அபிதான சிந்தாமணி

பவளக்கொடிப் பூச்சி 1055 பவித்திரம் ண்டு அலங்காரமான கூடுகட்டித் தரைக் சதுர்த்தசி முற்கறந்தம் (சே) சாணமும் கூடுகளில் உல்லாசமாக விளையாடுகிறதாம். ஒரு திதிக்கு (உ) காணமாக வரும். அவை இதுபோல் இங்கிலாந்தில் ஒருவகைப் பற வருமாறு, பூருவ படித்துப் பிரதமை பிற் வை அழகிய கூடு மரங்களில் கட்டி அவற் கூறுபவம், துதியை முற்கூறு பாலவம், றிற்கு அலங்காரமான பொருள்களைப் பட் பிற்கூறு கௌலவம், திரிதியை முற்கூறு டணங்களிலிருந்து சேகரித்து அமைக்கின் தைதுலம், பிற்கூறு காசை, சதுர்த்தி முற் றன என்பர். கூறுவணிசை, பிற்கூறு விட்டி, பஞ்சமி பவளக்கொடிப் பூச்சி - இது, கடலில் முற்கூறு முதல் அஷ்டமி முற்கூறளவும், பாறைகளில் ஒட்டிக்கொண்டு இருக்கும். அஷ்டமி பிற்கூறு முதல் ஏகாதசி பிற்கூற இது கடலிலிருந்து உறிஞ்சும் சுண்ணாம் ளவும், துவாதசி முற்கூறு முதல் பௌ பின் உதவியால் இறுகிப்போகிறது. ஈணை முற்கூறளவும், பௌசணைபிற் கூறு பவளப்பாடிப் புலவர் - இவர் வீரசைவர். முதல், அமாபக்ஷத் திரிதியை பிற்கூறள சாநந்தகணேச புராணம் பாடியவர். வும், சதுர்த்தசி முற்கூறு முதல் சத்தமிமுற் பவளம் - இது, கடவில் பாறைகளைத் தம கூறளவும், சத்தமி பிற்கூறு முதல் தசமி க்கு இடமாக்கொண்ட பூச்சிகளின் உடற் பிற்கூறளவும், ஏகாதசி முற்கூறு முதல் கவசம். இது உஷ்ணமான பிரதேசங்க சதுர்த்தசி முற்கூறளவும் இவ்வகை சர ளில் கடலில் அதிகமாக உண்டு. இது, காணங்கள் எழும் வரும். சதுர்த்தசி பிற் சுண்ணாம்பின் சத்தைக் கொண்டது. இப் கூறு முதலாகத் திரகாணங்கள் நான்கும் பூச்சிகள் பவழத்தைக் கவசமாக்கொண்டு 'வரும், அவை வருமாறு சதுர்த்தசி பிற் தலையில் பல மலர்போல் உறுப்புக்களைப் கூறு சகுனம், அமாவாசை முற்கூறு சது பெற்றிருக்கிறது. தனக்கு அபாயம் நே ஷ்பா தம், பிற்கூறு நாகவம், பிரதமை முற் ரும்போது, கைகளை யுள்ளிழுத்துக்கொள் கூறு கிமஸ்துக்கினம் இவை நான்கும் சா கின்றன. இவை பலவகையாய்ப் புற்றுக காணத்தில் ஏழால தான விட்டியுந் தவிரப் ளாகவும், பூண்டுகள் போலவும் ஊர்ந்து படும். பவம், பாலவம், கௌலவம், தை மிருந்தும் வளர்கின்றன. தலம், வணிசை என்ற ஐந்து காணங் பவளம் கட்டி - இவர்கள் கோங்கு வேனா களில் சுபகாரியங்கள் செய்யலாம். சுரசை வரில் ஒருவகையார். பவள மாலை தரித் மத்திமம், திரகரணங்கள் நான்கும் விட்டி திருப்பவர், (தர்ஸ்ட ன்.) யிற் தோஷாங்கமான சாமங்களும் தவிரப் பவனஞ்சன் - கின்னா கீதராச குமாரன், படும். விட்டியின் முடிவில் (ங) நாழிகை (சூளாமணி.) நன்று. (விதான மாலை, பவனவேகன் - பவபுரத்தரசன், (சூளா.) பவாந்-1, இமயபர்வதராஜகுமரி, பவன் - 1. ஒரு பிரசாபதி, சோமதேவ ''2. கங்கையின் பிரிவுகளில் ஒன்று. னுக்கு அசுாரைச் செயிக்க இரத முதலிய கொடுத்தவன். தக்ஷயாகத்தில் நந்தியால் பவானிபீடம் - சத்தி பீடங்களில் ஒன்று. சிக்ஷிக்கப்பட்டவன். பவித்திரம் - 1. இது தருப்பையால் வலய 2. ஏகா தசருத்திரருள் ஒருவன். தேவி மாக முடிந்து சுத்தத்தினிமித்தம் காத்தில் அம்பிகை. இவன் பூதனென்பவனுக்குச் தரிக்கப்படுவது. பவித்திரத்தின் வலயம் சாபியென்பவளிடம் உதித்தவன். இரண்டு அங்குலமும், பிரமமுடி ஒரு அங் 3. அருச்சுநனுக்குப் பிராமண ஒழுக்கங் குலம் பிரமாணமுமாக அனைத்தும் கலந்து கூறிய பிராமணன். நான்கு அங்குலம் இருக்கவேண்டும். சுருதி 4. பூமியை அதிஷ்டித்து ஆத்மாக்களைக் ஸ்மிருதி சம்பந்தமான காரியங்களைப் காக்கும் சிவமூர்த்தி. பவித்திரம் இன்றி ஒருக்காலும் செய்யக் பவாதிகாணம் - காணமாவன - பவம், பா கூடாது. அப்படிச் செய்யின் செய்யும் லவம், கௌலவம், தைதுலம், கரசை, காரியம் அனைத்தும் வியர்த்தமாம். இது வணிசை, விட்டி இவை யேழும் சாகா மனோவாக்குக் காயங்களினால் செய்யப் ணம். சகுணம், சதுஷ்பாதம், நாகவம், படுகிற பாவத்தினால் விழுகின்ற நாசத்தி நிமஸ்துக்கினம் என்ற நான்கும் ஸ்திர லிருந்து காக்கப்படுகிறதால் பவித்ரம் காணம். இவை வருமாறு, பூர்வபக்ஷத் என்று பெயர். துப் பிரதமை பிற்கூருதி அமாபக்ஷத்துச் 2. பதுமுகன் தாய், பவானியலா வதியைச்வுகளில் ஒரு
பவளக்கொடிப் பூச்சி 1055 பவித்திரம் ண்டு அலங்காரமான கூடுகட்டித் தரைக் சதுர்த்தசி முற்கறந்தம் ( சே ) சாணமும் கூடுகளில் உல்லாசமாக விளையாடுகிறதாம் . ஒரு திதிக்கு ( ) காணமாக வரும் . அவை இதுபோல் இங்கிலாந்தில் ஒருவகைப் பற வருமாறு பூருவ படித்துப் பிரதமை பிற் வை அழகிய கூடு மரங்களில் கட்டி அவற் கூறுபவம் துதியை முற்கூறு பாலவம் றிற்கு அலங்காரமான பொருள்களைப் பட் பிற்கூறு கௌலவம் திரிதியை முற்கூறு டணங்களிலிருந்து சேகரித்து அமைக்கின் தைதுலம் பிற்கூறு காசை சதுர்த்தி முற் றன என்பர் . கூறுவணிசை பிற்கூறு விட்டி பஞ்சமி பவளக்கொடிப் பூச்சி - இது கடலில் முற்கூறு முதல் அஷ்டமி முற்கூறளவும் பாறைகளில் ஒட்டிக்கொண்டு இருக்கும் . அஷ்டமி பிற்கூறு முதல் ஏகாதசி பிற்கூற இது கடலிலிருந்து உறிஞ்சும் சுண்ணாம் ளவும் துவாதசி முற்கூறு முதல் பௌ பின் உதவியால் இறுகிப்போகிறது . ஈணை முற்கூறளவும் பௌசணைபிற் கூறு பவளப்பாடிப் புலவர் - இவர் வீரசைவர் . முதல் அமாபக்ஷத் திரிதியை பிற்கூறள சாநந்தகணேச புராணம் பாடியவர் . வும் சதுர்த்தசி முற்கூறு முதல் சத்தமிமுற் பவளம் - இது கடவில் பாறைகளைத் தம கூறளவும் சத்தமி பிற்கூறு முதல் தசமி க்கு இடமாக்கொண்ட பூச்சிகளின் உடற் பிற்கூறளவும் ஏகாதசி முற்கூறு முதல் கவசம் . இது உஷ்ணமான பிரதேசங்க சதுர்த்தசி முற்கூறளவும் இவ்வகை சர ளில் கடலில் அதிகமாக உண்டு . இது காணங்கள் எழும் வரும் . சதுர்த்தசி பிற் சுண்ணாம்பின் சத்தைக் கொண்டது . இப் கூறு முதலாகத் திரகாணங்கள் நான்கும் பூச்சிகள் பவழத்தைக் கவசமாக்கொண்டு ' வரும் அவை வருமாறு சதுர்த்தசி பிற் தலையில் பல மலர்போல் உறுப்புக்களைப் கூறு சகுனம் அமாவாசை முற்கூறு சது பெற்றிருக்கிறது . தனக்கு அபாயம் நே ஷ்பா தம் பிற்கூறு நாகவம் பிரதமை முற் ரும்போது கைகளை யுள்ளிழுத்துக்கொள் கூறு கிமஸ்துக்கினம் இவை நான்கும் சா கின்றன . இவை பலவகையாய்ப் புற்றுக காணத்தில் ஏழால தான விட்டியுந் தவிரப் ளாகவும் பூண்டுகள் போலவும் ஊர்ந்து படும் . பவம் பாலவம் கௌலவம் தை மிருந்தும் வளர்கின்றன . தலம் வணிசை என்ற ஐந்து காணங் பவளம் கட்டி - இவர்கள் கோங்கு வேனா களில் சுபகாரியங்கள் செய்யலாம் . சுரசை வரில் ஒருவகையார் . பவள மாலை தரித் மத்திமம் திரகரணங்கள் நான்கும் விட்டி திருப்பவர் ( தர்ஸ்ட ன் . ) யிற் தோஷாங்கமான சாமங்களும் தவிரப் பவனஞ்சன் - கின்னா கீதராச குமாரன் படும் . விட்டியின் முடிவில் ( ) நாழிகை ( சூளாமணி . ) நன்று . ( விதான மாலை பவனவேகன் - பவபுரத்தரசன் ( சூளா . ) பவாந் - 1 இமயபர்வதராஜகுமரி பவன் - 1 . ஒரு பிரசாபதி சோமதேவ ' ' 2 . கங்கையின் பிரிவுகளில் ஒன்று . னுக்கு அசுாரைச் செயிக்க இரத முதலிய கொடுத்தவன் . தக்ஷயாகத்தில் நந்தியால் பவானிபீடம் - சத்தி பீடங்களில் ஒன்று . சிக்ஷிக்கப்பட்டவன் . பவித்திரம் - 1 . இது தருப்பையால் வலய 2 . ஏகா தசருத்திரருள் ஒருவன் . தேவி மாக முடிந்து சுத்தத்தினிமித்தம் காத்தில் அம்பிகை . இவன் பூதனென்பவனுக்குச் தரிக்கப்படுவது . பவித்திரத்தின் வலயம் சாபியென்பவளிடம் உதித்தவன் . இரண்டு அங்குலமும் பிரமமுடி ஒரு அங் 3 . அருச்சுநனுக்குப் பிராமண ஒழுக்கங் குலம் பிரமாணமுமாக அனைத்தும் கலந்து கூறிய பிராமணன் . நான்கு அங்குலம் இருக்கவேண்டும் . சுருதி 4 . பூமியை அதிஷ்டித்து ஆத்மாக்களைக் ஸ்மிருதி சம்பந்தமான காரியங்களைப் காக்கும் சிவமூர்த்தி . பவித்திரம் இன்றி ஒருக்காலும் செய்யக் பவாதிகாணம் - காணமாவன - பவம் பா கூடாது . அப்படிச் செய்யின் செய்யும் லவம் கௌலவம் தைதுலம் கரசை காரியம் அனைத்தும் வியர்த்தமாம் . இது வணிசை விட்டி இவை யேழும் சாகா மனோவாக்குக் காயங்களினால் செய்யப் ணம் . சகுணம் சதுஷ்பாதம் நாகவம் படுகிற பாவத்தினால் விழுகின்ற நாசத்தி நிமஸ்துக்கினம் என்ற நான்கும் ஸ்திர லிருந்து காக்கப்படுகிறதால் பவித்ரம் காணம் . இவை வருமாறு பூர்வபக்ஷத் என்று பெயர் . துப் பிரதமை பிற்கூருதி அமாபக்ஷத்துச் 2 . பதுமுகன் தாய் பவானியலா வதியைச்வுகளில் ஒரு