்டரியில் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் வீசினால் கேட்கும் ஓசைபோல் கேட்ப கால் ஒரு நாள் லக்மிதேவி தரிசனந்தந்து தால் இதை (Whip Lar) என்பர். இத உனக்கு என்ன வேண்டுமெனப் பாகவதர் னானிற்குக் கொண்டையுண்டு, இவ்வாண் என்னுடைய வறுமை நீங்கவேண்டுமென பறவை உற்சாகத்துடன் வாலை விரித்து லஷ்மிதேவி, ஓர் பரிசக்கல் இவரிடம் ஆடிப் பாடுமாம். கொடுத்து இதனிடம் இரும்பைக் காட் உள்ளான் - இது கொக்கினத்தைச் சேர் டின் பொன்னாக்குமா தலால் அவ் வகை ந்தது. இது நீண்ட கால்களும், நீண்ட செய்து வறுமை நீங்குக என்றனள். அவ் மூக்கையும் பெற்றிருக்கும். கழுத்துக் குறு வாறே பாகவதர் மனைவியிடத்திதைக் கல், வால் குறுகல். இது உலாவும்போது கொடுத்து அவ்வாறு செய்து வாழ்ந்துவரு வாலை ஆட்டிக்கொண்டே உலவும். நிறம் கையில், ஒரு நாள் மனைவியாகிய கமலசா, செம்மைகலந்த சாம்பல் நிறம். உடலில் சந்திரபாகை தீர்த்தத்தில் நீர் முகந்து வருங் வரைவரையான கோகெளுண்டு. இது காலத்தில் நாமதேவாது மனைவி ராஜாயி புதர்களில் மஞ்சள் கலந்த பசுமைநிறமான இவளை எதிர்கண்டு நானும் வருகிறேன் கூடுகட்டும். சதுப்புநிலங்களிலுள்ள புழுப் சற்றுநில் என்று கூறி அவளும் நீர் மொண் பூச்சிகளைத் தின்னும், 'டுகொண்டு வருகையில் இருவருள் இரா - அன்றில் - இதன் முதுகுப்பக்கம் சாம் ஜாயி கமலசாவைப் பார்த்து நான் வறுமை பல்நிறம், தலை கறுப்பு, வயிறு வெண்மை , யால் வருந்துகின்றேன் நீ வளத்தோடு இதற்கு தலை சிறுத்து மூக்குப் பருத்து கூடியிருப்பதற்குக் காரணம் என்னவெனக் முன்னுக்கு வளைந்திருக்கிறது. இது செழி கமலசா தனக்கு லஷ்மிதேவியால் உண் த்த நீர்நிலையுள்ள இடங்களைத்தேடி வசிக் 'டான பரிசக்கல்லின் தன்மைக றக் கேட்டு கும். இப்பறவை ஆண்பெண்கள் கனறை அதனைத் தான் பார்க்கவேண்டுமெனக் கம விட்டு ஒன்று பிரியா. லசா லீட்டிற்குச்சென்று அதைக் கண்டு, உள்ளானின் ஒருவகை - ஆசியா, ஆபி அதைக் கமலசா இவளுக்குக் கொடுத்து ரிகா, அமெரிகாவி லுண்டு. அதன் தலைப் நீ இரும்புகளைப் பொன்னாக்கிக் கொண்டு பக்கம் சருமை, முதுகு சாம்பல் நிறம், இதை என்னிடத்தில் மீண்டும் தருகவெ வயிறு வெளுப்பு. இதன் கால்களும் விரல் னக் கூறித்தா, அவ்வகை ராஜாயி புரிந்து களும் அதிகம் நீண்டவை. வளைவு இல்லை, வளமாக அன்ன முதலிய தன் புருஷருக் இவற்றி னு தவியாலிது நீரிலுள்ள தாம குப் படைத்து வருங்காலத்தில் நாமதேவர் ரை, அல்லி, பாசி முதலியவற்றில் நடந்து இவ்வகை வளப்பத்திற்குக் காரணம் சென்று பூச்சி புழுக்களைத் தின்னும், என்னவென வினவ, இவள் கூசமை இதன் முட்டை பசுமை. கண்டு தான் கூறினால் அல்லாமல் உணவு வைப் பெயர்கள் - அன்னம், சிம்புள், செய்யேன் என்ன அவ்வகையே மனைவி சக்கிரவாகம், மயில், கருடன், சாதகப்புள், யார் அக்கல்லைக் காட்ட நாமதேவர் அந்தக் கழுகு, பருந்து, அசுணம், கருக்கிளி, பசுங் கல்லைச் சந்திரபாகைத் தீர்த்தத்தில் வாங்கி கிளி, பஞ்சவர்ணக்கிளி, வெள்ளைக்கிளி, யெறிந்து விட்டனர். கமலசா இதை இலாமுகி, செம்போத்து, குயில், கோட் அறிந்து கேட்கச் சிலரிது ஞாயமன் றென -ான், ஆந்தை, நாகணவாய்ப்புள், வலி வங் கூறினர். இதையறிந்த பறிசாபாக பன், காரிப்பிள்ளை, கரிக்குருவி, சிச்சிலி, வதர் நாமதேவரை நோக்கி இது நிராசை